Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 197
“สำหรับการผ่าตัดในวันนี้เป้าหมายของเราคือการช่วยให้ผู้ป่วยฟื้นการทำงานของนิ้วได้มากที่สุด” หลิงรันยืนอยู่ข้างเตียงผ่าตัดและประกาศก่อนที่เขาจะเริ่ม
ซูเจียฟูเคยทำงานกับแพทย์หลายคนมาก่อน เขาดูการเคลื่อนไหวของหลิงรันและเขาก็ถูกเบนความสนใจโดยหมอลู่ที่อยู่ตรงหน้าเขาและซูเจียฟูก็พูดว่า “คุณรู้ไหมว่าหมอหลิงหมายถึงอะไรเมื่อเขาพูดอย่างนั้น?”
หมอลู่ ถามว่า “คุณหมายถึงอะไร”
“หมายความว่าคุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำผิดพลาดไงเหล่า” ซู่เจียฟู่หัวเราะเบา ๆ “และนี้คือเรื่องที่นายเถียงกับฉันหรอ?
“ไร้สาระ”. หมอลู่ฟังและรู้สึกว่าความมั่นใจของเขาจางหายไปเล็กน้อย เขาพูดกับหลิงรัน “หมอหลิงดูที่ซูเจียฟู่เขากำลังพยายามใจฝ่ออยู่”
หลิงรันพยักหน้าและพูดว่า “ใช่”
“เขากำลังใจฝ่ออยู่จริงๆ”
“ใช่.”
หมอลู่เริ่มมีความสุข “นั่นคือสิ่งที่ฉันพูดคุณไม่สามารถทำสิ่งการเย็บได้ด้วยตัวเอง”
“ฉันกำลังเตรียมที่จะทำการเย็บด้วยตัวเอง” หลิงรันหยุดพักหนึ่งก่อนที่เขาจะพูดว่า “แต่ซูเจียฟูยังก็ดูใจฝ่ออยู่ดี”
หมอลู่เริ่มสับสน “อะไร … คุณหมายถึงอะไร”
“สิ่งที่ซูเจียฟูพูดถูกต้อง แต่จริงๆเขาไม่จำเป็นต้องพูดออกมา” ในขณะที่หลิงรันพูดต่างออกไปในลักษณะที่มีเหตุและผล
หมอลู่ หัวเราะคิกคักอีกครั้ง “แต่ฉันไม่ได้ทำผิดพลาดเลยนะ”
“ แม้ว่าคุณจะไม่ทำผิดพลาดก็ตามแต่ฉันก็อยากเย็บมันด้วยตัวเอง” หลิงรันยืนยันอย่างชัดเจนเป็นครั้งแรก จากนั้นจึงตัดสินใจเปลี่ยนวิธีการพูดและพูดว่า “ไม่ว่าซูเจียฟูจะพูดว่าอะไร ไม่ว่ามันจะจริงหรือเท็จก็ตามมันก็ทำให้กำลังใจของพวกเราลดลง
“ก็ถูก … ” หมอลู่ที่เหมือนนักรบที่พร้อมจะเข้าสู่สนามรบตอนนี้เขาเหมือนถูกถอดออกจากสนามล้มกลางคัน และเขาก็หันไปมองที่ซูเจียฟู
ซูเจียฟูเตรียมยาชาเขาถูเก้าอี้ด้วยความเบื่อและทำท่าทางยอมจำนน แต่เขาทำมันด้วยมือเดียว เขาพูดติดตลกว่า “ความผิดของฉัน ฉันไม่น่าพูกความจริงเลย”
“ตรวจสอบให้แน่ใจว่าได้มีการเตรียมการอย่างถูกต้อง” หลิงรันเตือนเขา เขาต้องการ หมอลู่มาเพื่อให้หมอลู่เห็นภาพที่ชัดเจนเกี่ยวกับการผ่าตัด
หมอลู้ เป็นเหมือนสุนัขที่ถูกรังแก เขาเหมือนมีอาการชัก แต่ยังคงฝืนปฏิบัติงานกับคนที่รังแกเขาอยู่
การผ่าตัดจะมีผลต่อผลลัพธ์สุดท้ายไม่มากแต่อย่างไรก็ตามมันก็ยังมีผลกระทบอยู่ดี
