Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 219
ณ ศูนย์กระดูกและเวชศาสตร์การกีฬา
“หลิวเหว่ยคุณคิดดีแล้วใช่ไหมที่ตัดสินใจอย่างงั้น”
“คิดให้ดีก่อนนะหลิงเหว่ยกับการตัดดสินใจนี้” ศูนย์กระดูกและเวชศาสตร์การกีฬา
ถึงแม้ว่าศูนย์กระดูกและเวชศาสตร์การกีฬาเป็นหนึ่งใน สถาบันการแพทย์อันดับหนึ่งในประเทศของเราแต่เมื่อพูดถึงการผ่าตัดกระดูกก็ถือว่ายังด้อยกว่าการรักษาในต่างประเทศ ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมหลิวหว่ยเลือกที่จะผ่าตัดที่นี่ ฉันไม่ได้หวังวาคุณจะสนใจคำแนะนำของฉัน แค่คุณก็ไม่ควรชีวิตและชื่อเสียงของคุณมาฝากไว้ที่นี” นั้นคือคำกล่าวของผู้จัดการของหลิวเหว่ย
หลังจากหลิวเหว่ยตัดสินใจแล้วเรื่องที่เขารอคอยมานานจนเสร็จ ก็มีกระทู้ของแพทย์หลายๆคนพูดถึงเรื่องของเขาขึ้นมาบนโลกอินเทอร์เน็ต
ในความจริงผู้จัดการของเขากลัวว่าข่าวของเขานั้นจะถูกเผยแพร่ออกไปเพราะในสถาบันแห่งนี้เป็นพื้นที่ที่มีคนอยู่พุกพ่านเสมอ แม้ว่าศูนย์กระดูกและเวชศาสตร์การกีฬาจะมีกฎระเบียบที่ค่อนข้างเข้มงวดและไม่อนุญาตให้เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์เปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับผู้ป่วย แต่ก็ไม่สามารถหยุดพวกเขาบางคนจากการคุยโม้ต่อหน้าเพื่อน ๆ และสมาชิกในครอบครัวได้ จากนั้นคนเหล่านั้นก็จะเอาไปคุยกันจนแพร่ออกไปเป็นวงกว้าง
นอกจากนั้นมันก็เสี่ยงที่ว่าพวกปาปารัสซี่จะมาแอบเอาข่าวนี้ออกไปจากโรงพยาบาลแล้วเอาไปทำข่าว
อีกทั้งยังมีอีกหลายสื่อที่เป็นสปอนเซอร์ให้กับ หลิวเหว่ยถ้าข่าวนี้หลุดออกไปอาจจะขอยกเลิกงานเขาได้
ตั้งแต่หลิวเหว่าได้รับบาดเจ็บนั้นเขาก็ลดการออกสื่อให้น้อยลง เนื่องจากสปอนเซอร์ของเขาได้ทุ่มเงินจำนวนมหาศาลให้กับเขาในการเป็นตัวแทนสินค้ามากมาย ถ้าสปอนเซอร์รู้ว่าการผ่าตัดเกิดล้อมเหลวขึ้นมา หรือ อาจจะล้มเหลวขึ้นมาคงจะทำให้พวกเขาเสียหายอย่างมากมายแน่นอน
ด้วยเหตุนี้ผู้จัดการของเขาดูร้อนใจเป็นพิเศษกับการตัดสินใจในครั้งนี้
เขาพูดพลางบ่นว่า “ทำไมคุณถึงรีบปล่อยข่าวคุณควรจะบอกเราก่อน แล้วเราจะได้คุยกันเรื่องของแผนกรับมือก่อนจะปล่อยมันออกมาจะมีการจัดงานแถลงข่าวดีกว่า ที่คุณปล่อยข่าวโดยไม่ได้ออกไปให้สัมภาษณ์ด้วยตัวเองยังนี้?”
