Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 311
ในห้องโถงนอกห้องผ่าตัดมันมีต้นเถาวัลย์โอบล้อมด้วยพืชแมงมุม ว่านหางจระเข้และหน่อไม้ฝรั่งเฟิร์นประดับตกแต่งอยู่ด้านนอก
แพทย์ประจำบ้านอายุยี่สิบห้าปีและพยาบาลวัยยี่สิบหกปีวิ่งไปมาอย่างกระวนกระวาย
ตอนนี้ครอบครัวของเสี่ยวหนิงนั้นดูเป็นกังวลมากแต่พวกเขาก็พยายามระงับตัวเองให้อยู่ในความสงบ
มาดามเสี่ยวมองไปที่ประตูด้วยดวงตาที่ไม่ได้โฟกัสจุดใดจุดหนึ่ง เธอดูราวกับว่าเธอกำลังหลับอยู่ ซึ่งเธอทำได้เพียงลุกขึ้นยืนกับนั้งลงเพียงเท่านั้น
มิสเตอร์เสี่ยวเองถือบุหรี่ไว้ในมือ แต่เขาไม่กล้าสูบบุหรี่ เขาวางไว้ใกล้จมูกของเขาและหยิบมัน อีกข้างเขาถือมือถือของเขาไว้ ดูเหมือนว่าเขาจะมองมัน แต่ในเวลาเดียวกันเขาก็ดูเหมือนจะไม่สนใจมันเหมือนกัน
*คลิก*
เมื่อประตูเปิดแพทย์เปิดออกมาและหลิงรันถอดหน้ากากออก มันเหมือนกับภาพยนตร์เขาออกมาและพูดกับครอบครัวของผู้ป่วย
พ่อของเสี่ยวหนิงมองดูใบหน้าที่อ่อนล้า เขารอมานานกว่าสี่ชั่วโมง ไม่เพียง แต่ร่างกายของเขาจะเหนื่อยมาก แต่หัวใจของเขาก็อยู่ในความวิตกกังวลมากเช่นกันร่วมถึงมันเต็มไปด้วยความหงุดหงิด
เมื่อเขาเห็นหน้าของหมอที่ถอดหน้ากากพ่อของเสี่ยวหนิงก็ยืนขึ้นอย่างรวดเร็ว
“หมอฉู.” พ่อของเสี่ยวหนิงทำตัวราวกับว่าเขาเห็นแสงสว่าง
หมอฉูจับตามองเขาและบังคับให้ตัวเองยิ้ม “มิสเตอร์เสี่ยวสวัสดี”
เขามีความทรงจำที่ไม่ดีเกี่ยวกับผู้ป่วยรายนี้
พ่อของเสี่ยวหนิงรู้สึกขอบคุณหมอฉูมากเขาพูดอย่างรวดเร็ว“ หมอฉุขอบคุณพระเจ้าที่คุณมาที่นี่หนิงหนิงของเรา … ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหนิงหนิง เธอยังไม่ออกมาจากห้องเลย .. .”
เขาหมายความว่ายังไงเธอยังไม่ออกมา? หมอแสดงรอยยิ้มที่เป็นมิตรออกมา
เขาเพิ่งผ่าตัดเสร็จและยังว่างอยู่ในขณะนี้ มันไม่เป็นไรสำหรับเขาที่จะคุยกับญาติของคนไข้สักผัก
พ่อของเสี่ยวหนิงอยู่ในท่าทางอึกทึกก่อนที่เขาจะพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า“ มันเกิดอะไรขึ้น…ลูกสาวของเรา เธอเข้ารับการผ่าตัดและเธอก็ยังไม่ได้ออกมาเลย มันเลยกำหนดเวลามานานมากแล้วนะ หมอฉู “
“การผ่าตัดผ่านมากี่ชั่วโมงแล้ว?”
“สี่ชั่วโมงแล้ว” มาดามเสี่ยวก็รีบเดินมาหาเขาเช่นกัน เธอมองดูหมอฉูด้วยตาที่เปล่งประกายและพูดเร็ว ๆ ว่า “มีหมอคนหนึ่งเพิ่งออกมาบอกว่าความคืบหน้าของการผ่าตัดของหมอหลิงนั้นค่อนข้างช้า แต่เขาบอกเราว่าไม่ต้องเป็นกังวล … แต่เราจะทำอย่างงั้นได้อย่างไรกัน ฉันถามคำถามมากมาย ก่อนหน้านี้และฉันรู้ว่าหมอหลิงทำการผ่าตัดเร็วมากเป็นพิเศษเกิดอะไรขึ้นการผ่าตัดกันแน่?
