Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 320

หลิงรันขึ้นลิฟต์ไปที่โรงแรมฟูหยาน และมาถึงที่จอดรถซึ่งตั้งอยู่ที่อาคารเลเวท 2 เขาพบมุมหนึ่งโดยไม่มีกล้องวงจรปิดก่อนที่เขาจะจ้องมองหีบสมบัติในระบบ เขาจมลงไปในความคิด

หลิงรันมีความรู้สึก เขาจะได้รับทานฟอมเมอร์ในวันนี้!

ถ้าเขามีทานฟอมเมอร์จากหีบสมบัติระดับกลางจริง บัมเบิลบีจะดีที่สุดและหลิงรันเชื่อว่าสิ่งที่เขาต้องทำก็คือขับรถออกไปและจ่ายค่าจอดรถ อย่างไรก็ตามถ้าเขาได้รับออฟติมัสพราม จากหน้าอกมันจะลำบากมาก เขาจะต้องมีใบอนุญาตประเภท B เพื่อขับรถบรรทุกหนักๆอย่างงั้น

หลิงรันคิดอย่างรอบคอบในใจของเขา ‘ฉันควรได้รับใบอนุญาตประเภท B ก่อนเปิดหีบสมบัติหรือไม่‘

หลิงรันพิจารณามาระยะหนึ่งแล้ว

ศูนย์กระดูกและเวชศาสตร์การกีฬาไม่สามารถให้การผ่าตัดใด ๆ แก่เขาได้ในตอนนี้ ศูนย์ต้องการลดจำนวนเตียงและลดภาระให้กับบุคลากรทางการแพทย์ ดังนั้นแม้ว่าจะมีคนมากกว่าสิบคนถูกปลดจากศูนย์ทุกวันหลิงรันก็ไม่สามารถทำการผ่าตัดได้โดยไม่ต้องกังวลเหมือนที่เขาเคยทำ

โดยทั่วไปเขาสามารถใช้เวลาที่เหลือไว้เพื่อคิด

“เปิดหีบสมบัติ” หลิงรันตัดสินใจเสี่ยงโชค หากเขาได้รับหม้อแปลงเขาจะไม่ทำให้เกิดอุบัติเหตุจากการจราจรแม้ว่าเขาจะขับรถโดยไม่มีใบอนุญาต

หากไม่มีวิธีอื่นเขาจะให้ ออฟติมัสพลาม อยู่ในที่จอดรถเป็นเวลานาน …

ไม่เช่นนั้นเขาจเปิดวิดีโอที่เกี่ยวข้องกับการแข่งขันชิงแชมป์โลกแรลลี่การแข่งรถบรรทุกการแข่งรถหรือสิ่งอื่นที่คล้ายคลึงกันขึ้นมาดู

นอกจากนี้เขายังสามารถค้นหาวิดีโอเกี่ยวกับอุบัติเหตุรถบรรทุกจากอินเทอร์เน็ตเพื่อเตือนตัวเอง …

หนังสือทักษะที่เปล่งประกายลอยขึ้นมาต่อหน้าต่อตาหลิงรัน

หลิงรันตกตะลึง

“หนังสือทักษะอีกครั้งแล้วหรอ หลิงรันได้แต่อำอึ้ง

ระบบยังคงเงียบ

หลิงรันถอนหายใจเล็กน้อยก่อนที่เขาจะเคาะหนังสือส่องแสงในอากาศ

ประโยคคำเล็ก ๆ ปรากฏบนกระดาษชื่อเรื่อง

[หนังสือทักษะเดียว: สาขาทักษะที่ได้รับ – การวิเคราะห์การสแกนด้วย X-ray (ระดับสมบูรณ์)]

หลิงรันถอนหายใจอีกครั้ง เขารู้สึกไม่พอใจ

เมื่อเทียบกับเอ็มอาร์ไอ ระดับเชียวชาญที่เขาได้รับเมื่อไม่นานมานี้เขาได้รับทักษะที่อนุญาตให้เขาอ่าน X-rays ในระดับที่สมบูรณ์แบบ ความครอบคลุมของมันไม่ได้ จำกัด อยู่ที่สี่ขาเช่นกันในกรณีที่ความสามารถในการวิเคราะห์เอ็มอาร์ไอ สแกนได้

อาจกล่าวได้ว่าความสามารถที่ได้รับจากหนังสือทักษะจากหีบสมบัติขั้นกลางเป็นรูปแบบของหนังสือทักษะที่ได้รับจากวิวัฒนาการสมบัติขั้นพื้นฐานในทุกด้าน

แต่!

