Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1533 ห้องประหลาด (3)

ตอนที่ 1533  ห้องประหลาด (3)

นางต้องใช้พลังวิญญาณเท่าไหร่ถึงจะสามารถวางลูกแก้วทั้งหมดลงบนชั้นวางได้?

แมวดำตัวน้อยคิดจะแปลงร่างเป็นสัตว์อสูรสีดำเพื่อช่วยจวินอู๋เสียวางลูกแก้วคริสตัลทั้งหมด  แต่จวินอู๋เสียก็ห้ามไว้

“ข้าจะทำเอง”  จวินอู๋เสียพูดพลางเดินไปหยิบลูกแก้วคริสตัลอีกลูก

หลังจากมาที่ภูเขาฝูเหยา  นางไม่มีโอกาสใช้พลังวิญญาณมากนัก  และนางเข้าใจว่าเพื่อที่จะเร่งการพัฒนาพลังวิญญาณของนาง  นางจะต้องใช้พลังวิญญาณให้หมดเพื่อผลักดันให้ขีดจำกัดของตัวเองไปได้ไกลขึ้น

และสถานที่นี้ก็ทำให้นางมีโอกาสนั้น

เมื่อแมวดำตัวน้อยเห็นว่าจวินอู๋เสียดื้อรั้นมาก  มันก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากถอยไปด้านข้างและเฝ้าดูจวินอู๋เสียวางลูกแก้วคริสตัลบนชั้นวางของอย่างเงียบๆ

พลังวิญญาณของนางถูกสูบไปอย่างต่อเนื่อง  หลังจากจวินอู๋เสียวางลูกแก้วไปได้ 10 ลูก  นางก็รู้สึกว่าพลังวิญญาณของนางถูกใช้ไปจนหมดเกลี้ยง

การใช้พลังวิญญาณเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าหลังจากถูกแปลงเป็นพลังจิตวิญญาณ  แค่แตะลูกแก้วคริสตัลพวกนั้นก็จะโดนลูกแก้วดูดพลังจิตวิญญาณไปอย่างบ้าคลั่ง!

หลังจากพลังวิญญาณของจวินอู๋เสียหมดลง  นางก็นั่งลงทำสมาธิ

โชคดีที่ไม่มีใครอยู่ในห้องนอกจากนางกับแมวดำตัวน้อย  นางจึงสามารถนำอ่างบัวหิมะออกมาและใช้บัวหิมะจักรพรรดิฟื้นฟูพลังวิญญาณของนางได้อย่างรวดเร็ว

บนภูเขาฝูเหยา  อากาศเต็มไปด้วยพลังวิญญาณ  แม้ว่าจวินอู๋เสียจะไม่สามารถดูดซับพวกมันได้โดยตรง  แต่นางก็สามารถใช้บัวหิมะจักรพรรดิเพื่อถ่ายโอนพลังวิญญาณมาให้นางได้

ถ้าไม่ใช่เพราะภูเขาฝูเหยามีพลังวิญญาณอยู่หนาแน่น  แม้จะมีบัวหิมะจักรพรรดิอยู่  ก็เป็นไปไม่ได้ที่จวินอู๋เสียจะฟื้นพลังวิญญาณของนางได้ภายในระยะเวลาสั้นๆ

พลังวิญญาณของนางมาถึงขั้นพลังวิญญาณสีม่วงขั้นสี่แล้ว  และการฟื้นฟูพลังวิญญาณจำนวนมหาศาลนั้นไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะสามารถจินตนาการได้!

หลังจากที่พลังวิญญาณของนางฟื้นกลับคืนมา  จวินอู๋เสียก็เริ่มทำภารกิจของนางต่อ

พลังวิญญาณของนางหมดลงครั้งแล้วครั้งเล่า  และนางก็ลงนั่งทำสมาธิฝึกฝนครั้งแล้วครั้งเล่าเช่นกัน

พลังวิญญาณในร่างของจวินอู๋เสียถูกใช้และฟื้นคืนหมุนเวียนกันอยู่อย่างนั้น  ผลักดันขีดจำกัดของนางซ้ำแล้วซ้ำอีก

เมื่อจวินอู๋เสียวางลูกแก้วคริสตัลลูกสุดท้ายลงบนชั้นวางของ  ใบหน้าของนางก็ซีดขาวแล้ว  เม็ดเหงื่อของนางไหลลงมาจากหน้าผากและหยดลงบนพื้นไม้จนพื้นเปียก

การที่พลังวิญญาณของนางถูกใช้จนหมดและฟื้นกลับมาซ้ำๆ  นอกจากจะทำให้นางรู้สึกเหนื่อยล้าอย่างเต็มที่แล้ว  ยังให้ความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนและแปลกประหลาด

พลังวิญญาณในร่างของนางดูเหมือนจะแตกต่างจากเมื่อก่อน  แต่เป็นยังไงนั้น  นางก็ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้

นางรู้สึกว่าพลังวิญญาณคล้ายจะหนาแน่นขึ้น

แต่นั่นไม่ใช่ผลกระทบที่เกิดจากการเพิ่มขึ้นของพลังวิญญาณ

จวินอู๋เสียไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว  หลังจากตรวจสอบจนแน่ใจว่าไม่ได้พลาดลูกแก้วคริสตัลลูกใดในห้อง  นางก็ให้แมวดำตัวน้อยเข้าไปในร่างของนาง  จากนั้นก็เดินไปที่ประตูซึ่งปิดสนิท

‘เอี๊ยด’

ประตูบานใหญ่และหนักถูกผลักเปิดออกอย่างช้าๆ  แล้วจวินอู๋เสียก็เดินหน้าซีดออกมาจากห้อง

ชายสองคนที่ยืนเฝ้าอยู่นอกประตูผงะไปด้วยความตกใจเมื่อเห็นจวินอู๋เสีย  พวกเขามองใบหน้าซีดเซียวของนางด้วยสายตากังวลเล็กน้อย

“เสร็จแล้ว”  จวินอู๋เสียพูดช้าๆ  แม้ว่าร่างกายของนางจะอ่อนเพลีย  แต่นางก็ยังยืดหลังตรง

ชายสองคนมองจวินอู๋เสียและไม่ได้พูดอะไร  แค่ให้คนหนึ่งเข้าไปตรวจในห้องหนึ่งรอบ  หลังจากแน่ใจว่าลูกแก้วคริสตัลทั้งหมดในห้องถูกวางไว้บนชั้นวางแล้ว  พวกเขาก็ยอมรับว่าจวินอู๋เสียทำภารกิจของนางเสร็จสิ้นแล้ว

“นี่คือกุญแจห้องของเจ้า”  ชายคนหนึ่งวางกุญแจที่เตรียมไว้ลงบนมือของจวินอู๋เสีย  และบอกที่ตั้งห้องพักของนาง