ดังนั้นเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่สมบูรณ์หลิงรันจึงยินดีที่จะทำการเย็บแผลด้วยตนเอง
แน่นอนว่าการเย็บแผลของหมอลู่นั้นก็สมบูรณ์แบบที่สุด เขาดีกว่าศัลยแพทย์ส่วนใหญ่ ในแง่ของผลลัพธ์ในการเย็บแผลของเขาซึ่งมันก็ก็ไม่ได้เลวร้ายไปกว่าขอหลิงรันมีบางครั้งที่การเย็บแผลของเขาสร้างผลลัพธ์เช่นเดียวกับของหลิงรันและแสดงให้เห็นว่าเขามีโอกาสในการเทียบชั้นกับหลิงรันในระดับหนึ่งเมื่อพูดถึงการเย็บแผล
มันไม่มีอะไรมากไปกว่าการเย็บแผลแม้ว่ามันจะเป็นการเย็บที่ดำเนินการภายใต้กล้องจุลทรรศน์มาตรฐานอย่างไรก็ดีผลลัพธ์ก็ออกมาเช่นเดิมเสมอ
หากเป็นเช่นนั้นและถ้าหลิงรันตัดสินใจทำการเย็บแผลด้วยตัวเองนั่นหมายความว่าเขาไม่ไว้ใจหมอลู่ในการทำการรักษาในครั้งนี้
แต่จริงๆศัลยแพทย์มักไว้วางใจตัวเองมากที่สุด
นี่เป็นปัญหาที่พบบ่อยสำหรับการทำงานของศัลยแพทย์ ซึ่งมันก็มันช่วยไม่ได้
ไม่ว่าหมอลู่จะคร่ำครวญเกี่ยวกับมันมากแค่ไหนแต่เขาเองก็ยังใช้กล้องจุลทรรศ์อย่างเชื่อฟังอยู่ดี
เขามักจะไม่เกรงกลัวที่จะต้องทำทุกอย่าง แต่อย่างไรก็ดีหัวหน้าศัลยแพทย์ยังคงเป็นคนที่เรียกหาภาพในระหว่างการผ่าตัดอยู่เสมอ หากหัวหน้าศัลยแพทย์ขอให้ผู้ช่วยคนแรกดึงอุจจาระเขาก็ต้องทำและถ้าผู้ช่วยคนแรกถูกขอให้ติดตั้งท่อไตกับผู้ป่วยเขาก็ยังต้องทำอย่างปฏิเสธ ..
ในขณะนั้นหมอลู่ในตอนนี้ค่อนข้างโกรธซูเจียฟูที่พยายามโต้แย้งกับเขาในตอนนี้
หยูหยวนผู้เป็นผู้ช่วยคนที่สองค่อนข้างรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก้าวขึ้นไปบนเก้าอี้สตูลและมองขึ้นไปที่หมอลู่ซึ่งสูงห้าฟุตเก้านิ้วและไหล่ของเขานั้นมีวงแขนยาวประมาณสิบสี่นิ้วและพูดว่า “หมอลู่อย่าไปสนใจหมอที่ดูแลเรื่องยาชาเลย ตอนนี้หมอหลิงต้องการผ่าตัดให้ดีตอนนี้มาเรียนรู้จากเขากันเราควรจะได้รับการฝึกฝนที่ดีกว่าปกติจากนี้ … “
“เธอเคยเป็นหัวหน้าห้องใช่ไหม?” หมอลู่กล่าวทันที
“นายรู้ได้อย่างไร?” หยูหยวนยิ้ม “ฉันเป็นหัวหน้าห้องตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็ก”
“โรงเรียนของเธอก็คงเป็นโรงเรียนอันดับหนึ่งที่เยี่ยมยอดที่สุดสินะ” หมอลู่ยิ้มอีกครั้ง
“นายรู้เรื่องนี้ได้อย่างงไงเนี่ย?” หยูหยวนรู้สึกประหลาดใจ เธอสังเกตเห็นปัญหาในพริบตาและเธอไม่ได้สังเกตเห็นว่าเส้นเลือดบนศีรษะของเธอนูนออกมาเช่นเดียวกับโคนันเมื่อเขากำลังจะคิดอะไรบ้างอย่าง “คุณค้นคว้าข้อมูลส่วนตัวของฉันหรือยังไงเนี่ย?
