Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1401

ตอนที่ 1401  เข้าร่วมสงคราม (1)

จวินอู๋เสียคาดไว้แล้วว่าการปรากฏตัวของท่านแบะแบะจะเปิดเผยตัวตนของนาง  ก็ตอนที่ช่วยแคว้นฉี  ลักษณะของท่านแบะแบะกับกระต่ายโลหิตมันชัดเจนเกินไป  ดังนั้นตอนที่นางปรากฏตัวที่นี่  นางจึงเปลี่ยนรูปลักษณ์เอาไว้แล้ว  คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าผู้ครองแคว้นฉูในตอนนี้  คือจักรพรรดิหนุ่มที่มีใบหน้าเนียนละเอียดและท่าทางเย็นชา

“ลุกขึ้นเถอะ  ไม่ต้องขอบคุณหรอก”  จวินอู๋เสียพูดเสียงเรียบ  นางไม่ได้ทำเพื่อแคว้นฉู  แต่เพื่ออาณาจักรล่าง

จักรพรรดิแคว้นฉูยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้น  ไม่ยอมลุกขึ้น  เขาพูดว่า  “ฝ่าบาทมาช่วยในวันนี้เป็นโชคดีของแคว้นฉูอย่างแท้จริง  ตอนนี้พวกคนพิษออกอาละวาดทำลายล้าง  แคว้นฉูเราเป็นแคว้นเล็กๆ กองทัพก็อ่อนแอ  ถึงพวกเราจะสู้จนตัวตาย  ก็ยังไม่สามารถปกป้องประชาชนของเราได้  ข้ารู้ว่าคำขอร้องของข้าอาจจะหยาบคาย  แต่ข้าก็ยังอยากขอร้องท่าน  ได้โปรดช่วยแคว้นฉูของเราด้วย!  โปรดส่งกองทัพมาช่วยแคว้นฉูด้วย  หากช่วยประชาชนของแคว้นฉูเอาไว้ได้  ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป  แคว้นฉูของเราจะยอมจำนนต่อฝ่าบาท  และจะติดตามเชื่อฟังคำสั่งของฝ่าบาทเท่านั้น!”

ตอนนี้จักรพรรดิแคว้นฉูไม่สนใจอย่างอื่นแล้ว  เขาแค่ต้องการช่วยประชาชนแคว้นฉู  แม้ว่าวันนี้จวินอู๋เสียจะเอาชนะกองทัพคนพิษได้  แต่ที่อื่นๆในแคว้นฉูก็ยังมีพวกคนพิษออกอาละวาดอยู่  ด้วยความแข็งแกร่งของกองทัพแคว้นฉู  พวกเขาคงไม่สามารถป้องกันตัวเองจากภัยพิบัติที่น่ากลัวนี้ได้

จวินอู๋เสียมองสบตาที่แน่วแน่ของผู้ครองแคว้นฉู  เมื่อเทียบกับอาณาจักรกลางแล้ว  ถึงแม้อาณาจักรล่างจะอ่อนแอกว่า  แต่คนของอาณาจักรล่างก็ไม่เคยขาดจิตวิญญาณในการต่อสู้

“พอข้ากลับแคว้น  ข้าจะจัดการเรื่องของแคว้นฉูให้เร็วที่สุด”  ด้วยการรุกรานของพวกคนพิษ  จวินอู๋เสียเต็มใจที่จะช่วยให้อาณาจักรล่างเอาชนะศัตรู  แต่เนื่องจากนางยังไม่แน่ใจสถานการณ์ในแคว้นเหยียนเลย  สิ่งที่รู้ก็มาจากคำบอกเล่าที่ได้ยินมาระหว่างทางเท่านั้น  ว่าแคว้นเหยียน แคว้นฉี และแคว้นเฉียวได้นำทหารไปช่วยแคว้นต่างๆที่ถูกโจมตี  นางไม่รู้ว่าพวกเขาเหลือทหารอยู่เท่าไร  หรือมีจำนวนเพียงพอจะส่งมาที่แคว้นฉูหรือไม่

ทุกอย่างต้องรอจนกว่านางจะกลับไปที่แคว้นเหยียนก่อน  จึงจะสามารถตัดสินใจได้

คำพูดของจวินอู๋เสียทำให้จักรพรรดิแคว้นฉูร้องไห้ด้วยความขอบคุณ  เขารู้ว่าจวินเสียเต็มใจจะช่วยแคว้นฉู  แบบนี้แคว้นฉูก็ปลอดภัยแล้ว!

“ทูลฝ่าบาท!  ข้างหน้า 10 ลี้  มีกองทัพขนาดใหญ่พะย่ะค่ะ!”  ทหารแคว้นฉูคนหนึ่งรีบวิ่งเข้ามารายงาน

“เห็นไหมว่ากองทัพจากแคว้นไหน?”  จักรพรรดิแคว้นฉูถามด้วยความดีใจอย่างมาก

“แคว้นเฉียวพะย่ะค่ะ!”

จวินอู๋เสียเลิกคิ้วขึ้น  นางมองไปที่เสี่ยวเจว๋ซึ่งยืนอยู่ด้านหลังฝูงชนโดยไม่ได้ตั้งใจ

กองทัพของแคว้นเฉียวเคลื่อนไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว  ไม่นานก็มาถึงด้านข้างค่ายใหญ่ของแคว้นฉู

เดิมทีแคว้นเฉียวเป็นเพียงแคว้นเล็กๆ  แต่หลังจากที่จวินอู๋เสียมอบแคว้นจิ้วครึ่งหนึ่งให้กับพวกเขา  พวกเขาก็เติบโตขึ้นอย่างทวีคูณในระยะเวลาสั้นๆ  ทหารของแคว้นเฉียวยืนเรียงแถวกันอย่างเรียบร้อย  สายตาราวกับคบเพลิง  ดูน่าเกรงขามมาก

แม่ทัพที่นำกองทัพของแคว้นเฉียวมาเป็นกำลังเสริมให้กับแคว้นฉู  พาทหารควบม้าตรงมาที่แคว้นฉูทันทีที่ได้รับข่าวว่าแคว้นฉูต้องการความช่วยเหลือ  แต่ระหว่างทางพวกเขาก็พบกับการคุกคามจากพวกคนพิษ  ทำให้มาถึงล่าช้าไปเล็กน้อย

ในใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความกังวลเกี่ยวกับสถานการณ์ของแคว้นฉู  แต่เมื่อพวกเขาเห็นสนามรบที่แคว้นฉูเต็มไปด้วยศพของพวกคนพิษ  พวกเขาก็ตกตะลึงทันที

สิ่งที่พวกเขาเห็นก็คือไฟที่ลุกโชติช่วงขึ้นสู่ท้องฟ้า  ภายในเปลวไฟสามารถมองเห็นศพของพวกคนพิษที่ถูกเผาได้อย่างชัดเจน  พวกมันกองสูงราวกับภูเขา  และมีจำนวนมากจนยากที่จะเชื่อ

แม่ทัพของแคว้นเฉียวพลิกตัวลงจากหลังม้า  และเดินเข้ามาตรงหน้าจักรพรรดิแคว้นฉู  เมื่อเขามองไปทางจวินอู๋เสีย  แววตาของเขาก็แปลกไป  มันเต็มไปด้วยความตื่นเต้นที่ไม่อาจระงับได้เมื่อเขาพบร่างเล็กๆที่คุ้นเคยอยู่ข้างหลังจวินอู๋เสีย

จักรพรรดิของพวกเขา!