Godly Model Creator - ตอนที่ 758 พิการ

“ใคร?!” ดวงตาของเทียนกังเต็มไปด้วยจิตสังหาร เขาใกล้ที่จะฆ่าซูฮ่าวแล้วแต่มีคนอื่นที่นี่สร้างปัญหาให้แก่เขา? นี่คือดินแดนของตระกูลเทียน! แม้ว่าเอสเปอร์โลกคนอื่นจะมาที่นี่เขาก็จะต้องคุกเข่า!

“มีคนบางอยู่ที่นี่งั้นหรอ” ร่างกายของซูฮ่าวเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น จริงๆ แล้วเขารู้ตัวดีว่าเขายืนหยัดอยู่ได้อีกไม่นานอีกต่อไป เพราะเขาเผชิญกับเอสเปอร์โลก! เอสเปอร์ที่เพียงแค่ต้องการดีดนิ้วก็ฆ่าเอสเปอร์ที่แข็งแกร่งได้นับไม่ถ้วน! ในความเป็นจริงแม้ในขณะที่พวกเขากำลังแลกเปลี่ยนคำพูด พลังงานจิตของเขาก็กำลังถูกใช้ไป นอกจากนี้ปัจจุบันเขาพิการไปแล้ว

บางครั้งเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมเขาถึงพยายามถ่วงเวลา

หลี่เตียนเตียนเสียสละเพื่อยืดเวลาให้เขา ชาวอาณาจักรสวรรค์ต่อสู้เพื่อซื้อเวลาให้เขา แม้แต่ต้นไม้ยักษ์ก็ยังพยายามถ่วงเวลาให้กับเขาเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงรอคอยความหวังอันมืดมนนั้นต่อไป

และตอนนี้ความหวังนั้นมาถึงในที่สุด

ใครกัน?

ซูฮ่าวเงยหน้าขึ้นและเห็นร่างที่คุ้นเคย มันเป็นชายชราคนเดียวกันที่ช่วยชีวิตเขาไว้ในวิทยาลัย ซึ่งเป็นเอสเปอร์โลกสูงสุดของ!

“ผู้อาวุโส…” ซูฮ่าวหมดสติและเป็นลมไป เฉินอี้หยานรีบไปช่วยเขาอย่างรวดเร็ว

บูม!

ชายชราคนนั้นก้าวออกจากอากาศ

“มันเป็นคุณ!” ทันใดนั้นเทียนกังก็ตัวสั่นพร้อมร้องออกมาด้วยความกลัว

เขายังคงสงสัยในก่อนหน้านี้ว่าเอสเปอร์โลกคนใดที่มีความกล้าถึงขนาดที่ก้าวเข้ามาในดินแดนของตระกูลเทียน และมันกลายเป็นชายคนนี้!

“ก่อนหน้านี้ในจานเจียง …” เทียนกังดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่าง

“ใช่แล้ว มันเป็นฉัน” ชายชราคนนั้นยังคงสงบนิ่ง เทียนกังทำได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่นเท่านั้น คนที่อยู่เบื้องหลังของซูฮ่าวกลับกลายเป็นเขา!

“เด็กสองสามคนนี้ฉันจะพาพวกเขาไป” ชายชราคนนั้นไม่เสียเวลาไร้สาระใดๆ ด้วยมือหนึ่งที่ยื่นออกไป เขาถึงซูฮ่าวและคนอื่นๆ มาอยู่ในมือของเขา เทียนกังเริ่มตื่นตระหนกและกัดฟันแล้วขัดขวางชายชราคนนั้น “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นี่ก็เป็นอาณาเขตของตระกูลเทียน ผมแนะนำให้…”

“หลีกไป!”

“ปุ~” เทียนกังถูกรอยออกไป เขาสำลักเลือดออกมาเต็มปาก

“หากเป็นบรรพบุรุษของตระกูลเทียนบางทีฉันอาจจะกลัวเล็กน้อย อย่างไรก็ตามอาศัยเจ้าเพียงเด็กเหลือขอน้อย เจ้ามีคุณสมบัติอะไรมายืนต่อหน้าฉัน” ชายชราคนนั้นจ้องมองเทียนกังอย่างเยือกเย็น พร้อมปล่อยจิตสังหารจากนั้นเขาก็หายตัวไปพร้อมกับซูฮ่าวและเพื่อนๆ ของเขา ทิ้งเทียนกังที่บาดเจ็บและเต็มไปด้วยความเกลียดชังและเสียใจ