หลังจากนั้นครู่หนึ่งผู้จัดการปลอบใจ หลิวเหว่ยและตัวเขาเอง “ไม่มีอะไรแย่ที่สุดหรอก แย่ที่สุดเราก็จะให้สัมภาษณ์สองสามครั้งและเราจะยังคงสามารถใช้สถานการณ์เพื่อประโยชน์ของเราได้อยู่”
หลิวเหว่ยไม่ได้ใส่ใจกับผู้จัดการของเขา ทำไมเขาถึงสนใจว่าพวกเขาสามารถใช้สถานการณ์เพื่อประโยชน์ของพวกเขาได้ในตอนนี้? การให้สัมภาษณ์ก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับเขาเช่นกัน
เขายืนยันกับหมอคูครั้งแล้วครั้งเล่า“ หมอหลิงพร้อมหรือยัง? เราจะเริ่มต้นการผ่าตัดกันเมื่อไร?”
“ ไม่มีปัญหาในด้านของศูนย์วิจัย” หมอคูพูดอย่างลังเล“ มันเป็นแค่ว่าเราอาจจะต้องประสานงานบางอย่างกับสำนักกีฬา”
“ เฮ้อ…นั่นคือเหตุผลที่ฉันบอกว่านี่เป็นการตัดสินใจที่เร่งรีบเกินไป” ผู้จัดการถอนหายใจยาวและพูดว่า“ เราควรแจ้งผู้อำนวยการของสำนักกีฬาก่อน”
หลิวเหว่ยถามว่า “พวกเขาไม่ทราบหรอ ว่าฉันรักษาตัวอยู่ที่ศูนย์การศึกษาจู้ตงยี่”
“พวกเขารู้ แต่คุณยังต้องรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นให้พวกเขาด้วย” ผู้จัดการพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน “สิ่งต่าง ๆ เปลี่ยนไปตอนนี้ขาของคุณได้รับบาดเจ็บคุณต้องพูดและลงมือทำอย่างระมัดระวังมากขึ้นเมื่อทำสิ่งต่าง ๆ คุณต้องคิดในมุมของสำนักกีฬา เพราะคุณเป็นเสาหลักของ ทีมลู่และลาน ซึ่งหมายความว่าคุณเป็นคานของบ้านหลังใหญ่ถ้าคานของบ้านจะถูกถอดทิ้ง เราควรจะแจ้งคนที่อยู่ในบ้านเสียก่อน “
หลิวเหว่ยตะคอกสองสามครั้งและคิดว่า ‘ที่จริงฉันเป็นแค่คนที่คานบ้านสินะ แค่มีหน้าที่ปกป้องพวกเขาจากลมและฝนจนถึงจุดที่ฉันบาดเจ็บ‘
เขาจะไม่พูดออกมาดัง ๆ ในความเป็นจริงตั้งแต่เขาได้รับบาดเจ็บหลิวเหว่ยก็รู้สึกอารมณ์เสียอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะโต้แย้งเลย เขาหันมาพูดกับหมอคูว่า “การได้รับการผ่าตัดเป็นทางเลือกส่วนบุคคลของฉันและฉันไม่ต้องการการอนุญาตจากคนอื่นสำหรับหมอคู แล้วเมื่อไรหมอหลิงจะมาเนี่ย?”
หมอคูไล่ตามริมฝีปากแล้วพูดว่า “หลิงรันยังอยู่ในห้องผ่าตัดตอนนี้ฉันบอกเขาไปแล้วกับเรื่องนี้สองครั้งนะ”
“ฮะ?” หลิวเหว่ยเอามือกุมท้องทันที “มีอะไรที่ฉันขาดไม่ถึงอีกบางเนี่ย?”