เมื่อหลิงรันดูรถยนต์หรูหราในลานจอดรถเช่น เมบัส, โรสลอย และ เบนลี่ เขาก็ยังรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย

“คุณต้องการเปิดหีบสมบัติพื้นฐานสามสิบสองอันที่เหลืออยู่หรือไม่?” ถามระบบกรุณา

“อย่าเปิดพวกมันก่อนนะให้ฉันเก็บชุดอื่นในวันพรุ่งนี้และทำให้มันเต็มก่อน” หลิงรันคุ้นเคยกับขั้นตอนนี้มาก แม้ว่าเขาจะไม่สามารถทำการผ่าตัดใด ๆ ได้ในขณะนี้ แต่ก็เป็นเวลาที่ดีที่สุดสำหรับเขาในการรวบรวมหีบสมบัติจากคำขอบคุณอย่างจริงใจ

โดยธรรมชาติเขาต้องทำการผ่าตัดให้ดี โดยปกติแล้วผู้ป่วยจะให้เพียงหีบสมบัติ S จากคำขอบคุณที่จริงใจเพราะผลของการรักษาพยาบาลและกระบวนการไกลที่เนื้อความคาดหวังของพวกเขา ตัวอย่างเช่นหลายคนยังคงนอนอยู่แม้กระทั่งสี่หรือห้าสัปดาห์หลังจากที่พวกเขาได้รับการรักษาเอ็นร้อยหวาย อย่างไรก็ตามการผ่าตัดของหลิงรันทำให้เป็นไปได้สำหรับบางคนที่จะลองเดินตามเวลานั้นซึ่งทำให้มันง่ายสำหรับเขาที่จะได้รับการขอบคุณที่จริงใจ ที่จริงใจ

ที่สำคัญกว่านั้นหลิงรันก็ชอบที่จะเข้าหาผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขาซึ่งมอบหีบสมบัติที่จริงใจให้กับเขาเช่นกัน

ภายใต้สถาณการณ์ปกติแล้วหลิงหรันเป็นที่นิยมผู้ป่วยและครอบครัวของผู้ป่วยมาก

เมื่อเปรียบเทียบกับงานในห้องผ่าตัดที่ทำงานง่ายๆ จิตวิทยาและพฤติกรรมมนุษย์มีความซับซ้อนมากกว่า

เฉพาะผู้ป่วยและครอบครัวของพวกเขาที่มอบหีบสมบัติ S คำขอบคุณที่จริงใจ เท่านั้น สภาพจิตใจที่มีความสุขและตื่นเต้นของพวกเขาคือสภาพจิตใจที่หลิงรันเข้าใจได้ง่าย เขารู้สึกมีความสุขกับพวกเขาในเวลาเดียวกัน

หลิงรันลดหัวของเขาอย่างเงียบ ๆ เขากลับไปที่ห้องในโรงแรมและชกนมร้อนดื่มในห้องครัวของโรงแรม จากนั้นเขานั่งในห้องประชุมขนาดเล็กเพื่อทำให้ตัวอุ่นขึ้น

ในขณะเดียวกันหลิงรันเปิดแท็บเล็ตที่ศูนย์บริการจัดเตรียมไว้และเลือกเวชระเบียนสองสามเล่มเพื่ออ่าน

ระบบเวชระเบียนอิเล็กทรอนิกส์ในศูนย์มัก จำกัด การเข้าถึงของแพทย์ตามลำดับและไม่ค่อยสนใจการรักษาความลับของผู้ป่วย บัญชีของ หลิงรันได้รับการอนุมัติเหมือนกับหัวหน้าแพทย์ ดังนั้นเขาสามารถรับเวชระเบียนได้ทั้งศูนย์และจำนวนเวชระเบียนที่เขาสามารถเข้าถึงได้สูงมาก

