Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 110.2
ในความคิดของ หลิงรันเขาจะต้องลงสู่พื้นที่จริงและต้องขยันหมั่นเพียรและฝึกฝนหลาย ๆ ครั้งเพื่อให้เก่งกว่าคนๆอื่นๆ
ความก้าวหน้าในปัจจุบันของเขาเกินกว่าจินตนาการของเขาแล้ว แต่หลิงรันจะไม่เปลี่ยนวิธีการทำสิ่งต่าง ๆ เนื่องจากทางลัดนี้
“หมอหลิง” เห่าเปย์ ถือชานมสองแก้วแล้วเดินมาหาเขาอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้เธอเปลี่ยนไปใส่ชุดของผู้ป่วยเพื่อให้เหมาะกับห้องผ่าตัดและมันก็ดูเขากันได้ดีกับเธอ
“วันนี้ฉันไม่รู้สึกอยากดื่มนมจัง” หลิงรันตอบอย่างตรงไปตรงมา
รอยยิ้มของเห่าเปย์ตัวแข็งทื่อ คุณไม่ได้พูดว่าชานมอร่อยใช่ไหม?
“ฉันกระหายน้ำมากเมื่อวานนี้” หลิงรันหยิบโทรศัพท์ออกมาขณะที่เขาพูด หลังจากมอบซองสีแดงให้กับเห่าเปย์เขาพูดว่า “เมื่อคุณซื้อแล้วนำมาให้ทิ้งไว้ที่นี่”
“คุณไม่แม้แต่จะดื่มมันด้วยเหตุใดคุณจึงให้ฉันซองสีแดง”
รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏบนใบหน้าของเห่าเปย์ขณะที่เธอยื่นชานมให้หลิงรัน
เธอคิดกับตัวเองอย่างเงียบ ๆ ‘หมอลิงนี้เป็นคนขี้เกียจเนาะ’
“ปกติแล้วผมจะได้มีซือเหม่ยเป็นซื้อข้าวและของกินเล่นต่างๆเธอน่ารักมาก และชอบซื้อชาไข้มุกมาให้กินด้วย” หลิงรันพูดราวกับว่าเขากำลังพยายามสร้างจิตนาการให้กับเธอ
ภาพของซื่อเหม่ย ปรากฏขึ้นในหัวของเห่าเปย์ทันที ดวงตาของเธอน่ารักกว่าเธอ หน้าอกของเธอใหญ่กว่าเธอ ขาของเธอยาวกว่าเธอ …
เห่าเปย์เอื้อมมือออกไปและพยายามคว้าชานมไข่มุกที่อยู่บนโต๊ะคิดเงิน…
และหลิงรานพยายามเขยิบหนีมือของขณะที่เธอแกว่งแขน เขาดูที่เห่าเปย์ด้วยความสับสน
เห่าเปย์จ้องไปที่ใบหน้าของหลิงรันเธอรู้สึกหมดแรงทันที เธอหน้าแดงเล็กน้อยขณะที่พูดว่า “ฉันซื้อมาให้คุณ”
“และฉันได้รับแล้ว”
“นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายถึง” นักเรียนมัธยมเห่าเปย์ไม่รู้วิธีจัดการกับสถานการณ์ที่เกิดต่อหน้าต่อตาเธอ
หลิงรันดูสับสนมากยิ่งขึ้น
เขาไม่เคยพยายามปกปิดความสับสน ในช่วงสิบปีที่ผ่านมาผู้หญิงที่อยู่รอบตัวเขาจะทำสิ่งที่น่างงงวย แต่เมื่อใดก็ตามที่เขาถามพวกผู้หญิงมักจะให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลเสมอ
หน้าของเห่าเปย์แดงด้วยอาการเขินอายของเธอ จากนั้นตามที่คาดไว้เธอเริ่มอธิบายขณะพูดติดอ่างว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อมาบอกข่าวเกี่ยวกับศัตรูกับของคุณในอนาคคต”
“ศัตรูหรอ?”
