Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 177
ในห้องผ่าตัดของแผนกศัลยกรรมมือหมอโฮคังหมอประจำแผนกอาวุโสให้คำอธิบายสั้น ๆ กับหลิงรันและทีมของเขา “ผู้ป่วยเป็นช่างเทคนิคในไลน์ทำงานของบุหรี่เมื่อเขาซ่อมอุปกรณ์ชิ้นส่วนนิ้วหัวแม่มือขวาของเขาถูกบดขยี้ เดิมผู้ป่วยถูกส่งไปยังโรงพยาบาลท้องถิ่นในจังหวัดยินหยวนหลังจากที่เขาย้ายไปที่โรงพยาบาลของเราเราจัดให้มีการปรึกษาหารือในแผนกและเราเชื่อว่าการสร้างนิ้วหัวแม่มือที่เหมาะสมที่สุดสำหรับผู้ป่วยอีกทั้งผู้ป่วยและญาติของเขาได้ตกลงกันเรียบร้อยแล้ว .”
เมื่อโฮคังพูดสิ่งนี้เขามองไปที่หลิงรัน เมื่อเขาเห็นว่าหลิงหรันยังคงความเงียบ เขาก็พูดต่อว่า “ฉันคิดว่านิ้วเท้าขวาน่าจะเหมาะกับการผ่าครั้งนี้ที่สุดสำหรับการผ่าตัดสร้างนิ้วโป้งใหม่ ตอนนี้ผู้ป่วยอยู่ในห้องผ่าตัดหมอหลิงงานของคุณคือการเย็บนิ้วเท้า …”
หลิงรันพยักหน้า การผ่าตัดในระดับนี้มักจะมีแพทย์สองหรือสามทีมที่ปฏิบัติงานกับผู้ป่วย มันเป็นเรื่องปกติที่เขาจะได้รับมอบหมายให้ทำการเย็บแขนหรือขา
หลิงรันไม่เคยผ่าตัดนิ้วหัวแม่มือโดยใช้นิ้วโป้งที่เท้ามาก่อนมันจึงเป็นเรื่องที่น่ายินดีที่เขาจะลองปฏิบัติหน้าที่การเย็บไปก่อน
โดยตอนนี้หมอหวังก็ไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น
หากต้องกล่าวอย่างเป็นทางการการผ่าตัดฟื้นฟูนิ้วหัวแม่มือนั้นค่อนข้างหายากในแผนกศัลยกรรมมือของโรงพยาบาลหยุนหัว พวกเขาอาจพบกรณีดังกล่าวเพียงครั้งเดียวทุกสองสามเดือน มีหมอหลายคนที่เต็มใจจะไปที่เตียงผ่าตัดพื่อทำการผ่าตัด
อย่างไรก็ตามเรื่องต่าง ๆ ในโรงพยาบาลมีความซับซ้อนอยู่เสมอและความขัดแย้งระหว่างแพทย์เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ
หลังจากหมอหวังได้เข้าไปในในห้องผ่าตัดแล้วเขาก็สั่งว่า “หลิงรันตรวจดูห้องผ่าตัดและดูว่าพวกเขาพลาดอะไรหรือเปล่าถ้ามีเครื่องมืออะไรที่คุณต้องการใช้พวกเขารีบเอามันมาแล้ว”
สิ่งที่เขาพูดหมายความว่าการยอมรับของเขาต่อทักษะของหลิงรันนั้นค่อนข้างสูงกว่าแพทย์ศัลยกรรมมือที่เหลือสักด้วยซ้ำ
หลิงรันดำนเนินการอย่างระมัดระวัง เขามีคำถามโดยเขาถามว่า “โดยทั่วไปเมื่อทำการฟื้นฟูนิ้วหัวแม่มือเรามักจะตัดนิ้วเท้าโดยใช้เทคนิคมอร์ตันใช่ไหมทำไมผู้ป่วยรายนี้จึงแตกต่างกันออกไป”
“เท้าของเขาเล็กนิดเดียว” หมอหวังยืนอยู่ในห้องผ้าตัดในขณะที่เขารอการจัดการผ่าตัดให้แล้วเสร็จเขาตอบอย่างเรียบง่ายและดูจริงจัง
