Godly Model Creator - ตอนที่ 532
GMC ตอนที่ 532 ขอบคุณที่ให้ฉันรู้ว่าคุณสบายดี
“ อย่างไรก็ตามฉันสามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่ปี” หลี่เตียนเตียนพึมพำกับตัวเอง
จากเสียงของเขาซูฮ่าวรู้สึกถึงความขมขื่น เขาเข้าใจความรู้สึกนี้ดี
หลังจากพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะได้พบกับเสี่ยวเดียอีกครั้งในที่สุด หลี่เตียนเตียนก็บรรลุเป้าหมายของเขาแล้ว ราวกับว่าในเวลานั้นเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาได้สำเร็จแล้ว
และตอนนี้เขาก็ไม่รู้จะทำอะไรต่อไป
ความรู้นึัของการไม่มีเป้าหมาย มนุษย์ก็ไม่รู้ว่าจะใช้ชีวิตอีกต่อไปยังไง
พาเสี่ยวเดียกลับมาหาเขา?
ปกป้องเธอ
นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถทำได้
จากสิ่งที่หลี่เตียนเตียนพิ่งกล่าวถึงก่อนหน้านี้ เขามีเวลาเพียงไม่กี่ปีในชีวิตของเขา ในการเริ่มต้นเป้าหมายใหม่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้ สำหรับสมาชิกในครอบครัว เขาไม่มีเลย! เนื่องจากเขาบรรลุเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาแล้ว ตอนนี้เขาไร้ความกังวลใดๆ
ซูฮ่าวเงียบไป
ไม่ว่าเขาจะคาดเดาได้อย่างไร เขาก็ไม่เคยคิดเลยว่าปัญหาจะเกิดขึ้นที่จุดนี้!
อายุขัย?
“ นายมีเวลาอีกนานแค่ไหน” ซูฮ่าวถาม
“ ฉันไม่แน่ใจ” เขาตั้งใจจะช่วงหลี่เตียนเตียนให้ตื่นขึ้นมาและรู้สึกดีขึ้น “ บางทีอาจเป็น 2 หรือ 3 ปี ใครจะรู้? อย่างไรก็ตามฉันรู้ว่ามันจะไม่เกิน 5 ปี! แน่นอนว่าฉันอาจจะตายในปีหน้าก็ได้” หลี่เตียนเตียนขำตัวเอง
“ จริง?” ซูฮ่าวถอนหายใจ “เสี่ยวเดียเธอลืมนายจริงๆเหรอ?”
“ ใช่แล้ว…” หลี่เตียนเตียนพยักหน้าด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น
“ ช่วงเวลาที่เราพบกันในตอนบ่าย ฉันจำไม่ได้ว่าฉันคาดการณ์มันกี่ครั้ง อย่างไรก็ตามไม่ว่าฉันจะทำอะไรในอนาคตฉากเดียวกันก็จะเกิดขึ้นและเสี่ยวเดียจะไปหาเทียนซี ในอนาคตเธอกับฉันจะอยู่ในฐานะคนแปลกหน้าที่เป็นเพื่อนร่วมโรงเรียน”
“ แม้ว่าจะเป็นเพียงไม่กี่ปี คุณจะไม่ต่อสู้เพื่อมันหรอ?” ซูฮ่าวมองเขา
“ ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น” หลี่เตียนเตียนส่ายหัว “ ถ้าฉันเอาเธอกลับมาได้ ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า เสี่ยวเดียจะมีชีวิตหลังจากที่ฉันตายยังไง ความรู้สึกนั้น…”
ซูฮ่าวไม่พูดอะไร
ความรู้สึกนั้นเขาก็รู้ดีอีกเช่นกัน (แมร่*รู้ดีทุกอย่างเลยมึงอ่ะ)
ถ้าผีเสื้อฝันสีฟ้าตายจริงๆสภาพจิตใจของเขาอาจพังทลาย แสงสีเงินที่ทิ้งไว้โดยจักรพรรดิอินทรีพยายามที่จะกระชับจิตใจของเขา แกระตุ้นให้เขาแทรกซึมเข้าไปในอาณาเขตสัตว์ร้ายให้เร็ว
เมื่อคิดถึงมัน ตอนนี้เขายังคงกลัว
นั่นคืออาณาเขตสัตว์ร้าย
อย่างไรก็ตามเขาทำมัน!