หมอลู่ตัดสินใจพูดแย้งออกไป “ทำไมฉันต้องสนใจเรื่องเธอด้วย? ฉันแค่เดาแค่นั้นเอง”
“เอ๋แล้วนายเดาถูกได้ยังไง”
“ถ้าโรงเรียนไม่ดีหัวหน้าห้องอย่างเธอก็จะโดนแม่ตี สิ… ” หมอลู่โต้เถียงโดยไม่แยแสและ เขารู้สึกดีขึ้นไม่นานหลังจากนั้น
หยูหยวน รู้สึกตกใจทันทีที่คำพูดของหมอลู่ เธอดูเหมือนว่าเธอจะหดตัวลง เธอตัดสินใจว่าครั้งต่อไปที่เธอเขียนบทความเธอจะไม่ให้หมอลู่ในฐานะนักเขียนคนที่สองเป็นอันขาด!
หลิงรันละเว้นการพูดคุยไร้สาระของผู้ช่วยของเขาข้างเตียงปฏิบัติการ หลังจากเย็บแผลจนเสร็จ เขาก็โยนเครื่องมือผ่าตัดทิ้งไว้และพูดว่า “ทำความสะอาดหลอดเลือด”
เมื่อไม่นานมานี้นิ้วมือที่ถูกตัดมักไม่ต้องการการทำความสะอาดหลอดเลือด แต่เคสเช่นหยวนเวย่จะเกิดลิ่มเลือดจำนวนมากในเส้นเลือดเนื่องจากระยะเวลาการขาดนั้นนานมากแล้ว ศัลยแพทย์ต้องทำความสะอาดพวกมันทีละนิด จากนั้นพวกเขาจะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษเพื่อไม่ให้เส้นเลือดเสียหาย
ในทางทฤษฎีแล้วเส้นเลือดที่อุดตันก็เป็นส่วนหนึ่งเป็นผลของการแตกของการเย็บแต่การทำความสะอาดชิ้นส่วนภายในของหลอดเลือดนั้นยากกว่าการทำความสะอาดชิ้นส่วนภายนอก อย่างที่พูดไปว่า“ ชิ้นภายนอกนั้นง่ายต่อการรักษา แต่ชิ้นส่วนภายในนั้นยากที่จะจัดการ” หากผู้ป่วยต้องการที่เกาอาจจะเป็ยการทำลายผิวซึ่งมันเป็นเรื่องลำบากมากที่จะต้องจัดการอาการคันใต้ผิวหนังที่เกิดขึ้นหลังการเย็บจนเสร็จ
หลิงรันเปลี่ยนท่าทางของเขา เขานั่งตัวตรงและพร้อมที่จะทำความสะอาดหลอดเลือด
การผ่าตัดขนาดเล็กเกินไปเน้นรายละเอียดมากและความล้มเหลวส่วนใหญ่ไม่ใช่เพราะแพทย์ไม่ได้มาตรฐานในแง่ของทักษะของเขาหรือเธอ แพทย์ที่ไม่ได้มาตรฐานที่ต้องการสำหรับการผ่าตัดจะไม่ทำการผ่าตัดนี้แน่นอน พวกเขาจะเลือกให้ผู้ป่วยไปที่แผนกศัลยกรรมกระดูกแบบดิมเพราะภาระงานที่เยอะแต่อย่างไรก็ดีการตัดสินใจอย่างนั้นทำให้แพทย์ผ่อนคลายมากขึ้น
ในฐานะที่เป็นหนึ่งในประเภทการผ่าตัดที่น่าเบื่อหน่ายมากที่สุดซึ่งเป็นการผ่าตัดขนาดเล็กมักล้มเหลวเนื่องจากศัลยแพทย์จะหมดแรงและไม่มีแรงเพียงพอที่จะทำการรักษาต่อ
