Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 125

125
By loop

ผ่านมาหนึ่งวันเต็มกับงานที่น่าตื่นเต้นอย่างงานเกี่ยวการตรวจสุขภาพ

ในช่วงค้ำทางโรงพยาบาลได้จัดปาร์ตี้บาบีคิวที่ริมชายหาดเพื่อให้กำลังใจแพทย์ที่มาช่วยกันตรวจสุขภาพในวันนี้

ทะเลชายหาดและสายลมเย็น ๆ มันเหมาะที่จะจัดงานปาร์ตี้ซึ่งก็ต้องมีการเตรียมการให้เรียบร้อยก่อนเริ่มงานซึ่งทางพนักงานของโรงพยาบาลอยากให้พวกคนแก่ที่เกษียณอายุนั้นมาร่วมด้วยแต่พวกเขาซึ่งมันเป็นไปไม่ได้จึงมีแต่แพทย์เท่านั้นที่เข้าร่วมในงานนี้

แพทย์ทุกคนดูตื่นเต้นมาก

สำหรับคนทำงานในสำนักงานทุกวันและทำงานในเมืองมานาน พวกเขาดูเพลิดเพลินไปกับสายลมทะเลอีกทั้งยังได้ดื่มเบียร์ทานบาร์บีคิวและพูดคุยบนชายหาดในช่วงค่ำมืดอาจกล่าวได้ว่าเป็นทั้งความสุขและรางวัลที่ยอดเยี่ยม มันคุ้มค่าที่จะโชว์ภาพต่างๆลงบนโซเชียลในตอนนี้

ในความเป็นจริงสิ่งแรกที่หลายคนทำเมื่อไปถึงชายหาดคือการถ่ายรูปเพื่อล้างความรำคาญที่ต้องโพสต์เกี่ยวกับการทำงานล่วงเวลา การร้องเรียนเกี่ยวกับระบบของโรงพยาบาลและ กสนโต้เถียงกับผู้ป่วย อีกทั้งช่วยสร้างความรู้สึกผ่อนคลายด้วยเช่นกัน

แพทย์ประจำแผนกหนุ่มๆส่วนใหญ่และพยาบาลวิ่งเล่นกันไปรอบ ๆ และตะโกนพวกเขาไม่เคยหยุดถ่ายรูปด้วยโทรศัพท์มือถือเลยตั้งแต่งานเริ่ม

ในทางตรงกันข้ามหัวหน้าแพทย์มีสงวนท่าทีที่จะทำอย่างงั้นเพื่อรักษาภาพลักษณ์ของพวกเขาไว้

ในโรงพยาบาลหยุนหัวอายุเฉลี่ยของหัวหน้าแพทย์โดยทั่วไปอยู่ที่สี่สิบปีและจะต้องจบการศึกษาปริญญาเอกถึงแม้การจบการศึกษาปริญญาเอกจะไม่ใช่เรื่องยากมากนักที่จะจบก่อนอายุสี่สิบแต่ออย่างไรก็ดีแพทย์เหล่านั้นที่จะขึ้นไปเป็นหัวหน้าแพทย์ได้โดยทั่วไปจะต้องอายุสี่สิบขึ้นไปอยู่ดี

แพทย์อายุเกินสี่สิบปีคนนั้นมอองว่าการถถถือโทรศัพท์มือถือและเดินไปรอบ ๆ ถ่ายภาพเหมือนเด็ก ๆ นั้นค่อนข้างเป็นเรื่องน่าอายแม้แต่คนที่อยากถ่ายรูปจริงๆก็ไม่อยากทำต่อหน้าคนหนุ่มสาวเหล่านั้น

ผู้คนบนชายหาดในไม่ช้าก็แบ่งออกเป็นสองกลุ่มอย่างชัดเจนกลุ่มหนึ่งมีโทรศัพท์ของพวกเขามีแสงแฟลชที่กระพริบที่มืดในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ ซ่อนตัวอยู่ในความมืดมองหนุ่มสาวเหล่านั้นด้วยตาเป็นประกาย

ตอนนี้หลิงรันทานปีกไก่สองสามตัวและเนื้อวัวสองสามชิ้นเขายืนอยู่ข้างเตาย่างเพื่อปิ้งบาร์บีคิวพวกเขาไม่ได้ถ่ายรูปหรือพูดคุยกับใครเลย