เห่าเปย์พยักหน้าอย่างหนักและกล่าวว่า “รองผู้อำนวยการฝ่ายแพนกำลังจะเสร็จสิ้นการฝึกอบรมในการให้บริการของเขาตามข่าวลือจะมีแพทย์ปริญญาเอกญี่ปุ่นอีกคนหนึ่งบินไปกับเขาเพื่อมาทำงานที่โรงพยาบาลหยุนหัว รองผู้อำนวยการแพนและคุณเป็นแพทย์ที่ใช้เทคนิคเอ็มถังและคุณสองคนเป็นคู่แข่งกันใช่มั้ยฉันช่วยคุณได้… ”
หลิงรันเริ่มหัวเราะ “จำนวนผู้ป่วยในโรงพยาบาลที่ต้องใช้เทคนิคเอ็มถังนั้นมากเกินกว่าที่เราจะเคี้ยวได้เราไม่ได้แข่งขันกันเอง”
“รองผู้อำนวยการแพนเป็นหัวหน้าแพทย์ของแผนกศัลยกรรมแต่คุณเป็นแค่นักศึกษาฝึกงานหากมีตัวเลือกผู้ป่วยจะเลือกแพทย์หัวหน้าแผนกศัลยกรรมมากกว่านักศึกษาฝึกงานใช่ไหม?”
“ กลุ่มผู้ป่วยในปัจจุบันของเรามีขนาดใหญ่มากเมื่อผู้อำนวยการแผนกแพนไม่สามารถทำศัลยกรรมให้เสร็จได้ทั้งหมดเขาจะมอบคนที่เหลือให้ผมแม้แต่คนเดียวเราก็ไม่สามารถทำทั้งหมดให้เสร็จได้ ผู้ป่วยจะถูกส่งต่อไปยังจังหวัดอื่นหรือส่งไปตัดแขนขา ” หลิงรันพูดมากกว่าปกติเล็กน้อยนี่เป็นหัวข้อที่น่าสนใจ นอกจากนี้เขายังกล่าวว่า “ปัจจุบันผู้ป่วยบางรายต้องการการตัดแขนขาทุกวันดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีที่แผนกศัลยกรรมได้ผู้อำนวยการแพนกำลังกลับมาจากการฝึกอบรม”
เขาไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน ตั้งแต่หลิงรันได้รับวิธีการผ่าตัดที่เรียกว่การผ่าตัดเชื่อมปมประสา ผู้ป่วยจำนวนมากได้เข้ามาหาเขาอยากให้เขารักษาเพราะมันเป็นเรื่องยากมในปัจจุบันที่จะได้รักษากับหมอหลิง
อย่างไรก็ตาม เห่าเปย์ได้ขอคำแนะนำจากคนอื่นมาก่อนหน้านั้น เธอรู้ว่าอะไรจะดึงดูดความสนใจของหลิงรัน ดังนั้นเธอจึงถามอีกครั้งว่า “จะมีแพทย์ปริญญาเอกชาวญี่ปุ่นอีกคนมาด้วย เขาก็จะมาผ่าตัดด้วยเทคนิค M-Tang เช่นกัน”
และหลิงรันเริ่มคำนวณอย่างเงียบ ๆ ในใจของเขา
แพทย์ปริญญาเอกชาวญี่ปุ่นแต่ก็คงไม่น่ากลัวเท่าฮาชิโมโตะที่มาในครั้งที่แล้ว อย่างไรก็ตามเขาควรมีประสิทธิภาพในการผ่าตัดด้วยเขาควรผ่าตัดผู้ป่วยที่มีอาการนิ้วฉีกให้เสร็จอย่างน้อยรายละหนึ่งชั่วโมงหากเป็นเช่นนั้นแพทย์ปริญญาเอกชาวญี่ปุ้นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถทำให้หลิงรันและคนอื่น ๆ สูญเสียงานที่ต้องผ่าตัดเฉลี่ยสิบแปดนิ้วต่อวัน …
ไม่มันน่าเป็นมากกว่านั้น
