Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1678 เจ้าจะไม่กอดข้าหน่อยหรือ (2)

ตอนที่ 1678 เจ้าจะไม่กอดข้าหน่อยหรือ (2)

แสงจันทร์สาดส่องลอดใบไม้ลงมายังพื้นดิน ราวกับดวงดาวบนท้องฟ้าลงมาประดับที่พื้น ใบไม้แห้งใต้เท้ากองทับถมกันหนา และหิมะได้ทําให้มันเหนียวติดกันเล็กน้อย

จวินอู๋เสียเดินช้าๆไปจนถึงยอดเขา และสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าทําให้จวินอู๋เสียตะลึงไปในทันที

บนยอดเขาที่ควรจะเป็นป่าทึบ ไม่รู้ว่ามันถูกแทนที่ด้วยทุ่งดอกไม้ตั้งแต่เมื่อไร สิ่งที่ควรจะเป็นป่าไม่มีอยู่อีกต่อไป พื้นดินตรงหน้าจวินอู๋เสียคือพรมดอกบัวสีขาว ดอกบัวทุกดอกออกดอกตูม กลีบดอกสะท้อนแสงจันทร์เรืองแสงออกมาจางๆ ทะเลสีขาวสว่างไสวบนยอดเขาที่ล้อมรอบด้วยป่าทึบ ราวกับแสงไฟที่ถูกจุดขึ้นท่ามกลางค่ําคืนที่มืดมิด

งูดําที่พาจวินอู๋เสียมาที่นี่เลื้อยเข้าไปในทุ่งดอกไม้อย่างช่ำชอง แล้วหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

แววตาของจวินอู๋เสียเต็มไปด้วยความสับสนุนงงขณะมองไปยังทุ่งดอกไม้ตรงหน้า

ปกติดอกบัวอยู่ในน้ํา บนยอดเขาไม่มีทะเลสาบ เป็นไปไม่ได้ที่จะมีทุ่งดอกบัวอยู่

จวินอู๋เสียเดินเข้าไปในทุ่งดอกไม้ที่แปลกประหลาด แต่พอเท้าของนางก้าวเข้าไป ดอกบัวตูมสีขาวรอบๆเท้านางก็ผลิบานทันที!

กลีบดอกสีขาวราวหิมะบานออกเผยให้เห็นสีชมพูจางๆรอบเกสรของมันซึ่งค่อยๆกระจายออกไปทุกกลีบ สีชมพูเข้มขึ้นเรื่อยๆจนกลายเป็นสีแดง

ดอกบัวทุกดอกเรืองแสงจางๆราวกับมีดวงดาวถูกห่อหุ้มอยู่ตรงกลางดอก

ภาพแปลกประหลาดที่เป็นไปไม่ได้นี้สะท้อนอยู่ภายในดวงตาของจวินอู๋เสีย ดวงตาที่เย็นชามานานฉายแววประหลาดใจขึ้นเล็กน้อย

ทุ่งดอกไม้ตรงหน้ามองเห็นได้อย่างชัดเจนมาก แต่พอจวินอู๋เสียก้าวเข้าไปข้างใน นางกลับไม่รู้สึกถึงสัมผัสของพวกมันเลยแม้แต่น้อย ดอกบัวที่อยู่รอบๆเท้าของนางราวกับเป็นภาพลวงตา จวินอู๋เสียก้าวเดินต่อไปอีกสองสามก้าว ตรงที่นางเหยียบลงไป ดอกบัวรอบๆจะบานออกและเปลี่ยนสี

ราวกับแสงระยิบระยับท่ามกลางดวงดาวถูกทําเครื่องหมายตามรอยเท้าของจวินอู๋เสีย ดอกบัวไหวเอนไปตามสายลม กลีบดอกสีชมพูไล่ตามการก้าวเท้าของจวินอู๋เสีย

ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ําคืน อาบได้ด้วยแสงจันทร์ ท่ามกลางทะเลดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์ ดอกบัวสีเพลิงยาวเป็นแนวอยู่ด้านหลังของจวินอู๋เสียและเรืองแสงออกมาจางๆ

จวินอู๋เสียมองกลีบดอกไม้ที่ปลิวไปตามสายลมซึ่งพัดผ่านตัวนาง แล้วเอื้อมมือออกไปจะสัมผัสมัน แต่กลีบดอกไม้นั้นก็ผ่านทะลุมือของนางไป

พวกมันไม่ใช่ของจริง

ดวงตาของจวินอู๋เสียฉายแววประหลาดใจ ก่อนที่นางจะคิดหาสาเหตุของสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ ภายใต้แสงจันทร์สีเงิน ร่างสูงโปร่งเดินเข้ามาช้าๆจากอีกฟากหนึ่งของทุ่งดอกไม้

ทันทีที่สายตาของจวินอู๋เสียพบร่างนั้น อารมณ์ทุกอย่างในดวงตาของนางก็หายไปอย่างไม่เหลือร่องรอยใดๆ นางยืนเหม่ออยู่ตรงนั้น มองดูร่างที่คุ้นเคยใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เขาเดินมาหานางอย่างช้าๆ นางมองกลีบดอกไม้นับไม่ถ้วนที่หมุนวนอยู่รอบตัวเขา กลีบดอกไม้เรืองแสงจางๆราวกับดวงดาวนับไม่ถ้วนกระจายอยู่รอบตัวคนผู้นั้น

ทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้านางดูราวกับภาพลวงตา

ทุกย่างก้าวนั้นกําลังก้าวอยู่บนหัวใจของนาง

ตุบ ตุบ

ดูเหมือนนางจะได้ยินเสียงเต้นของหัวใจตัวเอง