Genius Doctor Black Belly Miss - ตอนที่ 2276 โกรธ (3

　　ชิวอวิ๋นมองผู้อาวุโสที่เหงื่อออกชุ่มอย่างเย็นชา ดวงตาฉายแววมุ่งร้าย
　　“งั้นเจ้าจะบอกว่าพวกเราที่เป็นยอดฝีมือของอาณาจักรบนเทียบกับคนของกองทัพราตรีไม่ได้อย่างนั้นเรอะ?” น้ำเสียงของชิวอวิ๋นเย็นชาอย่างมาก
　　ผู้อาวุโสคนนั้นรีบตอบว่า “ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น! ข้า……”
　　ก่อนที่ผู้อาวุโสคนนั้นจะพูดจบ ร่างของชิวอวิ๋นก็หายแวบไปจากบัลลังก์ แสงเย็นวาบผ่านห้องโถง และทันใดนั้น ผู้อาวุโสคนนั้นก็ล้มลงจมกองเลือดโดยที่ไม่ทันได้ส่งเสียง ลำคอของเขาถูกดาบฟัน บาดแผลเรียบกริบ พื้นหินอ่อนนองไปด้วยเลือดสีแดงสดทันที
　　กลิ่นคาวเลือดกระจายไปทั่วห้องโถงกว้าง ผู้อาวุโสทุกคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นจ้องมองเพื่อนที่ถูกชิวอวิ๋นตัดหัวอย่างตื่นตระหนก เลือดอุ่นๆไหลนองทั่วพื้น มันไหลมาที่เข่าของพวกเขาและทำให้เสื้อผ้าของพวกเขาเปื้อนเลือดเหนียวเหนอะ……
　　ชิวอวิ๋นยืนขมวดคิ้วอยู่หน้าศพด้วยความไม่พอใจ ดาบในมือของเขายังคงมีเลือดหยดลงมาจากปลายดาบ เขาสะบัดข้อมือและเลือดทั้งหมดที่อยู่บนดาบก็ตกลงบนพื้น จากนั้นเขาก็เก็บดาบเข้าฝัก
　　“ข้าไม่สนว่าพวกเจ้าจะใช้วิธีอะไร พวกเจ้าต้องหาเป้าหมายต่อไปที่พวกนั้นจะโจมตี ไม่งั้นพวกเจ้าจะเจอจุดจบเช่นเดียวกับเจ้าคนนี้ พวกสวะไร้ค่าอย่างพวกเจ้ามาวิจารณ์คนของอาณาจักรบนได้ยังไง!” แววตาของชิวอวิ๋นโหดเหี้ยมและชั่วร้าย ถูกกองกำลังของอาณาจักรกลางหาเรื่องเช่นนี้ ชิวอวิ๋นจะทนได้อย่างไร?
　　“พวกมันก็แค่กลุ่มสุนัขที่เย่เจว๋เลี้ยงไว้ ถ้าพวกเจ้าไม่สามารถจัดการพวกมันได้ แล้วพวกเจ้าจะมีประโยชน์อะไรอีก? ถ้าพวกเจ้ายังทำงานเล็กๆแค่นี้ไม่สำเร็จ ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะเก็บชีวิตของพวกเจ้าเอาไว้แล้ว!” ชิวอวิ๋นกล่าวเย้ยหยัน
　　ไม่ว่าจะอาณาจักรแห่งความมืดหรือกองทัพราตรี ก็ล้วนเป็นผลงานชิ้นเอกของจวินอู๋เหยาไม่ใช่หรือ?
　　ขนาดจวินอู๋เหยายังโดนพวกเขาจับ กะอีแค่กองทัพราตรีจะมีปัญญาทำอะไรได้?
　　แม้ว่าเขาจะไม่เคยเห็นกองทัพราตรีอยู่ในสายตา แต่ชิวอวิ๋นก็รู้สึกหงุดหงิดกับการยั่วยุอย่างต่อเนื่องของกองทัพราตรี เขาไม่สามารถดับไฟโทสะที่ลุกโหมอยู่ในใจได้ ถ้าเขาไม่กำจัดกองทัพราตรีซะให้หมด ความเกลียดชังในใจเขาก็คงไม่มีวันลบหาย!
　　หลังจากพูดจบ ชิวอวิ๋นก็ขี้เกียจเกินกว่าจะเหลือบมองเหล่าผู้อาวุโสของเก้าอารามอีก เขาหันหลังเดินจากไปทันที
　　หลังจากที่เขาออกจากห้องโถงใหญ่แล้ว เหล่าผู้อาวุโสก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ผู้อาวุโสบางคนที่อายุมากๆถึงกับทรุดลงนั่งบนพื้น　　ซูจิ่งเหยียนที่คุกเข่าอยู่ด้านหลังคนอื่นๆ มองไปยังคนที่ถูกตัดหัวด้วยสายตาซับซ้อน เขายังถูกเก็บเอาไว้ในฐานะผู้อาวุโสของอารามหมาป่าสวรรค์ คนที่เคยมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ที่สำนักธาราเมฆไม่เคยเอ่ยปากพูดเรื่องวันนั้น และอาณาจักรบนก็ไม่เคยถามเลยสักครั้ง บางทีในสายตาของอาณาจักรบน ไม่ว่าเก้าอารามจะทรยศพวกเขาหรือไม่ ก็ไม่คู่ควรให้พวกเขาเสียเวลาคิดถึงเรื่องนี้
　　ชิวอวิ๋นออกคำสั่งเด็ดขาดกับพวกเขาแล้ว ถ้าพวกเขาไม่สามารถหาเป้าหมายต่อไปของกองทัพราตรีได้ เกรงว่าชิวอวิ๋นคงจะฆ่าผู้อาวุโสทุกคนของอารามหมาป่าสวรรค์อย่างที่พูดจริงๆ
　　“ผู้อาวุโสซู ท่านว่าท่านชิวอวิ๋น……สั่งเช่นนี้เพราะว่า……จะคิดบัญชีกับกองทัพราตรีใช่หรือไม่?” ผู้อาวุโสอีกคนของอารามหมาป่าสวรรค์กลืนน้ำลายพร้อมกับมองไปที่ซูจิ่งเหยียน
　　“แน่อยู่แล้ว” ซูจิ่งเหยียนละสายตา ชิวอวิ๋นรีบเร่งค้นหากองทัพราตรีเช่นนี้ นอกจากการเสียหน้าแล้ว ก็คงเป็นเพราะความเกลียดชัง
　　การเคลื่อนไหวของกองทัพราตรีในช่วงนี้ค่อนข้างแปลก ไม่รู้ทำไม ในหัวของซูจิ่งเหยียนจึงมีคนที่ไม่น่าปรากฏขึ้นมากที่สุดแวบเข้ามาในหัวได้