หมอฉูคิดอยู่ในฝจ แม้ว่าเขาจะเป็นแพทย์ แต่ความคิดแรกที่เกิดขึ้นมาเขาคิดว่ามันน่าจะเกิดอุบัติเหตุขึ้นแน่ๆ
เท่าที่หมอฉูรู้แล้วหลิงรันจะใช้เวลาเพียงสามสิบนาทีโดยเฉลี่ยในการผ่าตัดเอ็นร้อยหวายตามปกติ เวลาเฉลี่ยสำหรับแผนเอ ก็ไม่เกินสามชั่วโมงเช่นกัน ส่วนใหญ่เขาใช้เวลาเพียงสองชั่วโมงครึ่งในการผ่าตัด
ในสิ่งที่หมอฉูรู้ การผ่าตัดนานกว่าสี่ชั่วโมงนั้นนานกว่าเวลาผ่าตัดปกติของหลิงรัน
“ไม่ต้องกังวลเดียวผมจะเข้าไปดูให้” ด็อกเตอร์ฉูพูดก่อนที่เขาต้องการไปที่ห้องผ่าตัด แต่เขาหยุดแล้วหันไปที่ห้องสาธิตแทน
หากมีปัญหาเกิดขึ้นจริงระหว่างการผ่าตัดและเขาเข้าไปในห้องผ่าตัดมันคงเป็นการยากที่เขาจะสื่อสารกับศัลยแพทย์ มันเป็นการดีกว่าที่จะไปที่ห้องสาธิตเพื่อดูสถานการณ์ก่อน
หมอฉูนั้นมีความมั่นใจ 70% ว่ามีปัญหาเกิดขึ้นกับการทำงานของหลิงรันอย่างแน่นอน
อย่างที่พูดไปว่า “ถ้าคุณเสี่ยงตลอดเวลาไม่ช้าก็เร็วคุณจะเดือดร้อน” ศัลยแพทย์จับมีดผ่าตัดเพื่อตัดร่างกายมนุษย์ขณะที่อยู่ข้างเตียงผ่าตัด ที่จริงแล้วมีความเป็นไปได้สูงที่อุบัติเหตุจะเกิดขึ้น ตามคำพิพากษาส่วนตัวของหมอฉูหลิงรันนั้นยังเด็ก แต่เขาดำรงตำแหน่งหัวหน้าศัลยแพทย์ เขายังได้รับความสนใจจากภายในและภายนอกโรงพยาบาล มันเป็นเพียงเรื่องของเวลาจนกว่าจะมีบางอย่างผิดปกติกับการผ่าตัดของเขา
เมื่อหมอฉูนึกถึงเด็กสาวที่รักการเล่นกีฬาเขาพบว่าตัวเองทนไม่ได้กับความคิดที่ว่าจะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นกับเธอ
“พี่ลี่, พี่ฮัง” หมอฉูเห็นศัลยแพทย์สองคนระหว่างทางแล้วลากพวกเขาไปที่ห้องสาธิตในฐานะพยานโดยไม่ได้สนในว่าพวกเขาจะว่างหรือไม่
ในห้องสาธิตมีแพทย์ประจำบ้านและนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาหลายคน พวกเขาดูการผ่าตัดเปลี่ยนสะโพกของเจียนเทียนยูอยู่
“หัวหน้าแพทย์เจียนกำลังสอนอยู่หนอ?” หมอฉูเห็นและถาม
แพทย์ประจำแผนกบางคนส่ายหัว “เราแค่มาดูการผ่าตัดเท่านั้นครับ”
“เปลี่ยนช่องสัญญาณเป็นห้องปฏิบัติการผ่าตัด 2 และดูการรักษาเอ็นร้อยหวายของหมอหลิง” หมอฉูไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไร ท้ายที่สุดเขาเป็นแพทย์ที่เข้าร่วม
แพทย์ประจำแผนกเดินเข้าไปและกดรีโมตเพื่อเปลี่ยนช่องสัญญาณอย่างเชื่อฟัง
พี่ลี่ผู้ซึ่งถูกเรียกโดยหมอฉูถามอย่างสงสัย “ทำไมนายถึงอยากดูการผ่าตัดของหลิงรัน“
“ครอบครัวของผู้ป่วยมาหาผมและถามเกี่ยวกับสถานการณ์ในห้อง” หมอฉูพึมพำ ในทางเทคนิคแล้วเขาไม่ควรโกหก
หมอลี่และหมอฮัง ต่างก็เป็นแพทย์ พวกเขาค่อนข้างมีประสบการณ์ในศูนย์วิจัย ถ้าเขาได้รับประสบการณ์ดีๆย่อมเป็นประโยชน์กับเขาแน่ๆ
เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของหมอฉู หมอลี่และหมอฮังก็มองหน้ากันและเดาว่าอาจมีบางอย่างเกิดขึ้นในห้องผ่าตัด
ขณะที่พวกเขากำลังคิดว่าควรส่งนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาออกไปก่อนเสียงของหลิงรันก็ดังขึ้นมา
“แช่ในสารละลายน้ำเกลือซักพักหนึ่ง”
“เพิ่มผ้ากอซ”
“โอเคคีม”
เสียงของหลิงรันดูมั่นคง ไม่มีอะไรสื่อถึงของความตึงเครียดและความสับสนที่พวกเขาคิดว่าเขาจะมี
เสียงของหยูหยวนถึงจะช้าแต่ก็ชัดเจน “ การเชื่อมต่อระหว่างปลายเนื้อเยื่อที่ฉีกขาดทั้งสองนั้นทำได้ดีมากถ้าเราเย็บมันแบบนี้ตราบใดที่เธอเริ่มฝึกซ้อม ก่อนโอกาสที่เส้นเอ็นของเธอจะฉีกอีกครั้งก็จะต่ำมาก “
“ใช่.”