“นายอยากให้ฉันถ่ายรูปให้รึเปล่าเผื่อว่าจะได้เอาไปแชร์ให้เพื่อนๆดู” เมื่อหมอโจวเดินผ่านหลิงรันเขาเห็นไม้เสียบบาร์บีคิวอยู่ในมือของหลิงรันเหมือนว่าเขาใช้แรงวันนี้เพื่อแลกกับอาหารมื้อนี้ยังไงอย่างงั้นเลย

หลิงรันส่ายหัว “ผมมีรูปเยอะแล้ว”

“ฉันไม่เคยได้ยินใครบ่นเกี่ยวกับการมีรูปเยอะนะๆ”

“ฉันค่อนข้างมีทักษะในการถ่ายภาพนายจะได้รับยอดไลค์อย่างน้อยหนึ่งร้อยไลค์เพียงแค่ลงภาพที่ทำมือให้เป็นวงกลมก็เพียงพอแล้ว”

หลิงรันรู้สึกงง เขาเงยหน้าขึ้นมองหมอโจว

ไม่กี่วินาทีต่อมาหมอโจวเองก็รู้ตัวและหัวเราะเบา ๆ

“ฉันกำลังพูดอะไรอยู่เนี่ย นายอาจจะมีคนชอบมากถึงร้อยคนอยู่แล้วใช่ม่ะ ก็เพราะแค่นายลงภาพเท้าของนายก็ได้ใจพวกเขาแล้ว”

หลิงรันพลิกปีกไก่ไปรอบ ๆ และคิดลึก

“ไม่เป็นไรลืมว่าฉันจะพูดอะไรก็ได้ฉันไม่อยากรู้ว่าวงกลมของเพื่อนนายเป็นอย่างไรเช่นกัน”

เมื่อโจวได้กลิ่นหอมของชิ้นหมูสามชั้นที่เกือบสุกเขาจึงรีบออกไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากหลิงรันเดินแบบอิดโรยนิดหน่อยเมื่อได้กลิ่นของหมูสามชั้นที่หอมขนาดนั้น

“หัวหน้าแพทย์หลี่ให้ผมถ่ายรูปให้คุณไหม?” หมอโจวไปหากลุ่มคนที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดด้วยดวงตาที่เปล่งประกาย

หัวหน้าแพทย์หลี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม “ฉันอายุมากแล้วไม่จำเป็นต้องถ่ายรูป … ”

“อายุไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับการถ่ายรูปนะมาเลยมาข้างหน้านิดหน่อยผมจะถ่ายรูปครึ่งตัวให้คุณ มาสิพูดชีส … “หมอโจวเป็นนักตากล้องที่ดีด้วยการคลิกไม่กี่ครั้งเขาก็ถ่ายรูปได้หลายภาพแล้ว

หลังจากนั้นเขาถูกเรียก หัวหน้าแพทย์หลี่ให้เปลี่ยนท่าโพสหลายๆท่า

หัวหน้าแพทย์หลี่เริ่มที่จะเคยชินกับการเปลี่ยนท่าโพส เขาเริ่มโพสโดยไม่ต้องให้หมอโจวบอก

หมอโจวกำลังจะไปพบหัวหน้าแพทย์อีกคนหนึ่งเพื่อให้ถ่ายภาพให้กับพวกเขาซึ่งเขาไม่ได้คิดว่าจะต้องปีนขึ้นและลงวิ่งไปข้างหน้าและถอยหลังซึ่งมันสร้างความพึงพอใจให้กับแพทย์อาวุโสเหล่านั้นมาก

นำโดยนายแพทย์โจวกลุ่มหัวหน้าแพทย์ที่อายุมากพวกเขาเริ่มถ่ายภาพในช่วงเวลาสั้น ๆ ทุกคนถอดผ้าพันคอและหมวกออกมาสร้างภาพที่งดงามทุกคนยกย่องหมอโจวว่าเป็น คนที่มี’ ความคิด ‘และ’ น่าประทับใจ ‘แพทย์หัวหน้าสองสามคนที่ไม่ได้รู้จักหมอโจวเพิ่มเขาใน วีแชทเพื่อให้เขาส่งรูปถ่ายไปยังโทรศัพท์ได้ง่ายขึ้น

