Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 264

ในตอนเช้าหลิงรันได้ทำการผ่าตัดไปรอบหนึ่งก่อนที่จะออกเดินตรวจรอบหอพักผู้ป่วย เขาได้รับหีบสมบัติระดับ S จากคำขอบคุณอย่างจริงใจจากผู้ป่วยสี่ห้องก่อนที่จะเดินไปถึงห้องประชุม

หลิงรันลังเลเล็กน้อยเมื่อเขาต้องเปิดดูหีบสมบัติพื้นฐานสิบหกอันที่เขาได้รับจากระบบ ในทางทฤษฎีการพูดจำนวนสิบหกเป็นเหมือนพลังที่สี่ของหมายเลขสองและสามารถทำได้โดยการคำนวณ 2x2x2x2 และในระบบเลขฐานสิบหกสิบหกเขียนจะกลายเป็น 10,000 มันเป็นสิ่งที่มีความหมายดีเลิศ

ดังนั้นหลิงรันจึงคิดอยู่ครู่ว่าเขาควรที่จะเปิดมันหรือไม่

ครั้งก่อนหน้าเขาเปิดหีบสมบัติพื้นฐานหลายครั้งพร้อมกันมันทำให้เขาได้รับสองทักษะพร้อมกันเลย

ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเทคนิคการเย็บแบบเสริมแรงแบบหนักและเทคนิคการเย็บแบบซ้อนกันระหว่างผิวหนังซ้อนทับกันเล็กน้อย แต่มันก็ยังเป็นทักษะที่สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้อยู่ดี เมื่อเขาคิดแบบนี้ มันทำให้หลิงรันพบว่ามันมีประโยชน์มากกว่าถ้าหีบสมบัติพื้นฐานให้สองทักษะในเวลาเดียวกัน เหมือนกับที่เขาเคยเปิดไป

ดังนั้นหลิงรันจึงไม่คาดหวังอย่างแน่นอนว่าจะได้รับสองทักษะในเวลาเดียวกันถ้าเขาเปิดหีบสมบัติพื้นฐานสิบหกครั้งในคราวเดียว

หลิงรานได้ไตร่ตรองภายในความคิดของเขาและตัดสินใจอย่างรวดเร็ว เขากล่าวว่า “เนื่องจากตอนนี้ยังไม่ค่อยมีเคสผ่าตัด ช่วงนี้เราควรใช้เวลาไปกับการตรวจร่างกายผู้ป่วยจะดีไหม?”

ถึงแม้หมอลู่จะไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก แต่เขาก็ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าหลิงรันกำลังพึมพำอะไรอยู่

“มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถสุ่มทุกอย่างออกมาได้ภายในรอบเดียว” หลิงรันกระตุกริมฝีปากของเขา

หมอลู่ถึงกับทำตัวไม่ถูกและแอบแปลกใจอยู่ในใจว่าหลิงรันกำลังคุยกับใครกัน

จากมุมมองที่แพทย์ส่วนใหญ่เจอคือการตรวจร่างกายนั้นไม่สามารถตรวจได้ถี่ติดต่อกันหลายๆครั้งได้เพราะร่างกายมนุษย์มีความซับซ้อนมากกว่าสิ่งที่มนุษย์คนหนึ่งจะสามารถเข้าใจได้ ยกตัวอย่างเช่นขั้นตอนที่ง่ายที่สุดของทั้งหมด: การวัดความดันโลหิต วิธีการวัดความดันโลหิตที่แตกต่างกันจะให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกันและความดันโลหิตของคนที่แขนซ้ายจะแตกต่างกันเมื่อเทียบกับความดันโลหิตที่แขนขวา ความดันโลหิตก็แตกต่างกันไปตามตำแหน่งที่ผู้ป่วยอยู่และเวลาของวันที่ความดันโลหิตถูกถ่าย ดังนั้นพวกเขาไม่ได้ขอความแม่นยำสูงในดัชนีความดันโลหิต อย่างไรก็ตามสถานการณ์ที่คล้ายกันจะยังคงพบสำหรับการทดสอบที่ต้องการความแม่นยำสูง หรือพูดง่ายๆว่าในสถาณการณ์ที่คล้ายคลึงกับผลลัพธ์ยังมีความแตกต่างกันนั้นเอง

นั้นร่วมถึงการแสกนเอ็มอาร์ไอด้วย วัสดุอ้างอิงสำหรับการตัดสินว่าโครงสร้างทางกายวิภาคของผู้ป่วยเป็นปกติเพียงอยู่ประมาณ 100 ครั้งใน 400 ครั้ง

หากไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าการสแกนต่าง ๆ ทำให้เกิดการแผ่รังสีซึ่งเป็นอันตรายต่อร่างกายมนุษย์หรือขั้นตอนเช่นการวาดเลือดทำให้เกิดความเสียหายต่อร่างกายมนุษย์การตรวจร่างกายรายวันของผู้ป่วยจะมีความซับซ้อนมากขึ้น

การตรวจร่างกายนั้นถือเป็นวิธีการตรวจที่ใช้เวลาได้คุ้มค่ามาก เพราะมันเป็นเพียงการทำซ้ำที่ต้องการผลลัพธ์ที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างช้าๆ

อีกทั้งผู้ป่วยต้องการคำตอบที่แน่นอนเสมอ มันเหมือนกันเมื่อมันมาถึงการฟ้องร้องทางการแพทย์ และมันยากมากสำหรับการตรวจร่างกายเพื่อหาคำตอบบางอย่างเช่นกัน

อย่างไรก็ตามฟังก์ชั่นการตรวจร่างกายเพื่อการคัดกรองเบื้องต้นมันก็ไม่สามารถถูกละเลยได้อยู่ดี

หลิงรันเริ่มตรวจวอร์ดอีกครั้งและทำการตรวจร่างกายผู้ป่วยทีละคน

หมอลู่ที่ตามมาด้านหลังหลิงรันซึ่งเขาดูยุ่งมากจนหัวหมุน เขาอดไม่ได้ที่จะพูดออกมากพร้อมถอนหายใจ “ผมเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับวิธีที่แพทย์ในช่วงปี 1960 และ 1970 ทำรอบวอร์ดสองครั้งทุกวันผมไม่เคยคิดเลยว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับผมในอายุเท่านี้”

“รอบแรกเป็นการตรวจร่างกายเพื่อตอบสนองความต้องการขั้นพื้นฐานของผู้ป่วยรอบที่สองคือการตรวจสอบอย่างพิถีพิถันและแก้ไขปัญหาของผู้ป่วยตามความต้องการที่แท้จริงของพวกเขา” หลิงรันหยุดสักครู่แล้วพูดว่า “มันแย่มากที่ฉันไม่ใช่แพทย์อายุรเวช”

สิ่งบ่งชี้ความแตกต่างที่ทำโดยศัลยแพทย์และแพทย์ฝึกหัดนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงและความสามารถในการจัดการปัญหาต่าง ๆ ก็แตกต่างกัน

ยกตัวอย่างอาการท้องร่วง มันอาจเป็นปัญหาเล็ก ๆ ที่ผู้ป่วยสามารถจัดการได้ด้วยตัวเองถ้าเขาอยู่ที่บ้าน แต่ในโรงพยาบาลเมื่อศัลยแพทย์ได้ยินว่าผู้ป่วยมีอาการท้องเสียเขาจะไม่สามารถจัดการกับโรคนี้ใดๆได้เลย

มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องคำนึงถึงจนถึงจุดที่ศัลยแพทย์มักจะสามารถกำจัดอาการของผู้ป่วยแทนที่จะไปสู่รากของปัญหา

ศัลยแพทย์ต้องการฟังคำศัพท์เช่น “ตะคริว” ซึ่งมันยากมากที่ศัลยแพทย์จะช่วยแก้ปัญหานี้ได้

รวมถึงหลิงรันไม่สามารถสั่งยาให้ผู้ป่วยได้เช่นกัน ทุกครั้งที่เขาพบปัญหาระหว่างการตรวจร่างกายเขาจะนัดผู้ป่วยเพื่อตรวจร่างกายอีกครั้งเพียงเท่านั้น

หมอลู่ไม่ได้เข้าใจทักษะการผ่าตัดมากมายและยังอยู่ในช่วงที่เขากำลังปีนรากของต้นไม้ของทักษะในการเป็นแพทย์ เขารู้สึกราวกับว่าสมุดบันทึกของเขาเริ่มหนักขึ้นและหนักขึ้นและเขากังวลว่าสิ่งนี้จะทำให้ยากขึ้นสำหรับเขาที่จะเขียนบันทึกทางการแพทย์ของผู้ป่วยของหลิงรัน

อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่คุณสามารถบอกแพทย์อาวุโสและคุณสามารถคิดได้เฉพาะในสิ่งที่แพทย์อาวุโสเห็นด้วยแล้วเท่านั้น ถ้ามีแพทย์อาวุโสคนใดคนหนึ่งเกิดไม่เห็นด้วยเขา เขาจะดุหมอมือใหม่ทันทีถ้าเขาได้ยินเรื่องเหล่านี้

