Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1572 ขอโทษนะ แต่เราไม่ได้สนิทกัน (3)

ตอนที่ 1572  ขอโทษนะ แต่เราไม่ได้สนิทกัน (3)

การรวมตัวครั้งใหญ่เช่นนี้ดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากได้อย่างรวดเร็ว  พวกผู้เยาว์ที่เดินเล่นอยู่ริมทะเลสาบก็รีบเขยิบเข้าไปที่ข้างศาลา  เปิดตาเอียงหู  พยายามจะเป็นประจักษ์พยานในเรื่องซุบซิบที่กำลังจะมาถึง

คนมากันครบแล้ว  แต่บรรยากาศในศาลายังคงแปลกๆเล็กน้อย

อาจกล่าวได้ว่า  คนที่นั่งอยู่ในศาลานั้นไม่มีสักคนที่ไม่ใช่คนสำคัญหรือคนที่มีอิทธิพล  กระทั่งด้านรูปลักษณ์เพียงอย่างเดียว  ก็ยังเป็นภาพที่งดงามชวนมอง

นอกจากจวินอู๋เสียที่บอบบางและหลินเฮ่าอวี่ที่ยังมีรอยฟกช้ำอยู่  ไม่ว่าใครในกลุ่มนั้นก็สามารถดึงดูดสายตาของทุกคนได้

เฉียวฉู่ผู้บ้าคลั่ง,  ฮัวเหยาผู้หล่อเหลาเย็นชา,  หรงรั่วผู้สุภาพอ่อนโยน,  คุณชายผู้สง่างามฟ่านจั๋ว,  เฟยเหยียนผู้งดงามอย่างหาใดเปรียบไม่ได้  และกู่ซินเยียนที่มีใบหน้าสวยสดงดงาม  การรวมตัวกันเช่นนี้ทำให้ผู้คนไม่สามารถละสายตาได้

เพียงแต่……

แม้บรรยากาศระหว่างพวกเขาจะไม่ตึงเครียดขนาดมีประกายไฟแล่นแปลบปลาบ  แต่สถานการณ์ก็อาจจะน่าดูชมมากขึ้นได้

เมื่อคนมากันครบแล้ว  กู่ซินเยียนก็ลอบมองหนุ่มสาวที่นางไม่คุ้นเคยตรงหน้าอย่างประเมิน  ในใจค่อนข้างสั่นไหว

บุคคลทั้งห้านี้อาจกล่าวได้ว่าเป็นคนที่โดดเด่นที่สุดของงานชุมนุมเทพยุทธ์ที่เพิ่งผ่านพ้นไป  วิหารมารโลหิตได้ยื่นคำเชิญให้พวกเขาทุกคน  แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครตอบรับคำเชิญเลย  แม้แต่จวินอู๋ก็ปฏิเสธคำเชิญของวิหารมารโลหิตแล้วไปรับของวิหารหยกวิญญาณแทน

นั่นเป็นหนึ่งในผลลัพธ์ที่น่าเสียใจที่สุดที่วิหารมารโลหิตได้เจอ  และกู่ซินเยียนก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าทั้งหกคนนี้ตอบรับคำเชิญของวิหารมารโลหิต  วิหารมารโลหิตก็คงไม่ต้องกังวลว่าจะไม่สามารถไปถึงจุดสูงสุดของพีระมิดสิบสองวิหารได้

ไม่ต้องกังวลว่าพวกเขาจะไม่สามารถโดดเด่นท่ามกลางวีรบุรุษทั้งหลายได้

อย่างไรก็ตาม  ทั้งหมดนั่นก็เป็นได้แค่ความปรารถนา  สิ่งเดียวที่นางสามารถแย่งชิงมาได้ก็คือจวินอู๋จากวิหารหยกวิญญาณ

กู่ซินเยียนตั้งสติและยิ้มออกมาอย่างไร้พิษภัย  จากนั้นก็พูดกับพวกเฉียวฉู่ว่า  “ที่ข้ารบกวนพวกเจ้าให้มาที่นี่วันนี้เพราะเรื่องเข้าใจผิดบางอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างเราในช่วงที่ผ่านมา  บังเอิญว่านี่เป็นช่วงดอกไม้บานในฤดูใบไม้ผลิ  เราจะได้คุยกันสบายๆที่ริมทะเลสาบ  ถ้าเราสามารถแก้ไขความเข้าใจผิดระหว่างเราได้  มันก็จะเป็นผลลัพธ์ที่ดีด้วย”

กู่ซินเยียนใช้คำพูดได้อย่างชาญฉลาด  ไม่เจาะจงเรื่องที่ห้าวิหารต่อต้านวิหารมารโลหิต  ใช้คำว่า  “เข้าใจผิด”  กับทุกคนที่นั่นโดยไม่ชี้นิ้วตำหนิใคร  ราวกับนางมาที่นี่เพื่อเป็นคนกลางไกล่เกลี่ย  ไม่ได้มาเพื่อคลายความแค้นระหว่างห้าวิหารกับวิหารมารโลหิต

เพียงแค่ได้ยินคำพูดของกู่ซินเยียน  ฟ่านจั๋วก็รู้ทันทีว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ง่ายเลย

แต่ถึงแม้จะเป็นเรื่องจริงที่กู่ซินเยียนฉลาดและมีไหวพริบ  แต่นางไม่รู้เรื่องที่ว่าพวกเฉียวฉู่ไม่ได้สนใจผลประโยชน์ของกลุ่มอำนาจที่พวกเขารับใช้เลย  พวกเขาไม่กังวลแม้แต่น้อยว่าเรื่องจะยิ่งเลวร้ายลงไปอีก  พวกเขาคาดหวังให้มันวุ่นวายโกลาหลแบบสุดๆเลยด้วยซ้ำ

“เฮอะ  แม่นางน้อย  เจ้าก็หน้าตางดงาม  แต่ทำไมพูดจาไม่น่าฟังอย่างนั้น?  เข้าใจผิดอะไร?  เจ้าจะบอกว่าสมองพวกเรามีปัญหางั้นรึ?  คิดว่าเราไม่รู้หรือว่ามีความเข้าใจผิดอะไรรึเปล่า?  ข้าไม่เห็นรู้สึกเลยว่ามีเรื่องเข้าใจผิดกัน  เจ้าไม่ต้องทำเป็นพูดโน่นพูดนี่  ที่เจ้าเชิญพวกเรามาที่นี่วันนี้  พวกเราทุกคนรู้ดีว่าในใจเจ้าคิดอะไร  เป็นเพราะคนของวิหารมารโลหิตโดนอัดจนเละเทะ  เลยนั่งไม่ติดแล้วใช่ไหมล่ะ?  ที่มาหาพวกเราวันนี้  ไม่ใช่ตั้งใจจะยอมอ่อนข้อขอโทษแล้วหาทางออกหรอกรึ?  หรือจะบอกว่า……ข้าเข้าใจผิด?”  เฉียวฉู่โพล่งออกมาโดยไม่สนใจ  เล่นบทเป็นเด็กหนุ่มดิบเถื่อนที่หยิ่งยโสได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ไม่จำเป็นต้องพูดว่าคนของวิหารมารโลหิตจะมีปฏิกิริยายังไงเมื่อได้ยินคำพูดนี้  กระทั่งเฟยเหยียนที่ฟังอยู่ด้านข้างก็เกือบยั้งตัวเองไม่ให้ทุบตีเขาไม่ได้

มันน่าโมโหจริงๆ!