หลิงรันตั้งใจยืนอยู่ประมาณครึ่งนาที เมื่อพยาบาลแต่งตัวเสร็จแล้วเริ่มผ่าตัดเขาเห็นว่าผู้ป่วยมีเท้าเล็ก ๆ ขนาดรองเท้าของเขาต้องไม่เกินเจ็ดมันอาจจะน้อยกว่าหกส่ะด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตามมือของเขาเป็นมือขนาดใหญ่ที่พบเห็นได้ทั่วไปตามโรงงานอุตสหกรรม
นี่เป็นครั้งแรกที่หมอลู่เคยทำการผ่าตัดเช่นนี้ ด้วยความได้เปรียบของการเป็นแพทย์หนุ่มเขาจึงใช้นิ้วโป้งเพื่อเปรียบเทียบกับนิ้วเท้าที่ดีของผู้ป่วยแล้วเปรียบเทียบกับนิ้วเท้าด้วยวิธีแบบมอร์ตันจากนั้นเขาก็กับมาดูมีมือของผู้ป่วย เขาอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “มันยากที่จะเห็นคนที่มีเท้าเล็ก แต่มือใหญ่”
“เขาอาจสวมรองเท้าขนาดเล็กมาตั้งแต่เด็ก” หมอหวังได้เห็นสิ่งนี้หลายต่อหลายครั้ง เขาไม่ได้หัวเราะด้วยซ้ำ
พยาบาลใช้โอกาสนี้ในการพูดเล่นว่า“ เขาจะต้องเป็นคนที่สวมรองเท้าขนาดเล็กบ่อย ๆ ตั้งแต่เด็กฉันรู้ว่าพวกชาวตะวันตกชอบทำสิ่งนี้เพราะพวกเขามักจะชอบทำรองเท้าหายอยู่ใต้รถเสมอ?”
“ ส่วนสูงของเขาก็โอเคถ้าเขาไม่มีเท้าเขาจะสูงห้าฟุตและเก้านิ้วเขาจะยืนได้ไม่มั่นคง” แพทย์ผู้ซึ่งกำลังพูดอยู่รีบพูดสองสามคำเมื่อเขามีโอกาส
โฮคังได้ยินสิ่งนี้และเริ่มให้ความสนใจ เขาพูดกับพยาบาลทันทีว่า “คุณเคยได้ยินไหมว่าการมีมือใหญ่และเท้าใหญ่หมายถึงการมี ไอนั้นที่ยิ่งใหญ่ด้วยนะ?
คำพูดเหล่านี้ดุน่าเชื่อถือขึ้นเมื่อมันออกมาจากปากของแพทย์
หมอลู่เกือบจะน้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของเขา “ไอ้นั้นคือห้องผ่าตัเที่ฉันรู้จัก เมื่อเทียบกับห้องผ่าตัดที่ดำเนินงานโดยหลิงรันที่ดูเงียบเฉียบกว่ามาก หัวหน้าศัลยแพทย์ไม่ได้พูดคุยและไม่มีอะไรจะพูดถึงในทีมผู้ช่วย ผู้ป่วยทุกคนจะได้รับการดมยาสลบจากกล่องเสียง พวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะพูดอะไรสักอย่าง ไม่มีความแตกต่างระหว่างห้องปฏิบัติการผ่าตัดของหลิงรันกับร้านขายเนื้อ
ดูห้องผ่าตัดของแผนกศัลยกรรมมือดูบรรยากาศที่ร่าเริงและมีการเล่นมุขที่ทะลึ่งตึงตังเป็นอย่างมาก … หากแพทย์สามารถไปสวรรค์ได้สวรรค์จะต้องเป็นห้องผ่าตัดที่มีพยาบาลน่ารักอยู่สองสามคนแพทย์ผู้น้อยที่ชำนาญและผู้ป่วยที่อยู่ภายใต้การดมยาสลบ
” หมอลู่นายคิดอะไรอยู่น่ะ?” เสียงของโฮคังขัดจังหวะจินตนาการของหมอลู่
หมอลาเผยรอยยิ้มที่เข้าใจง่าย “ผมคิดว่าเราควรให้ความสำคัญกับความรัดกุมของชุดชั้นใน”
โฮคังตกตะลึงก่อนที่เขาจะไม่ได้พูดอะไรต่อแต่กับหัวเราะคล้ายเสียสุนัขเห่าออกมาแทน
บรรยากาศในห้องผ่าตัดเริ่มไม่ดี
“อะแฮ่ม.”