ในศูนย์กระดูกและข้อX-ray เป็นการตรวจร่างกายที่จำเป็นต้องทำ

หลิงรันฉายภาพเอกซเรย์หนึ่งในการสแกนลงบนหน้าจอขนาดใหญ่ในห้องนั่งเล่นและเขาสามารถมองเห็นรอยฉีกได้ทันที ประสิทธิภาพนั้นเหมือนกันแม้ว่าเขาจะเปลี่ยนเป็นการสแกนเอ็กซ์เรย์ซ้ำอีกครั้ง

หลิงรันไม่รีบร้อน เขาคาดการณ์การสแกนทีละหนึ่งอย่างช้าๆและอ่าน

รังสีเอกซ์คล้ายกับการสแกนอื่น ๆ พวกเขาเรียนรู้ง่าย แต่ยากที่จะเชี่ยวชาญ ตัวอย่างเช่นการแตกหักที่พบเห็นโดยทั่วไปในแผนกออร์โทพีดิกส์นั้นสามารถตรวจพบได้ง่ายในการสแกนด้วยเอ็กซ์เรย์อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญด้านการถ่ายภาพจะสามารถตรวจจับการแตกหักของกระดูกได้เพียงร้อยละแปดสิบเท่านั้น

เมื่อพวกเขาอ่านการสแกนพวกเขาจะพบรายละเอียดมากมายในการสแกนที่พวกเขาไม่ทราบวิธีจัดการพวกเขา

ตัวอย่างเช่นเป็นตำแหน่งของรอยโรคที่บริเวณรอบนอก, ศูนย์กลาง, ภายในโพรงร่างกายหรือนอกโพรงร่างกายหรือไม่? ขอบแผลชัดเจนหรือคลุมเครือหรือไม่? ขอบเรียบหรือเหมือนเลื่อยไหม? มันมีเส้นขอบหรือไม่? ความหนาแน่นของแผลสูงหรือต่ำมีความสมดุลหรือไม่สมดุลถูกทำให้เป็นแคลเซียมหรือไม่เป็นแคลเซียมหรือไม่?

เมื่อเทียบกับการสแกนเอ็มอาร์ไอการสแกนด้วย X-ray นั้นง่ายกว่ามาก อย่างไรก็ตามการศึกษาจำนวนมากยังคงต้องระบุรายละเอียดจำนวนมากในการอ่านการสแกนด้วย X-ray และสำหรับผู้ที่อ่านการสแกนจะได้รับประสบการณ์

หลิงรันอ่านการสแกนในลักษณะที่เน้นว่าเขาไม่ได้รู้ว่านมร้อนของเขากลายเป็นหวัดอีกครั้ง

*ดิงดอง.*

บางคนกดกริ่ง

หลิงรันลุกขึ้นไปและเปิดประตู เขาเห็นเจียนเทียนยู กับ หยูหยวนและทั้งคู่ยืนอยู่หน้าประตู

“หมอหลิงฉันมาดูสภาพแวดล้อมของคุณพูดจริง ๆ แล้วเรามีพื้นที่ จำกัด ในที่พักในศูนย์ของเราดังนั้นเราจึงไม่สามารถให้คุณพักที่ดีกว่านี้ได้ … ” เจียนเทียนยู พูดในขณะที่เขาเข้า ห้องและเขาก็พูดไม่ออกในวินาทีต่อมา

ห้อง แอมบัพเดอร์ ซึ่งมีขนาด 1,938 ตารางฟุตยืนอยู่ต่อหน้าเขา

มีห้องประชุมขนาดเล็กพร้อมห้องน้ำในตัวห้องนอนพร้อมห้องน้ำในตัวห้องนั่งเล่นพร้อมห้องน้ำในตัวห้องอ่านหนังสือที่ทำหน้าที่เป็นสำนักงานพร้อมห้องน้ำในตัวและห้องครัว

เจียนเทียนยู มองดูที่ด้านหน้าของเขาแล้วเขาก็ถาม หลิงรันด้วยความไม่เชื่อว่า “คุณเพิ่งจองห้องใหม่ด้วยตัวเองเหรอ?

“ไม่ โรงแรมอัพเกรดให้ผม” หลิงรัน ตอบ

“พวกเขาอัพเกรดมันได้อย่างไร? คุณถามพวกเขาอย่างไร?”