หลิงรันอยู่ที่หัวมุมตั้งแต่ต้นจนจบและย่างเนื้อเบา ๆ

วัตถุดิบที่ได้รับจากโรงพยาบาลนั้นค่อนข้างดีแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้นำเสนอวัตถุดิบแบบตะวันตกเช่นสเต็กรสชาติของซี่โครงเนวัวหรือแกะซึ่งหมูสับก็ไม่ด้อยไปกว่าสเต็กเลย

นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับส่วนของนิ้วริบซึ่งมีทั้งเนื้อและไขมันถ้าพวกเขาต้องสาดน้ำผลไม้ลงไปที่ซี่โครงด้วยไฟแรงก่อนที่จะย่างพวกมันอย่างช้า ๆ ด้วยไฟอ่อน ๆ เนื้อพวกนั้นก็จะยังอ่อนอยู่ นี่เป็นอาหารเรียกน้ำย่อยที่เหมาะกับคนจีนเป็นอย่างมาก

การทำความสะอาดลำไส้ของหมูอย่างทั่วถึงนั้นมันทำให้อร่อยยิ่งขึ้นคุณเพียงแค่ต้องกำจัดความผิดที่แย่ออกไปจากการทานอาหารเหล่านี้และปล่อยให้น้ำมันหยดออกจากลำไส้ได้อย่างอิสระเมื่อปรุงเสร็จแล้วพวกมันจะกรอบนอกและนุ่มข้างใน สามารถทำใส่มันในจานขนาดใหญ่ให้เสร็จได้หลังจากใส่เกลือเล็กน้อย

และหมูสามชั้นเป็นส่วนประกอบที่สำคัญที่สุดในการปรุงอาหารจีน

ก่อนที่ละครเกาหลีจะตกเทรนครอบครัวตระกูลหลิงชอบทำผัดผักของพวกเขาด้วยหมูสามชั้นถ้าคุณทอดหมูสามชั้นให้แยกน้ำมันออกมาก่อนจากนั้นใช้การพัดผักพวกเขาจะมีกลิ่นหอมเป็นพิเศษ มันจะกลายเป็นหมูสามชั้นผัดพักน้ำมันหมูซึ่งเป็นเมนูทที่รสชาติอร่อยมากเสมอ

และหลังจากละครเกาหลีเริ่มมีกระแสที่ดังขึ้นราคาของหมูสามชั้นก็เพิ่มขึ้นทุกปีและครอบครัวหลิงทำผัดผักของกับไหล่ของหมูแทนอย่างไรก็ตามไหล่ของหมูก็กำลังได้รับความนิยมมากขึ้นเนื่องจากพวกเน็ตไอดอลมักโพสต์กล่องอาหารกลางวันกับหมู สับเข้าไปในโซเชียลมีเดียซึ่งยุคของไหล่หมูราคาถูกจะมาถึงเร็ว ๆ นี้ …

“หมอหลิงคุณปิ้งเนื้ออยู่นิ ดูเหมือนว่าคุณจะจริงจังกับมันมากเลย”

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ถือเบียร์สองแก้ววางเท้าซ้ายไว้ข้างหน้าและเปิดเผยใบหน้าด้านขวาที่ค่อนข้างเล็กจากนั้นเธอก็ยื่นเบียร์ไปที่ หลิงรัน

“ขอบคุณ”

หลิงรันรับแก้วเบียร์ เขาพลิกเนื้อชิ้นหนึ่งแล้วถามว่า “คุณมีจานไหม”

“มีอยู่ที่นี่แล้ว” เด็กสาวหยิบจานเปล่าอย่างรวดเร็ว

หลิงรันวางชิ้นส่วนของซี่โครงและหมูสามชั้นลงบนจานเปล่าจากนั้นเขาก็ให้ข้าวโพดแก่เธอโดยใช้คีมคีบมาให้

“ขอบคุณคุณหมอหลิง” หญิงสาวรู้สึกดีใจ

“ยินดี”

“ว้าวมันอร่อยมาก” เด็กสาวพูดอย่างมีความสุข “หมอหลิงคุณเก่งเรื่องเนื้อย่างมาก”

“หืมนี่มันเกิดขึ้นหลังจากที่คุณใช้มีดเอนเทิร์นเป็นเวลานาน”

