Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1348

ตอนที่ 1348  ทัวร์หนึ่งวันในสุสาน (2)

จวินอู๋เสียหลับตาลงช้าๆ  ดูราวกับว่านางได้หลับไป

ไม่นานเจ้าแมวดำก็ลุกขึ้นจากตักของจวินอู๋เสีย  สะบัดขนนิดหน่อย  แล้วเดินไปที่ประตูหิน

อิงซู่กับบัวเมาทำตาโตมองเจ้าแมวดำที่มีท่าทางเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงด้วยความประหลาดใจ  ไม่รู้ทำไมจู่ๆพวกเขาก็รู้สึกขึ้นมาว่าเจ้านายของพวกเขาได้กลายเป็นเจ้าแมวดำที่ปกติมักจะทำให้รู้สึกว่ามันสมควรโดนฟาด!

“เฝ้าข้าให้ดี”  เจ้าแมวดำหันมาพูดกับบัวเมาและอิงซู่

เสียงนั่น  และน้ำเสียงนั่น  เหมือนกับของจวินอู๋เสียเป๊ะเลย!

ภูติสองตนตกตะลึงในทันที  พวกเขาทำได้แต่จ้องมองเจ้าแมวดำทำตัวอ่อนเหมือนไม่มีกระดูกลอดผ่านช่องว่างเล็กๆตรงประตูหินเข้าไป

หลังจากนั้นไม่นาน  บัวเมาก็ก้มหน้าลงมองจวินอู๋เสียที่นั่งหลับตาอยู่บนพื้น  แล้วเขาก็กลืนน้ำลาย

เจ้าแมวดำมีขนาดตัวเล็ก  และแมวก็ตัวอ่อนอยู่แล้ว  จวินอู๋เสียย้ายวิญญาณของตัวเองเข้าไปในร่างของเจ้าแมวดำและยืมร่างเล็กๆนั้นลอดผ่านช่องว่างที่ประตูหิน  จากมุมมองของแมวดำ  สุสานจักรพรรดิแห่งความมืดยิ่งมีขนาดใหญ่ขึ้นไปอีก  หลังจากผ่านประตูหินแล้ว  แสงไฟสลัวก็กระพริบและสั่นไหว  มันส่องไปที่ร่างของเจ้าแมวดำ  ทำให้เกิดเงาเล็กๆทอดยาวบนพื้น

ภายในห้องโถงที่ว่างเปล่า  ไม่มีเครื่องประดับตกแต่งแม้แต่ชิ้นเดียว  มีแต่บัลลังก์หยกขาวแกะสลักวางอยู่บนแท่นยกที่มีขั้นบันไดขึ้นไป  ที่ผนังทั้งสี่ด้านของห้องโถงกว้างมีภาพจิตรกรรมฝาผนังที่เหมือนจริง  แต่ภาพแกะสลักที่นี่แตกต่างจากภาพในทางเดินที่มีเสาหินก่อนหน้านี้  ภาพของที่นี่เต็มไปด้วยสีสัน  เพิ่มความสดใสให้กับงานแกะสลักทุกชิ้น  ทำให้ดูงดงามสะกดสายตามากขึ้น

แต่ความว่างเปล่าของห้องโถงกว้างทำให้รู้สึกแปลกๆ  และทำให้บัลลังก์หยกที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยวนั้นดูน่าเศร้า

ดูเหมือนนี่จะไม่ใช่ห้องโถงใหญ่  จวินอู๋เสียหรี่ตาพร้อมกับก้าวอย่างว่องไวเข้าไปในห้องโถงขนาดใหญ่นั้น  ไกลออกไปข้างหน้า  นางสามารถมองเห็นอีกด้านหนึ่งของห้องโถงที่มีประตูหินขนาดมหึมาอีกบานแง้มอยู่ครึ่งหนึ่ง  นางอยากจะกระโดดข้ามไปดูขึ้นมาทันที

แต่พอนางไปถึงหน้าประตูหินนั้น  เงาขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นจากด้านหลังประตู!

“เอ๋?”  เสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างสงสัย  ร่างเล็กๆผลักประตูที่หนักจนน่าตกใจนั้นเปิดออกแล้วเดินเข้ามาข้างใน

เสียงกรุ๊งกริ๊งดังมาพร้อมกับที่ร่างนั้นปรากฏขึ้น  มันก้องสะท้อนอยู่ในห้องโถงกว้างที่ว่างเปล่านั้น

จวินอู๋เสียซ่อนตัวอยู่หลังบัลลังก์หยกกว้าง  ร่างเพรียวบางของนางแนบติดกับพื้น  เฝ้าดูร่างที่ปรากฏขึ้นในห้องโถงอย่างกระทันหันผ่านรอยแตกใต้บัลลังก์ด้วยความระมัดระวัง

ร่างนั้นคือเด็กสาวตัวเล็กที่อายุประมาณ 12 ปี  สวมชุดสีดำ  เท้าเล็กๆสองข้างเปลือยเปล่าขณะก้าวเดินไปบนพื้นเย็นๆ  รอบข้อเท้าทั้งสองข้างมีกำไลข้อเท้าเงินที่มีกระดิ่งติดอยู่  ทำให้เกิดเสียงกรุ๊งกริ๊งขึ้นทุกครั้งที่นางก้าวเดิน

สิ่งที่จวินอู๋เสียคิดว่าแปลกเกี่ยวกับเด็กสาวคนนี้ก็คือ  นางสวมหน้ากากสีดำปิดเอาไว้ครึ่งหน้า  ใบหน้าอีกครึ่งที่เผยให้เห็นนั้นไม่สามารถอธิบายได้ว่าสวย  แต่ก็พอจะนับได้ว่ามีเสน่ห์อยู่บ้าง

แต่การที่เด็กสาวอายุน้อยแบบนี้ปรากฏตัวในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  มันก็ออกจะแปลกๆเล็กน้อย

“แปลกจัง  คิดว่าเห็นอะไรอยู่ที่นี่ซะอีก?”  เด็กสาวที่สวมหน้ากากครึ่งหน้าพูดขึ้นอย่างงุนงง  นางมองไปรอบๆห้องโถงที่ดูเหมือนว่างเปล่า  นางเห็นเงาเล็กๆแวบผ่านไปแน่ๆ  ตอนนี้มันอยู่ที่ไหนแล้ว?

“เจ้าจี๊ด  เจ้ารึเปล่า?”  นางเรียกออกมาเพื่อดูว่าจะมีการตอบสนองหรือไม่

“จี๊ด!”  และก็มีเงาทรงกลมพุ่งตรงมาหานางอย่างรวดเร็ว!