อยากกินไหมล่ะ - บทที่ 857 มันใช่ปลาตัวเดียวกันหรือเปล่านะ?

ถ้าให้พูดกันจริงๆ เจ้าปลาน้อยกินปลาได้เร็วยิ่งกว่าตอนที่เธอกินข้าวเสียด้วยซ้ำไป ไม่มีใครรู้ว่าเธอกินปลาไปมากขนาดไหนแล้วแต่เธอก็กินได้เร็วมากจริงๆ

“ไม่ ไม่ ฉันก็แค่กินปลาเร็วไปหน่อยเท่านั้นเอง” อาจเป็นเพราะเธอถูกหยอกล้อหรือเธอพบว่าหยวนโจวเองก็เร่งความเร็วมากขึ้น เจ้าปลาน้อยจึงหน้าแดงแล้วโบกมือติดๆกันพลางกล่าวด้วยกระดากอาย

“ฮ่าฮ่า ถ้าหากวันหลังเธอมากินปลาย่างอีก เถ้าแก่หยวนคงต้องเร่งความเร็วในการย่างเสียแล้วล่ะ” หลิงหงระเบิดหัวเราะลั่นแล้วกล่าวด้วยความเบิกบานใจ

“ทุกคนสามารถสั่งได้แค่คนละที่เองนี่นา” เจ้าปลาน้อยหน้าแดงแล้วกล่าวเสียงค่อย

“อืม ถูกต้องแล้วล่ะ ทุกคนสามารถสั่งปลาได้แค่ที่เดียวเท่านั้น ฮ่าฮ่าฮ่า” หลิงหงพยักหน้าแต่ก็ยังอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเห็นหยวนโจวกำลังย่างปลาด้วยสีหน้าเฉยเมย

“เจ้าปลาน้อยต้องฝึกมาจนชำนาญแล้วแหงเลยถึงทำให้เธอสามารถกินได้รวดเร็วมากถึงขนาดนั้นได้”

“ไม่ ไม่ ไม่ ถ้ามีการแข่งกินปลาฉันคิดว่าเจ้าปลาน้อยน่าจะได้แชมป์ไปแล้วล่ะ”

บรรยากาศดำเนินไปได้ด้วยดี ทุกคนเริ่มล้อเล่นกัน ส่วนเจ้าปลาน้อยก็หน้าแดงแล้วกล่าวซ้ำพลางอมยิ้มยิ่งทำให้ดูมีชีวิตชีวามากยิ่งขึ้นไปอีก

“อีกอย่างคุณยังไม่เคยกินปลาย่างมาก่อนเลยใช่ไหมเล่าเถ้าแก่หยวน? ถึงแม้ว่าจะเป็นปลาคนละชนิดกัน แต่ตอนนี้ก็ไม่อาจถือว่าเป็นอาหารจานใหม่ได้แล้วล่ะ” จู่ๆเจ้าคนขี้กลัวร่างกำยำก็กล่าวขึ้นมา

เนื่องจากปลาย่างรสชาติอร่อยเกินไปและบรรดาลูกค้าต่างก็คาดหวังในอาหารอร่อยของหยวนโจวจนพวกเขาเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้ว เมื่อเจ้าคนขี้กลัวร่างกำยำนึกขึ้นมาได้ พวกเขาก็มีท่าทีตอบสนองขึ้นมาในทันทีและตระหนักถึงเรื่องที่เคยกินปลาย่างมาก่อนได้ มันก็เพียงแค่มีรูปลักษณ์ภายนอกที่ต่างกันและมีขนาดใหญ่กว่าตอนนี้ก็เท่านั้นเอง

“เจ้าเข็มทิศ นายถูกจับได้เสียแล้วล่ะว่าโกงเราน่ะ นายไปเอาอาหารจานเดิมที่มีอยู่มาเป็นอาหารจานใหม่สินะ” หลิงหงกล่าวขึ้นมาทันที มันเป็นลักษณะที่สำคัญของเพื่อนผู้ “ไม่ประสงค์ดี” ที่กลับมีความสุขเมื่อเขาพบว่าคุณมีบางอย่างผิดปกติไป

หยวนโจวมองหลิงหงด้วยท่าทีดูถูกดูแคลนแล้วถามกลับว่า “เคบับเนื้อกับวัวย่างทั้งตัวเหมือนกันไหมล่ะ?”