เมื่อหมอลู่จ้องไปที่สมุดบันทึกของเขาเขาสามารถพูดบางสิ่งบางอย่างที่สร้างความประทับใจขึ้นมาได้ “ ทักษะการตรวจร่างกายของคุณดีกว่านักศึกษาแพทย์หลายเพราะ เมื่อคุณตรวจร่างกายเพียงครั้งเดียวก็สามารถค้นพบปัญหาในร่างกายของผู้ป่วยได้ค่อนข้างบ่อย”

หลิงรันพยักหน้าด้วยเสียงครวญครางและพูดว่า “เนื่องจากเราไม่มีเตียงว่างแล้วเราจะตรวจสอบผู้ป่วยมากขึ้นเราสามารถให้ผู้ป่วยที่ฟื้นตัวอย่างรวดเร็วกลับบ้านก่อนได้ หากพวกเขาไม่มีปัญหาอื่น ๆ “

หมอลู่หัวเราะเบา ๆ เขารู้ว่านี่คือสิ่งที่อยู่ในใจของหลิงรัน

ในขณะที่เขาเดินตรวจรอบวอร์ดหลิงรันได้รับหีบขั้นพื้นฐานของหีบสมบัติ ‘คำขอบคุณอย่างจริงใจ‘ อีกครั้งและเขาก็แจ้งให้ผู้ป่วยสองคนกลับบ้าน การเดินตรวจรอบวอร์ดในครั้งนี้อาจถือได้ว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างสูง เมื่อพวกเขาเดินตรวจรองวอร์ดครั้งสุดท้าย หมอลู่ก็เริ่มจะเหนื่อยล้าและหายใจลำบากในเวลาเดียวกัน อย่างไรก็ตามหลิงรันที่ยืนอยู่ที่นั่นและไม่แสดงอาการอยากออก จากนั้นเขาทำการตรวจสอบผู้ป่วยอย่างระมัดระวังในเตียงหมายเลขที่ 52 อีกครั้ง เขาพูดหลังจากเดินออกไปที่ทางเดิน “คุณช่วยบอกหมอจากแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนให้มาดูได้ไหม?”

“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” สีหน้าท่าทางของหมอลู่ เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ในฐานะผู้ช่วยของหลิงรันแม้ว่าหมอลู่จะมีส่วนเกี่ยวข้องในการผ่าตัดถึงสองสามร้อยครั้ง แต่เขาก็ยังเป็นแพทย์ประจำแผนก เมื่อเขาอยู่ในหอผู้ป่วยเขาเป็นแพทย์ที่ดูแลเตียง ดังนั้นเขาจึงเป็นคนที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้ป่วยมากที่สุด เขาไม่เพียง แต่เข้าใจสภาพของผู้ป่วยเท่านั้น แต่เขาก็ยังมีอารมณ์ร่วมไปกับผู้ป่วยด้วย

ท้ายที่สุดเขาโต้ตอบกับผู้ป่วยเป็นประจำทุกวัน ในช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมาเขาไม่เพียงได้ยินชื่อสุนัขของผู้ป่วยของเตียง 52 เท่านั้น แต่ยังได้พบกับพ่อแม่ญาติพี่น้องญาติห่าง ๆ และเพื่อนร่วมงาน …

หลิงรันไม่เพียงแต่เหมือนเป็นเป็นแพทย์อาวุโสเท่านั้น แต่ยังดูเหมือนเป็นศัลยแพทย์อาวุโสอีกด้วย ดังนั้นงานหลักของเขาคือการผ่าตัดและเขารู้วิธีการสร้างความสัมพันธ์กับผู้ป่วยน้อยมากเมื่อเทียบกับแพทย์ที่รับผิดชอบ

การจัดการแบบนี้เป็นการพัฒนาตามธรรมชาติซึ่งเป็นผลมาจากระบบของโรงพยาบาล

จีนไม่ได้เป็นเพียงประเทศเดียวที่ได้รับผลกระทบ มันก็เหมือนกันในประเทศต่าง ๆ เช่นญี่ปุ่นเกาหลีอินเดียและประเทศอื่น ๆ ในเอเชียประเทศในทวีปยุโรปหรืออเมริกาเช่นกัน หัวหน้าศัลยแพทย์จะแยกตัวออกจากการจัดการที่แท้จริงของผู้ป่วยอย่างมีสติ

ไม่ใช่แค่การรักษาท่าทางในการรักษาระยะระหว่างแพทย์กับผู้ป่วยแต่ประกอบกับภาระงานสูงของพวกเขาได้เพราะภาระงานของแพทย์ฝึกหัดก็สูงเช่นกันและแพทย์ที่รักษาได้ยอดเยี่ยมมักเกี่ยวข้องกับการจัดการและความเป็นอยู่ที่ดีของผู้ป่วย