อย่างไรก็ตามเขาคิดอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับเรื่องนี้

แม้ว่างานแต่งงานจะถูกทำลาย ทั้ง หลี่เตียนเตียน และ เซียวเดีย เสียชีวิต ตระกูลเทียนสามารถอ้างเพื่อรักษาใบหน้าของตนได้ ในขณะเดียวกันคนที่เป็นภัยคุกคามมากที่สุด ซูฮ่าว…

“ความสามารถต้นกำเนิดของเขาพิการไปแล้ว สำหรับเด็กคนนี้ไม่จำเป็นต้องกังวลใดๆ อีกต่อไป!” เทียนกังกล่าวเย้ยหยัน แล้วไงหากชายคนนั้นลงมือ มันจะช่วยอะไรได้? แม้ว่าซูฮ่าวจะสามารถหยุดยั้งกฎแห่งพลังได้ถึงสองครั้ง แต่ความสามารถต้นกำเนิดและขอบเขตของเขาก็ถูกทำลายลงอย่างรุนแรง อาการบาดเจ็บหนัก สิ่งที่เหลืออยู่เป็นเปลือกที่ว่างเปล่าแม้ว่าเขาจะมีชีวิตอยู่แต่นับจากบัดนี้เป็นต้นไปเขาได้กลายเป็นคนพิการ เมื่อคิดถึงสิ่งนี้เทียนกังก็จากที่เกิดเหตุไป

เพียงว่าเขาไม่คิดว่าเด็กเหลือขอคนนี้ซึ่งเกือบหลบหนีจากน้ำมือของเขาไม่ได้ จะกลายเป็นตัวละครที่ท้าทายสวรรค์ เขาจะไม่คิดเลยว่าจะเกิดหายนะในอนาคตอันใกล้

******

“ที่นี่…ที่นี่ที่ไหน”

“นี่คือความฝันหรือไม่”

ทั้งหมดเต็มไปด้วยความมืดมิดซูฮ่าวไม่สามารถรู้สึกถึงร่างกายของเขาเอง แต่เขาก็ตระหนักถึงการมีอยู่ของเขา ฉากก่อนที่เขาจะหมดสติปรากฏในใจของเขา อารมณ์ของซูฮ่าวเริ่มไม่มั่นคงอีกครั้งเมื่ออารมณ์คงามโกรธเริ่มเข้าครอบงำ ในขณะนี้แสงสีขาวปรากฏขึ้นในทะเลแห่งความมืดนี้และปรากฏเสียงของชายชรา

“เจ้าตื่นแล้ว?”

“ผู้อาวุโส?” ซูฮ่าวจำเสียงนี้ได้

ชายชราคนนั้นตอบว่า “ขอโทษที่ฉันมาช้า”

“มันไม่ใช่ความผิดของคุณ ผมทำได้เพียงโทษตัวเองที่อนแอเกินไป!” ซูฮ่าวกล่าวต่อ “ถ้าผมมีพลังมากกว่านี้แล้วล่ะก็… สิ่งนี้มันคงจะไม่เกิดขึ้น”

ชายชราถาม “ถ้าอย่างนั้น… เจ้าวางแผนจะทำอะไรต่อไป”

“กลับไปอีกครั้ง!”

อารมณ์ของซูฮ่าวเริ่มเดือดอีกครั้ง “วันหนึ่งผมจะกลายเป็นเอสเปอร์โลกและกำจัดตระกูลเทียนทั้งหมด!”

ชายชราโต้กลับ “เจ้าจะกลายเป็นเอสเปอร์โลกที่ทรงพลัง? ในโลกตระกูลเทียนไม่ได้มีเพียงเอสเปอร์โลกคนเดียว นอกจากคนๆ นั้นยังมีบรรพบุรุษของตระกูลเทียน เขาเป็นเอสเปอร์โลกสุดยอด นอกจากนี้ด้วยความขัดแย้งของเจ้ากับตระกูลเทียน เจ้าจะต้องเผชิญหน้ากับการซุ่มโจมตีจากเงามืดอีกเช่นกัน เจ้าจะไปไหนได้ เจ้าจะได้สัมผัสกับการถูกตามล่า?”