“หมอหลิง คุณได้ใช้เทคนิคเอ็มถังผสานกับการรักษาเอ็นร้อยหวายใช่หรือป่าว?”
“ใช่.”
“ถ้าเราเย็บแบบนี้เราควรจะเพิ่มน้ำหนักสูงสุดที่เอ็นร้อยหวายสามารถทนได้ฉันสงสัยว่าเด็กสาวคนนี้จะต้องใช้การเย็บที่มีความแข็งแรงสูงเช่นนี้เลย หากเธอไม่ได้เข้าไปแข่งขันในการแข่งขันระดับชาติ . ภายในสองหรือสามปีฉันไม่คิดว่าเธอจะต้องมีเอ็นร้อยหวายของเธอให้สามารถรองรับน้ำหนักที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ได้ “
“ได้.”
หลิงรันไม่ชอบพูดคุยเมื่อทำการผ่าตัด แต่หยูหยวนชอบแสดงความคิดเห็นและถามเสมอ
ในตอนแรกหลิงรันจะยังคงให้ความสนใจอยู่ แต่ตอนนี้เขาจะเอ๋ยตอบรับเพียงอย่างเดียว
หมอฮัง และ หมอลี่ มอง หมอฉูอย่างแปลกประหลาดในห้องสาธิต
“การผ่าตัดเป็นไปด้วยดี”
“มันเป็นสไตล์ของหมอหลิง”
ทั้งสองได้เฝ้าดูการดำเนินงานของหลิงรันนับครั้งไม่ถ้วน ศูนย์กระดูกและเวชศาสตร์การกีฬายังทำการวิจัยการผ่าตัดของหลิงรัน เพื่อให้พวกเขาสามารถเปลี่ยนเป็นบทเรียนได้ พวกเขาทุกคนคุ้นเคยกับสไตล์ของหลิงรัน
หมอฉูก็สับสนเล็กน้อยและกระซิบ “ครอบครัวของผู้ป่วยกล่าวว่าการผ่าตัดเกิดขึ้นนานกว่าสี่ชั่วโมง”
“การรักษาเอ็นรอยหวายนานกว่าสี่ชั่วโมงเหรอ?”
“ใช้.”
พวกเขาสองคนนั้นดูจริงจังมากขึ้นเล็กน้อย พวกเขาเรียกหมอประจำแผนกอายุน้อยแล้วพูดว่า “คุณสามารถกอวิดีโอนี้อีกครั้งได้หรือไม่
ทั้งสามคนนั่งในห้องสาธิตและกอวิดีโออย่างรวดเร็ว
“เขาเขาจัดการเพื่อให้แน่ใจว่าปริมาณเลือดเช่นนี้?”
“ความเสียหายของเส้นประสาทควรเป็นภาวะแทรกซ้อนที่ลำบากที่สุด … ดังนั้นเราควรจะเย็บมันใช่ไหม?”