ในท้ายที่สุดมันเป็นลักษณะการทำงานของศัลยแพทย์ซึ่งทำให้พวกเขาไม่เต็มใจที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้ป่วยและเหล่าญาติๆมากจนเกินไป

แม้ว่าหลิงรันจะไม่เก่งด้านการสร้างความสัมพันธ์ แต่เขาเข้าใจว่าหมอลู่รู้สึกอย่างไรในตอนนี้

ดังนั้นเขาจงใจพิจารณาอย่างรอบคอบสักครู่ก่อนจะพูดว่า “ผู้ป่วยอาจมีถุงน้ำดีอักเสบเฉียบพลันช่วงนี้ผู้ป่วยอาจมีอาการอ่อนแอและฟื้นตัวได้ช้าเพราะถุงน้ำดียังไม่เป็นปกติ แต่ทางเราสามารถช่วยรักษาถุงน้ำดีให้ได้

อาจต้องการการผ่าตัดแบบเฉียบพลัน แต่การตรวจร่างกายเพียงอย่างเดียวยังไม่เพียงพอที่จะยืนยันว่าผู้ป่วยมีอาการเฉียบพลันได้

หมอลู่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก สำหรับแพทย์ความเจ็บป่วยประเภทนี้ไม่ถือเป็นเรื่องร้ายแรง มันจะดีถ้าได้รับการรักษาที่รวดเร็ว

หลังจากนั้นครู่หนึ่งแพทย์จากแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนมาถึง

แผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนโรงพยาบาลหยุนหัวนั้นไม่ได้โดดเด่นอะไรมากมาย แน่นอนว่าสิ่งนี้วัดจากมาตรฐานของหน่วยงานในโรงพยาบาลขนาดใหญ่อันดับหนึ่ง เมื่อพูดถึงความเจ็บป่วยเช่น ถุงน้ำดีอักเสบเฉียบพลันแพทย์ที่เชี่ยวชาญในการผ่าตัดตับและตับอ่อนก็สามารถรักษามันได้

“หมอแดนหมอหลิง” หมอลู่ได้เคยพบแพทย์จากแผนกศัลยกรรมตับมาก่อน เขาจึงแนะนำให้ทั้งสองได้รู้จักกันไว้

หมอแดนพยักหน้าเล็กน้อย “ผมขอดูบันทึกทางการแพทย์ของผู้ป่วยได้หรือไม่?“

หมอลู่ส่งเวชระเบียนที่เขาเตรียมไว้ล่วงหน้าให้กับหมอแดนและภายหลังหมอแดนก็เริ่มอ่านขณะที่ยืนอยู่ในทางเดิน

“ดัชนีเช่นอัตราการเต้นของหัวใจและความดันโลหิตสูงเล็กน้อยมันอาจเป็นเรื่องยากที่จะทำการผ่าตัดภายใต้เงื่อนไขนี้” หมอแดนขมวดคิ้วเมื่อเขาเห็นบันทึกการแพทย์ของหมอลู่ที่ยื่นให้เขา

หมอลู่มีอาการไอสองสามครั้งแล้วพูดว่า “การตรวจร่างกายเป็นหน้าที่ของหมอหลิงดังนั้นตัวเลขเหล่านี้ถือเป็นเรื่องปกติ”

“ คุณกำลังบอกฉันว่าความดันโลหิตหนึ่งร้อยสามสิบคนในคนหนุ่มสาวนั้นปกติหรอ และอัตราการเต้นของหัวใจเก้าสิบสูงเกินไปคุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?” หมอแดนไม่พอใจกับคำตอบของหมอลู่

หมอลู่มองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะพูดว่า “โดยปกติเมื่อหมอหลิงดำเนินการตรวจร่างกายความดันโลหิตและอัตราการเต้นของผู้ป่วยเพศหญิงโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ไม่ได้แต่งงาน – โดยส่วนตัวแล้วจะเพิ่มขึ้นเล็กน้อยคุณแค่ต้องลบประมาณสิบห้าถึงยี่สิบ และคุณจะได้ตัวเลขจริง “

เมื่อหมอแดนได้ยินว่าแว่นตาของเขาเกือบตกลงมา เขาหันไปมองที่หลิงรันผู้ซึ่งมีสีหน้าสงบนิ่งบนใบหน้าของเขา หมอแดนหันมามองหมอลู่อีกครั้งว่า “คุณพูดเล่นใช่มั้ย?“

หมอลู่ดูไม่พอใจขึ้นมา “ทำไมผมต้องมาตลกกับเรื่องแบบนี้ด้วยรึยังไง? ลองเดาว่าผมจะรู้ได้ยังไงว่าตัวเลขจะลดลง”