ทางเลือกของหลี่เตียนเตียนนั้นถูกต้อง แต่หลี่เตียนเตียนปัจจุบันจะอยู่ต่อไปยังไงกัลชีวิตที่เหลือของเขา? เมื่อการนับถอยหลังในชีวิตของเขาลดลง ทุกสิ่งที่เขาทำตอนนี้จะไม่มีความหมาย
“ เสี่ยวเดีนลืมเรื่องของนายแน่หรอ?”
“ ห๊ะ?” หลี่เตียนเตียนรู้สึกแปลกๆกับคำถามของเขา
แม้แต่ซูฮ่าวเองก็ตกใจกับคำถามของเขา
เขาเพิ่งรู้ว่าคำถามนี้ถูกถามไปแล้ว
ช่างเป็นเรื่องบังเอิญที่แปลกประหลาด การถามคำถามเดียวกันสองครั้งติดต่อกันแทบจะเป็นไปไม่ได้สำหรับซูฮ่าวที่มีความจำดีเว้นแต่… มีแสงไฟในใจของซูฮ่าว
“วูป ~”
ซูฮ่าวเข้าสู่โลกโมเดล
“รีเพลย์”
“บูม!”
“บูม!”
โลกโมเดลเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง
ฉากในตอนเที่ยงปรากฏอีกครั้งตรงหน้าซูฮ่าว ทุกอย่างถูกนำเสนออย่างสมบูรณ์แบบด้วยโมเดล มันมีรายละเอียดชัดมากจนสามารถมองเห็นเส้นผมของมนุษย์ได้ชัดเจน
เหตุการณ์เดียวกันเริ่มเล่นซ้ำ!
ฉากที่ปรากฏขึ้นอีกครั้ง…เสี่ยวเดียเดินเข้ามา… ลานติ้งซูปรากฏตัว… ทั้งคู่พบกัน… เสี่ยวเดียจากไปพร้อมกับเทียนซี… ฉากจบลง…
มันเหมือนกับสิ่งที่เกิดขึ้นตอนเที่ยง
ไม่มีความแตกต่าง
ยกเว้น…
“ เสี่ยวเดียเธอลืมแล้วจริงๆงั้นหรอ?” ซูฮ่าวตั้งคำถามเดียวกันอีกครั้ง
เล่นซ้ำ!
คราวนี้ซูห่าหันเหความสนใจของเขาไปที่เซี่ยวดีทั้งหมด
เล่นซ้ำเริ่มต้น!
เสี่ยวเดียเดินมาทีละก้าว เหมือนก่อนหน้านี้ซูฮ่าวยืนอยู่ข้างหลี่เตียนเตียนและสังเกตแต่ละก้าวของเธอ ดูเหมือนจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ
อย่างไรก็ตามในขณะนี้ …
“ปั๊ก ~”
หยดของเหลวสีแดงสดปรากฏขึ้น ในไม่ช้ามันก็หายไปในความว่างเปล่า ไม่มีใครสังเกตเห็น แต่ซูฮ่าวยังคงจ้องมองที่หยดสีแดงนี้โดยกลัวว่าเขาจะพลาดรายละเอียดอะไร
“ปัง!”
วูป!
ฉากนี้หยุด!
ซูฮ่าวมองใกล้ๆ
หยดของเหลวสีแดงนั้นคือเลือด!
เลือด 1 หยด!