“มันเกิดเรื่องนี้ได้ยังไง หมอหลิงเป็นแค่ … ” แม้ว่าหมอคูจะอยากจะบอกว่าหลิงรันนั้นเป็นคนที่หยิ่งยโสหลังจากเขาที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขาก็ไม่พูดอะไรต่อเพราะจะฟังดูเหมือนเข้าพยายามจะเล่นการเมืองในสำนักงาน เขาเปลี่ยนหัวข้อและพูดว่า “ผู้อำนวยการจู้จะมาถึงไม่ช้าซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ที่หลิงรันจะมาถึงช้ากว่าผู้อำนวยการจู้”
หลิวเหว่ยเองก็พยักหน้าซ้ำ ๆ
หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมงนักวิชาการจู้ตงยี่ ก็ปรากฏตัวในห้อง
อย่างไรก็ตามหลิวเหว่ยก็ตรู้สึกผิดหวังว่า หลิงรันไม่ได้มากับเขาด้วย เขาอดไม่ได้ที่จะมองหมอคูที่อยู่ข้างเขา
“หมอหลิงยังคงอยู่ในระหว่างการผ่าตัด” นักวิชาการจู้ตงยี่กล่าวว่าราวกับว่าเขาสามารถเดาได้ว่ามันทำให้หลิวเหว่ยคิดอะไรบางอย่างขึ้นมากได้ “มีผู้ป่วยจำนวนมากที่ต้องเข้ารับการผ่าตัดในวันนี้หมอหลิงรู้ถึงสถานการณ์ของคุณและ เขาค่อนข้างมั่นใจในการรักษาคุณนี่คือเหตุผลที่เขาวางแผนที่จะเสร็จสิ้นการผ่าตัดที่เตรียมไว้ทั้งหมดในครั้งเดียวก่อนที่จะมาผ่าตัดคุณอย่างจริงจัง “
คำอธิบายนี้ถือว่าสมเหตุสมผล หลิวเหว่ยพยักหน้าเล็กน้อย “หลังจากรอมานานหลายวันฉันก็ไม่รังเกียจที่จะรออีกต่อไป”
จู้ตงยี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม“ เนื่องจากคุณตัดสินใจที่จะรับการผ่าตัดเราจะต้องดำเนินการเตรียมการก่อนการผ่าตัดอย่างเป็นขั้นตอนตัวอย่างเช่นคุณต้องอดอาหารหนึ่งวันก่อนการผ่าตัดเพื่อป้องกันอาหารจากคุณ เพื่อป้องกันอาหารไหลออกจากหลอดอาหารและขัดขวางทางเดินหายใจของคุณนำไปสู่อันตราย … “
ความจริงที่ว่านักวิชาการอธิบายการเตรียมก่อนการผ่าตัดของเขาด้วยตัวของจู้ตงยี่เองมันทำให้หลิวเหว่ยสงบลงเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ถามว่า “เมื่อคุณหมอหลิงเป็นศัลยแพทย์ของฉันอัตราความสำเร็จของการผ่าตัดเป็นเท่าไหร่”
นี่เป็นคำถามธรรมดาที่พบได้ในหมู่ผู้ป่วย นักวิชาการจู้ตงอี้ยิ้มเป็นครั้งแรกก่อนที่จะนั่งบนเตียงในโรงพยาบาลและตบต้นขาของ หลิวเหว่ยเขาพูดด้วยรอยยิ้ม “หลิวเหว่ย ณ เวลานี้ฉันมีคำถามเดียวสำหรับคุณคุณต้องการที่จะแข่งขันอีกครั้งหรือไม่หรือคุณเต็มใจที่จะเกษียณอายุแล้ว”
