Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1389

ตอนที่ 1389  โลกเกิดกลียุคครั้งใหญ่ (3)

ใบหน้าของเฉียวฉู่กลายเป็นสีเข้มจนดูน่ากลัว  สิ่งที่พวกเขาพบในเมืองหลวงแคว้นจิ้ว  เป็นสิ่งที่พวกเขายังไม่สามารถลืมได้จนถึงทุกวันนี้

“ต้องเป็นวิหารจิตหวนคืนแน่!  พวกมันอยากได้อะไรถึงต้องทำให้เกิดความโกลาหลวุ่นวายมากขนาดนี้!  แล้วพวกวิหารอื่นๆไม่สนใจกันเลยรึไง?”  เฉียวฉู่กัดฟัน  เส้นแบ่งระหว่างอาณาจักรกลางและอาณาล่างถูกขีดไว้อย่างชัดเจนมาตลอด  ตอนที่สิบสองวิหารมาค้นหาสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด  พวกเขาทำงานกันอย่างรอบคอบระมัดระวัง  ไม่เคยสร้างความปั่นป่วนครั้งใหญ่ในอาณาล่างแบบนี้

“สนใจ?  เจ้าคิดว่าคนพิษพวกนั้นเป็นฝีมือของวิหารจิตหวนคืนเท่านั้นหรือ?”  ฮัวเหยาเย้ยหยัน

“หมายความว่ายังไง?”  เฉียวฉู่ตกใจเล็กน้อย

จวินอู๋เสียหรี่ตาและพูดว่า  “สิบสองวิหารไม่รั้งตัวเองไว้แล้วคราวนี้”

“หา?”  เฉียวฉู่ยังคงสับสน

“งั้นนี่ก็เป็นโอกาสดีของเราเลยไม่ใช่หรือ?  เราน่าจะให้พวกมันได้ลิ้มรสพลังของเราจริงๆ!  ข้ารอเวลานี้มานานแล้ว”  เฟยเหยียนพูด  ไฟในดวงตาลุกโชน  หนี้แค้นที่พวกเขาแบกไว้  ทำให้สิบสองวิหารกับพวกเขาเข้ากันไม่ได้เหมือนน้ำกับไฟ

“เสี่ยวเสีย  เจ้ามีแผนยังไง?”  หรงรั่วมองไปที่จวินอู๋เสีย

จวินอู๋เสียตอบว่า  “ออกเดินทางกันเลย”

จวินอู๋เสียได้เดาสถานการณ์ปัจจุบันเอาไว้แล้ว

สิบสองวิหารไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน  แต่จู่ๆก็ลงมือกับอาณาจักรล่างอย่างโหดเหี้ยมเช่นนี้  แสดงว่าสุนัขจนตรอกแล้ว

พวกเขาคงค้นพบว่าแผนที่ของวิหารต่างๆได้หายไปหมด  และร้อนใจจนต้องก่อปัญหาขึ้นในอาณาจักรล่าง  ส่วนพวกเขามีจุดประสงค์อะไรนั้น  จวินอู๋เสียก็ยังไม่แน่ใจ  สร้างหายนะขนาดนี้ขึ้นในอาณาจักรล่างเพื่ออะไร?  พวกเขาจะได้อะไรจากการทำเช่นนี้?

จวินอู๋เสียรู้สึกกังวลขึ้นมา  โลกเกิดกลียุคครั้งใหญ่  จากคำพูดเมื่อกี้ของเสี่ยวเอ้อร์  มันบอกได้ไม่ยากเลยว่ากองกำลังหลักที่ต่อต้านพวกคนพิษคือแคว้นเหยียนรวมกับแคว้นฉีและแคว้นเฉียว  ทั้งสามแคว้นนั้น  ไม่ว่าจะแคว้นใดก็มีความหมายกับจวินอู๋เสียทั้งนั้น

ถ้าครั้งนี้สิบสองวิหารกล้าทำร้ายคนที่นางห่วงใย  ต่อให้นางต้องไล่ล่าพวกมันไปจนสุดขอบโลก  นางก็จะทำลายสิบสองวิหารให้สิ้นซาก!

จวินอู๋เสียไม่สามารถนั่งอยู่เฉยๆได้อีกต่อไป  นางลุกขึ้นยืนและกลับไปที่รถม้าทันที  พวกเฉียวฉู่ตามหลังมาอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันได้กินน้ำเลยสักอึกเดียว

จวินอู๋เหยาเดินตามจวินอู๋เสียเข้าไปในรถม้า  เขามองดูใบหน้าด้านข้างที่เคร่งขรึมของนาง  และกุมมือเล็กๆของนางเอาไว้

“พวกเขาแข็งแกร่งกว่าที่เจ้าคิด  ไม่ต้องกังวลหรอก”  จวินอู๋เหยารู้ว่าจวินอู๋เสียกังวลเรื่องอะไร  พลังของอาณาจักรล่างและอาณาจักรกลางนั้นแตกต่างกันมากเกินไป  ตอนนี้สิบสองวิหารลงมือกับอาณาล่างอย่างโจ่งแจ้ง  จวินอู๋เสียจะไม่กังวลได้อย่างไร?

จวินอู๋เสียสูดหายใจเข้าลึกๆ  “ข้ายังไม่ได้ไปหาพวกมัน  พวกมันก็มาเคาะประตูบ้านข้าแล้ว”

ไม่ว่าสิบสองวิหารจะเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้กี่วิหาร  นางก็จะไม่ละเว้นพวกมันสักวิหาร  นางไม่สนว่าอาณาจักรกลางจะแข็งแกร่งเพียงใด  นางรู้แค่ว่าร่างของนางเติบโตขึ้นมาในอาณาจักรล่าง  ครอบครัวที่นางห่วงใย  และเพื่อนๆของนางทั้งหมดอยู่ที่นั่น  นางจะไม่ยอมให้เศษสวะจากอาณาจักรกลางมาเหยียบย่ำชีวิตของผู้คนในอาณาจักรล่างแบบนี้!

“เสี่ยวเสียเอ๋อร์ไม่จำเป็นต้องโกรธเลย  พวกมันก็แค่แมลงสกปรก  ขยี้ให้ตายก็พอแล้ว”  จวินอู๋เหยาพูดพร้อมกับยิ้มอย่างชั่วร้าย

จวินอู๋เสียหรี่ตา

“ใช่  ขยี้พวกมันซะ  ก็ไม่เป็นไรแล้ว”

ดวงอาทิตย์แผดจ้าลอยสูงอยู่บนท้องฟ้า  จวินอู๋เสียกับเพื่อนๆของนางปีนขึ้นไปบนรถม้าและแล่นไปทางตะวันออก  ตรงไปยังดินแดนที่เต็มไปด้วยความโกลาหลวุ่นวายจากไฟสงคราม