Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1437

ตอนที่ 1437  รนหาที่ตาย (3)

ผู้ลี้ภัยทุกคนพากันตกตะลึง  ทั้งเนื้อทั้งตัวพวกเขาไม่มีเงินแม้แต่อีแปะเดียว  อย่าว่าแต่ 10 ตำลึงเงินเลย!  แถมยังต้องจ่ายทุกวัน!  ต่อให้เอาตัวเองไปขาย  พวกเขาก็ยังไม่มีเงินมากขนาดนั้น!

เพิ่งจะได้เข้ามาอยู่ในสถานที่ที่สะอาดและเงียบสงบนี้  พวกผู้ลี้ภัยคิดว่าพวกเขาจะได้อยู่อย่างสงบสุขซะที  พวกเขาจะรู้ได้ยังไงว่าจะมาเจอเรื่องแบบนี้!

“แต่……พวกเขาบอกเราแล้วว่า……ไม่คิดเงิน……”  เด็กเล็กคนหนึ่งพูดข้อสงสัยที่อยู่ในใจของทุกคน  พอเด็กคนนั้นพูดออกมา  ผู้หญิงคนหนึ่งก็รีบเอื้อมมือมาปิดปากเด็กคนนั้น

แต่คำพูดที่ใสซื่อไร้เดียงสานั้นก็ไปเข้าหูของอันธพาลคนนั้นเข้า  เขาตวัดสายตามองไปที่เด็กคนนั้นทันที  แม่เด็กเหงื่อผุดออกมา  นางรีบคุกเข่าลงคำนับทันทีเพื่อวิงวอนขอความเมตตาจากอันธพาลคนนั้น

“นายท่าน  เด็กยังไม่รู้เรื่อง  โปรดอย่าใส่ใจเลยเจ้าค่ะ”

“ถึงเด็กจะไม่รู้เรื่อง  แต่เจ้าที่เป็นแม่ของเขาไม่รู้เรื่องด้วยหรือไง?”  อันธพาลคนนั้นจ้องผู้หญิงที่หวาดกลัวจนหน้าซีด  “เจ้าสองคนน่าจะอยู่ที่นี่อย่างน้อย 2-3 วันแล้วใช่ไหม?  งั้นก็ควรจะจ่ายเงินที่ติดไว้ได้แล้วซิ  เห็นว่าเจ้าอยู่ตามลำพังกับเด็กเล็ก  ข้าจะไม่เรียกเก็บเงินมากนักก็แล้วกัน  แค่ 2 วันสำหรับ 2 คน ก็ 40 ตำลึงเงิน”

“สี่……สี่สิบตำลึง……”  ผู้หญิงคนนั้นตกใจมาก  สามีของนางถูกฆ่าตายตอนที่พวกคนพิษโจมตี  นางหนีมาที่นี่พร้อมกับลูกที่ยังเล็ก  พวกเขาใช้เงินเก็บทั้งหมดในการเดินทางครั้งนี้จนหมดแล้ว  40 ตำลึงเป็นจำนวนเงินที่มากเกินไปสำหรับนาง  นางร้องไห้วิงวอนอย่างสิ้นหวัง  “นายท่าน  ข้าไม่มีเงินจริงๆ……ไม่มีจริงๆ……”

อันธพาลคนนั้นจ้องมองใบหน้าสวยๆของผู้หญิงคนนั้นด้วยสายตาชั่วร้าย  ผู้หญิงคนนั้นตัวเล็ก  แม้ว่าจะเป็นแม่คนแล้ว  แต่นางก็ยังมีเสน่ห์  อันธพาลคนนั้นก้าวเข้าไปสัมผัสใบหน้าของนาง  “ไม่มีเงิน?  ไม่เป็นไร  ถ้าเจ้าไม่มีเงินจริงๆ  งั้นจ่ายด้วยร่างกายของเจ้าแทนก็ได้!”

ดวงตาของผู้หญิงคนนั้นเบิกกว้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ  แต่ก่อนที่นางจะกรีดร้องออกมา  อันธพาลคนนั้นก็ดึงนางให้ลุกขึ้น  และล็อคตัวนางไว้ในอ้อมกอดพร้อมกับลูบคลำไปทั่วร่าง  เสียงร้องไห้อย่างน่าเวทนาดังออกจากปากของผู้หญิงคนนั้น  นางดิ้นรนอย่างรุนแรง  แต่แรงอันน้อยนิดของนางจะสู้กับแขนที่แข็งแรงของอันธพาลคนนั้นได้ยังไง?

หยดน้ำตาไหลลงมาจากดวงตาของผู้หญิงคนนั้น  นางยังคงขอร้องพวกอันธพาลให้หยุด  และวิงวอนขอให้ผู้ลี้ภัยที่อยู่รอบๆช่วย

แต่พวกผู้ลี้ภัยก็ยังคงยืนนิ่งเงียบอยู่ด้านข้าง  และหลบสายตากันไปทีละคน  ไม่สามารถมองได้

“ปล่อยแม่ข้านะ!  เจ้าคนเลว!  ปล่อยแม่ข้า!”  เมื่อเด็กน้อยที่ไร้เดียงสาเห็นแม่ของเขาโดนรังแก  เขาก็กระโจนเข้ากัดแขนของอันธพาลคนนั้น  ความเจ็บทำให้อันธพาลคนนั้นปล่อยมือทันที

“ไอ้เวร!  ไอ้เด็กสารเลว!  บังอาจกัดข้า!  พวกเจ้า!  กระทืบไอ้เด็กนั่นให้ตาย  แล้วเอานังผู้หญิงคนนี้ไปขายซ่อง!  พวกเจ้าทุกคนฟังข้าให้ดี!  ถ้าไม่จ่ายเงินที่ติดไว้วันนี้  พวกเจ้าก็ไม่มีวันได้อยู่อย่างสงบสุขแน่!”  อันธพาลคนนั้นตะคอกเสียงดังด้วยความโกรธ

ชายร่างกำยำหลายคนที่อยู่ข้างหลังหัวหน้ากลุ่มกระโจนเข้าใส่แม่และเด็กที่น่าสงสารคู่นั้นทันที!

แต่ทันใดนั้นเอง  ขณะที่นักเลงพวกนั้นกำลังจะคว้าตัวแม่และเด็ก  เงาร่างหนึ่งก็พุ่งวาบเข้ามาอย่างรวดเร็วราวสายฟ้าและปรากฏตัวตรงหน้าพวกเขา!  พวกคนที่กระโจนเข้าไปล้วนกระเด็นไปด้านหลังด้วยพลังที่แข็งแกร่งทันที!