Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1586 นางพญาซูหย่า (1)

ตอนที่ 1586  นางพญาซูหย่า (1)

ทันใดนั้น  ก็ปรากฏร่างของหญิงสาวผู้งดงามเย้ายวนคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าจวินอู๋เสีย

ขายาวๆของซูหย่าเหยียบลงบนพื้นอย่างหยิ่งยโส  ใบหน้าเชิดขึ้นเล็กน้อยด้วยความหยิ่งชนิดที่ไม่มีใครกล้าลบหลู่  ขวดน้ำเต้าที่ใส่เหล้าห้อยอยู่ที่เอว

“ไอ้หน้าไหนมันไม่มีตา  บังอาจแตะต้องศิษย์ของข้า!”  เสียงไม่พอใจของผู้หญิงดังขึ้น  ดวงตาทรงเสน่ห์ของซูหย่าหรี่ลงครึ่งหนึ่ง  และกวาดมองกลุ่มผู้เยาว์ที่ยืนตะลึงอยู่นอกหอจันทร์แรม

ใบหน้างดงามชวนตะลึงและออร่าที่ทรงพลังมหาศาลของนางทำให้พวกผู้เยาว์ที่อยากดูอะไรสนุกๆพากันจ้องมองอย่างตะลึงงัน

สวี่มู่นอนกองอยู่บนพื้น  เจ็บปวดไปทั่วร่างราวกับจะระเบิด  หลังจากเขาทะลวงเข้าสู่ขั้นพลังวิญญาณสีม่วงได้  เขาก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บมากขนาดนี้มานานแล้ว  แต่แค่การโจมตีเพียงครั้งเดียวก็ทำให้เขารู้สึกเหมือนตายไปซะยังจะดีกว่า

จวินอู๋เสียมองซูหย่าที่ยืนขวางเป็นโล่อยู่ตรงหน้าอย่างมึนงง  คิดไม่ถึงว่าซูหย่าจะปรากฏตัวในเวลานี้

ซูหย่ายืนอย่างสง่างามราวกับนางพญาตรงหน้าทุกคน  การปรากฏตัวที่ทรงพลังของนางทำให้ทุกคนที่นั่นไม่กล้าแม้แต่จะหายใจเสียงดัง

ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?

คำถามเดียวกันผุดขึ้นในใจของทุกคนที่นั่น  แต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือคำพูดของซูหย่า

ศิษย์ของนาง……

สายตาของทุกคนหันไปที่ร่างของจวินอู๋เสียโดยไม่ได้ตั้งใจ  คำพูดของซูหย่า เป็นไปได้จริงๆหรือว่า จวินอู๋คือศิษย์ของนาง?

พวกเขารู้ดีว่าสวี่มู่แข็งแกร่งขนาดไหน  แต่พอซูหย่าปรากฏตัวออกมา  อาศัยแค่ฝ่ามือเดียวก็ซัดสวี่มู่ลงไปกองกับพื้นลุกไม่ขึ้นได้แล้ว  พลังของนางจะน่ากลัวขนาดไหนกัน?

ที่โดนซัดหมอบอยู่นั่นคือผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงนะ!

พลังขนาดนั้นยังไม่มีปัญญาทำอะไรซูหย่าได้เลย

ความกลัวเข้าครอบงำหัวใจของทุกคนทันที

“เจ้า……เจ้าเป็นใคร……”  สวี่มู่พยายามลุกขึ้นจากพื้น  แต่ความเจ็บปวดรุนแรงกระจายไปทั่วร่าง  เขาจึงทำได้แค่นอนกองอยู่บนพื้นและเงยหน้าขึ้นมองซูหย่าผู้สง่างามด้วยความเจ็บปวดทรมาน

ซูหย่ามองสวี่มู่ด้วยสายตาเย็นชา  “ข้าคืออาจารย์ของจวินอู๋”

“อะไรนะ……”  ดวงตาของสวี่มู่เบิกกว้าง

อาจารย์?

อาจารย์ของจวินอู๋?

ผู้เยาว์บางคนที่มุงดูอยู่นึกออกแล้วว่าซูหย่าคือใคร  พวกเขาจำได้ว่ามีคนเฝ้าหอจันทร์แรมอยู่คนหนึ่ง  ลือกันว่าเป็นผู้หญิงที่งดงามน่าหลงใหลอย่างที่สุด  แต่พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่านางจะมีพลังที่สามารถเอาชนะผู้ใช้พลังวิญญาณขั้นสีม่วงได้ในทันทีแบบนี้!

เมื่อเห็นสภาพของสวี่มู่  พวกเขาก็นึกภาพออกเลยว่าการโจมตีเพียงครั้งเดียวของซูหย่านั้นร้ายกาจน่ากลัวเพียงใด

สำนักธาราเมฆบ้าไปแล้วหรือ?

ให้คนที่มีพลังแข็งแกร่งขนาดนี้มาเฝ้าหอเก็บเหล้าเนี่ยนะ?

“เป็นไปไม่ได้……จวินอู๋จะมีอาจารย์ได้ยังไง……”  สวี่มู่ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน  เขารู้ว่าซูหย่าเป็นใคร  แต่หอจันทร์แรมเป็นแค่หอเก็บเหล้าของสำนักธาราเมฆ  เป็นไปไม่ได้ที่สำนักธาราเมฆจะให้คนที่แข็งแกร่งเช่นนี้มาอยู่ในที่ต่ำต้อยแบบนี้

แม้ว่าซูหย่าจะลงมือเพียงครั้งเดียว  แต่ครั้งเดียวนั้นก็มากเกินพอที่จะทำให้ทุกคนเข้าใจว่าพลังของซูหย่าไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะฝันไปเทียบเคียงได้  ความสามารถระดับนี้  ไม่ต้องพูดถึงเหล่าผู้เยาว์ที่กำลังฝึกฝนอยู่เลย  แม้แต่ครูในสำนักธาราเมฆก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนาง

ซูหย่ามองสวี่มู่อย่างเหยียดหยาม  จากนั้นก็หันไปมองจวินอู๋เสียที่ยังคงมึนงงอยู่  “เจ้าเห็นคำพูดของข้าเป็นลมพัดผ่าน เข้าหูซ้ายทะลุหูขวางั้นรึ!”

จวินอู๋เสียได้สติกลับมา  นางรีบตอบว่า  “ไม่ใช่”

“ไม่ใช่?”  ซูหย่าเลิกคิ้วเล็กน้อย  “ตอนข้ารับเจ้าเป็นศิษย์  ข้าบอกเจ้าว่ายังไง?  ถ้ามีใครรังแกเจ้า  หากเจ้าสามารถจัดการมันได้  เจ้าก็จัดการเองไป  แต่หากเป็นคนที่เจ้าไม่สามารถจัดการได้  ข้าจะเป็นคนจัดการให้เจ้าเอง  ตอนนี้ไอ้หมอนี่มาฉีกหน้าเจ้าถึงที่  แล้วเจ้ามัวยืนบื้ออะไรอยู่?  ร้องโวยวายไม่เป็นเรอะ?”