“โรงแรมอัพกเกรดด้วยตัวเอง ทำไมผมต้องพูดอะไร” หลิงรันดูที่เจียนเทีนยยู อย่างสับสน

“ไม่ … คุณพักที่นี่สองสามวันโรงแรมไม่สามารถอัพเกรดห้องได้ทุกวันใช่มั้ยตอนนี้โรงแรมกำลังทำกุศลอยู่เหรอ”

หลิงรันไม่เข้าใจความหมายของเขา เขาส่ายหัวแล้วพูดว่า “ผมไม่สนใจสิ่งเหล่านี้”

“ฉัน … ” เจียนเทียนยู รู้สึกรำคาญมากจนลืมไปว่าทำไมเขาถึงไปที่นั่น

โดยธรรมชาติเขาไม่สามารถบอกหลิงหนิงเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ในตอนนี้ ในขั้นต้นเจียนเทียนยูต้องการให้หลิงรันพักคนเดียวเป็นสัญลักษณ์ของความปรารถนาดี แต่เมื่อเขาเห็นห้องชุดโรงแรมขนาดใหญ่ที่หลิงรันพักอยู่ เจียนเทียนยูไม่รู้จริง ๆ ว่าควรพูดอะไร

เขาไม่มีใครอยู่ข้างๆเขาเลย ดังนั้นเขาจึงพูดกับหยูหยวนว่า “คุณไม่คิดว่า หลิงรันเป็นคนโง่บ้างมั้ยเขายังคงสามารถช่วยนักต้มตุ๋นของเขาได้หลังจากที่พวกเขาได้หลอกลวงเขาออกมาจากกระเป๋าของเขาต้องมีบางอย่างผิดปกติกับการอัพเกรดโรงแรม บรรพบุรุษของเราพูดว่า ‘เมื่อมีคนให้บางสิ่งบางอย่างกับคนอื่นเขาหรือเธอต้องการสิ่งอื่นตอบแทน “

หยูหยวน ตอบเขาด้วยท่าทางเฉยๆ “หัวหน้าแพทย์เจียน คุณเคยได้ยินเรื่องราวของ ‘คนที่รอกระต่ายใต้ต้นไม้‘ หรือไม่

“อืม?”

“ ฉันเคยคิดเกี่ยวกับคำถามนั้นเหมือนคุณ แต่ฉันพึงมาเข้าใจว่าคนเช่น หลิงรัน คือคนที่ดูกระต่ายเทียบกับต้นไม้ทุกวันดังนั้นคุณไม่คิดว่ามันเป็นเพียงธรรมชาติที่ความคิดของเขาแตกต่างกัน จากพวกเราเหรอ? “

คำถามของเจียนเทียนยูเต็มไปด้วยความ สับสน

หยูหยวนพยักหน้า “ ใช่แล้วตอนนี้ฉันก็คิดว่าถ้าคุณกินเนื้อกระต่ายทุกวันคุณจะเบื่อมันในที่สุด”

“กษัตริย์ขอให้ฉันออกลาดตระเวนภูเขา … “

หลิงรัน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนที่ปิดริงโทน มันดึงดูดความสนใจของเจียนเทียนยู และหยูหยวน

“เอาล่ะ” หลิงรันตอบก่อนที่เขาจะวางสาย เขากล่าวว่า “ผู้อำนวยการฝ่ายฮวง ได้จองตั๋วสำหรับรถไฟหัวกระสุนหัวหน้าแพทย์เจียงฉันจะออกจากโรงพยาบาลหยุนหัวโดยรถไฟหัวกระสุนทุกวันพรุ่งนี้”

“คุณ … กำลังจะออกไปแบบนั้นเหรอ?” เจียนเทียนยูรู้สึกว่าเขาแพ้ “เราเพิ่งสร้างพื้นที่วอร์ด”

“ไม่เป็นไรฉันจะกลับมาอีกครั้งในพื้นที่วอร์ดนั้นจะไม่ต้องเสียเปล่า” หลิงรันรู้สึกตื่นเต้นมากจนเขาไม่รู้สึกโศกเศร้าที่จะจากไป ในทางตรงกันข้ามเขาคิดถึงความรู้สึกที่คุ้นเคยของโรงพยาบาลหยุนหัว