Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 153
By loop
เหมย์จูลุกขึ้นและยืดกล้ามเนื้อของเธอ เธอส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดสองคนของเธอให้ออกไปและพยักหน้าให้รีเลย์
ตามแผนที่พวกเข้าขาวางไว้ก่อนหน้านี้รีเลย์พูดว่า “หมอหลิง, เหมย์จูเหนื่อยมากก่อนหน้านี้ นี้เนื่องจากการทัวร์คอนเสิร์ตของเธอคุณช่วยติดตามไปกับพวกเราสักสองสามวันได้ไหม?และเรื่องค่าใช้จ่ายเหมย์จูสามารถต่อรองได้“
“หมอหลิงตอนนี้เราต้องการทักษะทางการแพทย์ของคุณจริงๆ” เหมย์จู ก็ลุกขึ้นนั่งตัวตรงและอธิบายเพิ่มเติมให้กับหลิงรัน
เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะมาที่หยุนหัวทุกๆสองสามวันมันจึงเห็นได้ชัดว่าการที่ขอให้หลิงรันไปด้วยมันคุ้มค่ากว่า
หลิงรันคิดอย่างจริงจังประมาณสองสามวินาทีก่อนที่เขาจะส่ายหัวอย่างช้า ๆ และพูดว่า “ไม่”
รอยยิ้มของรีเลย์แข็งทื่อในทันที เธอพูดอย่างรวดเร็ว “คุณหมอหลิงคุณยังไม่ได้ฟังเงื่อนไขของเราคุณเห็นตราบใดที่คุณเต็มใจที่จะมากับเราเราจะจ่ายค่าธรรมเนียมการเดินทางหกหลักและเราจะจ่ายให้คุณตามวันที่ คุณทำงาน … “
“ฉันไม่ออกไปไหนได้ในขณะนี้” หลิงรันขัดจังหวะรีเลย์ เขาคุ้นเคยกับการกระทำแบบนี้มานานแล้ว บริษัท บันเทิงต่างพยายามล่อลวงเขาให้เป็นดาราเด็กในราคาที่สูง ตระกูลหลิงปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้นเสมอ เตาปิงแม่ของเขาพิสูจน์ว่าหลิงรันจะไม่มีปัญหาเรื่องเงิน ในกรณีนี้การทำงานเพื่อเงินมีความสำคัญอะไรในตอนนี้?
รีเลย์ไม่ได้คาดหวังว่าหลิงรันจะบอกความคิดเหล่านี้ผ่านสายตา เธอหัวเราะและพูดว่า “ถ้าคุณกังวลเกี่ยวกับเรื่องเงินเราสามารถจ่ายให้คุณได้ก่อนเลยทั้งค่าเดินทางและค่าอื่นๆที่จะตามาในภายหัลง … “
“พรุ่งนี้ฉันมีการผ่าตัดตอนตีสามถึงสามโมงเย็นและในอีกวันหนึ่งตามตารางฉันก็เริ่มผ่าตัดตั้งแต่บ่ายสามเช่นกัน” หลิงรันอธิบายว่าเมื่อเขาคำนึงว่าก็ยังสามารถเดินทางตั้งหนึ่งพันไมล์มาบ้านของเขาได้แล้วทำไมพวกเธอจะทำไม่ได้ “นอกจากนี้ยังมีคนที่นัดหมายกับฉันเพื่อทำการนวด พวกเขาต้องการให้ฉันนวดประมาณสิบคนอีกสามวันถัดไปและฉันได้ยืนยันการนัดหมายของพวกเขาแล้วนอกจากนี้ฉัน มีงานวิจัยสองชิ้นที่จะต้องเขียน “
น้ำเสียงของเขาจริงใจและเนื้อหาในคำพูดของเขาหนักอย่างน่าทึ่ง
รีเลย์ และเหมย์จูก็ไม่ได้พูดและทำอะไรต่อไป
ให้เขาเลิกผ่าตัดเพื่อมาติดตามเหมย์จูอย่างงั้นหรอ? นั่นก็ฟังดูไม่ดีเช่นกัน
เพิ่มเงินอีกหรือ เขาไม่ต้องการแม้แต่ค่าเดินทางตัวเลขหกหลัก เธอควรจะให้สูงกว่าราคาก่อนที่เขาจะตกลง?