คำตอบของ Ling Ran นั้นซื่อตรงมาก

เด็กสาวคนนั้นงงสักครู่ก่อนที่จะรู้ตัวว่าหลิงแรนพูดถึงว่าจะมีกลิ่นของเนื้อย่างเหมือนกับตอนที่แพทย์ใช้เครื่องจี้ไฟฟ้าทำให้เนื้อของผู้ป่วยไหม้เกรียมและผ่าตัดด้วยมีดเอนเทร์นที่ต้องถูกเผ่าก่ออนใช้ในห้องผ่าตัดขณะที่ทั้งคู่พูดจบก็เริ่มได้กลิ่มหอมของเนื้อด้วยเช่นกัน

เด็กสาวอดไม่ได้ที่จะจับหมูสามชั้นค้างไว้เพื่อตรวจดูมันก่อนที่จะกัดเล็ก ๆ น้อย ๆ เธอพูดพร้อมกับยิ้มว่า “ไม่น่าแปลกใจเลยว่าหมอมีความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับอุณหภูมิขณะทำบาร์บีคิวเนื้อ?”

“ถ้าสิ่งที่คุณพูดนั้นเป็นความจริง”

มีผู้หญิงบางคนที่ไม่พอใจและเดินไปเดินมาแถวนั้นด้วยความรู้สึกขุนเคือง

การฟื้นฟูบูรณะกระดูก อโลกราฟเป็นหนึ่งในกลยุทธ์หลักที่ใช้ในแผนกศัลยกรรมกระดูกในการรักษาโรคมะเร็งกระดูกมีวิธีการต่าง ๆ เกี่ยวกับการสร้างกระดูกอโลกราฟ เช่นไนโตรเจนเหลวรังสีหรือเอทานอล แต่วิธีที่ใช้กันมากที่สุดยังคงอยู่ ในการใส่เพียงอย่างเดียวก็คือการใส่เตาแม่เหล็กไฟฟ้าในห้องปฏิบัติการต้องรอน้ำเดือดและวางกระดูกที่มีเนื้องอกมะเร็งไว้ในน้ำเดือด จนกว่าเซลล์มะเร็งทั้งหมดจะตายก่อนจะนำกระดูกกลับคืนสู่ร่างกายของผู้ป่วย

ในระหว่างขั้นตอนนี้จะมีกลิ่นของน้ำซุปกระดูกที่ทำให้คนอื่นสับสนด้วยกลิ่นหอมและกลิ่นนั้นไม่เพียง แต่จะฟุ้งเต็มห้องผ่าตัดเท่านั้น แต่ตลอดทางเดินของแผนกศัลยกรรมกระดูก

“หัวหน้าแพทย์แพทย์ลานจากแผนกศัลยกรรมกระดูกชอบดื่มน้ำจากกระติกน้ำร้อนกับแพทย์ประจำแผนกที่ชอบดื่มน้ำซุปกระดูก”

เด็กหญิงคนที่สองถอนหายใจเมื่อเธอจำอดีตได้เธอหยิบซี่โครงแล้วเริ่มเคี้ยวด้วยแรง

หลังจากผู้หญิงสองคนรับเนื้อจากหลิงรันคนอื่น ๆ ก็ตามมาทันที

หลิงรันถือคีมหนึ่งคู่ในแต่ละมือเขาย่างและพลิกหมูด้วยมือเดียวและเอาอาหารให้คนอื่นด้วยมืออีกข้างหนึ่งมันเป็นอีกระดับในการทำงานพร้อมกันหลายๆอย่าง

เขาเป็นชายหนุ่มที่เก่งเรื่องการเรียนรู้จากการเปรียบเทียบและใช้ความรู้นั้นกับเรื่องอื่นได้ เขาสามารถใช้ประสบการณ์ของเขาที่เคยใช้มีดเอนโดเทมในสาขาอื่น

นอกจากนี้เตาปิงยังมีความพยายามอย่างมากในการฝึกฝนงานอดิเรกทุกประเภทให้กับลูกชายของเธอตั้งแต่ยังเด็กโดยทั้งครอบครัวเดินทางด้วยจักรยานเพื่อทำบาร์บีคิวในที่โล่งแบบเงียบในเวลานั้นเธอถ่ายรูปด้วยฟิล์มแต่หลังจากกล้องถ่ายรูปพัฒนาแล้วเขามักจะไปกับเพื่อนบ้านมากกว่า