การผ่าตัดที่ใช้ระยะเวลานานนั้นคล้ายคลึงกับการประกอบแบบจำลองเป็นระยะเวลานาน มันเหนื่อยและความผิดพลาดก็เกิดขึ้นได้ง่าย ๆ ถ้าไม่ระวัง
มันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับพวกเขาเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาสะดวกสบาย
หลิงรันตัดสินสภาพของตัวเองในขณะที่เขาคิดว่าจะทำอะไรต่อไป
อาการบาดเจ็บของหยวนเหว่ยนั้นง่ายมาก มันเป็นตัวอย่างตำราเรียนของการฉีกขาดขั้นพื้นฐาน ขั้นตอนการผ่าตัดยังคงเหมือนเดิม โดยทั่วไปไม่มีอะไรที่ต้องประยุกต์ และนั่นเป็นส่วนที่ยากที่สุด … ถ้าเขาต้องทำการปรับเปลี่ยนใด ๆ เขาก็สามารถใช้เครื่องมือและอุปกรณ์ทางการแพทย์ช่วยให้ดีขึ้นได้ มีความเป็นไปได้ที่เขาจะเพิ่มโอกาสในการผ่าตัดที่สมบูรณ์แบบ
“พยาบาลหวังคุณช่วยฉันโทรหาใครบางคน … ” เดิมทีหลิงรันต้องการโทรหาผู้อำนวยการฝ่ายฮวงแต่เขาเปลี่ยนใจทันทีและพูดว่า “ใช้โทรศัพท์ของฉันและโทรหาตัวแทนขายยาที่ชื่อหวางมาชิ .”
“โอวตกลง.” พยาบาลหวังทำหน้าที่พยาบาลอยู่ทุกวันนี้ เธอรีบเข้ามาหยิบโทรศัพท์ของหลิงรันแล้วเปิดเครื่องในขณะที่รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย เธอหมุนโทรศัพท์ตามคำขอของหลิงรันก่อนที่จะเอาไปแนบกับหูของหลิงรัน
หลังจากโทรศัพท์ดังขึ้นสองสามครั้งโทรศัพท์ก็เชื่อมต่อกันและเสียงที่น่าตื่นเต้นของหางเมาชิก็สะท้อนเข้ามาในหูของเขา “หมอลิง? สวัสดีหมอหลิงมีอะไรให้รับใช้หรอ?”
สำหรับความบ้าคลั่งในการผ่าตัดผู้ทำการผ่าตัดระดับห้าสิบสี่ครั้งในหนึ่งเดือนตำแหน่งของหลิงรันในใจของตัวแทนขายยานั้นเป็นที่สองรองจากหัวหน้าทีมแพทย์
หวางเมาชิเดิมอย่างเป็นกังวลอย่างมากในการรักษาความสัมพันธ์ของเขากับหลิงรัน อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาเห็นหมายเลขโทรศัพท์หวางเมาชิ ทิ้งความคิดทั้งหมดและต้องการใช้เสียงที่ดังที่สุดของเขาเพื่อบอกชายหญิงที่นินทาในสำนักงาน ว่าหมอหหลิงอยู่ในสายเรียกเขา
“ตอนนี้ฉันต้องการอุปกรณ์และเครื่องมือที่ดีที่สุดสำหรับการผ่าตัดเล็กโดยเฉพาะสำหรับการปลูกถ่ายนิ้วคุณสามารถจัดเตรียมได้หรือไม่?”