“เย็บหลอดเลือดก่อนหรือไม่โอ้ … นี่ดีกว่าจริง ๆ … “
เสียงของหยูหยวนถูกเร่งในวิดีโอที่เล่นซ้ำ ในความเป็นจริงส่วนใหญ่เสียงของหยูหยวนสามารถได้ยินจากวิดีโอ
ตัดสินจากเนื้อหาของคำพูดของหยูหยวนและการเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวังของหลิงรันแพทย์ในปัจจุบันสามารถเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันได้
“หลิงรัน ชะลอความเร็วของเขาลง”
“มันไม่ง่ายเลยที่จะทำมันให้เร็วมันยากที่จะทำให้ช้าลงเมื่อคุณคุ้นเคยกับการทำศัลยกรรมอย่างรวดเร็ว”
“พี่ฮัง พี่สามารถทำสิ่งนี้ได้หรือ”
“อย่าถามฉันเลยอย่าเปรียบเทียบฉันกับหลิงรัน เมื่อพูดถึงการผ่าตัดรักษาเอ็นร้อยหวาย จริงไหม“
หมอในห้องพยักหน้าด้วยกัน
ทุกคนในโลกรู้วิธีการผัดวันประกันพรุ่งมันทำให้เสียเวลา อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะมีเวลาเพียงพอสำหรับศัลยแพทย์ส่วนใหญ่และพวกเขาได้รับคำสั่งให้ทำอย่างดีที่สุดในการผ่าตัดพวกเขาก็ยังคงไม่สามารถทำได้
ศัลยแพทย์โดยเฉลี่ยสามารถทำการผ่าตัดเป็นขั้นเป็นตอนเท่านั้น พวกเขาไม่สามารถพูดได้ว่าทำการผ่าตัดช้าหรือเร็ว พวกเขาสามารถทำมันได้อย่างรวดเร็วเพราะการผ่าตัดเกิดขึ้นโดยไม่ต้องกังวลใด แต่ถ้ามันช้าการผ่าตัดก็จะไม่ราบรื่น มีหมอไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ว่าเขาผ่าตัดเร็วช้าขนาดไหนและสามารถควบคุมเวลาและเทคนิคพวกนั้นได้
มันเป็นเรื่องยากยิ่งสำหรับแพทย์ที่จะชะลอความเร็วเพื่อปรับปรุงคุณภาพของการผ่าตัด
ท้ายที่สุดมันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะปรับปรุงคุณภาพของบางสิ่งบางอย่าง
นี่เป็นเหมือนการแข่งรถ ผู้ขับขี่ส่วนใหญ่สามารถแข่งได้โดยไม่ต้องกังวลกับการสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงและพวกเขาก็ทำได้ดีเช่นกัน แต่ถ้าเป็นการแข่งขันทางไกลที่การประหยัดน้ำมันมีความสำคัญผู้ขับขี่ทุกคนจะไม่ทราบวิธีการแข่งขัน
การให้เวลากับคนขับไม่ จำกัด และการขอให้พวกเขาประหยัดน้ำมันเท่านั้นไม่ใช่การแสดงของมืออาชีพ
เช่นเดียวกับศัลยแพทย์
พูดจริง ๆ แล้วหมอฉูเคยได้ยินเรื่องนี้ แต่ไม่เคยเห็นมาก่อน
แน่นอนว่าเขาอาจได้เห็นมันในตอนนี้
หมอฉูไม่ต้องการยอมรับว่าเขาเห็นมันจริง ๆ
“ในกรณีนี้ปริมาณเลือดควรเพียงพอหมอหลิงตำแหน่งที่คุณเลือกเรียกว่าแผลจู้หยาง ตำแหน่งแผลนี้ดีมากและสามารถมั่นใจได้ว่าการทำงานเอ็นรอยหวายของผู้ป่วยจะอยู่ในระดับสูงสุด”
“ รูปร่างของกล้ามเนื้อได้รับการดูแลรักษาโดยทั่วไปคุณทำงานหนักหมอหลิงถ้าผู้หญิงสวมกระโปรงหลังการผ่าตัดอย่างน้อยแผลเป็นการผ่าตัดก็ไม่สามารถมองเห็นได้บนกล้ามเนื้อน่องเธอยังสามารถซ่อนรอยแผลเป็นได้อีก มันดีกว่าการใช้คอนซินเลอร์ปิดแผลเป็นเสียด้วยซ้ำ”
เสียงของหยูหยวนได้ยินมาจากระบบสเตอริโอตลอดเวลา …
หมอฉูรู้สึกรำคาญเล็กน้อยเมื่อต้องฟัง “หมอหลิง” คงที่ แต่เมื่อเขาคิดว่าเสี่ยวหนิงซึ่งอายุเท่ากับลูกสาวของเขาอาจได้รับการรักษาที่ดีที่สุด ก็ทำให้หมอฉูยิ้มออกมา.
หมอฮังและหมอลี่มองหมอฉูอย่างประหลาด
“สิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับ?”
“นายดูแปลกไปหน่อย”
หมอฮังและหมอหลี่พูดในเวลาเดียวกัน
หมอฉูไม่สามารถทำหน้าเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้นได้อีกแล้ว เขาไอและเพ็งไปที่หน้าจอ “หมอหญิงคนนี้ที่ส่งจากโรงพยาบาลหยุนเธอสามารถเข้าใจสิ่งที่หลิงรันทำได้อย่างลึกซึ้งแล้ว!”
“เธอนั้นสามารถเข้าใจมันอย่างลึกซึ้ง!”
“หมอมืออาชีพไม่ต้องการเยินยอ!”
“ฉันเองก็อยากได้นักเรียนแพทย์ที่มาฝึกกับฉันอย่างงี้บ้าง!”
