Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1681 เจ้าจะไม่กอดข้าหน่อยหรือ (5)

ตอนที่ 1681 เจ้าจะไม่กอดข้าหน่อยหรือ (5)

จวินอู่เสียสังเกตเห็นว่าดอกบัวบานที่อยู่เต็มยอดเขาเล็กๆตอนนี้เปลี่ยนเป็นดวงดาวระยิบระยับตกลงสู่พื้นและค่อยๆจมลงไปในดิน

“ดอกไม้พวกนี้คืออะไร?” นางเอ่ยถาม

“ชอบไหม?” จวินอู่เหยาเงยหน้าขึ้นถาม

“พวกมันมาจากอะไร?” จวินอู่เสียไม่ตอบ แต่ถามต่อเพื่อสนองความอยากรู้อยาก เห็นของตัวเอง

จวินอู่เหยายกมือขึ้น บอลหมอกสีดำลูกหนึ่งหมุนวนอยู่บนฝ่ามือของเขา เมื่อหมอกจางหายไป ก็มีดอกบัวเรืองแสงวางอยู่ในมือเขา

จวินอู่เสียมองไปที่ดอกบัว จากนั้นก็มองจวินอู่เหยา

นางไม่เคยสัมผัสถึงพลังวิญญาณจากจวินอู่เหยาได้เลย พลังที่เขาใช้แปลกมากสำหรับนางแต่ในทางทฤษฎีแล้ว มันน่าจะคล้ายกับพลังวิญญาณที่พวกเขาใช้

แค่คิดก็รู้แล้วว่าทุ่งดอกไม้เมื่อครู่ถูกแปลงมาจากพลังของจวินอู่เหยาทีละนิด ฉากที่น่าอัศจรรย์นั้นแสดงออกมาและคงอยู่ด้วยพลังของจวินอู่เหยาเพียงอย่างเดียว

การใช้พลังในรูปแบบต่างๆเป็นเรื่องที่สำคัญมากที่สุดสำหรับยอดฝีมือ

อย่างน้อยจวินอู่เสียก็ไม่เคยใช้พลังวิญญาณสีม่วงของนางจุดดอกไม้ไฟเล่น การกระทำที่ “สิ้นเปลือง” เช่นนั้นคงมีเพียงจวินอู่เหยาคนเดียวที่ทำได้

เมื่อได้รู้อย่างที่ต้องการแล้ว จวินอู่เสียก็มองจวินอู่เหยาและถามว่า “ท่านจะไปกับข้าหรือจะไปสนุกเองคนเดียว?”

ในโลกนี้ คนที่กล้าพูดกับจวินอู่เหยาแบบนั้นคงมีแค่จวินอู่เสียคนเดียวเท่านั้น “อะไร? จะทิ้งข้าหรือ? ได้จูบไปแล้ว เจ้าจะไม่รับผิดชอบหรือ?” จวินอู่เหยาพูด

“..” จวินอู่เสียเงียบ จากนั้นนางก็หันไปมองชายสามคนจากราชอาณาจักรแห่งความืด ที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด

“เยฉา มานี่”

เยฉากำลังเกาะกลุ่มซุบซิบแลกเปลี่ยนข่าวสารอยู่กับเย่เม่ย จู่ๆก็โดนจวินอู่เสียเรียกออกมากะทันหัน เขาทำหน้าเคร่งขรึมทันทีและเดินออกมาด้วยท่าทางจริงจัง

“คุณหนู” เยฉาคุกเข่าลงข้างหนึ่ง

“ถอด” จู่ๆจวินอู่เสียก็พูดคำนั้นออกมา

เยฉาตะลึงในทันที

[ถอด..]

[ถอดอะไร..]

จวินอู่เหยาหรี่ตาลงเล็กน้อย แม้ว่ายังมีรอยยิ้มอยู่ แต่สายตาที่มองตรงไปยังเยฉา ทำให้เยฉาไม่อยากเกิดมาแล้ว

“ถอดเสื้อผ้า” จวินอู่เสียพูดอีกครั้ง

ครั้งนี้เพิ่มรายละเอียดมาอีกนิดหน่อย แต่

เยฉาอยากตายมากกว่าเดิม

[คุณหนู รับผิดชอบคำพูดของตัวเองหน่อยเถอะขอรับ!]

[ท่านไม่เห็นสายตาที่นายท่านเจว์มองข้าหรือขอรับ เขาแทบจะฉีกข้าเป็นชิ้นๆแล้ว]

“คุณ..คุณหนู..ท่าน..ท่าน..หมายความว่าอะไรขอรับ..” เย่ฉาพูดตะกุกตะกักภายใต้สายตาอำมหิตของจวินอู่เหยา

“เจ้ารูปร่างคล้ายเขา ถอดเสื้อผ้าให้เขาเปลี่ยน หน้ากากแปลงโฉมของเจ้าก็เอาให้เขาด้วย” ดูเหมือนจวินอู่เสียจะไม่ได้สังเกตเลยแม้แต่น้อยว่าคำพูดของนางเกือบส่งเย่ฉาไปยังปรโลกแล้ว

“ก็เขาพูดว่าจะมากับข้าไม่ใช่หรือ?” จวินอู่เสียถามพร้อมกับเลิกคิ้ว

ช่วงนี้เยฉากับเย่กูแต่งกายด้วยเครื่องแบบวิหารเงาจันทรา ขนาดตัวของเยู่กคล้ายกับเด็กเขาตัวเล็กกว่าเล็กน้อย ตรงข้ามเยฉาที่ตัวสูงใหญ่คล้ายกับจวินอู่เหยา ดังนั้นจวินอู่เหยาจึงสวมได้แต่เสื้อผ้าของเยฉา เขาถึงจะเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในวิหารจิงหง

คำอธิบายจากจวินอู่เสียสร้างความโล่งอกให้กับเยฉา เขารีบถอดชุดตัวนอกและหน้ากากแปลงโฉมของเขาออก จากนั้นก็ส่งให้กับจวินอู่เหยาด้วยความเคารพ

จวินอู่เหยาถือของไว้ในมือ สายตาที่มองจวินอู่เสียทอประกายชั่วร้าย