Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1609 ปกป้องศิษย์ (3)

ตอนที่ 1609  ปกป้องศิษย์ (3)

ซูหย่านี่คืออันธพาลของแท้เลย!

เจ้าจะบอกว่าข้าแส่เข้าไปยุ่งเรื่องของลูกศิษย์หรือ?

แต่ขอโทษนะ  พวกเขายังไม่ทันเริ่มลงมือ  ข้าก็ซัดเจ้านั่นแล้ว  ถ้ายึดตามลำดับเหตุการณ์  ข้าคือคนลงมือก่อน

ท่าทางเผด็จการไร้เหตุผลของซูหย่าได้ขวางกั้นคำพูดของกู่อิ่งทั้งหมด  กู่อิ่งพยายามดึงเอาจวินอู๋เสียออกมา  แต่ซูหย่าก็ป้องกันอย่างเต็มที่  แบกรับทุกอย่างไว้เองหมด  แผนของกู่อิ่งจึงพังทลายลงทันที

“ครูซูหย่าพูดถูก  ผู้น้อยโง่เขลานัก  ครูซูหย่าโปรดอย่าถือสา  วันนี้ผู้น้อยรบกวนครูมามาก  ควรกลับได้แล้ว  เรื่องที่เกิดขึ้นกับสวี่มู่  วิหารมารโลหิตจะให้คำตอบที่น่าพอใจกับครูอย่างแน่นอน”  กู่อิ่งลุกขึ้นยืนและจากไปทันทีโดยไม่รอช้า

ซูหย่าหาวหวอดใหญ่  ไม่ยอมเอ่ยอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว  เทียนเจ๋อต้องเป็นคนไปส่งกู่อิ่งออกจากที่นี่

จนกระทั่งกู่อิ่งและเทียนเจ๋อจากไป  สีหน้าเอื่อยเฉื่อยเกียจคร้านของซูหย่าก็หายไปทันที  นางดึงจวินอู๋เสียที่กำลังจะไปฝึกฝนให้มายืนอยู่ตรงหน้านาง

จวินอู๋เสียกระพริบตาด้วยความสงสัย  นางมองอาจารย์ของตัวเองที่ไม่มีท่าทางวางอำนาจเผด็จการ

“เจ้ารู้จักหมอนั่นหรือ?”  ซูหย่าถามพลางหรี่ตา  นางจ้องจวินอู๋เสียอย่างจริงจัง

จวินอู๋เสียไม่คิดว่าซูหย่าจะความรู้สึกไวขนาดนี้  หลังจากกู่อิ่งปรากฏตัว  นางก็ไม่ได้มองกู่อิ่งเลยสักครั้ง  และกู่อิ่งก็ไม่ได้สนใจนางมากนัก  แต่ถึงอย่างนั้น  ซูหย่าก็ยังจับได้อยู่ดี

ในตอนนี้  จวินอู๋เสียไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี

นางควรจะปฏิเสธทุกอย่าง  แต่นางไม่อยากโกหกซูหย่าที่ปฏิบัติกับนางอย่างจริงใจ

ตลอดเวลาที่ผ่านมา  ซูหย่าได้แสดงจุดยืนอย่างแน่วแน่ในการปกป้องนาง  และจวินอู๋เสียก็ไม่อยากตอบแทนสิ่งนั้นด้วยการหลอกลวง  แต่นางก็ไม่อยากลากซูหย่าให้เข้ามาอยู่ในแผนการของนางด้วย  มันจะทำให้ซูหย่าเดือดร้อนโดยไม่จำเป็น

อีกอย่าง  ด้วยนิสัยของซูหย่าแล้ว  ถ้านางรู้ถึงความแค้นที่จวินอู๋เสียมีต่อสิบสองวิหาร  นางคงกระโดดออกมายืนหยัดต่อสู้เพื่อจวินอู๋เสียอย่างแน่นอน

จวินอู๋เสียจึงทำได้แค่ปิดปากเงียบเท่านั้น

เมื่อเจอกับความเงียบ  ซูหย่าก็ถอนหายใจยาว  “ข้าจะไม่ถามต่อแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเจ้ากับเขา  แต่ในฐานะอาจารย์ของเจ้า  ข้าต้องเตือนเจ้าเอาไว้ว่าเด็กนั่นจะทำเป็นล้อเล่นด้วยไม่ได้  แม้ว่าพลังของเขาจะอยู่แค่ขั้นเริ่มต้นของพลังวิญญาณสีม่วง  แต่รังสีอำมหิตจากตัวของเขาน่ากลัวมากทีเดียว  คนแบบนี้มักเป็นพวกชอบการเข่นฆ่า  หลายครั้งที่การต่อสู้กับคนแบบนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับระดับพลังของทั้งสองฝ่าย  ถ้าวันหนึ่งเจ้าต้องสู้กับเขา  เจ้าต้องโจมตีให้เร็วและเด็ดขาดถึงตาย  ถ้าเจ้าไม่สามารถฆ่าเขาได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว  ให้รีบหนีทันที  อย่าให้เขามีโอกาสโจมตี”

ซูหย่ามองจวินอู๋เสียอย่างจริงจัง  น้ำเสียงของนางแฝงความเคร่งเครียดที่จวินอู๋เสียไม่เคยได้ยินมาก่อน

จวินอู๋เสียอาจไม่สังเกตเห็น  แต่ซูหย่าเห็น

แม้ว่ากู่อิ่งจะเอ่ยถึงจวินอู๋เพียงครั้งเดียว  แต่คำพูดของเขาพยายามจะลากจวินอู๋เข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องด้วย  ซึ่งเขาก็ทำอย่างฉลาดและละเอียดมาก  ถ้าซูหย่าไม่เห็นสายตาที่ดูเหมือนไม่มีพิษภัยที่กู่อิ่งมองจวินอู๋เสีย  แม้แต่นางก็คงไม่สังเกตว่ามีอะไรผิดปกติ

“ศิษย์เข้าใจแล้ว”  จวินอู๋เสียได้สติและพยักหน้าตอบรับ  ไม่สำคัญว่าซูหย่าจะรู้ได้ยังไงว่านางกับกู่อิ่งรู้จักกัน  แต่ที่ซูหย่าทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อนาง

ความจริงแล้ว  จวินอู๋เสียก็รู้สึกว่าการปรากฏตัวของกู่อิ่งที่นี่ค่อนข้างแปลกอยู่เหมือนกัน  ตั้งแต่ตอนที่กู่อิ่งปรากฏตัวจนกระทั่งกลับไป  ดูเหมือนว่าเขาจะถามซูหย่าเรื่องเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับสวี่มู่  แต่พอคิดดูดีๆแล้วจะพบว่าเขาไม่ได้ตั้งคำถามอะไรเลย  แม้แต่คำอธิบายที่ไม่น่าเชื่อของซูหย่า  เขาก็ไม่ตั้งข้อสงสัยและไม่ซักถามรายละเอียดเพิ่มเติมใดๆทั้งสิ้น