ก่อนที่หลิงเหว่ยจะตอบกลับ จู้ตงยี่ด็กล่าวต่อ “ถ้าคุณเต็มใจที่จะเกษียณเราจะใช้แผนอนุรักษ์นิยมของเราสามารถรับประกันได้ว่าความเสี่ยงของการบาดเจ็บที่เอ็นร้อยหวายของคุณจะต่ำกว่า 30% ไม่ว่าหลิงรันจะผ่าตัดอย่างไรหรือบุคคลอื่นที่ผ่าตัดให้คุณหลังจากผ่านช่วงวิกฤตคุณจะสามารถทำงานได้เหมือนคนปกติ แต่ถ้าคุณต้องการแข่งขันแผนอนุรักษ์จะไม่เป็นประโยชน์เนื่องจาก แรงกดอันยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นกับเอ็นร้อยหวายระหว่างการฝึกซ้อมและการแข่งขัน ความเสี่ยงของการฉีกอีกครั้งนั้นสูงมาก … “
“ฉันเข้าใจ.” หลิวเหว่ย ส่ายหัวและยิ้มด้วยตนเอง “ฉันแค่พยายามทำให้ใจสบาย”
นักวิชาการจู้ตงตบต้นขาของหลิงเหว่ยและกล่าวว่า “หลิงรันจะเข้ามาแทนที่หลังจากการผ่าตัดครั้งนี้สภาพของเขาสมบูรณ์แบบในตอนนี้เหมือนกับว่าคุณเป็นนักกีฬาหลังจากคุณอุ่นเครื่องเสร็จแล้วเขาจะต้องทำการผ่าตัดให้เสร็จก่อน ปักหลักและดูกรณีใหม่ “
“หมอหลิงเป็นคนที่มีความมุ่งมั่นและเด็ดเดียว” หลิวเหว่ย แสดงความคิดเห็น ทันใดนั้นเขาก็ค่อนข้างชอบบุคลิกของหลิงรัน หากเขาสามารถมอบทุกอย่างให้เขาเมื่อใช้กับผู้ป่วยธรรมดาแต่เขาจะไม่สะดวกเมื่อมารับการรักษาของหลิวเหว่ย
หมอคูรู้สึกไม่สบายใจเมื่อได้ยินเรื่องนี้และพูดว่า “หมอหลิง … “
“หลิวเหว่ย!”
“หลิวเหว่ย หายป่วยเร็ว ๆ นะ!”
“หลิวเหว่ยเราจะรอคุณกลับมา!”
ทันใดนั้นเสียงแฟนคลับของเขาก็ดังขึ้นมาจนถึงด้านบนอาคาร
ผู้จัดการของหลิวเหว่ยมีความอ่อนไหวมากที่สุดในเรื่องนี้ เขาลุกขึ้นอย่างรวดเร็วยกมุมหนึ่งของม่านขึ้นและพยายามแอบดู
คนเกือบหนึ่งร้อยคนรวมตัวกันตรงข้ามเครื่องหมายของศูนย์เวชศาสตร์การกีฬาและกระดูกและข้อ ทุกคนถือป้ายและแบนเนอร์และบางคนก็มีช่อดอกไม้และกระเช้าดอกไม้ด้วย พวกเขายืนอยู่บนสนามหญ้าและตะโกนพร้อมกัน
หลิวเหว่ยไปที่หน้าต่างด้วยการกระโดดขาเดียว เขายกอีกมุมหนึ่งของม่านขึ้นและดูผ่านมัน
“หลิวเหว่ยเรากำลังรอคุณอยู่นะ!”
“ขอให้หายดีและกับมาลงสนามอีกครั้งนะ!”
“เรารักคุณตลอดไป!”
