Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1312
ตอนที่ 1312 เดินทางสู่อันตรายอีกครั้ง (6)
“แค่ก……เสี่ยวเสีย เจ้านี่มัน……ฉลาดจริงๆ!” เฉียวฉู่พูดพลางยกนิ้วโป้งให้จวินอู๋เสีย แม้จะมีชื่อเสียงของราชอาณาจักรแห่งความมืดค้ำหัวอยู่ แต่นางก็ยังลงมือได้รวดเร็วโดยไม่ต้องคิดเยอะ ความกล้าหาญนี้เขาชื่นชมจากใจจริงๆ
ใครบ้างไม่รู้ว่าคนจากราชอาณาจักรแห่งความมืดนั้นน่ากลัวที่สุด? ใครจะกล้าเชื่อว่าไม่มีอะไรที่น่ากลัวยิ่งกว่าซ่อนอยู่ใต้น้ำแข็ง? ถ้าเป็นพวกเขา พวกเขาก็คงไม่กล้าทำลายโดยไม่ลังเลแบบนี้ ถ้าเกิดมีอะไรโผล่ออกมาล่ะ!?
วิธีการที่ตรงที่สุดและมีประสิทธิภาพที่สุดของจวินอู๋เสีย ทำให้เฉียวฉู่กับคนอื่นๆรู้สึกว่า……พวกเขาคิดเยอะเกินไปจริงๆ!
จวินอู๋เหยามองใบหน้าเล็กๆที่งดงามของจวินอู๋เสียแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ บางครั้งคนเราก็ตาบอดไม่ใช่แค่เพราะสถานการณ์ตรงหน้า แต่เพราะความกลัวและความวิตกกังวลในใจของตัวเอง แต่อารมณ์เชิงลบทั้งหมดนี้แทบจะไม่เห็นว่ามีผลกระทบต่อจวินอู๋เสียเลย
อย่างน้อยจนถึงตอนนี้เขาก็ไม่เคยเห็นจวินอู๋เสียแสดงข้อไม่ดีพวกนี้ออกมา
“ไม่รู้ว่าไอ้ที่ที่เต็มไปด้วยแท่งน้ำแข็งนี่มันใหญ่ขนาดไหน ข้าว่าเราผลัดกันทำลายน้ำแข็งดีกว่า คนอื่นๆจะได้ใช้โอกาสฟื้นพลังไปด้วย แบบนี้จะได้ไม่ต้องใช้พลังวิญญาณมากเกินไป” หรงรั่วแนะนำขณะมองไปทางแท่งน้ำแข็งที่เกาะกลุ่มกันหนาแน่น
ถ้าพวกเขาให้คนคนเดียวทำลายน้ำแข็งอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าในแต่ละครั้งจะไม่ได้ใช้พลังวิญญาณมากนัก แต่ในสถานการณ์ปัจจุบันที่ไม่รู้ว่าแท่งน้ำแข็งจะยื่นยาวไปไกลแค่ไหน การสูญเสียพลังวิญญาณมากเกินไปอาจจะเป็นอันตรายได้ จะเป็นการดีกว่าถ้าพวกเขาผลัดกันทำลายน้ำแข็ง จะได้แน่ใจว่าไม่มีใครต้องเสียพลังวิญญาณมากเกินไป พวกเขาจะได้มีเวลาฟื้นพลังของตัวเองและยังรับประกันเรื่องความเร็วในการเดินทางได้ด้วย
จวินอู๋เสียพยักหน้า นางก็ตั้งใจแบบนี้อยู่แล้ว เมื่อครู่แค่ทดสอบทฤษฎีของตัวเองโดยใช้พลังวิญญาณไปเพียงเล็กน้อย ถ้านางใช้พลังเต็มที่ ผลที่ออกมาไม่ใช่แค่นิดเดียวแบบนี้แน่
ไม่นานทั้งกลุ่มก็ออกเดินทาง พวกเขาเหยียบลงไปบนน้ำแข็งที่จวินอู๋เสียทำลายไว้ เฉียวฉู่ก้าวขึ้นมารับหน้าที่โจมตีครั้งแรก!
เขารวบรวมพลังวิญญาณทั้งหมดในร่างแล้วยกระดับพลังขั้นสีฟ้าให้เป็นพลังขั้นสีม่วงในทันที จากนั้นก็ยิงพลังวิญญาณสีม่วงเข้าใส่แท่งน้ำแข็งตรงหน้า!
‘ตูม!’
เสียงระเบิดดังกึกก้องเข้าไปในหูของพวกเขา แล้วพื้นที่ว่างขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า แท่งน้ำแข็งนับไม่ถ้วนแตกกระจายจากแรงระเบิดนั้น ทำให้เกิดพื้นที่ว่างขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 10 เมตร
โจมตีเสร็จ เฉียวฉู่ก็เก็บพลังวิญญาณเข้าไปในร่างทันที และหันกลับมามองพรรคพวกด้วยรอยยิ้มอวด พร้อมกับปัดผมไปข้างหลังแบบพยายามจะให้ดูเท่ ทำสีหน้า ‘ข้าคือที่หนึ่งในปฐพี’
แต่เขาไม่ได้รับคำชมจากใครเลย ไม่มีแม้แต่สายตาชื่นชม
“เจ้าโง่” เฟยเหยียนพูดพลางมองไปที่เฉียวฉู่ด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม
“อะไร? อิจฉาเหรอ?” เฉียวฉู่พูดพร้อมกับจ้องมองเฟยเหยียน เขาคิดว่าเขาโจมตีได้ร้ายกาจสุดๆแล้ว!
“เจ้าโง่รึเปล่า!? เราไม่ได้มายืนอยู่ที่นี่เพื่อดูเจ้าตัดน้ำแข็ง! ปล่อยพลังวิญญาณออกมามากขนาดนั้น แล้วยังดันขึ้นไปเป็นพลังขั้นสีม่วงอีก! เจ้ามีพลังวิญญาณเหลือเฟือนักรึไง?” เฟยเหยียนด่าพลางกลอกตาใส่เฉียวฉู่ พวกเขาบอกแล้วว่าจะเคลียร์ทางให้เดินผ่านไปได้ ความกว้างประมาณ 3 เมตรก็เพียงพอแล้ว แต่เจ้าโง่เฉียวฉู่ก็ระเบิดหลุมซะกว้าง 10 เมตรซึ่งไม่มีประโยชน์อะไรเลย มันใหญ่จริงไม่ต้องสงสัยเลย แต่ระยะทางที่จะพาพวกเขาไปข้างหน้าได้ก็แค่ 10 เมตรเท่านั้น……
เมื่อครู่จวินอู๋เสียปล่อยพลังออกมาแค่นิดหน่อยแบบไม่ใส่ใจ ก็เคลียร์เส้นทางไปได้ 3 เมตรแล้ว
การกระทำที่ออกแรงมากเกินแต่ไร้ประสิทธิภาพของเฉียวฉู่ ในสายตาของทุกคนแล้ว มันก็คือ……ความโง่แบบสุดๆ!!