หมอหวังยืนขึ้นและราวกับว่ามีใครบางคนกดปุ่มหยุดชั่วขณะอยู่ในห้องผ่าตัด
หมอหวังมองไปรอบ ๆ ก่อนที่เขาจะหัวเราะเบา ๆ และพูดกับคนเหล่านั้นว่าว่า “ในฐานะแพทย์คุณต้องได้รับประสบการณ์มากขึ้นไม่เพียงแค่สะท้อนความคิดเห็นของคนอื่นฉันขอเริ่มด้วยการพูดว่าคนที่มีกรุ๊ปเลือดบีมีขนาดใหญ่(หัวแม่โป้งของหมอหวังยื่นออกมาจากฝ่ามือ)ที่สุด”
พยาบาลอาวุโสตกใจมาก
หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีพวกเขาก็กระซิบกันเอง
“เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับกรุ๊ปเลือดเหรอ?”
“ไอนั้นมันต้องสัมพันธ์กับขนาดของมืออย่างมากใช่ไหม”
“ตอนนี้ยังไม่มีใครพิสูจน์ได้”
“คุณหมายความว่ามีวิธีการพิสูจน์ด้วยหรอ”
“คุณยังคงไม่สามารถเห็นขนาดของไอนั้นของเขา แต่คุณยังคงคาดเดาเกี่ยวกับมันอย่างตื่นเต้น?”
“โง่อย่างน้อยขนาดสามารถวัดได้แม้ว่าเราจะมองไม่เห็นเราสามารถถามจากแผนกระบบทางเดินปัสสาวะคุณควรจะหาตัวอย่างที่จะพิสูจน์ว่าเขาใช้เวลานานแค่ไหนในการมีเพศสัมพันธ์? วัดเวลาด้วยตัวเองเหรอ?
“กรี๊ด นั่นมันยอดเยี่ยมเลย”
“ แต่…นายแพทย์หวังนั้นได้ข้อสรุปอย่างไร?”
… ..
หลิงรันไม่สนใจคำพูดเหล่านี้เสมอในการดำเนินงานในห้องผ่าตัด
หลิงรันตรวจสอบอุปกรณ์การผ่าตัดและยาทุกชนิดตามคำขอของหมอหวังการตรวจสอบว่ารายการต่าง ๆ ในห้องผ่าตัดนั้นเพียงพอหรือไม่และเหมาะสมแล้วนั้นเป็นงานแรกของผู้ช่วยหรือไม่
การระบุตัวตนปัจจุบันของเขาเทียบเท่ากับผู้ช่วยคนแรกที่สำคัญ
หลิงรันนั้นจริงจังอย่างมากในงานของเขา ก่อนที่การผ่าตัดใหญ่จะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการเขาต้องผ่านอุปกรณ์และยาที่ใช้เป็นประจำ จากนั้นเขาก็ตรวจสอบเครื่องมือผ่าตัดดูที่การฝึกซ้อมการผ่าตัดด้วยไฟฟ้าและมีดสำหรับดูดความร้อนและให้พยาบาลนำเข็มขนาดริชเชอร์ที่มีขนาดแตกต่างกันออกมา ในที่สุดเขายังตรวจสอบสายไฟฟ้าและฝาครอบกล้องจุลทรรศน์ที่เพิ่งผ่านการฆ่าเชื้อ
หากหมอคนอื่นต้องตรวจสอบอุปกรณ์อย่างพิถีพิถันพยาบาลบ้าๆบอ ๆ ก็จะเริ่มดุเขา แต่หลิงรันไม่เคยพบพยาบาลบ้าๆบอ ๆ มาก่อนดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจอะไรเลย
หลิงรันเหลือบมองไปที่หยูหยวนซึ่งกำลังรออยู่มุมหนึ่ง จากนั้นเขาตั้งใจส่งคำขออีกครั้ง “โปรดเตรียมเฮปารินเกลืออีกหน่อย”
เขาต้องการผู้ช่วยคนที่สองในวันนี้และระหว่างหยูหยวนและมาหยางลินหลิงรันได้ทำการเลือกหยูหยวนโดยไม่ลังเล อีกทั้งเขาอาจสูญเสียมาหยางลินไปถ้าเขานำมาหยางลินไปที่แผนกศัลยกรรมมือในตอนนี้เพราะว่าก่อนหน้านี้เขาไม่มีทางเลือกอื่น แต่ตอนนี้เนื่องจากหยูหยวนอยู่ที่นี่หลิงรันจึงหาวิธีที่จะทำให้มาหยางลินอยู่ในแผนกฉุกเฉินต่อไปได้
“หลังจากนี้เราจะทำการเย็บตอนิ้วหัวแม่มือฉันจะทำแผลรูปตัวเอส เราจะหลีกเลี่ยงหลอดเลือดแดง เส้นประสาท และเส้นเลือดเซฟาลิก หลิงรันคุณทำแผลรูปตัววีหลีกเลี่ยงหลอดเลือดที่ไม่ทำงาน ทวารและเส้นประสาททำการผ่าตัดกระดูกจากนั้นทำการเย็บ “หมอหวังหยุดไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดว่า” นี่เป็นขั้นตอนแรกคนสองกลุ่มควรทำงานแยกกันเพื่อให้งานสำเร็จ “
“โอเค.”