เลือดนั้นหยดลงจากมือขวาของเสี่ยวเดียและหยุดกลางอากาศ ในขณะที่ซูฮ่าวติดตามรอยเลือดในที่สุดเขาก็สังเกตเห็นความแตกต่างที่มือของเธอ
เสี้ยววินาทีถัดไปเลือดระเหย
ไม่มีแม้แต่คนเดียวในที่เกิดเหตุที่ได้เห็นมัน!
ไม่มีใครเห็นมัน!
นี่เป็นความสามารถของเสี่ยวเดียหรือไม่?
ถ้าเป็นเช่นนั้น…
ในขณะที่ดวงตาของเธอเห็นหลี่เตียนเตียน เสี่ยวเดียบกำปั้นของเธออย่างแรงจนเล็บของเธอจิกลงไปในฝ่ามือของเธอ ทำให้เลือดไหล!
ฉากเล่นซ้ำอีกครั้ง
ซูฮ่าวเห็นมันอย่างชัดเจน
หากไม่ใช่เพราะเขายืนอยู่ข้างหลังเสี่ยวเดีย ซูฮ่าวจะไม่สามารถจับภาพหยดเลือดที่มีเพียง 1 เฟรมได้
มันพิสูจน์ให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเสี่ยวเดีย!
เอสเปอร์กึ่งโดเมน!
เธอไม่ด้อยไปกว่าลานติ้งซูอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามนี่หมายความว่า… เสี่ยวเดียไม่เคยลืมหลี่เตียนเตียนจริงๆ? หากเป็นกรณีนี้ทำไมเธอถึงแกล้งทำเป็นว่าเธอไม่รู้จักเขา ไม่เพียงแต่เธอจะหลอกหลี่เตียนเตียนและทุกคนในพื้นที่เท่านั้น แต่ยังเป็นพ่อของเธอด้วย!
เหตุผลเบื้องหลังการกระทำของเธอคืออะไร
ซูฮ่าวมองที่หลี่เตียนเตียนด้วยท่าทางแปลกๆ
หลี่เตียนเตียนไม่ใช่คนโง่ เมื่อซูฮ่าวซ้ำคำถามเดิมอีกเป็นครั้งที่สอง เขาก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ “ นายพบอะไร?”
ซูฮ่าวเงียบไปสักพัก
ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะบอกหลี่เตียนเตียนในการค้นพบของเขา
หลี่เตียนเตียนสั่น “ นายกำลังพูดว่าเธออาจจำฉันได้?”
“ บางที” ซูฮ่าวส่ายหัวเบาๆ “สำหรับเหตุผลที่เธอทำเช่นนั้นฉันไม่แน่ใจ”
“ ฮ่าๆ” หลี่เตียนเตียนหัวเราะอย่างขมขื่น “ ใครจะสนใจเหตุผลของเธอกัน! ตราบใดที่เธอยังจำฉันได้นั่นก็เพียงพอแล้ว! ตอนแรกฉันคิดว่าจะพยายามใช้ชีวิตให้อยู่นานขึ้นเพื่อที่จะได้เห็นเธอมากขึ้น แต่ตอนนี้มันวิเศษมาก! เธอยังจำฉันได้!”
ผู้ชายคนนี้…
เมื่อมองดูหลี่เตียนเตียนที่หัวเราะเสียงดัง ซูฮ่าวอดไม่ได้ที่จะเผยรอบยิ้ม
“ หลี่เตียนเตียน นายเคยนึกถึงความเป็นไปได้ที่เธอจำนายได้แต่ไม่สนใจเนื่องจากภัยคุกคามมั้ย? หรือแย่กว่านั้นตระกูลเทียนอาจบังคับเธอให้แต่งงานทันที แม้ว่านายจะตายเธอก็อาจจะไม่มีความสุขได้ไปตลอดชีวิตของเธอ หากนายต้องการให้เธอมีชีวิตที่มีความสุขอย่างน้อยที่สุดนายควรรู้ความจริง คุณเห็นด้วยไหม”
หลี่เตียนเตียนจ้องมองอย่างว่างเปล่าและเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะพูดว่า “ ขอบคุณ!”