ซูฮ่าวหันไปอย่างเงียบๆ

แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจที่จะยอมรับแต่เขาก็ต้องบอกว่าปัจจุบันเขาไม่สามารถแก้แค้นหรือมีคุณสมบัติที่จะทำเช่นนั้นได้! เขาไม่ใช่คนที่ทำตามอารมณ์ เป็นเพราะเขาเข้าใจถึงช่องว่างระหว่างเขากับตระกูลเทียนดี! ลืมเรื่องเอสเปอร์โลกแม้กระทั่งเอสเปอร์โดเมนสูงสุดก็สามารถฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย

เพียงแค่ผู้จัดการตระกูลเทียน พวกเขาก็ต้องดึงทุกหยดความสามารถมาพยายามต่อสู้…

เอสเปอร์โลก

เขาไม่กล้านึกที่จะสู้!

ถนนสายนี้จะไม่เป็นการเดินทางที่ราบรื่น เขาไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลานานเท่าใด เขาไม่รู้ว่าจะไปต่อได้หรือไม่ แต่เขารู้ว่าเขาต้องก้าวต่อไปเพื่อล้างแค้นให้กับทุกคน!

“เจ้าเต็มไปด้วยความเกลียดชังหรือไม่? เจ้าเกลียดที่โลกไม่ยุติธรรมกับเจ้าหรือเปล่า?” ชายชราคนหนึ่งถามคำถามแปลกๆ  “เทียนจีนั้นไม่ดีเท่าเจ้า แต่เขาได้เพลิดเพลินไปกับทรัพยากรทั้งหมดในโลก ทุกอย่างถูกจัดหามาโดยตระกูลเทียน สำหรับเจ้า เจ้าไม่มีอะไรเลยรวมไปถึงเจ้าต้องแบกรับผลที่ตามมาจากการกระทำของพ่อตัวเองอีก นี่ทำให้เส้นทางการบ่มเพาะของเจ้ายากและลำบากมากขึ้น”

“สิ่งที่ผลต้องการ ผลจะหามาด้วยตนเอง!” ซูฮ่าวตั้งมั่นแน่วแน่เหมือนเคย

ชายชราถามว่า “เจ้ารู้ไหมว่าเจ้าแพ้เพราะอะไร”

“เอสเปอร์โลก”

ซูฮ่าวเข้าใจดี “ผมประเมินความแข็งแกร่งของเอสเปอร์โลกต่ำไป”

“ไม่ผิดแล้ว” เสียงของชายชราเย็นชา “เจ้าแพ้เพราะเจ้าเอง!”

อะไรนะ” ซูฮ่าวรู้สึกสับสน

“เจ้าไม่โหดเหี้ยมพอ!” ชายชรายิ้มเยาะ “เจ้าใจอ่อนเกินไป คุณทำให้คนอื่นๆ ตายเพราะตัวเจ้าเอง! หลี่เตียนเตียน เซียวเดียพวกเขาทั้งหมดตายเพราะเจ้า เพราะเจ้าที่ไม่โหดเหี้ยมพอ!”

“ไม่เหี้ยมโหดพองั้นหรอ” ซูฮ่าวพูดไม่ออก

เขาฆ่าคนในตระกูลเทียนไปกี่คน ตลอดการเดินทางใครก็ตามที่กล้าขัดขวางเส้นทางของเขาจะถูกตัดหัว! แต่มันยังไม่โหดเหี้ยมพอ? เขาหมายถึงอะไรที่ไม่โหดเหี้ยมพอ?

“ในฐานะนักรบเจ้ามีคุณสมบัติ แต่ในฐานะเอสเปอร์ที่แข็งแกร่งนั่นยังไม่เพียงพอ!” เสียงของชายชราฟังดูน่ากลัว “เจ้ามีแกนกลางของคอมพิวเตอร์อัจฉริยะพร้อมความสามารถในการทำนายอนาคต ด้วยข้อดีดังกล่าวเจ้าไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆ หรือ เจ้ากล้าที่จะพูดไหมว่าไม่มีวิธีใดที่จะนำไปสู่การล่าถอยที่ประสบความสำเร็จในแผนการที่เจ้าอนุมานขึ้นมา? ใช่ มี แต่เจ้าไม่ใช้ ต้องขอบคุณความเมตตาของเจ้า!”

“ผม…” ซูฮ่าวต้องการที่จะปฏิเสธ แต่ก็ปิดปากเงียบแทน

ใช่

ไม่จำเป็นต้องมีคอมพิวเตอร์อัจฉริยะ!

เขาก็สามารถคิดด้วยตัวเองได้ แต่…

ชายชราเห็นความลังเลของซูฮ่าว แต่เขาก็ไม่รังเกียจ “ในด้านนี้เจ้าด้อยกว่าผู้จัดการของตระกูลเทียน เจ้ารู้หรือไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป”

“หือ?” ซูฮ่าวเงยหัวขึ้น

วูป!