“ใช่.”
แพทย์เริ่มจริงจังขึ้นเล็กน้อย
“ขั้นตอนที่สองคือ การเชื่อมต่อเส้นเลือดของนิ้วเท้าใหญ่ เส้นเลืดเซอฟาติกจะถูกเชื่อมต่อกับหลอดเลือดดำของนิ้วเท้าที่ดีและเชื่อมต่อระยางค์ของกระดูกข้อมืออีกทั้งเชื่อมต่อหลอดเลือดด้านหลังกับหลอดเลือดแดงด้านหลังของเท้า … ” หมอหวังให้ คำอธิบายโดยละเอียดของกระบวนการ มันเป็นเช่นเดียวกับการฟื้นฟูนิ้วหัวแม่มือ; ทั้งสองมีวิธีการมากมายในการผ่าตัด ในขณะที่อีกทีมกำลังดำเนินการเย็บเขามีโอกาสแนะนำแผนการของเขาอย่างละเอียด
ในที่สุดหมอหวังก็กล่าวอีกครั้งว่า “ในขั้นตอนที่สองฉันเป็นหัวหน้าศัลยแพทย์หลิงรันเป็นผู้ช่วยคนแรก…โฮคังผู้ช่วยคนที่สองมีปัญหาไหม?”
“โอเค.” โฮคังมีเวลาค่อนข้างยากที่จะตอบคำถามนั้น เขาเคยเป็นแพทย์ประจำบ้านมาหลายปีแล้ว เขาถูกมองว่าเป็นผู้อาวุโสและยังอยู่ในอันดับที่ต่ำกว่าหลิงรันในการผ่าตัซึ่งเขาเป็นคนขี้อายเล็กน้อย อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเงยหน้าขึ้นเขาก็เห็นว่าไม่มีใครสนใจเรื่องนี้และ โฮคังก็โล่งใจ
หลิงรันกล่าวว่า “ผมต้องการเห็นผลการแสกนเอ็มอาร์ไอ“
“ฉันเตรียมให้พร้อมสำหรับนายแล้ว” หมอหวังตอบอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ทุกคนรู้ว่าหลิงรันเข้าใจการสแกนเอ็มอาร์ไอความสามารถในการเข้าใจผลการแสกนเอ็มอาร์ไอ และสามารถอ่านมันได้เกิดเป็ยแนวคิดที่แตกต่างกันสองประการ ในโรงพยาบาลแพทย์ประจำของแผนกการถ่ายภาพการแพทย์ เพราะมันมีส่วนที่แผนกภาพไม่กล้าพูดผลการแสกนบางอย่างให้แพทย์ฟัง
ข้อได้เปรียบนี้เป็นหนึ่งในเหตุผลที่หลิงรันเหมาะที่จะอยู่แผนกศัลยกรรมมือมากขึ้น คุณอาจต้องใช้เวลาสองสามเดือนและอ่านการสแกนนับพันเพื่อให้สามารถอ่านเอ็มอาร์ไอได้ แต่มันต้องใช้เวลามากกว่านี้ในการทำความเข้าใจ
เมื่อแพทย์พบปัญหาในการสแกนเอ็มอาร์ไอหลิงรันจะกลายเป็นผู้ที่รู้ถึงข้อมูลการทำศัลยกรรมมากที่สุดและสามารถให้ข้อมูลเพิ่มเติมได้อย่างชัดเจนและข้อมูลส่วนใหญ่ที่เขาให้คือสิ่งที่กรมภาพแพทย์ไม่สามารถให้ได้ ข้อมูลเอ็มอาร์ไอสแกนที่ให้ไว้ในรายละเอียดเช่นหลอดเลือดเส้นเอ็นและระบบอื่น ๆ ไม่ได้ถูกส่งโดยตรง แผนกการถ่ายภาพทางการแพทย์ก็จะเลือกสิ่งที่พวกเขาต้องการสแกนเมื่อพวกเขาใช้เครื่องกับผู้ป่วย หากแพทย์ต้องพยายามทำความเข้าใจกับการสแกนอย่างจริงจังพวกเขาจะพบว่ามันต้องใช้เวลาเป็นอย่างมาก
