Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1339

ตอนที่ 1339  สมบัติของสุสานจักรพรรดิ (1)

ภาพจิตรกรรมฝาผนังที่เหมือนจริงถูกแกะสลักลงบนผนังหินโดยรอบ  เทคนิคที่ประณีตและล้ำเลิศทำให้ตัวละครที่ปรากฏบนนั้นดูเหมือนมีชีวิตขึ้นมา  จวินอู๋เสียมองสิ่งที่สลักไว้ผนังหินภายใต้แสงสลัว  กำแพงตั้งแต่ต้นจนจบเต็มไปด้วยภาพจิตรกรรมฝาผนัง  แทนที่จะบอกว่ามันเป็นภาพจิตรกรรมฝาผนัง  อาจกล่าวได้ว่าพวกมันเป็นเหมือนบันทึกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตจะตรงกว่า

บนผนังที่อยู่ตรงหน้าจวินอู๋เสีย  มีชายคนหนึ่งสวมหน้ากากถูกแกะสลักเอาไว้  หน้ากากของชายคนนี้งดงามเป็นพิเศษ  เขายืนอยู่ที่จุดสูงสุดของทุกคน  ร่างสูงตรง  มือไขว้ไว้ด้านหลัง  เผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายตัวขนาดมหึมา  สัตว์ยักษ์นั้นจมอยู่ใต้น้ำครึ่งหนึ่ง  หนวดของมันโบกอย่างร้ายกาจ  ดูเหมือนมันจะกระโดดออกมาจากภาพได้ทุกเมื่อ

“นี่คือจักรพรรดิแห่งความมืด”  จวินอู๋เสียพูดขณะมองดูชายสวมหน้ากาก  จากตำแหน่งที่เขายืนในภาพ  เขาถูกทุกคนล้อมรอบเอาไว้  จึงเดาตัวตนของเขาได้ง่ายมาก

ยิ่งรวมกับความจริงที่ว่าตอนนี้นางอยู่ในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  นางจะนึกถึงคนอื่นไปได้ยังไง

สำหรับสัตว์อสูรตัวยักษ์นั้น  ก็ไม่ใช่ว่าจวินอู๋เสียจะไม่เคยเห็น  นั่นคือ “ปลาหมึกยักษ์” ที่พวกเขาเจอในทะเลสาบระหว่างทางมาที่นี่นั่นเอง

บนภาพจิตรกรรมฝาผนังนี้  มันน่าจะเป็นภาพตอนที่จักรพรรดิแห่งความมืดปราบ “ปลาหมึกยักษ์”  ภาพจิตรกรรมฝาผนังที่แกะสลักเรียงรายไปตามกำแพงนี้  ทุกภาพดูเหมือนจะบอกเล่าเรื่องราว  ซึ่งถ้าไม่มีอะไรผิดคาด  ภาพแกะสลักบนผนังทั้งหมดก็น่าจะเป็นการสรรเสริญชีวิตที่รุ่งโรจน์ของจักรพรรดิแห่งความมืด

แต่สิ่งที่จวินอู๋เสียกำลังมองไม่ใช่จุดเริ่มต้นหรือจุดจบ

บนภาพจิตรกรรมฝาผนังนั้น  ชายลึกลับสวมหน้ากากคือจักรพรรดิแห่งความมืดอย่างไม่ต้องสงสัยเลย  ในทุกๆภาพแกะสลัก  เขามักจะยืนอยู่คนเดียวเหนือผู้อื่นเสมอ  ไม่รู้ว่าผู้คนจากราชอาณาจักรแห่งความมืดจงใจยกย่องหรือเปล่า  แต่ในภาพพวกนั้น  ดูเหมือนจักรพรรดิแห่งความมืดจะมีอำนาจไร้ที่สิ้นสุดราวกับพระเจ้า