ซูฮ่าวมองอย่างรวดเร็ว มีภาพส่องสว่างขึ้นและดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง ในวิทยาลัยจานเจียงศิษย์หลายคนจากตระกูลเทียนเปิดฉากการโจมตีฆ่าซูหลิง ในเมืองเจียงเหอมีชายชุดดำหลายคนพยายามลอบสังหารหลี่เซียวหรู่ ฉากนั้นหยุดนิ่ง แม้มันจะไม่ได้บ่งบอกถึงตัวตนของพวกเขา แต่เขาก็สามารถคาดเดาได้อย่างชัดเจนว่าพวกมันมาจากตระกูลเทียน

“ตระกูลเทียน!” ดวงตาของซูฮ่าวประกายความเย็นชา ความโกรธที่เต็มเปี่ยมในใจของเขานั้นแทบจะไม่สามารถระงับไว้ได้ แต่ในไม่ช้าเขาก็ควบคุมตนเองและฟื้นคืนความสงบของเขา “ผู้อาวุโส ท่านช่วยพวกเขาไว้ ถูกต้องหรือไม่”

“ฮ่าฮ่า” ชายชราหัวเราะแล้วฉากก็เริ่มขยับ แน่นอนผู้ที่พยายามฆ่าซูหลิงและแม่ของเขาถูกสังหารในที่เกิดเหตุ โดยไม่ต้องเดาสิ่งเหล่านี้เป็นผลมาจากการกระทำของผู้อาวุโสคนนี้

“ตอนนี้เจ้าจะยังคงเมตตาต่อไปหรือไม่”

“เจ้าถือว่าตระกูลเทียนเป็นศัตรูในชีวิตของเจ้า แต่เจ้ายังขาดความมุ่งมั่นที่จะกำจัดพวกเขาออกจากโลก แน่นอนเจ้าได้บุคคลระดับเอสเปอร์โลก สำหรับซูหลิง กองกำลังธรรมดาจะไม่กล้าแตะต้องเธอ แต่ไม่ใช่กับตระกูลเทียน! หนึ่งในสิบตระกูลอันดับแรกใดๆ ถือเป็นข้อยกเว้นเพราะพวกเขามีขุมพลังพอ!”

ชายชราหัวเราะเยาะ “นี่เป็นผลมาจากการที่เจ้าใจอ่อน!”

“หลี่เตียนเตียน เซียวเดียเสียชีวิต ซูหลิงและหลี่เซียวหรู่ตกอยู่ในอันตราย! ไม่ว่าจะเป็นวิทยาลัย จานเจียงหรืออาจารย์ของซูหลิง พวกเขาก็ไม่สามารถหยุดตระกูลเทียนได้! แม้ว่าจะเป็นฉันฉันก็ไม่สามารถปกป้องพวกเขาได้ตลอดเวลา! ตั้งแต่วินาทีที่เจ้าถูกโจมตี ชีวิตของสมาชิกทุกคนในทีมของเจ้าก็อยู่ในมือของเจ้า”

“และนี่คือวิธีที่เจ้าให้รางวัลแก่พวกเขา?

“เป็นเพราะการเดินทางของเจ้าแล่นไปอย่างราบรื่นเมื่อไม่นานมานี้ จึงทำให้เจ้าลืมความมืดดำของยุคนี้ไปแล้ว”

เสียงของชายชรานั้นเย็นขึ้นทุกวินาทีที่ผ่านไปและฟังดูราวกับผู้ชายที่คาดหวังไว้สูงอย่างมากกับใครบางคนแล้วการกระทำของเขาทำให้ผิดหวัง อย่างไรก็ตามปัจจุบันซูฮ่าวที่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตสะท้อนกลับมาในใจของเขาเหมือนสายฟ้าซึ่งทำให้เขาตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์

ใช่

เขาใจอ่อนมากเกินไปจริงๆ!

อย่างไรก็ตาม…

มันไม่สายเกินไปงั้นหรอ?

ถ้าซูฮ่าวจำไม่ผิดความสามารถต้นกำเนิดของเขาถูกทำลายไปแล้ว เขาเป็นคนพิการอย่างสมบูรณ์ ไม่มีการวิเคราะห์แบบจำลองหรือพลังงานต้นกำเนิดใดๆ!

สำหรับเขาการตื่นขึ้นตอนนี้ดูเหมือนจะสายเกินไป?