จากนั้นหลิงหงก็พลันตกตะลึงไปในทันที เคบับเนื้อกับวัวย่างทั้งตัวเป็นอาหารสองอย่างที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง ไม่ต้องเอ่ยถึงขนาดเลย แค่เทคนิคการทำก็ต่างกันโดยสิ้นเชิงแล้ว โดยเทคนิคการทำเคบับเนื้อช่างแสนง่ายดายทว่าวัวย่างทั้งตัวกลับมีขั้นตอนการเตรียมทำซอสมากถึงสิบสองขั้น

มันก็เหมือนกับปลาย่างเมื่อก่อนหน้านี้กับปลาย่างในตอนนี้นั่นแหละ สำหรับเมื่อก่อนหน้านี้ หยวนโจวใช้วัตถุดิบที่มีอยู่แล้วอย่างปลาเฉาฮื้อกับปลาหัวโตซึ่งเป็นชนิดที่ใช้ทำโต๊ะจีนปลารวมมิตร

ไม่นับว่าเป็นการกล่าวเกินจริงเลยที่จะบอกว่าวัตถุดิบของหยวนโจวล้วนแล้วแต่เป็นของชั้นยอดทั้งนั้น รวมทั้งเทคนิคการย่างของเขาก็ด้วย เขาควบคุมความร้อนได้ดีมากทีเดียว แต่ความสดใหม่และความอ่อนนุ่มของปลาเฉาฮื้อกับปลาหัวโตกลับไม่ดีเท่ากับปลาไนแม่น้ำฮวงโห จริงๆแล้วปลาไนเหมาะกับการย่างมากกว่า ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงปลาไนแม่น้ำฮวงโหเลย

“หลิงไม่เอาส่วนลด นายโง่หรือไง? เห็นอยู่ชัดๆว่าปลาย่างตัวนี้ต่างจากเมื่อก่อนหน้านี้” ฟางเหิงมองหลิงหงด้วยความดูถูกดูแคลน “นายไม่เห็นหรือว่าเครื่องไม้เครื่องมือของเถ้าแก่หยวนต่างออกไปน่ะ? ปลาย่างเมื่อก่อนหน้านี้ย่างอยู่บนเตาในขณะที่ปลาย่างตัวนี้กลับย่างอยู่บนตะแกรงย่างปลา”

“นอกจากนี้ฉันก็ได้สังเกตดูอย่างละเอียดแล้วนะ นายคิดว่าเถ้าแก่หยวนโรยเกลือบางส่วนลงบนปลาย่างตัวนี้ด้วยไหมล่ะ? ไม่เลย ฉันสังเกตพบว่าเถ้าแก่หยวนโรยอะไรสักอย่างลงบนตะแกรงย่างปลาด้วยล่ะ ฉันสามารถบอกได้แค่เพียงว่ามีกลิ่นเลมอนด้วย ทั้งยังขึ้นอยู่กับเทคนิค วิธีการย่างและรสชาติ ยังไงปลาย่างเมื่อก่อนหน้านี้ก็ไม่ใช่ปลาย่างตัวเดียวกับตอนนี้หรอกน่า”

ก่อนหน้านี้เมื่อพวกเขาพูดถึงเรื่องอาหาร ฟางเหิงไม่มีความเห็นมากมายนัก แต่วันนี้เมื่อพวกเขาพูดถึงเรื่องปลาย่าง ฟางเหิงกลับพูดไม่หยุดราวกับน้ำไหลซึ่งทำให้หลิงหงไม่สามารถพูดอะไรได้เลย เป็นอีกคนที่หลงใหลในการกินปลาสินะ

เจ้าปลาน้อยที่อยู่ข้างๆมองฟางเหิงด้วยสายตานับถือ เธอรู้สึกได้ว่าฟางเหิงช่างรอบรู้และมีความเชี่ยวชาญจึงทำให้เธออดไม่ได้ที่จะเห็นด้วยไปกับเขา ปลาที่ย่างด้วยตะแกรงย่างปลาจะให้รสชาติที่อร่อยยิ่งกว่าเตาย่างเสียอีก เจ้าปลาน้อยเชื่อว่าน่าจะเป็นปัญหาด้านความร้อน ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจเหตุผลที่แท้จริงก็ตามที แต่เธอกลับรู้สึกว่าคงไม่เหมาะนักที่จะบอกว่าฟางเหิงเป็น “ผู้มีพรสวรรค์มาก”

เดิมทีหลิงหงคิดว่าเขาพบข้อบกพร่องของหยวนโจวเข้าแล้ว แต่ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็แค่หลอกตัวเองเท่านั้น เขาเหลือบมองไปทางเจ้าคนขี้กลัวร่างกำยำขณะที่เจ้าคนขี้กลัวร่างกำยำก็เพียงแค่ยักไหล่อันแสดงให้เห็นว่า “ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของฉันนี่นา”