ทันใดนั้นหลิวไวเฉินก็รู้สึกว่าตาของเขาเปียกน้ำในขณะที่เขามองแบนเนอร์ที่แฟน ๆ แขวนไว้ มือจับม่านแน่นราวกับว่าเขากำลังจะดึงผ้าม่านทั้งหมดออกจากตะขอ
“ หลิวเหว่ยใจเย็น นั่งลงก่อน” ผู้จัดการก็รู้สึกประทับใจเล็กน้อย เขาเชียร์หลิวเหว่ยและขอรถเข็นอย่างรวดเร็ว
หลิวเหว่ยนั่งบนรถเข็นและถอนหายใจอย่างนุ่มนวล จากนั้นเขาก็ส่งรอยยิ้มแปลก ๆ ที่จู้ตงยี่และคนอื่น ๆ “ฉันหลอกตัวเองอยู่ขอโทษ”
จู้ตงยี้ ยิ้มและไม่ได้พูดอะไร ไม่มีคำพูดใดเหมาะสำหรับช่วงเวลาเหล่านี้แล้ว
*ก๊อกก๊อก.*
เพียงไม่กี่นาที่เสียงเคาะประตูดัง ประตูได้เปิดออก
หลิงรันก้าวเข้ามาด้านในด้วยขายาวๆของเขา เขาอยู่ในชุดผ่าตัดและเขายังสวมหมวกที่มีกระต่ายขนาดเล็กสองตัวติดอยู่กับมัน เขาเข้าไปในห้องทั้งอย่างนั้น
เมื่อหลิวเหว่ยเห็นกระต่ายอยู่บนหัวของหลิงรันเขาก็จิกรถเข็นด้วยเหตุผลบางอย่าง
“คุณดูอารมณ์ดีทีเดียว” หลิงรันทำการประเมินก่อนการผ่าตัดก่อนที่เขาจะพยักหน้าไปที่จู้ตงยี่ และหมอคู จากนั้นเขาก็นั่งอยู่หน้าหลิวเหว่ย “ก่อนหน้านี้คุณพูดว่าคุณอยากให้ฉันเป็นหัวหน้าศัลยแพทย์ในการผ่าตัดของคุณใช่มั้ย”
“ใช่.” หลิวเหว่ยหายใจลึก ๆ การแสดงออกของเขาดูเคร่งขรึมมากขึ้นเล็กน้อย
“ใช้แผนของนักวิชาการจู้ตงยี่หรือไม่?”
“ใช่”
“คุณรู้ความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องในแผนนี้ใช่ไหม” ขณะที่ หลิงรันพูดเขามองไปที่หมอคู
หมอคูพูดด้วยท่าทางแปลกประหลาด “ฉันบอกเขาไปแล้วเกี่ยวกับเรื่องนี้”
“เอาล่ะฉันขอให้คุณตรวจร่างกาย” หลิงรันขอให้หลิวเหว่ยนอนลงบนเตียงในโรงพยาบาลก่อนปิดม่านสีฟ้าอ่อนรอบ ๆ เตียง จากนั้นเขาก็เริ่มนวดร่างกายของหลิวเหว่ย
นักวิชาการจู้ตงยี่และคนอื่น ๆ เริ่มคิดว่าบางอย่างว่าพวกเขาควรจะหลีกไปให้พ้นทางและย้ายที่นั่งของพวกเขาไป ตอนนี้พวกเขาพยายามฟังหลิงรันถามหลิวเหว่ยคำถามทั่วไป
ในไม่ช้าคำถามของหลิงรันก็ชัดเจนยิ่งขึ้น
“คุณทานอาหารกลางวันแล้วหรือยัง?”
“ยัง.”
“คุณดื่มน้ำเหรอ?
“ก่อน … เที่ยง”
“แล้วอาหารเช้าล่ะคุณกินอาหารเช้ากี่โมงแล้วคุณกินอะไร?”
“ฉันกินข้าวโอ๊ตเท่านั้น”
“ ไม่เป็นไร…เตรียมพร้อมเราจะพาคุณไปที่ห้องผ่าตัด” หลิงรันเงยหน้าขึ้นมองเวลา จากนั้นเขาก็หันหลังกลับและดึงม่านสีฟ้าอ่อนกลับมา
นักวิชาการจู้ตงยี่หมอคูและผู้จัดการของหลิวเหว่ยพร้อมกัน ผู้จัดการถามด้วยความประหลาดใจว่า “การผ่าตัดกำลังเกิดขึ้นแล้วเหรอ?”
หลิงรันมองเขาด้วยความสับสน “คุณมีอะไรหวังไว้รึเปล่า?”
