Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1386

ตอนที่ 1386  ออกจากการเก็บตัว

มันเป็นหนึ่งในสิบสุดยอดของวิเศษที่ถูกฝังลงในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  จวินอู๋เหยาใช้เวลาหนึ่งเดือนเต็มๆในการเลือกกว่าจะเจอของวิเศษแบบถาวรชิ้นนี้ซึ่งเหมาะสมกับจวินอู๋เสียมากที่สุด

จวินอู๋เสียที่สวมต่างหูนี้  เมื่อเทียบกับหนึ่งปีก่อนแล้ว  ร่างของนางสูงขึ้นเพรียวขึ้น  ใบหน้างดงามมากขึ้น  นางยืนเอามือห้อยลงข้างตัวขณะหันไปมองเฉียวฉู่กับฮัวเหยาที่กลับมา  ดูงดงามราวกับภาพวาด

ในเวลาหนึ่งปี  ได้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สะเทือนฟ้าดินขึ้นกับพวกผู้เยาว์กลุ่มนี้  และนี่ก็เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น

“ฮ่าๆ  คราวนี้มีร้อยกว่าคนแน่ะ  ทุกคนถูกข้ากับพี่ฮัวกำจัดในทันที!  ความรู้สึกแบบนี้มันสุดยอดเกินบรรยายเลย!”  เฉียวฉู่พูดด้วยดวงตาเป็นประกายแวววาว

ย้อนกลับไปในช่วงแรกที่พวกเขาถูกสิบสองวิหารตามล่า  ต้องซ่อนตัวและอยู่อย่างยาจก  มีความแค้นฝังลึก  แต่ไม่สามารถล้างแค้นให้พ่อแม่และครอบครัวได้  ตอนนี้พวกเขามีพลังที่ใฝ่ฝันมาตลอดชีวิตแล้ว!  ความรู้สึกที่สามารถต่อสู้กับศัตรูได้นั้น  ทำให้พวกเขาดีอกดีใจมากจนต้องโห่ร้องออกมา

จวินอู๋เสียเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย  ไม่ได้สนใจความตื่นเต้นของเฉียวฉู่มากนัก

พวกเขาฝึกฝนกันหนักมากตลอดปีที่ผ่านมา  ฝึกกันจนไม่ได้หลับได้นอน  ครึ่งปีที่กินกันแต่น้ำค้างและผลไม้  ก็เพื่อสิ่งนี้ไม่ใช่หรือ?

ฮัวเหยามองเฉียวฉู่ที่ตื่นเต้นอย่างมากด้วยสายตาจนปัญญา

ไม่นาน เฟยเหยียน ฟ่านจั๋ว และหรงรั่วก็วิ่งเข้ามาเช่นกัน  พวกผู้เยาว์ได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง

“หยุดเลย!  ข้าไม่อยากฟังเจ้าพล่าม!”  เฟยเหยียนพูดขึ้นทันทีที่เห็นเฉียวฉู่กำลังจะเปิดปากและกระโดดด้วยความตื่นเต้น  บอกอย่างเด็ดขาดเลยว่าเขาไม่อยากฟังเฉียวฉู่โม้

เฉียวฉู่ทำปากคว่ำ

ฮัวเหยาก้าวออกมาและพูดว่า  “ออกไปข้างนอกครั้งนี้  สิบสองวิหารได้เพิ่มจำนวนคนที่ส่งลงมาข้างล่างเยอะมาก  และทุกคนก็มาจากอาณาจักรกลาง  นั่นค่อนข้างแปลกอยู่นะ”

สิบสองวิหารรู้ถึงอันตรายที่ผาสุดสวรรค์  เพื่อรักษาพลังอำนาจของพวกเขาไว้  พวกเขาจึงมักจะใช้เบี้ยในอาณาจักรล่างให้มาเสี่ยงตายแทน  แต่ดูเหมือนสถานการณ์จะเปลี่ยนไปแล้ว  ตั้งแต่พวกเขาออกจากการเก็บตัวฝึกพลัง  และรับหน้าที่แทนเย่ฉากับเย่เหม่ย  พวกเขาก็ค้นพบว่าไม่มีคนจากอาณาจักรล่างมาที่ผาสุดสวรรค์อีกเลย  ในกลุ่มคนที่พวกเขาโจมตี  ทั้งหมดเป็นคนจากอาณาจักรกลาง  และจำนวนคนก็เพิ่มขึ้นทุกครั้งที่เจอ

“สิบสองวิหารไม่ได้ใช้ประโยชน์จากอาณาจักรล่างแค่วันสองวัน  ทำไมจู่ๆถึงเปลี่ยนวิธีแบบไม่มีเหตุผลอย่างนี้?  ข้าไม่คิดว่าพวกนั้นจะเกิดรู้สึกผิดชอบชั่วดีขึ้นมา  ไปถามพวกพี่เย่ฉาเรื่องนี้  พวกเขาก็บอกว่าพวกเขาไม่เห็นคนจากอาณาจักรล่างมาที่ผาสุดสวรรค์ตั้งแต่เมื่อประมาณครึ่งปีที่แล้ว”  ฮัวเหยาพูดอย่างระมัดระวังเล็กน้อย

ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา  พวกเขาเก็บตัวฝึกพลังและตัดขาดจากโลกภายนอก  พื้นที่เคลื่อนไหวของพวกเขาในตอนนี้มีแค่ที่ด้านล่างผาสุดสวรรค์เท่านั้น

ตั้งแต่สิบสองวิหารค้นพบว่าสุสานจักรพรรดิแห่งความมืดอยู่ที่ไหน  พวกเขาก็เริ่มกระจายข่าวเกี่ยวกับผาสุดสวรรค์ในอาณาจักรล่าง  แต่ละวิหารต่างใช้กลุ่มอำนาจในอาณาจักรล่างเป็นเบี้ย  ถ้าพวกเขายังไม่ได้ตำแหน่งที่ตั้งที่แน่นอนของสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  สิบสองวิหารก็จะไม่เสียสละคนของตัวเอง  และทำให้ความแข็งแกร่งของพวกเขาลดลง  โดยไม่ใช้ประโยชน์จากลูกแกะบูชายัญของพวกเขาในอาณาจักรล่างแบบนี้หรอก

จวินอู๋เสียหรี่ตา  นางตระหนักถึงสิ่งที่ฮัวเหยาพูดถึงอยู่แล้ว  ถึงได้บอกให้ฮัวเหยาคอยดูเรื่องนี้ในการออกล่าครั้งนี้

“ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นในอาณาจักรล่างหรืออาณาจักรกลาง  ถึงทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแบบนี้”  จวินอู๋เสียก้มหน้าคิด  ดวงตาส่องประกายเย็นชา

“พวกเจ้าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?”  นางถามขึ้น

พวกของเฉียวฉู่มองหน้ากัน  เข้าใจแทบจะทันทีว่าจวินอู๋เสียพูดถึงอะไร  พวกเขารีบตอบด้วยรอยยิ้ม

“ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว!  เราทุกคนพร้อมลงมือทุกที่ทุกเวลา!

สายตาของจวินอู๋เสียย้ายจากพวกเพื่อนๆไปที่จวินอู๋เยาว์  ซึ่งโผล่มาตั้งแต่เมื่อไรไม่มีใครรู้  และตอนนี้ก็ยืนอยู่ตรงประตู  มุมปากของนางยกยิ้มบางๆ  ขณะที่นางพูดอย่างเด็ดขาดว่า

“ถึงเวลาที่เราควรจะกลับไปแล้ว”