จากนั้นจากข้อเสนอแนะของฟางเหิง พวกเขาก็ตั้งชื่อให้ปลาย่างที่แตกต่างกันทั้งสองตัว โดยปลาย่างเมื่อก่อนหน้านี้ที่ย่างบนเตามีชื่อว่าปลาย่างหมายเลข 1 และปลาย่างในตอนนี้ที่ย่างในตะแกรงย่างปลามีชื่อว่าปลาย่างหมายเลข 2

ดูเหมือนว่าตั้งแต่คืนนี้ไปจะมีบันทึกหน้าใหม่ในเหตุการณ์สำคัญของร้านหยวนโจวทางอินเตอร์เน็ต เพราะฟางเหิงได้มอบชื่อใหม่ให้ปลาย่างนั่นเอง

“เถ้าแก่หยวน พอพูดถึงวัวย่างทั้งตัว เมื่อไหร่คุณถึงจะจัดให้มีอาหารจานหลักอย่างวัวหรือแกะย่างทั้งตัวบ้างเล่า?” ฟางเหิงถามขึ้น

หยวนโจวไม่ตอบเขา ถึงอย่างไรเขาก็แทบไม่มีความเชี่ยวชาญในอาหารท้องถิ่นเฉิงตูตำหรับเสฉวนเลยสักนิด เขาไม่แม้แต่จะมีความเชี่ยวชาญในตำหรับอาหารเสฉวนและยังมีอาหารท้องถิ่นถึง 8 อย่างที่กำลังรอคอยให้เขาเรียนรู้อยู่ ฉะนั้นจึงยังเร็วเกินไปที่จะมาพูดเรื่องเมนูอาหารแห่งท้องทุ่งอย่างวัวย่างทั้งตัว

เมนูอาหาร “ย่างทั้งตัว” ทั้งหมดเป็นตัวแทนอาหารอร่อยของเขตปกครองตนเองมองโกเลียในหรือซินเจียงอุยกูร์เลยทีเดียว หยวนโจวสนใจในโต๊ะจีนจามามากเอาการ เนื่องจากเป็นคนที่ชอบกินเนื้อและดื่มเหล้าคำโตๆจึงไม่ทราบว่าเป็นเรื่องที่หน้าขายหน้า

อันที่จริงแล้วไม่มีม้าย่างทั้งตัวในโต๊ะจีนจามาหรอก ในภาษามองโกเลีย จามาหมายถึงปศุสัตว์ที่ผ่านการโกนขนแล้ว มันเป็นโต๊ะจีนที่สุรุ่ยสุร่ายที่สุดในราชสำนักของราชวงศ์หยวน กล่าวได้ว่าสามารถคืนรสชาติที่แท้จริงของสุกร โคหรือม้าได้มากที่สุด แต่น่าเสียดายที่มันได้หายสาบสูญไปแม่น้ำพร้อมกับสมบัติทั้งแปดประการของราชวงศ์หยวนไปนานแล้ว

เนื่องจากมีแรงสนับสนุนอันไว้วางใจได้จากเจ้าระบบ โต๊ะจีนจามาและสมบัติทั้งแปดประการของราชวงศ์โจวอาจจะสามารถปรากฏขึ้นในโลกได้อีกครั้ง แม้ว่าพวกเขาพวกมันจะเหลือเพียงแค่ในตำราโบราณก็ตามที หยวนโจวคิดในใจ

ใกล้ถึงเวลาปิดร้านแล้ว บรรดาลูกค้าต่างรู้สึกสนใจอาหารย่างจานใหม่ในวันนี้เอามากๆ ผนวกกับเสียงดังและความตื่นเต้นที่เกิดจากหลิงหงกับฟางเหิงทำให้เกือบทุกคนสั่งแต่ปลาย่างหมายเลข 2

“ฟางเหิง คืนนี้ไปด้วยกันเถอะนะ” เจ้าคนขี้กลัวร่างกำยำกล่าว เขารู้สึกกลัวการเดินถนนคนเดียวยามค่ำคืนอยู่นิดหน่อย

ฟางเหิงพยักหน้าเพื่อแสดงการตอบตกลง หลังหมดช่วงเวลาของบาร์บีคิว คนกลุ่มหนึ่งก็ส่งเจ้าปลาน้อยกับหญิงส่วอีกคนขึ้นรถแท็กซี่ไปก่อนแล้วค่อยแยกย้ายกันกลับบ้าน โดยมีเจ้าคนขี้กลัวร่างกำยำถ่ายภาพป้ายทะเบียนของรถแท็กซี่ทั้งสองคันเอาไว้

คืนนี้หยวนโจวเองก็ยุ่งมากๆเลย หลังจากทุกสิ่งทุกอย่างจบสิ้นลงแล้ว เขาก็รู้สึกยกแขนไม่ขึ้นเสียแล้วเนื่องจากปวดข้อมือ อันเป็นที่ตามมา