“แน่นอน บริษัท ฉางซีเมดิคัลให้บริการเครื่องมือทางการแพทย์ที่ดีที่สุดสำหรับการผ่าตัดขนาดเล็กที่คุณต้องการอยู่ในปัจจุบันคือ … “
“ถ้าเราไม่พิจารณาการให้บริการสุขภาพโดยตรงและราคาของอุปกรณ์ที่ดีที่สุดที่คุณสามารถให้ฉันได้คือเท่าไรและคุณสามารถส่งพวกเขามาที่โรงพยาบาลภายในหนึ่งชั่วโมงได้ไหม” หลิงรันขัดจังหวะการส่งเสริมการขายของหวางเมาชิ
เช่นเดียวกับ บริษัท ยาส่วนใหญ่ฉสงซีครอบครองผลิตภัณฑ์ของตนเองและเป็นตัวแทนจำหน่ายผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ผลิตภัณฑ์ที่ขายดีที่สุดของพวกเขามักจะอยู่ในสารบบบริการด้านสุขภาพ แต่สิ่งที่ดีที่สุดอาจไม่ได้ผลกำไรมากที่สุด
หวางเมาชิมีความสุขมากกว่าที่ได้ฟังคำขอของหลิงรันการส่งสินค้าไปโรงพยาบาลภายในหนึ่งชั่วโมงนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เขาเคยทำยังงี้กับหมอแปลกหน้ามาก่อน
ในเวลาเพียงสองวินาทีหวางเมาชิตอบด้วยเสียงที่ดังว่า “คุณต้องการลองตอนนี้หรือไม่จากนั้นฉันแนะนำเมทโทรนิคซึ่งพวกมันนำเข้าจากโรงงานขนาดใหญ่และพวกมันมีฟังชั่นที่หลากหลายมากและมาตรฐานที่ชัดเจนราคาเป็นกันเอง ไม่แพงเกินไป … “
หลิงรันพูดว่า “ตอนนี้ฉันกำลังทำการผ่าตัดอยู่คุณสามารถช่วยส่งพวกมันได้ภายในหนึ่งชั่วโมงไหม?”
เขาต้องการยี่สิบถึงสามสิบนาทีในการทำความสะอาดหลอดเลือด หากเขาชะลอความเร็วลงเล็กน้อยเขาจะต้องใช้เวลาประมาณสามสิบถึงสี่สิบนาทีในการทำเช่นนั้นและความเร็วนั้นก็ยังถือว่าปกติ
หวางเมาชิใช้เวลาสองวินาทีเพื่อสงบสติอารมณ์และพูดว่า “หนึ่งชั่วโมง … ฉันจะพยายาม … “
“จะต้องส่งเพื่อให้ทันเวลา”
“ฉันเข้าใจฉันจะส่งมันแน่นอนฉันจะจัดส่งให้ทันที่” หวางเมาชิ กำลังเดินทางมาแล้ว
“ฉันมีคำถามอีกหนึ่งคำถาม”
“อะไรนะ” หวางเมาชิตอนนี้เขาเหมือนหายใจไม่ออก เขาฟังราวกับว่าเขากำลังปีนบันไดไปยังหลิงรัน
หลิงรันยังคงทำความสะอาดหลอดเลือดและเขาก็เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อพูดใส่ไมโครโฟน “ฉันไม่มีเงิน.”
