อยากกินไหมล่ะ - บทที่ 835 แข่งขันการตกแต่งอาหารงั้นเหรอ?

ก่อนที่จะมีการผสมเนื้อวัวและเนื้อหมูนั้น ดีนได้ล้างมือก่อนที่จะนวดเนื้อวัวและเนื้อหมูที่บดแล้วทีละขั้นทีละตอนอย่างเอาจริงเอาจังจนกลายเป็นมีทบอล

ระหว่างนั้นจะมีการผสมไข่ไก่กับพริกไทยดำลงไปเช่นกัน

แคร๊ง! แคร๊ง! ดีนหยิบอุปกรณ์ทรงกลมสีเงินออกมาแล้วสอดเข้าไปในอุปกรณ์ทรงกลมอีกอันหนึ่งหลังจากใส่ชีสลงในมีทบอลแต่ละลูกแล้ว

จะเห็นได้ว่ามีทบอลแต่ละลูกจะพอดีกับอุปกรณ์ทรงกลมเลย ด้วยเหตุนี้เองมีทบอลทั้งหมดจึงมีขนาดเท่ากันราวกับว่าผลิตมาจากโรงงานก็ไม่ปาน

“ปั้นมีทบอลให้มีขนาดเท่ากันด้วยมืองั้นรึ? เขาเก่งจังเลย” เจียงเหม่ยซือร้องอุทานด้วยความชื่นชม

“สมควรแล้วที่เขาจะเป็นเชฟชื่อดังจริงๆ” ไป๋กั้วเองก็ร้องอุทานด้วยความชื่นชมออกมาเช่นกัน

“ถึงแม้ว่าเรื่องนี้จะดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ ทว่าก็ยังแสดงให้เห็นถึงว่าเขาเก่งขนาดไหนด้วย” หลี่เหอพยักหน้า

“ที่สำคัญเขายังหล่อมากอีกต่างหากแน่ะ” เจียงเหม่ยซือกล่าวพลางเอามือกุมหน้าตนเองเอาไว้ เห็นได้ชัดว่าตกหลุมรักเพราะหน้าตาของเขาเข้าแล้ว

“เธอตกหลุมรักไวขนาดนี้เชียวหรือนี่? ฉันจำได้ว่าเมื่อวันนั้นเธอยังบอกว่าชอบบอสหลี่อยู่เลยนี่นา” ไป๋กั้วล้อเลียนด้วยสีหน้าราวกับจะบอกว่า “เธอมันนอกใจ”

“ช่วยไม่ได้นี่นา ผู้หญิงก็เอาแน่เอานอนไม่ได้แบบนี้แหละ” เจียงเหม่ยซือพยักหน้าแล้วยอมรับโดยไม่ลังเลสักนิด

“ฉันก็หล่อเหมือนกันไม่ใช่หรือไง?” ไป๋กั้วกล่าวขึ้นมาทันทีราวกับไม่พอใจกับเรื่องนี้เสียเต็มประดา

“แต่นายทำอาหารไม่เป็นนี่นา” เจียงเหม่ยซือแสดงสีหน้าเยาะเย้ยไป๋กั้วแล้วกล่าวออกมา

“แต่ฉันกินได้นะ” ไป๋กั้วพูดออกมาหน้าตาเฉย

“ดูสิ ดีนเริ่มทำสตูว์มะเขือเทศแล้ว น้ำสตูว์น่าจะถูกนำไปผสมกับมีทบอลนะ” หลี่เหอขัดจังหวะพวกเขาแล้วชี้ไปที่ดีน

“ว้าว เขามีมีดสำหรับมะเขือเทศด้วยล่ะ” เจียงเหม่ยซือรำพึงพลางมองไปที่มีดเล่มใหม่

ใช่แล้วล่ะ ในขั้นตอนของการทำอาหารจานนี้ ดีนใช้มีดไปถึงหกชนิดแล้ว นี่เป็นมีดชนิดที่เจ็ดของเขาซึ่งก็คือมีดสำหรับมะเขือเทศนั่นเอง

