Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1403

ตอนที่ 1403  จักรพรรดินีเหล็ก (1)

เมื่อรถม้าของพวกจวินอู๋เสียเข้ามาในเมืองหลวงของแคว้นเหยียน  ทหารที่เฝ้าประตูเมืองก็ถามคำถามตามหน้าที่  แต่เมื่อพวกเขาเห็นว่าคนที่นั่งอยู่ในรถม้าคือจวินอู๋เสียที่ปลอมใบหน้าแล้ว  พวกเขาก็ตกตะลึงทันที  พอได้สติ  พวกเขาก็รีบคุกเข่าลงถวายความเคารพอย่างรวดเร็ว  และแม้ว่ารถม้าจะผ่านเข้าเมืองไปแล้ว  พวกเขาก็ยังตกใจไม่หาย

จักรพรรดิของพวกเขากลับมาแล้ว!

ฝ่าบาทกลับมาแล้ว!

การกลับมาของจวินอู๋เสียทำให้เกิดความปั่นป่วนขึ้นทั่วเมืองหลวงแคว้นเหยียนทันที  ทุกคนไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ครองแคว้นของพวกเขากลับมาแล้ว!

แม้ว่าจวินอู๋เสียจะไม่ได้อยู่ในแคว้นเหยียนเป็นเวลานาน  แต่ทุกภารกิจที่นางทำนั้น  สร้างความตื่นตะลึงให้กับประชาชนของแคว้นเหยียนเป็นอย่างมาก  ทุกคนในแคว้นรู้ว่าพวกเขามีผู้ครองแคว้นที่ทรงพลังและอายุน้อย

ในวังหลวงของแคว้นเหยียน  เทียนในห้องทรงพระอักษรวูบไหว  หญิงสาวที่กำลังก้มหน้าอ่านเอกสารขมวดคิ้วเล็กน้อย  บนโต๊ะตรงหน้านางมีม้วนกระดาษที่เป็นคำขอความช่วยเหลือจากคนที่กำลังหวาดกลัวกองอยู่มากมายนับไม่ถ้วน

หญิงสาวมีใบหน้าที่งดงามน่ารัก  แต่ก็ไม่ได้ถึงขนาดสวยจนตะลึง  ภายใต้แสงไฟที่นุ่มนวลอบอุ่น  ใบหน้าด้านข้างของนางดูจะขาดความอ่อนโยนไปบ้าง  และแฝงไปด้วยความแข็งกระด้างแทน

“แคว้นยางส่งสาส์นขอความช่วยเหลือมาให้เราสิบสองฉบับติดต่อกันแล้ว  ฝ่าบาทดูซิเพคะ……เราควรจะ……”  นางกำนัลคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆหยิบสาส์นที่ตกลงบนพื้นขึ้นมา  และพูดด้วยความกังวล

หญิงสาวที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย  แววตายังคงสงบนิ่ง

“แคว้นยางมีภูมิประเทศได้เปรียบ  ง่ายต่อการป้องกันและยากที่จะบุกโจมตี  ตั้งแต่ถูกพวกคนพิษโจมตีครั้งแรก  พวกเขาก็ส่งสาส์นมาขอความช่วยเหลือจากเราแล้ว  ด้วยความแข็งแกร่งของแคว้นยาง  ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่มีความสามารถในการต่อสู้กับกองทัพคนพิษ  พวกเขาแค่อยากลดความเสียหายของตัวเอง  เราไม่จำเป็นต้องสนใจพวกเขา”  ฉูหลิงเย่พูดพลางขมวดคิ้ว

“แล้วแคว้นหลิงล่ะเพคะ?”  นางกำนัลมองฉูหลิงเย่ที่กลายมาเป็นจักรพรรดินีของแคว้นเหยียน  ดวงตาเต็มไปด้วยความเคารพนับถือ

“ข้าส่งกองทัพไปแล้ว”  ฉูหลิงเย่พึมพำ  จากนั้นก็ก้มหน้ามองม้วนกระดาษที่อยู่บนโต๊ะ

ทุกอันล้วนเร่งด่วน  เนื้อหาก็เหมือนๆกันหมด

ขอความช่วยเหลือ!

ขอความช่วยเหลือ!

ถึงกองทัพของแคว้นเหยียนจะแข็งแกร่งแค่ไหน  ก็ไม่เพียงพอที่จะแบ่งให้ครบทุกแคว้น  ดังนั้น ฉูหลิงเย่จึงต้องเลือกอันที่ต้องการความช่วยเหลือจริงๆออกมาจากสาส์นขอความช่วยเหลือทั้งหมด

นางกำนัลยืนเงียบ  ไม่กล้าเปิดปากพูดอะไรมั่วๆอีก

จักรพรรดินีแห่งแคว้นเหยียน  เป็นหญิงสาวที่มีข้อพิพาทขัดแย้งมากที่สุดในโลก

เดิมทีนางเป็นคุณหนูของเมืองพันอสูร  แต่โชคร้ายที่ต้องทนทุกข์กับฝันร้ายที่รับไม่ได้มากที่สุดของหญิงสาว  ขณะที่ทุกคนคิดว่านางจะถูกคนทั้งโลกดูหมิ่นและทอดทิ้ง  จักรพรรดิหนุ่มแห่งแคว้นเหยียนก็แต่งงานกับนางและแต่งตั้งให้นางเป็นจักรพรรดินี!

ในตอนแรกที่ฉูหลิงเย่เพิ่งได้เป็นจักรพรรดินี  นางต้องแบกรับคำสาปแช่งดูถูกเหยียดยามมากมายแค่ไหน?  ไม่ใช่แค่คนบนโลกที่ดูหมิ่นนาง  ว่านางไม่บริสุทธิ์  กระทั่งประชาชนของแคว้นเหยียนเองก็อับอายที่มีนางเป็นจักรพรรดินี  ถ้าไม่ใช่เพราะการตัดสินใจที่แน่วแน่ของจวินอู๋เสียในตอนนั้น  และการสนับสนุนชี้แนะอย่างอดทนของมหาอำมาตย์เหวินหยู  หลังจากฉูหลิงเย่ขึ้นเป็นจักรพรรดินี  นางอาจจะจมน้ำลายของประชาชนแคว้นเหยียนตายไปแล้ว

ขณะที่ทุกคนบนโลกนี้คิดว่าจักรพรรดินีที่น่าอับอายเช่นนี้จะขังตัวเองอยู่แต่ในตำหนัก  ไม่ก้าวออกมาข้างนอก  ฉูหลิงเย่กลับเดินตรงไปที่ท้องพระโรงหลังจากที่จวินอู๋เสียจากไป  ทำหน้าที่เป็นจักรพรรดินีผู้สำเร็จราชการ จัดการกับเรื่องต่างๆของราชสำนักแคว้นเหยียนแทนจวินอู๋เสีย

ความทรงจำพวกนั้นยังคงสดใหม่อยู่ในใจของนางกำนัลผู้นี้  ตอนนั้นฉูหลิงเย่โดนตำหนิและต่อว่าอย่างไร้ความปราณีมากขนาดไหน  คำด่าว่าสาปแช่งที่ร้ายกาจจนทนฟังไม่ได้  ขนาดเป็นแค่คนดู  นางยังรับไม่ได้จนน้ำตาไหลลงมา  แล้วตัวฉูหลิงเย่เองล่ะ?

แต่ฉูหลิงเย่ไม่ได้ร้องไห้เลยแม้แต่ครั้งเดียว