Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 2244 สู้ให้ถึงที่สุด (11

　　เหรินหวงทั้งตกใจและประหลาดใจ แต่เขาไม่มีโอกาสพูดถึงมัน สถานการณ์ตรงหน้าทำให้เขาไม่อาจเสียเวลาได้อีก แม้ว่าจวินอู๋เสียจะทำร้ายลั่วชิงเฉิงได้ แต่ตัวนางเองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส อีกก้าวเดียวก็จะเข้าสู่ประตูมรณะแล้ว จวินอู๋เสียตอนนี้ อย่าว่าแต่จะสู้กลับเลย นางไม่เหลือแรงที่จะหลบด้วยซ้ำ ลั่วชิงเฉิงแค่โจมตีส่งๆทีเดียวก็ฆ่าจวินอู๋เสียได้แล้ว!
　　เหงื่อเม็ดโตหยดลงจากหน้าผากของเหรินหวง
　　ลั่วชิงเฉิงกัดฟันจ้องจวินอู๋เสียด้วยความเกลียดชัง นางรับไม่ได้ที่ตนถูกคนอ่อนแอเช่นนั้นทำร้ายบาดเจ็บ นางยกมือขึ้นอย่างโกรธจัด และขว้างดาบแสงไปทางจวินอู๋เสีย!
　　ดาบแสงนั้นกลายเป็นลำแสงพุ่งตรงไปที่หน้าอกของจวินอู๋เสียด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ!
　　จวินอู๋เสียสูดหายใจเข้าลึกและหรี่ตาลง นางอยากหลบแต่ไม่สามารถทำได้!
　　นางทำได้เพียงนอนรอความตายที่กำลังใกล้เข้ามาอย่างเงียบๆ
　　นาง……
　　ไม่อยากยอมแพ้!
　　ขณะที่ลำแสงกำลังจะทะลุหน้าอกจวินอู๋เสีย ร่างเพรียวบางก็พุ่งไปที่ด้านหน้าและกอดนางเอาไว้ แทบจะทันทีนั้นเอง ร่างของจวินอู๋เสียก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่น
　　ในช่วงเวลาวิกฤตนั้น ดาบแสงเล่มนั้นได้แทงเข้าที่ร่างของคนที่กอดนางเอาไว้!
　　จวินอู๋เสีบเบิกตากว้างมองคนที่จู่ๆก็เข้ามากอดนางอย่างเหลือเชื่อ
　　คนที่ขวางดาบนั้นไว้ให้นางคือหญิงสาวสวมหน้ากากที่นิ่งเงียบอยู่ตลอด ในเวลานี้ใบหน้าของนางยังคงถูกปิดไว้ด้วยหน้ากาก มองเห็นแค่ดวงตาที่ฉายแววเจ็บปวดเท่านั้น ดาบแสงแทงทะลุร่างนางจากด้านหลัง ปลายดาบเปื้อนเลือดทะลุร่างนางออกมา นางเอาตัวเองมาบังเพื่อจะใช้ร่างกายของตนเป็นโล่ ปลายดาบอยู่ห่างจากจวินอู๋เสียไม่ถึงครึ่งนิ้วเท่านั้น
　　แต่ระยะไม่ถึงครึ่งนิ้วนั้นได้ช่วยชีวิตของจวินอู๋เสียเอาไว้!
　　เลือดสดๆได้ย้อมบริเวณโดยรอบให้เป็นสีแดง มือคู่นั้นยังคงจับไหล่ของจวินอู๋เสียเอาไว้แน่น ดวงตาของนางจ้องมองจวินอู๋เสียนิ่งโดยไม่ละสายตา
　　“อยู่ต่อไป……ท่านต้อง……มีชีวิตอยู่ต่อไป……” เสียงอ่อนแรงและเจ็บปวดดังขึ้น แม้ว่าดวงตาจะมีน้ำตา แต่ก็ไม่มีความเสียใจอยู่ในนั้น
　　“เจ้า……เป็นใครกันแน่……” จวินอู๋เสียมองหญิงสาวที่สละชีวิตของตัวเองเพื่อขวางดาบให้นาง ไอลีนโนเวล
　　ผู้หญิงคนนั้นไม่พูดแต่ใช้มือที่เปื้อนเลือดหยิบขวดยาออกมา นางรวบรวมกำลังทั้งหมดที่เหลืออยู่ยกมือขึ้นและยัดเม็ดยาเข้าไปในปากของจวินอู๋เสีย
　　จวินอู๋เสียตัวสั่นสะท้าน นางคุ้นเคยกับยาที่เข้าไปในปากเป็นอย่างดี หลังจากที่พวกเขาลงจากภูเขาฝูเหยา นางได้สั่งให้เย่เม่ยแจกจ่ายยานี้ให้ศิษย์วิหารหยกวิญญาณที่ได้รับบาดเจ็บทั้งหมด และคุณภาพของยานี้ก็ไม่เลว ในวันที่จวินอู๋เสียรู้ถึงความยากในการช่วยชีวิตซูหย่า นางได้เตรียมยาที่ดีที่สุดทั้งหมดติดตัวไปด้วย
　　แม้ว่ายาเม็ดนี้จะไม่เพียงพอให้นางฟื้นตัวได้ทันที แต่มันก็เพียงพอที่จะป้องกันไม่ให้นางเสียเลือดมากเกินไป และเพียงพอที่จะช่วยชีวิตนางเอาไว้ได้
　　แต่……ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงไม่กินยานี่? นางเก็บมันเอาไว้……เพื่ออะไร?
　　หญิงสาวคนนั้นไม่พูด ดาบแสงที่แทงทะลุร่างทำให้ทุกการเคลื่อนไหวแม้เพียงเล็กน้อยก็สร้างความเสียหายอย่างมากกับร่างกายของนาง นางรู้ดีว่าตัวเองใกล้ตายแล้ว นางหวังว่าจวินอู๋เสียจะมีชีวิตอยู่ต่อไป……ต่อให้มีโอกาสแค่หนึ่งในหมื่น แต่มันก็เพียงพอแล้ว!
　　“สัญญากับข้า……ท่านต้องมีชีวิตอยู่……” เสียงของนางอ่อนแรงลง จวินอู๋เสียสังเกตเห็นว่าร่างของหญิงสาวคนนั้นมีบาดแผลมากมาย นางได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่แล้วก่อนที่จะพุ่งเข้ามาป้องกันดาบเล่มนั้นให้จวินอู๋เสีย นางเจ็บหนักเช่นนี้ แล้วยังวิ่งเข้ามาหยุดยั้งการโจมตีในช่วงวิกฤตให้จวินอู๋เสียได้อย่างไร?