“คุณ … อ่า … ” หวางเมาชิ ตะโกนเร็วยิ่งขึ้น เขาฟังราวกับว่าเขาตกลงมาจากบันได
“หากไม่มีปัญหาฉันจะรอคุณหนึ่งชั่วโมงหากคุณมีปัญหาใด ๆ โปรดแจ้งฉันล่วงหน้า” หลิงรันเอาหน้าออกจากโทรศัพท์ เขาพยักหน้าไปที่พยาบาลหวัง
พยาบาลหวังหลังจากที่วางสายไปเขายกนิ้วชื้นชมหลิงรัน
หลิงรันยิ้มออกมา
เขาเสียใจที่ไม่คิดที่จะเปลี่ยนอุปกรณ์และวัสดุสิ้นเปลืองล่วงหน้า แต่มันเป็นเรื่องปกติที่จะไม่คิดถึงมันเพราะปัญหาหลักของวัสดุสิ้นเปลืองและอุปกรณ์นำเข้าคือราคาของพวกมันตั้งหาก
สถานการณ์ทางการเงินของหยวนเว่ยไม่ได้ดีมาก เช่นเดียวกับสิ่งที่เขาจินโชว์วกล่าวว่าพวกเธอมีภาระหนี้อย่างหนัก
ในขณะนั้นถ้าศัลยแพทย์จู่โจมทันทีสำหรับการใช้วัสดุสิ้นเปลืองที่นำเข้ามันจะเป็นเรื่องยากมากสำหรับครอบครัวที่จะแบกรับต้นทุนแม้ว่ามันจะให้ผลลัพธ์ที่ดีกว่าก็ตาม
นอกจากนี้สินค้านำเข้าบางรายการไม่จำเป็นต้องให้ความสำคัญกับผลลัพธ์
อย่างไรก็ตามอุปกรณ์ทางการแพทย์และวัสดุสิ้นเปลืองจากผู้ผลิตต่างประเทศรายใหญ่มักจะเหนือกว่าในประเทศเมื่อพูดถึงการปลูกถ่ายนิ้ว
หลิงรันคิดวิธีแก้ปัญหาสำหรับปัญหานี้แล้ว เขาจะใช้ผลิตภัณฑ์ของ บริษัท ยาโดยตรง
บริษัท ยามีข้อเสียอย่างแน่นอนเมื่อมันมาถึงเรื่องการส่งเสริมยาหรืออุปกรณ์การแพทย์ พวกเขาใช้เงินทุนมหาศาลในการผลักดันยาเหล่านี้ผ่านโฆษณา
ในยุคปัจจุบันเมื่อใดก็ตามที่ บริษัท ยาต้องการส่งเสริมผลิตภัณฑ์ใหม่พวกเขาจะยอมประนีประนอมกับแพทย์
เป็นเรื่องปกติที่แพทย์จะร้องขอการทดลอง
อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องผิดปกติสำหรับบางคนที่จะโทรมาและขอให้มีการทดลองใช้
เมื่อหวางเมาชิเข้าใจตรรกะที่อยู่เบื้องหลังเขาจะส่งมอบสินค้าตามธรรมชาติ
ในอีกครึ่งชั่วโมงข้างหน้าโทรศัพท์ของหลิงรันยังได้ดังขึ้น
จากนั้นพยาบาลส่งมอบอุปกรณ์และวัสดุสิ้นเปลืองของเมดโทรนิคส์ที่ผ่านการฆ่าเชื้อแล้ว
“สิ่งเหล่านี้ฟรีหรือเปล่า” หลิงรันถามโดยเจตนา
“ใช่.” พยาบาลตอบด้วยประโยคเดียวก่อนออกเดินผ่านไป พยาบาลคนนี้เป็นผู้รับผิดชอบการทำบัญชีสำหรับวัสดุและค่าใช้จ่ายทั้งหมดในห้องผ่าตัด เธอยุ่งมากจนไม่มีเวลาไปยุ่งเกี่ยวกับใคร
หลิงรันเหยียดคอของเขาออกมาเพื่อดูและเขาเห็นสายของคีมขนาดเล็ก, กรรไกรขนาดเล็ก, ที่หนีบท่อขนาดเล็ก, ที่จับ เข็มขนาดเล็ก, ตัวกระจายท่อขนาดเล็ก และอื่น ๆ พวกมันดูตื่นตาซึ่งมันมาพร้อมกันอย่างละสามชุด …
หลิงรันพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ตัวแทนยาอาจมีประโยชน์เล็กน้อยในบางครั้งอย่างเช่นครั้งนี้