เขาไม่รู้สึกเลยว่าที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะปลาย่าง เนื่องด้วยสภาพร่างกายของเขาในตอนนี้ เขายังสามารถทำปลาย่างได้อีกตั้งสองชั่วโมงเสียด้วยซ้ำไปแถมไม่รู้สึกผิดปกติอะไรเลย ดังนั้นหลักๆแล้วน่าจะเป็นเพราะการแกะสลักน้ำแข็งซึ่งต้องออกแรงเสียมากกว่า

“มันบวมแล้วก็แดงขึ้นมาหน่อยๆแล้วสิ” หลังจากหยวนโจวจัดการครัวจนเป็นระเบียบเรียบร้อย เขาก็จ้องมองข้อมือที่แดงนิดหน่อยแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เจ้าระบบ นี่ถือว่าเป็นการบาดเจ็บจากการทำงานหรือเปล่า? มีประกันชีวิตไหม?” หยวนโจวก้มตัวลงเพื่อหยิบก้อนน้ำแข็งมาแล้วเตรียมที่จะประคบแผล

เจ้าระบบแสดงผลออกมาว่า “ระบบนี้คือระบบสุดยอดเชฟหาใช่ระบบการรักษา”

“ไม่มีวิธีเลยงั้นรึ? ฉันนึกว่าแกจะเพิ่มฟังก์ชันได้ด้วยตัวเองเสียอีก ดูสิ แกไม่มีทั้งแรงแขนหรือบริการด้านการแพทย์เลย เรื่องนั้นมันเจาะจงเกินไปแล้วนะ” หยวนโจวบ่นไปตามเรื่องตามราว

เจ้าระบบแสดงผลออกมาว่า “ท่ามกลางสิ่งที่จำเป็นของการเป็นสุดยอดเชฟ อันดับที่ 38 ก็คือสมาธิ”

“โฮ่ โฮ่” หยวนโจวหัวเราะอย่างเย็นชา สิ่งที่จำเป็นอันดับที่ 38 ห่าเหวอะไรกัน?

วันนี้หยวนโจวอารมณ์ไม่สู้ดีนักจึงทำให้เขาไม่อยากเถียงกับเจ้าระบบ อีกด้านหนึ่งสาเหตุที่อารมณ์ดีก็เพราะเขาทำผลงานแกะสลักน้ำแข็งออกมาได้เสร็จสมบูรณ์แล้ว ส่วนอีกด้านหนึ่งจู่ๆเขาก็ได้รับรางวัลจากเจ้าระบบ

หลังจากอาหารมื้อค่ำสิ้นสุดลงในเย็นวันนั้นแล้ว จู่ๆเจ้าระบบก็แสดงผลขึ้นมาแล้วบอกเขาว่าบรรลุภารกิจที่ซ่อนอยู่แล้ว “มาทำให้ผู้คนจดจำว่าเขาก็เป็นช่างแกะสลักน้ำแข็งด้วยเถอะ” ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าต้องมีบางคนถ่ายวิดีโอการแข่งขันระหว่างหยางซู่ซินกับเขาในช่วงกลางวันไปโพสต์ลงในอินเตอร์เน็ตซึ่งก่อให้เกิดความชุลมุนไม่น้อยเลย

ท่าทีตอบสนองอย่างแรกของหยวนโจวก็คือรีบเข้าไปรับรางวัลเป็นปลาน้ำจืดหายากสี่ตัว ภารกิจที่ซ่อนอยู่ก็คือภารกิจที่ซ่อนอยู่จริงๆ คงจะเป็นครั้งแรกเลยที่เจ้าระบบตกรางวัลให้เขาด้วยวัตถุดิบตรงๆ

ตอนนี้หยวนโจวมีปลาน้ำจืดธรรมดาๆอยู่มากที่สุดสี่ตัวเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับโต๊ะจีนปลารวมมิตร และปลาน้ำจืดหายากทั้งสี่ตัวนั้นก็ไม่เข้ากับอาหารจานหลักและจานรองแต่อย่างใดเลย ดังนั้นหยวนโจวจึงเลือกใช้ปลาไนแม่น้ำฮวงโหเป็นอาหารจานใหม่แล้วย่างให้ลูกค้า

เรื่องที่บรรลุภารกิจที่ซ่อนอยู่นั้น อันที่จริงหยวนโจวก็เดาถูกแล้วล่ะ เนื่องจากผลงานแกะสลักมังกรนพเก้าทั้งสองชิ้น เขาได้ก่อให้เกิดความชุลมุนเป็นอันมากทั้งในความเป็นจริงและในอินเตอร์เน็ตหรือแม้แต่ในแวดวงผลงานแกะสลักน้ำแข็งเข้าเสียแล้วล่ะ