Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1364

ตอนที่ 1364  สมบัติจ๋า เรามาแล้ว! (2)

จักรพรรดิแห่งความมืดตายได้ยังไง?  ใครเป็นคนฆ่าเขา?

ไม่มีใครมีคำตอบที่แน่ชัดให้กับคำถามพวกนั้น

ครั้งหนึ่งเคยมีข่าวลือในอาณาจักรกลางว่า  กลุ่มอำนาจส่วนหนึ่งในอาณาจักรกลางไม่พอใจการปกครองของจักรพรรดิแห่งความมืด  พวกเขาสมรู้ร่วมคิดกันใช้วิธีการที่ชั่วร้ายบางอย่างสังหารจักรพรรดิแห่งความมืด

แต่ข่าวลือนั้นก็ไม่ได้รับการเชื่ออย่างกว้างขวาง

เพราะหากเป็นเช่นนั้นจริง  ด้วยความจงรักภักดีที่กองทัพราตรีมีต่อจักรพรรดิแห่งความมืด  เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะสืบไม่ได้ว่าใครคือคนร้าย  ถ้ากลุ่มอำนาจในอาณาจักรกลางเป็นผู้สังหารจักรพรรดิแห่งความมืดจริงๆ  ไม่ใช่แค่กองทัพราตรีหรอก  แต่ราชอาณาจักรแห่งความมืดทั้งหมดก็จะไม่ปล่อยพวกเขาไว้แน่  และจะเกิดการแก้แค้นอย่างบ้าคลั่งขึ้นมา

แต่หลังจากที่จักรพรรดิแห่งความมืดตายไป  ราชอาณาจักรแห่งความมืดกลับแยกตัวออกมา  และไม่ได้ทำการแก้แค้นใดๆเลย

ยากที่ผู้คนจะจินตนาการว่า  คนของราชอาณาจักรแห่งความมืดจะสามารถทนต่อการกระทำดังกล่าวได้หากมันเป็นความจริง  ขนาดตอนที่จักรพรรดิแห่งความมืดตายไปแล้ว  คนที่พูดไม่ดีเกี่ยวกับจักรพรรดิแห่งความมืดยังถูกกำจัดจนสิ้นซากเลย  นับประสาอะไรกับคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังการฆาตกรรม

การที่ราชอาณาจักรแห่งความมืดไม่ได้ทำอะไรเลย  ทำให้เรื่องทั้งหมดน่าสงสัยมากขึ้น

ภายในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  สามารถพบเห็นภาพจิตรกรรมฝาผนังได้ทั่วทุกหนแห่ง  กลุ่มผู้เยาว์ที่เคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับจักรพรรดิแห่งความมืดมามาก  จึงอดไม่ได้ที่จะถูกภาพเหล่านั้นดึงดูดแบบที่ไม่อาจต้านทานได้  ราวกับพวกเขาจะสามารถมองเห็นชายที่ยืนอยู่จุดสูงสุดของอาณาจักรกลางเมื่อนานแสนนานมาแล้ว

จวินอู๋เสียกับจวินอู๋เหยาเดินเคียงข้างกันไปในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  ประตูหินที่หนักจนเกินจินตนาการนั้นดูเหมือนเบาราวกับขนนกภายใต้มือของจวินอู๋เหยา

ดวงตาของจวินอู๋เหยาไม่ได้มองของตกแต่งในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดมากนัก  แต่กลับมองจวินอู๋เสียแทบตลอดเวลา  ราวกับว่าของแวววาวระยิบระยับที่อยู่รอบตัวเขานั้น  ไม่ได้คู่ควรให้เขาสนใจเท่าเส้นผมเส้นเดียวของจวินอู๋เสีย

จวินอู๋เสียมองจวินอู๋เหยาที่มีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า  นางคุ้นเคยกับใบหน้าที่หล่อเหลาไร้ที่ตินั้นมาก  มีเขาอยู่ข้างๆ  ทุกอย่างก็กลายเป็นเรื่องง่าย

“ที่นี่ใหญ่จัง”  จู่ๆจวินอู๋เสียก็พูดขึ้น

พวกเขาเดินอยู่ในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดมาเกือบหนึ่งชั่วโมงแล้ว  แต่ยังไม่สามารถออกจากห้องโถงจำนวนมากที่เชื่อมต่อถึงกันได้  ทางเดินพวกนี้เชื่อมต่อถึงกันไปเรื่อยๆ  ไม่รู้ว่าจะสิ้นสุดเมื่อไร  และห้องโถงทุกห้องที่เชื่อมต่อกับทางเดินล้วนเต็มไปด้วยทรัพย์สมบัติมากมายมหาศาล  แววระยิบระยับจนตาพร่าไปหมด

ถ้าพวกเขาเลือกห้องโถงสักห้องจากห้องพวกนี้  และนำเอาสมบัติทุกอย่างในนั้นออกมา  จะสามารถเปลี่ยนประเทศเล็กๆยากจนให้กลายเป็นประเทศที่มั่งคั่งได้ในพริบตา

แค่ส่วนปลายยอดภูเขาน้ำแข็งของสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  ก็มีสมบัติมากมายมหาศาลขนาดนี้แล้ว

ทำให้จินตนาการได้เลยว่า  คุณค่าของสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดทั้งหมดนั้น  น่ากลัวมากขนาดไหน

แม้ว่าจะไม่มีของวิเศษทั้งหลายมาล่อ  แค่ความร่ำรวยอย่างเดียวก็มากพอจะปลุกปั่นผู้คนในอาณาจักรกลางได้แล้ว

ที่อยู่ที่นี่แทบจะเป็นสมบัติทั้งหมดของอาณาจักรกลางเลย  การได้ครอบครองสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  ไม่เพียงแค่จะได้พลังอำนาจเท่านั้น  แต่ยังได้ความร่ำรวยมั่งคั่งอย่างที่ไม่อาจเปรียบเทียบได้!

มากพอจะติดอาวุธชุดเกราะตั้งแต่หัวจรดเท้าให้กองทัพใหญ่ขนาดไหนก็ได้!

“ใช่”  จวินอู๋เหยาหัวเราะเบาๆ และพยักหน้า

จวินอู๋เสียมองเขา  แล้วก็เข้าใจว่าทุกอย่างที่นี่ไม่อาจหลุดรอดสายตาเขาไปได้

แต่พอคิดดูแล้ว  พวกเขาผ่านห้องโถงมาเป็นร้อยห้อง  และทุกห้องก็เต็มไปด้วยสมบัติกองเป็นภูเขา  แต่ไม่เห็นของวิเศษที่สามารถเพิ่มพลังพวกเขาได้เลยสักชิ้นเดียว  ห้องพวกนี้  แทนที่จะบอกว่าเป็นสิ่งของที่ถูกฝังในสุสานไปพร้อมกับจักรพรรดิแห่งความมืด  บอกว่าเป็นที่เก็บเงินทองทั้งหมดของจักรพรรดิแห่งความมืดหลังเขาตายไปจะถูกต้องกว่า

แม้ว่าจำนวนของมันจะน่าเหลือเชื่อ  แต่มูลค่าของมันก็ยังจำกัดอยู่แค่เงินทองเท่านั้น