Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 1683 ลุกจากที่ (1)

ตอนที่ 1683 ลุกจากที่ (1)

จือจินเงยหน้าขึ้นมองจวินอู่เสียที่นั่งลง แล้วสายตาของนางก็เหลือบไปเห็นคนที่นั่งลงด้านหลังจวินอู่เสีย

ไม่ใช่ครั้งแรกที่จือจินได้เห็นคนคนนั้น นางรู้ว่าเย่ฉาปลอมตัวอยู่ แต่ไม่รู้ทำไม วันนี้นางรู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัว “เยฉา” เปลี่ยนไป ปกติเยฉากับเย่กูไม่ค่อยพูดหรือยิ้ม และมักจะทำให้คนรู้สึกถึงความกดดันและเย็นชา แต่ “เย่ฉา” วันนี้กลับยิ้มมุมปากได้อย่างเป็นธรรมชาติแม้ว่าจะเป็นรอยยิ้มบางๆ แต่ก็ทำให้คนรู้สึกว่ามันน่ากลัวและเลือดเย็น บรรยากาศก็ดูเหมือนกดดันยิ่งกว่าเดิม จนแทบรู้สึกได้ถึงอันตราย เพียงแค่นั่งตรงข้ามกับเขา จ่อจินก็รู้สึกหนาวเย็นไปทั้งหลัง นางงอหลังลงโดยไม่ได้ตั้งใจ

“เจ้าเรียกเยฉามาด้วยหรือ?” จ่อจนงงเล็กน้อย จวินอู่เสียตัดสินใจว่าจะไม่ให้เยฉากับเยู่กูเข้าร่วมงานเลี้ยงวันนี้ไม่ใช่หรือ?

[ทำไมจู่ๆถึงได้เปลี่ยนใจแล้วล่ะ?]

“อืม” จวินอู่เสียตอบนิ่งๆ ราวกับว่าไม่มีสิ่งใดผิดปกติ

จือจินมองจวินอู่เสียอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็มองไปที่ “เยฉา” ไม่สามารถสลัดความรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติออกไปได้ แต่เย่ฉาเป็นลูกน้องของจวินอู่เสีย ย่อมไม่ดีหากนางจะถามมากเกินไป

“เมื่อกี้ตอนที่เจ้าออกไป เจ้าพลาดฉากเด็ดแล้ว” จ่อจนเลิกสนใจเรื่องนี้แล้วก็พูดขึ้น

“หืม? มีเรื่องอะไร?” จวินอู๋เสียเลิกคิ้วเล็กน้อย กวาดมองไปทั่วห้องโถงเพื่อหาเบาะแสและพบว่าก่อิ่งที่นั่งอยู่ข้างๆก่ชินเยียนหายไปจากงานเลี้ยงแล้ว ที่นั่งของเขาว่างเปล่า

จือจินหัวเราะเบาๆและพูดว่า “ดูเหมือนจูเก๋ออินจากวิหารมังกรจะเล็งคุณหนูของวิหารมารโลหิตเอาไว้ เมื่อกี้อาศัยว่าได้เหล้าเข้าปากไประหว่างงานเลี้ยง เขาก็วิ่งเข้าไปคุยกับคู่ซินเยียนโชคร้าย พูดไปได้ไม่กี่คำก็โดนคู่วิ่งไล่กลับมา ไปๆมาๆ ทั้งสองฝ่ายก็ดูท่าทางไม่ดีเอามากๆ สุดท้ายก่ซินเยียนก็พูดขึ้นมาว่า ก่ยิ่งดื่มมากเกินไปแล้ว ให้เขากลับไปพักผ่อน แต่ข้าเห็นว่าตอนนี้ นตาของคู่ยิ่งใสชัดเจนดี ดูไม่เมาเลยสักนิด เขาแสดงออกชัดเจนเลยว่าไม่ไว้หน้าจูเก๋ออินแล้ว ต อนที่อิ่งออกไป สีหน้าเขาดูไม่ดีเลย”

ในฐานะศิษย์ของวิหารหยกวิญญาณ จือจินย่อมอยากให้เกิดความโกลาหลวุ่นวายขึ้นในสิบสองวิหาร ยิ่งวุ่นวายมากเท่าไรก็ยิ่งดีเท่านั้น นี่เป็นการแสดงที่นางไม่อยากพลาดอย่างแน่นอน

จวินอู๋เสียฟังคำพูดของจือจินอยู่เงียบๆ ตามที่คาดไว้ จูเก๋ออินที่นั่งอยู่ไม่ไกลนักมีสี หน้าทิ้งตึงและคู่ซินเยียนก็ก้มหน้าตลอดเวลาโดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่านางคิดอะไรอยู่ในใจ แต่ก็ดูเหมือนที่จือจินพูด

แต่ว่า…

จวินอู่เสียยังรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

นางเคยเจอกับคู่อิงมาก่อน ก่ยิ่งไม่ใช่คนที่จะเชื่อฟังใคร ด้วยนิสัยของคู่ยิ่ง ถ้าเขาไม่พอใจจูเก่ออิน ต่อให้บนหัวของจูเก๋ออินแบกรัศมีประมุขน้อยวิหารมังกรอยู่ เกรงว่ายิ่งก็ไม่ลังเลที่จะทำให้เขากระอักเลือดไปสามฟุตตรงนั้นแหละ รวมทั้งตัดสัมพันธ์กับจูเก่ออินต่อหน้าทุกคนด้วยยิ่งกว่านั้นคู่ชินเยียนพูดแค่ไม่กี่คำก็กลับไปแล้ว นี่ไม่ใช่นิสัยของคู่ยิ่งเลยนอกจากนั้น

จวินอู่เสียมองไปที่อู่ซินเยียน ในตอนนั้นก่ซินเยียนก็เงยหน้าขึ้นมาพอดี ใบหน้าของนางซีดเล็กน้อย สายตาว่างเปล่าของนางกวาดมองไปรอบห้องโถงใหญ่ พอสบตาจวินอู่เสียเข้า นางก็สะดุ้งเล็กน้อย แล้วรีบก้มหน้าลงดื่มเหล้าต่อ

ไก่อิ่งออกไปโดยไม่ก่อเรื่องอะไรเพราะคำพูดของอู๋ซินเยียนจริงหรือ?]

จวินอู่เสียไม่รู้สึกเลยสักนิดว่า ก่ซินเยียนจะมีอิทธิพลต่อกู้ยิ่งมากขนาดนั้น ตอนที่ซินเยียนและก่อิ่งอยู่ด้วยกันนั้น จวินอู่เสียเห็นได้ไม่ยากเลยว่าคู่ซินเยียนกลัวภู่วิ่งจากก้นบึงของหัวใจ