“มันสายเกิน” ซูฮ่าวยิ้มอย่างขมขื่น

“ไม่มีอะไรที่สายเกินไป” เสียงของชายชราลอยมา “ถ้าเจ้าพิการจริงๆ เจ้าก็ไม่สมควรที่จะได้รับความดูแลจากฉัน เมื่อเจ้าตื่นแล้วทุกอย่างมันยังเป็นไปได้ที่จะดูแล”

ดวงตาของซูฮ่าวสว่างขึ้น “เป็นไปได้ไหม…”

ผู้อาวุโสคนนี้จะช่วยเขาได้? ผู้อาวุโสคนนี้สามารถฟื้นพลังของเขาได้

ซูฮ่าวตื่นเต้น

“อย่าคิดถึงเพียงนั้น” ชายชราราดน้ำเย็นๆ ใส่เขาทันที “ก่อนอื่นฉันจะไม่ช่วยเจ้าอีก อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้! ประการที่สองความสามารถพิเศษและความสามารถต้นกำเนิดของเจ้าหายไปแล้วอน่างแน่นอน แม้แต่ฉันไม่สามารถช่วยเจ้าได้”

“มันปกติ…” ซูฮ่าวยิ้มอย่างขมขื่น เขาไม่มีอะไรอีกแล้ว แม้แต่ทักษะต้นกำเนิดทั้งหมดที่เขาเรียนรู้มาก็หายไป เขาไม่สามารถใช้งพวกมันได้ในตอนนี้แต่นั่นก็ไม่ได้กันให้ไม่รู้สึกของการใช้งานทักษะนั้นๆ  อดีตในฐานะหนอนหนังสือเขาไม่เคยอ่านข้อมูลที่บันทึกไว้ของคนพิการ แต่การฟื้นฟู

ในเมื่อเพราะชายชราคนนี้จะไม่ช่วยเขา งั้นทำไมต้องมาช่วยเขาด้วยล่ะ?

“ซูหลิงและหลี่เซียวหรู่ตกอยู่ในอันตราย” ชายชรามองดูอย่างไม่ตั้งใจ “ตระกูลเทียนยังไม่ยอมแพ้ ฉันจะดูว่าเจ้าจะจัดการกับพวกเขาอย่างไรต่อไปนี้ หากเจ้าสามารถปกป้องน้องสาวและแม่ของเจ้าได้จริงๆ ถ้าเจ้ามีคุณสมบัติที่จะเป็นเอสเปอร์ที่แข็งแกร่ง…”

“ฉันจะให้โอกาสครั้งใหญ่กับเจ้า”

บูม!

ประโยคสุดท้ายนั้นดังขึ้นในหูของซูฮ่าว ฉากนั้นไม่มีอะไรนอกจากความมืดที่ดูเหมือนว่าจะเริ่มส่องแสงขึ้น

สิ่งที่เรียกว่าโอกาสครั้งใหญ่จากเอสเปอร์โลกสูงสุดคืออะไร?

ซูฮ่าวตาสว่าง

มองไปรอบๆ มันเป็นกระท่อมธรรมดาๆ และตอนนี้เขากำลังนอนอยู่บนเตียง

เมื่อลงจากเตียงเขาก็สังเกตว่าชายชราคนนั้นหายไปนานแล้ว ตรวจสอบสภาพร่างกาย เขาเห็นอาการบาดเจ็บได้หายไปทั้งหมด ซึ่งรวมถึงความสามารถต้นกำเนิดของเขาเช่นกัน ในความเป็นจริงเขาไม่สามารถรับรู้อะไรได้เลย

ซูฮ่าวคนนี้ไม่เป็นนอกไปจากคนพิการ!

เฮ้อ~

เปิดประตูขึ้นเป็นเมืองเล็กๆ และทางทิศตะวันออกสามารถมองเห็นเมืองได้ นั่นคือเมืองเทียน ชายชราไม่ได้พาเขาไปไกลนัก

“ตระกูลเทียน…” ซูฮ่าวยิ้ม

เขาสาวเท้าออกไป เขาเดินไปที่เมืองเทียน

เมื่อวานนี้พวกเขาได้เตรียมการมานาน แต่จบลงด้วยโศกนาฏกรรม ความตายและความพิการ วันนี้ซูฮ่าวไปที่นั่นอย่างลำพัง

คนพิการในเสื้อผ้าธรรมดา ดูสงบมากจนทำให้ผู้คนหวาดกลัว