ทำไงถึงต้องขอบคุณ
ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของซูฮ่าว!
เขารู้ว่าเสี่ยวเดียเป็นลูกสาวของลานติ้งซู ดังนั้นเธอจะถูกคุกคามได้อย่างไร เหตุผลที่ซูฮ่าวแนะนำอย่างยาวนานเช่นนี้ไม่ใช่เพื่อให้เขามีแรงบันดาลใจที่จะมีชีวิตต่อไปและมีเป้าหมายเพื่อให้เขาได้พุ่งชนงั้นหรอ
แม้ว่าเขาจะรู้ว่าซูฮ่าวเป็นเพียงปลอบโยนเขาและค้นหาเป้าหมายในการดำรงชีวิต ตราบใดที่มีโอกาสแม้แต่ 1 เปอร์เซ็นต์ที่สิ่งนี้อาจเกิดขึ้น เขาก็ต้องหาคำตอบ!
แม้ว่าเขาจะต้องตาย เขาก็จะไม่ยอมให้เดี่ยวเดียต้องทนทุกข์ทรมาน!
“ ฮ่าฮ่า!” หลี่เตียนเตียนหัวเราะดังลั่น
“ ในที่สุดชายคนนี้ก็ฟื้นตัวจากความรู้สึกของเขา” ซูฮ่าวถอนหายใจด้วยความโล่งอก
หลี่เตียนเตียนเก็บขวดไวน์ไว้แล้วคว้าขวดที่ซูฮ่าวดื่มไปครึ่งขวด เขาเทมันเข้าไปในปากของเขาและตะลึงทันที
“ ไวน์นี้ … ”
“ มีอะไรผิดปกติ”
หลี่เตียนเตียนส่งเสียงฮึมฮัม “ F * ck! นี่แค่น้ำธรรมดาใช่มั้ย!”
เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้เขาจึงหันหน้าไปทางเดิมแล้วสังเกตว่าซูฮ่าวหลบหนีไปอย่างเงียบๆ “ ซูฮ่าวหยุดเดี๋ยวนี้! นายกล้าเอาน้ำเปล่ามาดื่มได้ยังไง!”
“ ฮ่าฮ่า … ” ร่างของซูฮ่าวกระพริบและเขาก็หายไป
เมื่อมองร่างของซูฮ่าวที่กำลังหนีเขาก็ยิ้มอย่างขมขื่น ซูฮ่าวเพียงดื่มน้ำครึ่งขวดเพื่อให้เขาเปิดเผยความลับภายในใจของเขา ผู้ชายคนนี้เขาฉลาดแกมโกงจึงถึงระดับที่น่ากลัว!
อย่างไรก็ตามไม่ว่ายังไง…. ขอบคุณมากซูฮ่าว!
สำหรับเรื่องของเสี่ยวเดีย…
ฉันจะหาต้นตอของสิ่งนี้อย่างแน่นอน!
วิทยาลัยจานเจียง ในบ้านพัก …
เสี่ยวเดียเพิ่งกลับมาทำความสะอาดและวิลล่ารียบร้อยดี
ลานติ้งซูมองดูลูกสาวที่ไม่แยแสและกังวล แม้ว่าเขาจะทำให้ดีที่สุดแล้ว แต่ก็มีบางสิ่งที่สูญหายไปแล้วไม่สามารถกู้คืนได้
ลูกสาวของฉัน…
“ พ่อฉันกลับมาแล้ว” เสี่ยวเดียดีใจเมื่อเธอเห็นพ่อของเธออยู่ที่บ้าน
“ อืม” ลานติ้งซูพยักหน้า “มันเป็นอย่างไร พ่อได้ยินมาว่าเธอไปพบเทียนซี?”