ซี่โครงร้อนจะต้องพลิกทุกสิบสองวินาที

แม้ว่าชิ้นส่วนหมูสามชั้นจะต้องเป็นบาร์บีคิวจนกว่าพวกมันจะเป็นสีทองพวกมันจะต้องไม่โดนหยิบขึ้นมา

มันสำคัญยิ่งกว่าที่ลำไส้หมูจะเป็นสีทองอย่างไรก็ตามพวกมันจะต้องไม่เปลี่ยนเป็นสีดำ

เมื่อพูดถึงการทำบาร์บีคิวเนื้อสัตว์อย่างน้อยหลิงรันก็อยู่ในระดับผู้เชี่ยวชาญแม้จะไม่ได้รับความช่วยเหลือจากระบบก็ตาม

เด็กผู้หญิงที่กำลังยุ่งอยู่กับการถ่ายรูปอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้พวกเธอกำลังยุ่งอยู่กับการแก้ไขรูปถ่ายซึ่งพวกเธอได้รับเนื้อย่างเหล่านั้นจากหลิงรันทั้งสองทางเดินและบริเวณชายหาดก็มีชีวิตชีวาขึ้นทันที

ตอนนี้หมอทุกคนอารมณ์ดีกับเรื่องที่พวกเขาพบในระหว่างวันกลายเป็นเรื่องราว

“วันนี้ฉันได้พบกับผู้ป่วยคนหนึ่งที่ยืนยันว่าจุดด่างดำบนผิวหนังของเขาเป็นเนื้องอกผิวหนังแม้ว่าโรงพยาบาลจะได้รับรายงานการตรวจชิ้นเนื้อสามครั้งเขาก็ยังคิดว่าทุกคนโกหกเขา”

“ มีอะไรแปลก ๆ เกี่ยวกับเรื่องนั้นฉันยังเจอคนที่ไม่ต้องการทานยาลดความดันโลหิตในเวลาที่ปวดหัวเขายังเก็บยาที่พยาบาลวางไว้ในปากของเขาและอยากจะคายพวกเขาออกมา”

“ถอนหายใจฉันเห็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ในวันนี้ฉันพบชายชราที่มีเส้นเอ็นที่สวยงามเป็นพิเศษพวกเขามีความงดงามเช่นเดียวกับในแผนภาพกายวิภาคมาตรฐาน … ”

“ตอนนี้คุณกำลังพูดถึงมันมีหญิงชราที่ดูปกติกระดูกของเธอเจริญเติบโตเกินปกติ ถ้าใช้เป็นสื่อการสอนน่าจะเป็นผลดีอย่างอย่างแน่นอน”

“วันนี้ฉันได้พบกับผู้ป่วยบางรายที่มีภาวะของกระดูกที่เจริญเกินไปโรคนี้ไม่น่าสนใจ แต่โรคไขข้ออักเสบก็น่าสนใจดีนะ”

หลิงรันแจกจ่ายอาหารให้คนอื่นและรับอาหารจากพวกเขาในขณะที่ฟังการสนทนาของหมอเขาค่อนข้างผ่อนคลาย

มันก็สายไปแล้ว แต่กลุ่มเมฆยังคงมองเห็นได้

พระอาทิตย์ยามเย็นสะท้อนพื้นผิวของทะเลเปล่งแสงที่อ่อนโยน

แต่เสียงของคลื่นกระทบกับมีเสียงแหบดังเล็กน้อย

* ดิ๊ง! *

*ดิ๊ง! *

* ดิ้ง, ดิ้ง, ดิ้ง! *

ความต่อเนื่องของการแจ้งเตือนจากระบบดังขึ้นข้างหูหลิงรัน

[ความสำเร็จ: สรรเสริญ x 12]

[คำอธิบายความสำเร็จ: คำยกย่องจากเพื่อนร่วมงานเป็นรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับแพทย์ x 12]

[รางวัล: หีบสมบัติพื้นฐาน x 12]

หลิงรันเงยหน้าขึ้นมองฟ้า ‘มันสายไปแล้วอย่าบอกฉันว่าเพื่อนร่วมงานของฉันกำลังขโมยคนไข้ของฉัน’