เหมย์จูทนไม่ได้จนเธอถอดหน้ากากออกแล้วพูดอย่างจริงจัง “หมอหลิงจริงๆแล้วมีหลายคนในวงการบันเทิงที่มีปัญหาเกี่ยวกับกระดูกสันหลังส่วนคอและกระดูกสันหลังส่วนเอวเทคนิคของคุณสามารถนำมาใข้ได้และฉั สามารถให้การสนับสนุนคุณและสร้างคลินิกแพทย์เฉพาะทางให้คุณได้ “
เหมย์จูไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับแพทย์มากนัก เธอทำได้ดีที่สุดในการให้คำแนะนำเท่านั้น
ในความคิดของเธอโอกาสที่จะเปิดคลินิกของตัวเองนั้นมันน่าดึงดูดมาก
หลิงรันมองไปที่เหมย์จู่และปฏิเสธโดยไม่ลังเลว่า “ไม่จำเป็นต้องทำอย่างงนี่น”
ตั้งแต่คลินิคตระกูลหลิงเริ่มได้รับค่าธรรมเนียมการดูแลรักษาถึงแม้จะไม่ค่อยมีคิวก็ตาม แต่ก็ยังมีคนอีกจำนวนมากที่รอให้หลิงรันทุกวัน อาจกล่าวได้ว่าคลินิกของตระกูลหลินนั้นจะทำให้ชีวิตของหลิงรันนั้นยุ่งเกินมาก สำหรับหลิงรันนั้นหมายความว่าทักษะของเขาได้ถูกนำมาใช้แล้วและเขาก็ไม่สนใจที่จะเปิดคลินิกที่เชี่ยวชาญด้านโรคกระดูกพรุน
หลังจากสิ่งนี้ถูกกล่าวว่ามารีเลย์และเหมย์จูไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยืนขึ้นด้วยความเสียใจ
เหมย์จูเธอสูงมาก เธอสูงกว่ารีเลย์ประมาณเก้านิ้ว จากด้านหลังของเธอดูเซ็กซี่และส่วนโค้งบนร่างกายของเธอนั้นสะดุดตามาก …
“คุณต้องการนวดหลังไหม” หลิงรันถามเหมย์จู
ดวงตาของเหมย์จูเบิกกว้างขึ้น ใช่ เธอใช้เวลาบินสองชั่วโมงถึงจะถึงหยุนหัวทำไมเธอควรกลับไปพร้อมกับการนวดที่คอของเธอเพียงอย่างเดียว?
“หลังของฉันปวดเมื่อยมากๆ” เหมย์จูหันหลังกลับ
“ฉันเห็นได้แล้ว” หลิงรันหยุดชั่วคราว “มีเตียงรักษาอยู่ชั้นล่าง … “
“ชั้นบนไม่ได้เหรอ?” รีเลย์นึกถึงบทสนทนาก่อนหน้าของพวกเขาและพูดอย่างรวดเร็วว่า “ฉันสามารถซื้อผ้าปูที่นอนได้”
“โอเค.” ตั้งแต่เธอยอมรับข้อเสนอเธอจึงไม่คัดค้านอีกต่อไป เขาแค่พูดว่า “คุณสามารถใช้ห้องข้างบนได้”
หลังจากนั้นไม่นาน
เหมย์จูแนบท้องของเธอลงไปบนเตียง รีเลย์ผู้ซึ่งยืนอยู่ถัดจากเธอจ้องมองหลิงรันอย่างหงุดหงิดและพูดว่า “เมื่อคุณถูกนวดคุณพยายามรักษาภาพลักษณ์ของอาชีพไว้ … “
“อ๊าห์ …”
เหมย์จูคร่ำครวญอย่างหมดภาพลักษณ์ดาราไปเมื่อ หลิงรันผลักกระดูกสันหลังของเหมย์จู
รีเลย์นั่งที่มุมพูดไม่ออก เธอพยายามทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครเห็นสิ่งที่เหมย์จูทำออกมา
ตั้งแต่นั้นมาหลิงรันไม่มีภารกิจที่กำหนดเวลาไว้เขาก็ไม่สามารถมองเห็นว่าเขามีเวลาเท่าไหร่ เขาทำได้เพียงแค่นวดประมาณสองนาที เมื่อเขาทำเสร็จ เหมย์จูก็นอนกรนไปส่ะแล้ว
“เสร็จ.” หลิงรันเช็ดมือของเขาด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อและเขาพูดว่า “มีน้ำบนโต๊ะ”
หลังจากเขาพูดอย่างนั้นเขาก็เดินออกไป
รีเลย์เธอลุกขึ้นยืนแต่เธอทรงตัวไม่ค่อยอยู่ “เสร็จแบบนี้เลยหรอ?”