ปราบสัตว์ประหลาด, เอาชนะกองทัพทั้งหมด, ครองอำนาจเหนืออาณาจักรกลาง

แค่ดูภาพไม่กี่ภาพก็บอกถึงความยิ่งใหญ่ของจักรพรรดิแห่งความมืดได้แล้ว  เขาดูไม่มีใครเทียบได้อย่างแท้จริง

“นี่คือจักรพรรดิแห่งความมืดเหรอ?  ทำไมเขาต้องสวมหน้ากากด้วยล่ะ?”  เจ้าแมวดำถามอย่างงุนงงพลางแกว่งหางไปมาอย่างเกียจคร้าน  ตอนที่พวกเฉียวฉู่พูดถึงจักรพรรดิแห่งความมืด  ก็ไม่ได้พูดเรื่องที่จักรพรรดิแห่งความมืดสวมหน้ากากเลย

“เป็นเพราะเขาน่าเกลียดล่ะมั้ง?”  เจ้าแมวดำคิด

จวินอู๋เสียส่ายหน้าขณะเดินไปยืนหน้าภาพแกะสลักอีกภาพ  มองดูหน้ากากหรูหรางดงามที่สวมอยู่บนหน้าของจักรพรรดิแห่งความมืด

“การออกแบบบนหน้ากากพิเศษมาก  ข้าเคยเห็นมันมาก่อน  เจ้ายังจำตอนที่เราทดลองใช้คาถาผ่านอักษรรูนได้ไหม?  พวกมันบางอันข้ายังไม่แน่ใจความหมาย  ที่อยู่บนหน้ากากนั่นสลักอักษรรูนที่ข้าไม่เข้าใจเอาไว้”  จวินอู๋เสียพูดพร้อมกับเอามือลูบคาถาอักษรรูนที่ซ่อนอยู่ในภาพจิตรกรรมฝาผนังนั้นอย่างระมัดระวัง

นางไม่คิดว่าชายที่แข็งแกร่งขนาดทำให้ทั้งอาณาจักรกลางยอมสยบต่อเขาได้จะต้องสวมหน้ากากเพราะใบหน้าของเขา  ความจริงหน้ากากดูเหมือนถูกเพิ่มเข้ามาโดยช่างฝีมือของราชอาณาจักรแห่งความมืดหลังจากที่จักรพรรดิแห่งความมืดเสียชีวิตแล้ว

ด้วยอำนาจที่ไม่มีใครเทียบได้ของจักรพรรดิแห่งความมืดและตำแหน่งที่สูงส่งในราชอาณาจักรแห่งความมืดของเขา  คนในราชอาณาจักรแห่งความมืดจึงไม่กล้าแกะสลักใบหน้าของจักรพรรดิแห่งความมืด  นี่จึงเป็นทางเดียวที่พวกเขาจะทำได้เนื่องจากพวกเขาไม่กล้าลบหลู่จักรพรรดิแห่งความมืดด้วยการบรรยายรูปลักษณ์ของเขา  ดังนั้นพวกเขาจึงเพิ่มหน้ากากเข้าไป  และอักษรรูนที่สลักไว้บนหน้ากากก็น่าจะมีความหมายพิเศษบางอย่าง

จวินอู๋เสียมองยังคงมองดูภาพจิตรกรรมฝาผนังต่อไป  ถ้าเรื่องราวทั้งหมดที่สลักไว้เป็นเรื่องจริง  ชายผู้ที่เคยครองอำนาจเหนืออาณาจักรกลางทั้งหมดก็มีอำนาจยิ่งใหญ่เหนือกว่าอะไรทั้งหมดที่พวกเขาเคยรู้จัก

ในแสงไฟสลัวนั้น  มีภาพแกะสลักอยู่เต็มทุกฝาผนัง  ในขณะที่จวินอู๋เสียเดินไปตามทางเดินเรื่อยๆเพื่อหาทางออก  นางก็มองภาพแกะสลักหินทั้งหมดไปด้วย