Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1616 อันตรายในค่ำคืนที่มืดมิด (3)

ตอนที่ 1616  อันตรายในค่ำคืนที่มืดมิด (3)

ระหว่างหอพักที่พวกลูกศิษย์อาศัยอยู่  มีเงาสีดำหลายร่างพุ่งผ่านไปอย่างเงียบเชียบราวสายลม  ไม่มีเสียงใดๆดังให้ได้ยินเลยแม้แต่น้อย

ผู้คุ้มกันของสำนักธาราเมฆที่ยืนเฝ้าอยู่นอกหอพักมองตรงไปข้างหน้าโดยไม่ได้สังเกตว่าอันตรายกำลังใกล้เข้ามา

ผู้คุ้มกัน 2 คนแค่รู้สึกเย็นวาบที่คอเท่านั้น  พอเอื้อมมือจะจับคอ  ก็รู้สึกถึงความเหนียวๆอุ่นๆบนฝ่ามือ  พวกเขายังไม่ทันจะส่งเสียงก็ล้มลงอย่างเงียบๆท่ามกลางความมืด

กลิ่นเลือดคาวคลุ้งลอยไปตามสายลม  เงามรณะค่อยๆครอบคลุมไปทั่วสำนักธาราเมฆ

พวกที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดเดินผ่านไปอย่างไร้เสียง  ทิ้งความตายและความหวาดกลัวไว้เบื้องหลัง

จวินอู๋เสียนั่งอยู่ในห้อง  สายลมพัดเข้ามาทางหน้าต่างที่เปิดแง้มไว้เล็กน้อย  สายลมเย็นเจือกลิ่นเลือดจางๆ  กลิ่นนั้นเบาบางมาก  แต่มันเป็นเหมือนสายฟ้าฟาดเข้าที่ใจของจวินอู๋เสีย

ความตายมาเยือนอย่างไร้ซุ่มเสียง  กลุ่มผู้บุกรุกที่เย่กูค้นพบนั้นไม่ได้มาอย่างมิตรแน่นอน  ดูเหมือนว่าจะมีใครบางคนในสำนักธาราเมฆโดนสังหารไปแล้ว

แม้ว่ายังไม่ได้พบกัน  แต่จวินอู๋เสียก็รู้แล้วว่าคนพวกนั้นเป็นศัตรู  ไม่ใช่มิตร!

“คุณหนู  จะให้พวกเราลงมือไหมขอรับ?”  เสียงของเย่ฉาแฝงความจริงจังหนักแน่น  ปกติเขาจะคอยรับคำสั่งของจวินอู๋เสียอยู่เงียบๆ  แต่ครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าคู่ต่อสู้แข็งแกร่งเกินกว่าที่คาดไว้  แถมยังไม่รู้ที่มาที่ไปของคนพวกนั้นด้วย  ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้  จวินอู๋เสียจะเสียเปรียบได้ง่ายๆ

จวินอู๋เสียหรี่ตาเล็กน้อย  นางยืดตัวนั่งตรงและโยนยาสองขวดให้เย่ฉากับเย่กู

“กินซะ”

เย่ฉาและเย่กูไม่ถามอะไรเลย  กลืนยาลงไปตามคำสั่งของจวินอู๋เสียทันที

จากนั้นจวินอู๋เสียก็หยิบเอายาเม็ดขนาดเท่าไข่นกกระทาออกมาจากกระเป๋ามิติ  ใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้บดขยี้มันจนกลายเป็นผงอย่างรวดเร็ว  ควันจางๆกระจายออกมาจากยาเม็ดนั้นและลอยไปตามลมที่พัดเข้ามาจากภายนอก  ลอดผ่านช่องว่างของประตูห้องจวินอู๋เสียออกไปสู่อาคารหอพัก

“คุณหนู?”  เย่กูงงเล็กน้อย  ไม่เข้าใจว่าจวินอู๋เสียกำลังทำอะไร

จวินอู๋เสียดึงชายเสื้อของตัวเองอย่างเฉยเมย  แล้วก้าวขาออกเดินไปที่ประตู  พอมือของนางแตะที่จับประตู  นางก็พูดช้าๆว่า  “พวกเจ้าไม่ต้องลงมือ”

พูดจบ  จวินอู๋เสียก็เปิดประตูและเดินออกไป

ในเวลาเดียวกับที่จวินอู๋เสียเดินออกจากห้องของนาง  ภายในทางเดินว่างเปล่ามีร่างสูงหลายร่างปรากฏตัวขึ้น  ทุกคนเดินออกมาจากห้องของตัวเอง  พวกเขายืนสบตากันอยู่หน้าประตูก่อนจะมองไปที่จวินอู๋เสีย  ความตื่นเต้นที่พวกเขาเก็บกดมานานแสดงออกมาทางใบหน้า  ในดวงตาสดใสเหล่านั้นก็ดูเหมือนมีเปลวไฟลุกโชนอยู่

เงาดำหลายร่างที่มีกลิ่นเลือดติดเสื้อผ้าอยู่จางๆเดินเข้าไปในหอพักที่เงียบสงัด  ด้านหลังประตูที่ปิดสนิทคือเหล่าผู้เยาว์ที่กำลังหลับสนิทไร้การป้องกันตัวใดๆทั้งสิ้น

เงาดำพวกนั้นเคลื่อนที่ไปในหอพักอย่างไร้เสียงราวกับภูติผี  ผ่านทางเดินที่มืดมิด  มีเพียงแสงสลัวๆจากหน้าต่างตรงสุดทางเดินเท่านั้น

เงาดำพวกนั้นตรงเข้าหาเป้าหมายของพวกเขา  ก่อนจะหยุดอยู่หน้าประตูที่ปิดสนิทบานหนึ่ง

ขณะที่พวกเขากำลังจะพังประตูเข้าไปนั้นเอง  เสียงเย็นชาก็ดังขึ้นที่ด้านหลังของพวกเขา!