Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1625 ของขวัญตอบแทน (2)

ตอนที่ 1625 ของขวัญตอบแทน (2)

สีหน้าของหลินเฮ่าอวยิ่งไม่น่าดูมากขึ้นทุกที เสียงกระซิบจากพวกผู้เยาว์ที่รายล้อมอยู่ทําให้จิตใจของเขาอ่อนแอมากขึ้น สายตาที่มองคนที่มุงอยู่รอบๆดูตื่นตระหนกและลุกลี้ลุกลนในดวงตาที่ห่างเหินเย็นชาจํานวนมากนั้นเต็มไปด้วยความสงสัย หลินเฮ่าอวี่่พยายามหาตัวคนร้าย แต่สุดท้ายก็รู้สึกว่าทุกคนน่าสงสัยไปหมด

กองเลือดเนื้อนั่นเป็นเหมือนบ่วงเชือกที่รัดคอเขาไว้จนแทบหายใจไม่ออก

[ใช่เฉียวนุ่แห่งวิหารปีศาจเพลิงรึเปล่า?]

[หรือเป็นคนจากวิหารอื่น?]

[พวกนั้นอยากฆ่าเขาหรือ?]

[ไม่]

[เขาไม่อยากตาย…]

ความวิตกกังวลและความตึงเครียดที่ได้รับทําให้หลินเฮาอวตาเหลือกและเป็นลมสลบไปหลินเฮาอผู้โชคร้าย ขนาดล้มก็ยังไม่มีใครกล้าเข้าไปรับ แต่กลับปล่อยให้ร่างกายของเขาล้มฟาดลงมาข้างหน้าใส่กองเลือดเนื้อเข้าเต็มๆ เลือดและเนื้อกระเด็นใส่ผู้เยาว์หลายคนที่ยืนอยู่ใกล้ คราบเลือดเนื้อที่น่าขยะแขยงทําให้เกิดเสียงกรีดร้องดังขึ้นทันที

ท่ามกลางความโกลาหลนั้น ร่างเล็กๆร่างหนึ่งเดินผ่านไปอย่างเงียบๆ นางมองผ่านช่องว่างในฝูงชนและเห็นหลินเฮ่าอวสลบอยู่กลางกองเลือดเนื้อ

เมื่อคืนหลังจากที่จวินอู่เสียและพรรคพวกของนางจัดการกับพวกคนชุดดําแล้ว นางก็ได้รู้ทุกอย่างจากปากพวกเขา นางเคยพบกับคู่อิงมาก่อนและเดาว่าคู่อิงอาจสงสัยตัวตนของนางแต่การที่ยิ่งหันมาสนใจนางต้องเป็นเพราะการกระตุ้นของหลินเฮ่าอวี่แน่

เมื่อพิจารณาจากเรื่องที่หลินเฮาอวี่ “ดูแล” นางอย่างดีอยู่หลายครั้งตั้งแต่เข้าสํานักธาราเมฆจวินอู่เสียก็คิดว่านางควรส่ง “ของขวัญตอบแทน” ให้กับเขา พลังของหน้ากากฏติไม้นั้นเพียงพอจะฉีกผู้ใช้พลังวิญญาณสีม่วงไม่กี่คนให้กลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้และผู้ใช้พลังวิญญาณ ขั้นสีม่วงที่ผู้คนให้ความเคารพนับถือพวกนั้น บัดนี้ได้กลายเป็นกองเนื้อบดที่หน้าห้องของหลินเฮาอวี่ ส่วนเรื่องที่กองเนื้อนั้นเป็นอะไรมาก่อนและพวกมันมาจากไหนยังไงนั้นใครจะไปรู้ได้?

หลังจากชื่นชมปฏิกิริยาของหลินเฮ่าอวแล้ว จวินอู่เสียก็เดินผ่านฝูงชนไปอย่างไม่รีบร้อนนางเดินตรงไปยังสาขาจ้าววิญญาณด้วยท่าทางสงบนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หลินเฮ่าอรี่ล้มป่วย ปวยแบบกระทันหันและไม่มีสาเหตุใดๆ

หลังจากได้รับความหวาดกลัวอย่างหนักจากกองเลือดเนื้อในตอนเช้าและล้มหน้าคว่ําใส่มันเขาก็ถูกแบกออกไปด้วยคําสั่งของอู๋ซินเยียนที่มีคนรีบไปพามา จากนั้นเขาก็ล้มป่วยหรือควรพูด ว่าเขาเสียสติไปแล้วจะถูกต้องกว่า

หลินเฮ่าอวปวยหนักจนไม่สามารถลุกจากเตียงได้ ร่างกายของเขาเดี๋ยวเย็นเดี๋ยวร้อน เขามีอาการเพ้อคลั่งและพูดอะไรแปลกๆอยู่เป็นระยะ ตอนที่ซินเยียนจะถามเขาบางอย่าง เขาก็หวาดกลัวจนเริ่มตะโกนและกรีดร้องออกมา แล้วไปขดตัวอยู่ที่มุมเตียงพร้อมกับตัวสั่นระริก

ตอนที่หลินเฮ่าอวี่่เพิ่งเข้าสํานักธาราเมฆใหม่ๆ เขามีความกระตือรือร้นและเต็มไปด้วยความหึกเหิมแต่หลังจากนั้นเขาต้องเผชิญกับความกลัวอย่างไม่หยุดหย่อน ถูกเฉียวอู่ทําร้ายครั้งแล้วครั้งเล่า จากนั้นก็ต้องตกใจกลัวกับเหตุการณ์ในวันนี้ ทําให้เขากลายเป็นบ้าไป

เขาไม่เคยคิดฝันเลยว่าตัวเขาจะต้องมาพบจุดจบที่น่าสังเวชเช่นนี้

คู่ซินเยียนรู้สึกอับจนหนทางกับอาการของหลินเฮาอวี่ ขนาดขอให้ครูสาขาผู้เชี่ยวชาญยาของสํานักธาราเมฆมาช่วยรักษาเขาก็ยังไม่ได้ผล นางจึงทําได้แค่ทิ้งเขาไว้ให้เป็นบ้าและซ่อนตัวอยู่ในห้องไม่ยอมออกมา

เมื่อไม่มีทางเลือก คู่ขึ้นเยียนจึงต้องเขียนจดหมายไปที่วิหารมารโลหิตเพื่อให้คนมาพาหลินเฮ้าอากลับไปรักษา

สําหรับสถานการณ์ของหลินเฮ่าอวี่่ สํานักธาราเมฆก็ไม่ได้ทําให้เรื่องยุ่งยาก รีบตกลงปล่อยศิษย์กลับบ้านอย่างรวดเร็ว

แต่พวกเขาจําต้องลบหลินเฮ่าอวี่ออกจากการเป็นศิษย์ของสํานักธาราเมฆ

ถึงยังไง ด้วยสภาพอาการของหลินเฮ่าอวี่่ เขาก็ไม่สามารถฝึกฝนในสํานักธาราเมฆได้อีกต่อไปแล้ว