“เกี่ยวกับเรื่องนี้ … ผู้อำนวยการของสำนักยังไม่ได้มาที่นี่ … และมีแฟน ๆ มากมายอยู่ข้างนอกเขาควรจะพบพวกเขาก่อนใช่มั้ย…? ญาติของหลิวเหว่ยที่เพิ่งออกไปหยิบเสื้อผ้าและอุปกรณ์อาบน้ำที่สะอาดสำหรับเขา … ” ผู้จัดการออกมา ด้วยข้อแก้ตัวมากมายในและพูดในหนึ่งลมหายใจ
หลิงรันไม่ค่อยได้พูดคุยกับญาติของผู้ป่วยเท่าไร เขาติดต่อกับคนอย่างผู้จัดการน้อยมาก เมื่อเขาได้ยินคำพูดของผู้จัดการเขาก็ขมวดคิ้ว
นักวิชาการจู้ตงอี้ออกมาพูดสองสามครั้งแล้วพูดว่า “หลิงรันดูเหมือนว่าคุณมีอะไรสักอย่างอยู่ในใจ”
ในขณะที่คนอื่นมองเขา หลิงรันไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “ตอนนี้ฉันโอเคอยู่”
เขาอยู่ในสภาพที่ดีอย่างแน่นอน เขาเพิ่งจะทำการผ่าตัดซ่อมแซมเอ็นร้อยหวายมาหลายครั้งและมือของเขาพร้อมมากๆด้วย เมื่อกำลังผ่าตัดกับคนไข้คนก่อนหลิงรันใช้เซรั่มพลังงานหนึ่งขวดเพราะเขารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะอยู่ได้นานจนกระทั่งครบสิบคน
ตอนนี้หลิงรันอยู่ที่จุดสูงสุดของเขา เขารู้สึกว่ามันเป็นเวลาที่เหมาะสมในการดำเนินการตามแผนผ่าตัดที่ซับซ้อนและยากของจู้ตงยี่ที่ออกแบบมาแล้ว
“ฉันจะทำการผ่าตัดทันที่” หลิวเหว่ยไม่ต้องการความล่าช้าอีกต่อไปเช่นกัน จุดประสงค์ในการรอผู้อำนวยการสำนัก การพบปะกับแฟน ๆ ของเขาหรือให้สมาชิกครอบครัวของเขาอยู่รอบ ๆ เพื่อมาปลอบโยนไม่จำเป็นอีกต่อไป ตอนนี้หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความพร้อมและเขาต้องการให้การผ่าตัเทั้งหมดจบลงในตอนนี้ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
หลิงรันโบกมือของเขา “พาผู้ป่วยเข้าห้องผ่าตัด”
ผู้ช่วยสองคนที่จะทำการดูแลผู้ป่วย รออยู่ข้างหน้าประตูแล้ว หลังจากนักวิชาการจู้พยักหน้าเห็นชอบพวกเขาผลักหลิวเหว่ย ออกไปพร้อมกับเตียงในโรงพยาบาลของเขา
ผู้จัดการของหลิวเหว่ยตื่นตระหนกทันที “เราจะทำสิ่งนี้ได้อย่างไรเราจะทำสิ่งนี้ได้อย่างไร…ฉันจะบอกผู้คนจากสำนักอย่างไรเมื่อพวกเขามาถึง”
“ฉันจะส่งเขากลับภายในสองชั่วโมงมันจะไม่เป็นไรแล้วเจอกันใหม่” หลิงรันเลียนแบบแพทย์คนอื่น ๆ ในการปลอบใจครอบครัวของผู้ป่วย
ผู้จัดการยิ่งตื่นตระหนกยิ่งขึ้น
ในเวลาเดียวกันการแจ้งเตือนจากระบบจะปรากฏขึ้น
[ภารกิจ: ก้าวสู่ความรุ่งโรจน์]
[รายละเอียดภารกิจ: กู้คืนจุดอ่อนของเอ็นร้อยหวายของหลิวเหว่ยให้มากที่สุด]
[รางวัล: หนึ่งหีบสมบัติพื้นฐานสำหรับทุก ๆ 5% ของการทำงานของเอ็นร้อยหวายที่ดีขึ้น]