“ อืม” เสี่ยวเดียพยักหน้า “ ครอบครัวของเขามีปัญหา ดังนั้นฉันแค่อยากไปดู อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าสภาพของเทียนซีจะแย่ลงทุกวัน ฉันคิดว่าเขาจะสามารถก้าวไปอยู่อันดับแรกของการสอบเข้าได้ แต่ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะถูกบดขยี้ซูฮ่าวในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้”
“ ซูฮ่าว … ”
“ เด็กเหลือขอนั่นคือเส้นทางที่ผิด เมือเทียบเทียนซีกับเขาไม่ใช่แค่มองหาจุดจบ ซูฮ่าวมักจะปีนขึ้นจากล่างขึ้นบน แม้ล้มเหลวหลายครั้งเขาก็ไม่สนใจ การแพ้หรือชนะไม่ส่งผลกระทบต่อซูฮ่าวเลย แม้ว่าซูฮ่าว จะแพ้ในการสอบเข้า แต่มันก็จะทำให้เขามีแรงจูงใจมากขึ้น!”
“ สำหรับเทียนซี เขาไม่ใช่!”
“ ตั้งแต่ยังเด็กเขาได้รับการฝึกฝนที่สมบูรณ์แบบซึ่งวางแผนโดยตระกูลของเขา เขาไม่เคยประสบกับความล้มเหลวมาก่อน เขาหยิ่งยโสเกินไป การแพ้ซูฮ่าวจึงส่งผลกระทบต่อสภาพจิตใจของเขา มันจะดีถ้าเขาจัดการมันได้เพื่อกลับมาอีกครั้ง มิฉะนั้นอนาคตของเขาจะมืดมน”
“ ใช่แล้ว” เสี่ยวเดียเห็นด้วย “ ตระกูลเทียนได้สูญเสียความสามารถของเขาไปมาก”
ในขณะที่ต้องเผชิญหน้ากับคู่หมั้นของเธอเทียนซี เสี่ยวเดียใช้น้ำเสียงเหมือนเธอกำลังชี้แนะมากกว่า
อย่างไรก็ตามลานติ้งซูไม่ได้ตำหนิเธอ เพราะลูกสาวของเขาแข็งแกร่งกว่าเทียนซี! แต่ใครจะรู้ว่าเธอต้องแบกรับภาระอันหนักหน่วงขนาดไหน! ถ้าเขาเลือกได้ เขาคงไม่อยากให้ลูกสาวของเขามีความแข็งแกร่งเช่นนี้!
“ เอาล่ะเด็กโง่ วันนี้ไปพักผ่อนก่อนเถอะ” ลานติ้งซูยิ้ม
“ อืม พ่อก็เหมือนกัน” เสี่ยวเดียมุ่งหน้าไปที่ห้องของเธออย่างเชื่อฟัง
เมื่อมองไปที่ลูกสาวของเขา ลานติ้งซูรู้สึกโล่งใจอย่างลับๆ วันนี้โคตรของโคตรเครียดเลน แต่ในที่สุดมันก็โอเคตราบใดที่ลูกสาวของเขาโอเค
ในห้องของเธอ เสี่ยวเดียยืนอยู่ข้างหน้าต่างเผยให้เห็นรอยยิ้มอันแสนหวาน
บนโต๊ะกองขี้เถ้าของกระดาษถูกวางไว้ในกล่อง พลังงานแปลกๆเริ่มเชื่อมโยงขี้เถ้าและรวมเข้าด้วยกันอีกครั้ง
มันเป็นภาพ
ในภาพเด็กผู้หญิงตัวหนึ่งถือเด็กชายตัวเล็กๆ ทั้งคู่มีร่างกายที่เต็มไปด้วยสิ่งสกปรกในขณะที่ยิ้มอยู่หน้ากล้อง
ขอบคุณที่ให้ฉันรู้ว่าคุณสบายดี…
YOU MAY ALSO LIKE