ชาวญี่ปุ่นเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นคนบ้างาน ใคร ๆ ก็รู้เพียงแค่ดูละครดราม่าชาวญี่ปุ่นพวกเขาวิ่งไปรอบ ๆ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ทำงานมันอาจทำให้หลิงรันสูญเสียรายได้ที่รักษาเกือบยี่สิบนิ้วไป
ไม่มันยิ่งไปกว่านั้น
เนื่องจากนี่คือผู้ที่ได้รับปริญญาเอกและเขาก็เป็นผู้ถือปริญญาเอกของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยเคโอะ ที่มีชื่อเสียงด้วยเช่นกันผู้ชายคนนั้นอาจทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพที่ มากกว่าอัตรามาตรฐานคือหนึ่งนิ้วต่อชั่วโมง บางทีเขาอาจต้องการเพียงสี่สิบห้านาทีหรือแม้กระทั่งสี่สิบนาทีเพื่อดำเนินการให้เสร็จสมบูรณ์ด้วยจากการรักษาแค่นิ้วเดียว มันเป็นไปไม่ได้เลยสำหรับเขาที่จะทำงานให้เสร็จสมบูรณ์สำหรับการผ่าตัดนิ้วเดียวภายในสามสิบนาที
จากที่กล่าวมาแพทย์ปริญญาเอกชาวญี่ปุ่นหนึ่งคนอาจทำให้หลิงรันและคนอื่น ๆ เสียนิ้วสี่สิบนิ้วที่ทำงานได้ทุกวัน …
ถ้า รองผู้อำนวยการแผนแพนพาทีมอื่ๆนมาทำการผ่าตัดมากกว่าสิบชั่วโมงเขาสามารถทำการเย็บนิ้วยี่สิบหรือสามสิบโดยเคสซึ่งเกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บของเอ็นกล้ามเนื้อได้อย่างง่ายดาย …
ไม่ว่าสระผู้ป่วยจะมีมากเพียงใดสำหรับโรงพยาบาลหยุนหัวจะไม่มีวันได้รับบาดเจ็บจากการบาดเจ็บที่เอ็นของกล้ามเนื้ออย่างน้อยก็รักษาได้วันล่ะหกสิบถึงเจ็ดสิบนิ้ว
กล่าวอีกนัยหนึ่งถ้าผู้อำนวยการฝ่ายแพนเข้ามาในทางของหลิงรันหลิงรันก็จะลงเอยด้วยการทำงานเป็นเวลาหนึ่งหรือสองวันในแต่ละสัปดาห์ ส่วนที่เหลืออีกสี่ถึงห้าวันก็แทบจะไม่ต้องรับผู้ป่วยเพิ่มมากนัก
“ฉันเข้าใจแล้วตอนนี้มันสายเกินไปแล้วตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไปฉันจะเพิ่มจำนวนการผ่าตัดเราจะทำการผ่าตัดกับคนจำนวนมากเท่าที่เราจะทำได้”
หลิงรันกำลังพูดคุยกับหมอลู่ผ่านทางโทรศัพท์ “ช่วยโทรประชุมสายกับมาหยางลินด้วยเช่นกันเราจะเริ่มทำการผ่าตัดในเวลาตีสามเราจะเพิ่มอีกหนึ่งถึงสองชั่วโมงในการเปลี่ยนแปลงของเราเราจะทำการผ่าตัดให้มากขึ้น การตัดสินใจเหล่านั้นขึ้นอยู่กับเงื่อนไขของผู้ป่วยในวันนั้นนอกจากนี้ฉันอาจต้องให้คุณจัดการเย็บแผล ”
เมื่อหมอลู่ได้ยินครึ่งปีแรกเขาก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวังเช่นนั้นว่าเขารู้สึกหายใจไม่สะดวก แต่เมื่อเขาได้ยินข้อความที่คุยกันในช่วงที่สองก็พอทำให้เขาสบายใจลงได้บ้าง