ซึ่งหลิงรันเป็นผู้มีประสบการณ์ในการผ่าตัดสามพันครั้งและการมีทักษะการวิเคราะห์เอ็มอาร์ไอระดับเชียวชาญในการอ่านผลของที่แขนและขา และทักษะการปลูถ่สบนิ้วมือระดับสมบูรณ์แบบมักจะตัดสินจากข้อมูลที่ได้จากการสแกนและผู้เชี่ยวชาญในการถ่ายภาพทางการแพทย์ แผนกอาจไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เขาเข้าใจจากการสแกน
อาจเป็นเพราะเขามีทักษะสองอย่างในอดีตซึ่งทำให้ลิงรันมีทักษะที่สาม
“เปิดเลย” หมอหวังจับมือของเขา จากนั้นกำแพงด้านหนึ่งของห้องผ่าตัดก็ยกขึ้นอย่างช้าๆเพื่อแสดงหน้าจอขนาดใหญ่ด้านหลัง
พยาบาลทำการควบคุมเครื่องและการสแกนเอ็มอาร์ไอของผู้ป่วยก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วบนหน้าจอขนาดใหญ่
หลิงรานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ถ้าเขาจะอ่านการสแกนบนหน้าจอขนาดใหญ่เช่นนี้ผลลัพธ์ของการผ่าตัดจะยอดเยี่ยมกว่าปกติมาก
หมอหวังยิ้มแล้วพูดว่า “เป็นไงบ้างนี่มันเพิ่งติดตั้งใหม่ในแผนกศัลยกรรมมือ … ตามที่นายอยากได้เลย … “
“ มันเป็นเครื่องจักรอันศักดิ์สิทธิ์เมื่อพูดถึงการสแกน” โฮคังก้าวไปข้างหน้าและพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
หมอหวัง พยักหน้าอย่างพึงพอใจและกล่าวว่า “แผนกศัลยกรรมมือของเราเป็นแผนกหลักของโรงพยาบาลหยุนหัวอุปกรณ์เช่นนี้มีราคาประมาณหนึ่งล้านหยวนเมื่อเราต้องการมันโรงพยาบาลจะติดตั้งให้เราทันที จากแผนกฉุกเฉินใช่ไหมแผนกฉุกเฉินจำเป็นต้องทำรายงานแม้ในขณะที่พวกเขาต้องการซื้อเครื่องมือแค่หนึ่งแสนหยวนอันที่จริงถ้าคุณต้องการจริงๆเมื่อเวลาถูกต้องมันเป็นไปไม่ได้สำหรับแผนกศัลยกรรมมือ เพื่อซื้อเครื่องเครื่องแสกนเอ็มอาร์ไอของเราเอง “
หลิงรันพยักหน้าขณะที่เขาฟังคำอธิบายและอ่านการสแกน ในเวลาเดียวกันเขาถามด้วยความสงสัยเล็กน้อยว่า “คุณอธิบายเรื่องนี้กับผู้อำนวยการแผกฮวงได้อย่างไร”
เมื่อเอ่ยถึงผู้อำนวยการฮสีหน้าท่าทางของหมอหวังเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อยด้วยความโกรธก่อนที่เขาจะพูดว่า “ฉันให้เขาพักอยู่ที่ห้องพักสองเดือน”