ทุกคนสังเกตพบเรื่องแปลกประหลาดเข้าเรื่องหนึ่ง ในอาหารจีน หากเชฟไม่สามารถจัดการกับวัตถุดิบได้ด้วยมีดเพียงเล่มเดียวแล้วล่ะก็เชฟคนนั้นก็จะถูกเย้ยหยันเนื่องจากไม่มีฝีมือ แต่สำหรับอาหารสไตล์ตะวันตก ถ้าหากเชฟสามารถสลับใช้มีดได้จะดูมีความเป็นมืออาชีพเป็นอย่างยิ่ง

ช่างเป็นมุมมองที่แตกต่างกันมากเหลือเกิน แม้จะไม่มีปัญหาในเรื่องนี้ แต่นี่ก็เป็นเพียงแค่ผลลัพธ์ของความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมด้านอาหารเท่านั้น

คมมีดหั่นมะเขือเทศที่พริ้วไหวราวกับคลื่นนั้นช่วยให้ฝานผิวมะเขือเทศออกได้อย่างราบรื่นก่อนที่จะหั่นมะเขือเทศให้เป็นชิ้นบางๆ และเพื่อหลีกเลี่ยงมิให้มีน้ำมะเขือเทศไหลออกมามากเกินไป ส่วนปลายของมีดก็จะต้องเป็นง่ามเพื่อช่วยให้เชฟจิ้มชิ้นมะเขือเทศขึ้นมาได้

ถูกต้องแล้ว มะเขือเทศที่นำมาใช้กับสตูว์จะต้องหั่นให้เป็นชิ้นเล็ก สิ่งนี้จะช่วยร่นเวลาที่จำเป็นต่อการปรุงมะเขือเทศได้

ถัดมาก็จะหั่นหัวหอมใหญ่กับใบโหระพาให้เป็นชิ้นบางๆก่อนที่จะนำไปทอดพอสุก จากนั้นก็ผสมเข้ากับชิ้นมะเขือเทศที่เอามาผัดแล้ว สุดท้ายค่อยเติมน้ำสต็อกไก่ลงไป

แน่นอนอยู่แล้วว่าลี่ลี่ก็เป็นคนเตรียมน้ำสต็อกไก่เช่นกัน หลังจากเขารู้ว่าดีนตัดสินใจที่จะทำมีทบอล ลี่ลี่ก็ชักจะสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ

ระหว่างที่กำลังต้มสตูว์อยู่นั้น ดีนก็เริ่มทอดมีทบอล ทุกท่วงท่าของเขาผ่อนคลายและมีเวลาเงยหน้าขึ้นมามองหยวนโจวเป็นครั้งคราว

แน่นอนว่าหยวนโจวย่อมไม่ละความสนใจไปจากการทำอาหาร ถึงจะมีคนสั่งสวีดิชมีทบอล แต่ก็ยังมีอาหารจานอื่นๆที่เขาต้องทำให้เสร็จด้วย

ดังนั้นหยวนโจวจึงได้แต่แก้ไขลำดับขั้นตอนการเตรียมมีทบอลนิดๆหน่อยๆเพื่อให้ผู้อื่นสามารถเข้าใจขั้นตอนได้ง่ายขึ้น นอกเหนือไปจากนั้นเขาก็ไม่ได้ทำอะไรที่แตกต่างกันแต่อย่างใด

เนื่องจากอยู่ไกล ดีนจึงไม่สามารถมองเห็นการทำอาหารของหยวนโจวได้อย่างชัดเจนนัก แต่บรรดาลูกค้าที่นั่งอยู่ใกล้ๆกลับมีสีหน้าที่ดีทีเดียว

เมื่อตอนที่เตรียมสวีดิชมีทบอลอยู่นั้น นอกจากตอนที่เขาปอกเปลือกออกจากวัตถุดิบแล้ว ทุกขั้นตอนการเตรียมรวมไปถึงการหั่นและการบดจะกระทำโดยที่มือของเขาไม่ได้สัมผัสกับวัตถุดิบเลย

ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นครัวแบบเปิด ถ้าหากลูกค้าเห็นเชฟหยิบเนื้อบดด้วยมือก็คงไม่นึกอยากกินอีกต่อไปแล้วล่ะ

ดังนั้นเมื่อตอนที่กำลังนวดเนื้อบดอยู่นั้น หยวนโจวจะใช้ไม้มาคนเร็วๆและในระหว่างที่กำลังคน เขาก็จะใช้ช้อนตักเนื้อบดเป็นบางครั้งบางคราว ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้มีทบอลมีขนาดเท่าๆกัน

ทุกขั้นตอนทั้งรวดเร็วและเพลินตา เมื่อมองมาทางนี้แล้ว บรรดาลูกค้าก็เริ่มน้ำลายสอ

และเนื่องจากการแก้ไขลำดับขั้นตอนการเตรียมของหยวนโจว พวกเขาทั้งสองคนก็ทำมีทบอลเสร็จเกือบจะพร้อมๆกัน

ตอนที่หยวนโจวเริ่มแกะสลักหางนกยูง ดีนก็ทำสตูว์เสร็จแล้ว

ในขณะเดียวกัน กลิ่นหอมของมีทบอลก็เริ่มฟุ้งกระจายไปทั่วทุกหนทุกแห่ง การผสมผสานกลิ่นหอมของเนื้อ ชีสและมะเขือเทศตลบอบอวลไปจนถึงนอกร้านเลยทีเดียว

“อิตาเลียนมีทบอลแบบใหม่เสร็จแล้วครับ” ดีนกล่าวพลางพยักหน้าให้ผู้ช่วยของเขา

“โอเคค่ะ” ผู้ช่วยเข้าใจสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อแล้วรีบยกจานไปวางอยู่ข้างๆตัวดีน

“ฉันกำลังตั้งตารอคอยเจ้าสิ่งนี้แหละ หอมดีจัง” เจียงเหม่ยซือแทบอยากจะเอาหน้าตัวเองไปแนบติดกับจานอาหารอยู่รอมร่อแล้ว

“ฉันรอกินอยู่นะ” ไป๋กั้วขยับมาข้างหน้าแล้วเริ่มรอคอย

แม้แต่หลี่เหอก็ยังจ้องมองดีนไม่หยุดหย่อน

ในอาหารฝรั่งเศส การตกแต่งอาหารจะต้องสวยงามอยู่เสมอ ในฐานที่เป็นเชฟชื่อดัง ดีนมีความภาคภูมิใจในตนเอง แม้ว่าเขาจะใช้แค่เพียงครัวชั่วคราวเท่านั้นหรือแม้แต่นี่จะเป็นอาหารกลางวันธรรมดาๆก็ตามที แต่เขาก็ยืนกรานที่จะตกแต่งอาหารอยู่ดีนั่นแหละ

มีทบอลถูกจัดวางอยู่บนจานรูปสี่เหลี่ยมโดยมีมีทบอลจัดเรียงอยู่ในรูปทรงครึ่งวงกลม ส่วนบริเวณรอบๆมีทบอลจะเป็นพาร์สลีย์ ใบพืชชนิดต่างๆและโรสแมรี่อีกนิดหน่อย เมื่อรวมเข้ากับสตูว์แล้วกลับทำให้อาหารทั้งจานดูราวกับท้องฟ้าที่มีดาวระยิบระยับ

นี่ก็คือจักรวาลอันลึกลับไร้ที่สิ้นสุดโดยมีมีทบอลที่นำมาเสิร์ฟเป็นดาวเคราะห์

สมกับที่บิดาของดีนเป็นจิตรกรเลื่องชื่อ ก่อนหน้านี้ดีนก็เคยทะเลาะกับลี่ลี่ในเรื่องการตกแต่งอาหารมาแล้ว

“ว้าว สวยจัง” เจียงเหม่ยซือถึงกับร้องออกมาเมื่อผู้ช่วยยื่นจานอาหารมาให้เธอ “ฉันไม่กล้ากินเลยนะเนี่ย”

“ดูสวยจริงๆ คุณคู่ควรแก่ชื่อเสียงของตัวเองจริงๆดูจากการที่คุณสามารถเตรียมบางสิ่งบางอย่างที่มีกลิ่นและหน้าตาน่ารับประทานขนาดนี้ได้ในระยะเวลาอันสั้นเช่นนั้นได้” ไป๋กั้วไม่ตระหนี่คำชมเช่นกัน

“อืม เจ้าสิ่งนี้ดูเหมือนจะกระตุ้นความอยากอาหารมากเลย เข้าไปกินกันเถอะ” หลี่เหอกล่าวขณะที่กำลังถือจานมีทบอล ถึงอย่างไรภารกิจก็ต้องการให้พวกเขากินอาหารในร้านอยู่แล้วนี่นา

ไป๋กั้ว เจียงเหม่ยซือและหลี่เหอที่กำลังถือจานมีทบอลของพวกเขาอย่างมีความสุขพากันมุ่งหน้าเข้าไปในร้านอาหาร โดยมีดีนเดินตามอยู่หลังพวกเขาอีกที บรรดาลูกค้ารอบกายพวกเขาต่างกำลังเหลือบมองไปที่จานอาหารของพวกเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“นายว่าแบบนี้สวยแล้วงั้นเหรอ? นายคงไม่เคยเห็นฝีมือของเถ้าแก่หยวนมาก่อนสินะ?” ลูกค้าบางคนกล่าวด้วยความดูหมิ่นดูแคลน

“ใช่ ฉันก็คิดว่ายังไงอาหารของเถ้าแก่หยวนก็สวยกว่าตั้งเยอะแน่ะ” ลูกค้าอีกคนเห็นด้วย

“เอาล่ะ ขอบอกตามตรงเลยนะ มันก็สวยจริงๆ มิหนำซ้ำยังดีกว่าพวกร้านมิชลินที่ได้หลายๆดาวที่ฉันเคยไปเยือนที่ต่างประเทศเสียอีก น่าเสียดายที่วันนี้เขาดันเลือกคู่ต่อสู้ผิดไป” หลิงหงประเมินอย่างเป็นกลางพลางอวดโอ่ความร่ำรวยไปด้วย ถึงอย่างไรเขาก็รู้สึกไม่สบายใจเป็นอันมากเนื่องจากไม่ได้กินอาหารที่มีให้ส่วนลดในวันนี้

“ลองคิดดูสิ ยังไงก็เทียบไม่ได้กับของเถ้าแก่หยวนแน่นอน หรือฉันควรจะบอกว่าไม่อาจเทียบกันได้” เจียงฉางซี่กล่าวขึ้นมา

พวกเขาทั้งสี่คนได้ยินคำพูดนี้กันอย่างชัดเจน ดูเหมือนว่าดีนจะไม่มีท่าทีตอบสนองแต่อย่างใด แต่อีกสามคนดูเหมือนไม่พอใจมากทีเดียว แต่เนื่องจากเป็นดาราดังก็คงไม่เหมาะสักเท่าไหร่นักที่พวกเขาจะมาทุ่มเถียงกับคนพวกนี้ สิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถทำได้ก็คือส่งเสียงให้ดังขึ้นตอนที่พูดว่ามีทบอลอร่อยมากขนาดไหนเพื่อปกป้องดีน

ทันทีที่พวกเขาผ่านเข้าประตูมา สวีดิชมีทบอลของเมาส์ก็ถูกยกมาเสิร์ฟแล้ว

สวีดิชมีทบอลของหยวนโจวหน้าตาไม่เลวเลยทีเดียว จากคะแนนโหวตทางอินเตอร์เน็ต นอกเหนือไปจากกุ้งหางหงส์แล้วก็มีสวีดิชมีทบอลนี่แหละที่เป็นอาหารที่สวยงามที่สุดในร้านหยวนโจวเลยก็ว่าได้