Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1578 ขอโทษนะ แต่เราไม่ได้สนิทกัน (9)

ตอนที่ 1578  ขอโทษนะ แต่เราไม่ได้สนิทกัน (9)

“ไม่”  จวินอู๋เสียกล่าวอย่างเฉยเมย  คำพูดพยางค์เดียวที่เรียบง่ายที่สุดทำให้สีหน้าของหลินเฮ่าอวี่และกู่ซินเยียนเปลี่ยนไปอย่างมาก

มุมปากของหลินเฮ่าอวี่กระตุก  แม้ว่าจวินอู๋จะไม่เคยพูดว่าต้องการเข้าร่วมวิหารมารโลหิต  แต่การกระทำในช่วงนี้ของจวินอู๋ก็แสดงให้เห็นว่ามีความโน้มเอียงที่จะเข้าร่วมกับพวกเขาไม่ใช่หรือ?

“ตอนนี้ยังไม่ได้เข้าร่วม  แต่เขาจะเข้าร่วมกับเราเร็วๆนี้แหละ”  หลินเฮ่าอวี่รีบพูด

แต่สีหน้าของกู่ซินเยียนกลับแข็งทื่ออย่างมาก  นางจ้องเขม็งไปที่ร่างเล็กๆของจวินอู๋เสีย  แววตาเต็มไปด้วยความตกใจและไม่อยากจะเชื่อ

หลินเฮ่าอวี่ยังคงรู้สึกว่าจวินอู๋แค่หมายความว่าเขายังไม่ได้เข้าร่วมวิหารมารโลหิตในตอนนี้  แต่กู่ซินเยียนไม่ได้ซื่อขนาดจะคิดแบบเดียวกัน  ช่วงเวลาที่นางใช้ร่วมกับจวินอู๋ที่ผ่านมาทำให้กู่ซินเยียนรู้ว่าจวินอู๋ไม่ใช่คนที่มีไหวพริบช้า  แม้ว่าจวินอู๋จะเงียบเป็นส่วนใหญ่และไม่ได้พูดมากนัก  แต่สมองของเขากระจ่างแจ้งชัดเจนตลอดเวลา  จึงเป็นไปไม่ได้ที่จวินอู๋จะไม่เข้าใจเจตนาของหลินเฮ่าอวี่  แต่เขาก็ยังตอบเช่นนั้น

ความรู้สึกไม่สบายใจพุ่งขึ้นมาในใจของกู่ซินเยียนอย่างรุนแรง

คำอธิบายของหลินเฮ่าอวี่ทำให้พวกฟ่านจั๋วหัวเราะเยาะเขา  พวกเขามองหลินเฮ่าอวี่ด้วยสายตาสมเพชเวทนา  มองดูเขาโกหกตัวเองไปพร้อมๆกับหลอกคนอื่นด้วย

หลินเฮ่าอวี่รู้สึกขนลุกจากสายตาของทุกคนที่มองมายังเขา  เขาหันไปรอบๆอย่างประหม่า  อยากจะได้คำยืนยันจากจวินอู๋เสีย

“จวินอู๋!  บอกพวกเขาไปซิว่าเรื่องเป็นอย่างที่ข้าพูดรึเปล่า”  คนเดียวที่สามารถพลิกสถานการณ์ทั้งหมดได้มีแค่จวินอู๋  ไม่ว่าหลินเฮ่าอวี่จะเกลียดจวินอู๋มากขนาดไหน  เขาก็ยังต้องการคำตอบจากจวินอู๋

จวินอู๋เสียเอ่ยปากพูดด้วยน้ำเสียงไร้ความรู้สึก  “ขอโทษ แต่เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น”

หกคำ  และครั้งนี้มันได้กระแทกลงบนหัวของหลินเฮ่าอวี่เหมือนสายฟ้าที่ฟาดออกมาจากท้องฟ้าที่แจ่มใส  เขามองจวินอู๋อย่างตกตะลึงพูดไม่ออก  หกคำที่บอกกับทุกคนอย่างไม่มีอะไรให้เคลือบแคลงว่า  จวินอู๋ไม่มีความคิดที่จะเข้าร่วมกับวิหารมารโลหิตเลย

ไม่เคยเลยสักนิด  ไม่ว่าจะตอนนี้  หรือในอนาคต……ไม่มีทางเป็นไปได้!

คำพูดที่หลินเฮ่าอวี่เอ่ยออกมาเมื่อครู่  ถูกจวินอู๋เสียตอกกลับด้วยการเปิดเผยความจริงอย่างไม่ไว้หน้า  ตอนนี้ดูเหมือนเป็นเรื่องตลกไปอย่างสมบูรณ์แบบ

ในขณะเดียวกัน  พวกของเฉียวฉู่ก็หัวเราะเยาะใส่เขาซะเต็มที่  ดวงตาคมกริบเหมือนมีดโกนที่โกนเอา “หน้า” ของหลินเฮ่าอวี่ไปจนหมด

คำพูดทั้งหมดไม่ได้มีเพียงพวกเฉียวฉู่เท่านั้นที่ได้ยิน  แต่พวกผู้เยาว์ที่อยู่รอบๆศาลาก็ได้ยินด้วย  พวกเขาเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาพวกเขา

จวินอู๋ไม่เคยต้องการเข้าร่วมวิหารมารโลหิตเลย  ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมาเป็นวิหารมารโลหิตที่คิดไปเองทั้งนั้น

ทันใดนั้น  ผู้คนรอบๆก็เข้าใจกระจ่างแจ้งแล้วว่าถึงจวินอู๋จะสนิทสนมกับกู่ซินเยียน  คนของวิหารมารโลหิตที่จวินอู๋เสียคบหาสมาคมด้วยก็มีเพียงกู่ซินเยียนคนเดียวเท่านั้น  ไม่มีคนอื่นอีก  ถ้าจวินอู๋ต้องการเข้าร่วมวิหารมารโลหิตจริงๆ  เขาก็ต้องพยายามทำตัวให้เข้ากับศิษย์จากวิหารมารโลหิตทั้งกลุ่มเลยไม่ใช่หรือ?

รายละเอียดที่ทุกคนมองข้ามค่อยๆชัดเจนขึ้นมา  เหตุการณ์ตรงหน้าทำให้พวกเขาตระหนักว่าสิ่งที่พวกเขาคิดก่อนหน้านี้ผิดทั้งหมด

หลินเฮ่าอวี่หน้าซีดขาวจนเขียว  ทั้งร่างเริ่มสั่นระริก  เขากัดฟันจ้องจวินอู๋อย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่จวินอู๋พูดออกมา!

การที่จวินอู๋ปฏิเสธพวกเขานั้นเท่ากับผลักวิหารมารโลหิตลงสู่ก้นเหว!

“เจ้า……”  หลินเฮ่าอวี่โกรธมากจนอยากจะพุ่งเข้าทำร้าย  แต่หรงรั่วก็ยกมือขึ้นขวางเอาไว้

“อะไร?  โดนเปิดโปง  ก็เลยอับอายขายขี้หน้าจนโกรธเหรอ?”  หรงรั่วพูดด้วยรอยยิ้มที่เหมือนไม่ยิ้ม

หลินเฮ่าอวี่หน้าแดงก่ำ  เขาจ้องจวินอู๋เขม็ง  ไม่ปรารถนาอะไรอีกแล้วนอกจากจะฉีกจวินอู๋ออกเป็นหมื่นๆชิ้น  แต่หรงรั่วก็ขวางเอาไว้  ทำให้หลินเฮ่าอวี่ไม่มีโอกาสทำเช่นนั้น