มันรวมๆแล้วผ่านไปไม่มีนาทีเท่านั้น
“ ใช่แล้วเสร็จแล้ว” หลิงรันเป็นคนที่ชอแข่งกับเวลาเสมอ ขณะที่เขาเดินเขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและเริ่มเล่นเกม
ต่ออีกสิบนาที
หลิงรันวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะน้ำชา เขาหยิบแล็ปท็อปขึ้นมาอีกครั้งเปิดไฟล์เอกสารการวิจัยแล้วดู
เห็นได้ชัดว่างานวิจัยมันน่าสนใจมากขึ้น
ในขณะที่หลิงรันอ่านรายงานการวิจัยของเขาเขาวางนิ้วบนแป้นพิมพ์และพิมพ์ช้าๆ
หากความเร็วที่เขาเคยพิมพ์บนแป้นพิมพ์ถูกใช้เพื่อพิมพ์ตอบคิวคิว(แอปพิเคชั้นสำหรับการสื่อสารออนไลน์) และสิ่งที่ชอบเขาจะถือว่าช้ามาก แต่เมื่อเขาเขียนรายงานการวิจัยความเร็วของเขาก็ไม่ถือว่าช้าแต่อย่างใด
บทความวิจัยที่เขาเขียนครั้งแรกคือ [ประเด็นสำคัญของเทคนิเอ็มถัง: การสำรวจคดี xxx โดยใช้เทคนิเอ็มถัง.] เขาตัดสินใจให้ หมอลู่และมาหยางลินอ่านบทความของเขาหลิงรันเขียนมันอย่างละเอียดและไม่ได้ให้ความสำคัญกับจำนวนคำ
หลังจากเขียนมานานกว่าหนึ่งชั่วโมงเขาก็เขียนมากกว่าหนึ่งพันคำก่อนที่เขาจะถึงส่วนที่เขาเริ่มที่จะต้องเย็บเอ็นกล้ามเนื้อ
หลิงรันเหยียดหลังและยืดคอก่อนที่เขาจะเขียนต่อไปโดยไม่ลังเล
หากเขาไม่ได้เขียนเขาจะต้องสอนหมอลู่และมาหยางลินด้วยปากเปล่า ดังนั้นหลิงรันค่อนข้างจะตั้งใจเขียนงานวิจัยมาก
นอกจากนี้สำหรับหลิงรันการเขียนบทความก็เป็นกระบวนการที่ดีในการเรียนรู้เทคนิคอีกครั้ง มันทำให้เขาสามารถแยกแยะความคิดของเขาและทำให้ความคิดของเขาตรง
หลิงรันได้รับการยอมว่าเป็นหนึ่งในคนที่ทำเคสส่วนใหญ่ด้วยเทคนิคเอ็มถังในประเทศซึ่งเป็นหลายร้อยเคสซึ่งในประเทศจีนได้มีการทำการผ่าตัดด้วยเทคนิคเอ็มถังมากที่สุดในโลก ดังนั้นโดยทั่วไปหมายความว่าเขาได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งคนในโลกที่ทำการผ่าตัดด้วยเทคนิคเอ็มถังมากที่สุด
แม้ว่าขนาดของจำนวนคำจะมีผลต่อการตีพิมพ์เอกสารงานวิจัยหรือบทความแต่หลิงรันไม่ได้คิดมาก เมื่อคำข้อมูลของเขาเริ่มไหลออกมาเมื่อเขาเขียนบทความเขาไม่ได้สนใจอะไรมากนักเกี่ยวกับจำนวนคำ มีแต่เพียงเขียนประสบการณ์และความคิดของเขาเท่านั้นที่ออกมา
หลิงรันมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องเขียนเนื่องจากเขามีเทคนิคเอ็มถังระดับผู้เชียวชาญ และประสบการณ์ในการผ่าตัดหลายร้อยเคสด้วย
เหมย์จูเดินออกจากห้องพักด้วยความงุนงงและเมื่อเห็นการพิม์ของหลิงรันภายใต้แสงไฟอย่างขยันขันแข็ง
แสงบนโต๊ะน้ำชานั้นอ่อนโยนและเงาของหลิงรันนั้นดูอ่อนโยนกว่า
มันเกิดความคิดบางอย่างที่เกิดขึ้นในใจ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและถ่ายรูปโดยไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะทำ