Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 368
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาผู้อำนวยการและสมาชิกคนอื่น ๆ ของคณะกรรมการกิจการโรงพยาบาลยืนเรียงแถวอยู่ด้านล่างอาคารผู้ป่วยวีไอพี
ผู้อำนวยการฮวง ยืนถัดจากผู้อำนวยการโรงพยาบาลโจว เขาดูจะมุ่งมั่นตั้งใจเป็นอย่างมาก
เมื่อแผนกฉุกเฉินกลายเป็นศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินตำแหน่งของ ผู้อำนวยการฮวงก็นั้นได้รับการปรับเปลี่ยนอย่างมีนัยสำคัญและผู้อำนวยการแผนกขนาดเล็กปกติต้องยืนอยู่ข้างหลังเขา
แน่นอนว่าตำแหน่งที่เขายืนอยู่นั้นไม่ได้มีจุดประสงค์ใดนอกจากเพื่อสนองความพอใจในตนเองของ ผู้อำนวยการฮวงความคิดส่วนใหญ่ของผู้อำนวยการโรงพยาบาลไม่ได้คิดเช่นเขา
ความคิดของผู้อำนวยการโรงพยาบาลนั้นมีความซับซ้อนมาก
ผู้อำนวยการกระพริบราวกับมีบางสิ่งที่เขาต้องการสื่อสารผ่านดวงตาของเขา ‘ฉันสงสัยว่าหัวหน้าหวัง พอใจกับผลการรักษาไหม?’
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่เกี่ยวข้องขยิบตาและตอบด้วยตาของเขาว่า ‘ผลที่ได้คือการเริ่มต้นที่ดี แต่โอกาสของการบาดบริเวณลูกสะบ้ายังคงมีอยู่ หากเขามากล่าวโทษเราในเรื่องนี้เราต้องมองหาคนที่จะรับโทษได้ ‘
รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลมอง ผู้อำนวยการฮวงจากด้านข้าง ดวงตาของเขาเปล่งประกายในแบบที่นักวิชาการต้องการที่จะแต่งบทกวี ผู้อำนวยการฮวงเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมในการรับโทษ หากศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินได้รับประโยชน์พวกเขาก็ไม่สามารถหนีจากความผิดที่เกิดจากความผิดพลาดได้เช่นกัน หากมันเกิดข้อผิดพลาดขึ้นจริงเราจะเลือกผู้อำนวยการฮวงเป็นสายล่อฟ้าให้เรา เพราะส่วนใหญ่ผู้อำนวยการฮวงก็เป็นตัวดูดปัญหาอยู่แล้ว! ‘
แม้แต่ผู้อำนวยการโรงพยาบาลโจวซึ่งเป็นผู้ให้การสนับสนุน ผู้อำนวยการฮวงในขณะนี้ก็เป็นห่วงผู้อำนวยการฮวงเช่นกัน
สำหรับโรงพยาบาลหยุนหัวผู้ป่วยอย่างหัวหน้าหวังมีทั้งโอกาสและความท้าทาย
ถ้าการผ่าตัดประสบความสำเร็จมันเป็นโอกาสและถ้ามันล้มเหลวมันเป็นแค่ความท้าทาย
อย่างไรก็ตามความสำเร็จในการผ่าตัดไม่เหมือนกับความสุขที่ได้รับจากการประสบความสำเร็จในบางสิ่ง ไม่ว่าการผ่าตัดจะล้มเหลวหรือไม่เวลาเท่านั้นเป็นเครื่องพิสูจน์ บางครั้งแม้ว่าการผ่าตัดจะประสบความสำเร็จเนื่องจากสาเหตุต่าง ๆ การวินิจฉันโรคอาจไม่ดีและบางครั้งแม้ว่าทุกอย่างในระยะเวลาการผ่าตัดสมบูรณ์แบบหลายปีต่อมาปัญหาอื่น ๆ อาจเกิดขึ้นและผู้ป่วยอาจทำให้เกิดปัญหาขึ้นและทำให้เขาต้องกับมาที่โรงพยาบาล
ความแตกต่างคือเมื่อคนธรรมดาต้องการได้รับค่าชดเชยพวกเขาจะมองหาม็อบที่ก่อให้เกิดปัญหากับโรงพยาบาล แต่เมื่อเจ้าหน้าที่ระดับสูงต้องการได้รับค่าชดเชยสิ่งต่าง ๆ ก็น่ากลัวมาก
สิ่งที่ทำให้ผู้อำนวยการและผู้อื่นกังวลใจมากที่สุดคือการผ่าตัดที่ผ่านมาของ หลิงรันนั้นประสบความสำเร็จอย่างมากและผลของการผ่าตัดก็มักจะเป็นอย่างเดิมเสมอ
สิ่งที่ยอมรับไม่ได้มากที่สุดคือหัวหน้าวังช่วยผลักดันการจัดตั้งศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินซึ่งอาจทำให้ฝ่ายอื่นไม่พอใจมากขึ้น
ผู้อำนวยการโรงพยาบาลและรองผู้อำนวยการโรงพยาบาลติดต่อกันผ่านสายตา แต่ในท้ายที่สุดพวกเขาไม่สามารถหาแผนที่สมเหตุสมผลได้
ต้นจีนที่เป็นร่มกันแดดหน้าอาคารผู้ป่วยวีไอพีหายใบไปทีละใบเหมือนฟันหินปูนที่ทำความสะอาดฟันจากทันตแพทย์
บางส่วนของความมืดรวมเข้าด้วยกันเหมือนสิวหัวดำเม็ดหนึ่ง
ไม่มีแปลงที่ถูกตัดแต่งในสวน พุ่มไม้เหล่านั้นงอกขึ้นมาตามที่พวกมันพอใจเช่นเดียวกับสิวหัวขาว
ผู้กำกับจ้องที่แผนการที่ไม่ได้รับอนุญาตในสวนเพราะกลัวว่าพวกเขาจะทำให้การประชุมวันนี้ล้มเหลว
รถแอลพาส มาถึงอาคารผู้ป่วยวีไอพีติดๆกัน
ผู้อำนวยการและคนอื่น ๆ สั่นสะเทือนและร่างกายของพวกเขาเริ่มปล่อยอะดรีนาลีนอย่างบ้าคลั่งในร่างกายของพวกเขา
เลขานุการของหัวหน้าหวังเป็นคนแรกที่ลงจากรถ จากนั้นเขาก็ปิดประตูก่อนที่เขาจะมาถามว่า “หมอหลิงอยู่แถวนี้หรือเปล่า”
“ หลิง…” ความคิดของผู้อำนวยการฮวงว่างเปล่าซักครู่ก่อนที่เขาจะหันหลังกลับและถามว่า
“ฉันไม่รู้”
“ฉันไม่เห็นเขา”
“ใครเห็นเขาบ้าง?”
“ถ้าเขามาเราจะได้เห็นเขาอย่างแน่นอน”
ใบหน้าของผู้อำนวยการฮวงแข็งตัวเป็นหน้ากาก ผู้ป่วยมารับการรักษา แต่แพทย์ผู้รับผิดชอบไม่อยู่ในบริเวณนั้น จากนั้นผู้ป่วยมาที่นี่เพื่อทำอะไร?
“ผู้อำนวยการฮวงไม่ได้ส่งคนไปเชิญหมอหลิงเหรอ?” รองผู้อำนวยการโรงพยาบาลโจวพูดออกมาเสียงดัง
“ พอดีว่าหมอหลิงไม่ได้อยู่ที่นี้เพราะเขารออยู่ในห้องแล้ว” ผู้อำนวยการฮวง หัวเราะสองสามครั้ง มันเป็นความพยายามอย่างมากที่เขาหยุดยั้งไม่เขาหลุดคำสบถออกมา
เป็นเรื่องปกติของรองผู้อำนวยการโรงพยาบาลโจวที่จะชอบโยนความผิดให้กับคนอื่น ต้องมีใครสักคนมองหาหมอหลิงและเรียกเขามาหา
เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ยกหูโทรศัพท์และโทรเรียกหมอหลิง
ผู้อำนวยการฮวงดูอย่างเงียบ ๆ ก่อนที่เขาจะพูดว่า “หมองหลิงนั้นยุ่งมากอย่าพึงใจร้อนไปนั่งรอเขาที่ห้องกันก่อน”
เมื่อเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์อธิบายสิ่งต่าง ๆ อย่างละเอียดทางโทรศัพท์ว่ามีคนมาหาเขาและแจ้งว่า “หมอหลิงให้กลับที่ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน”
“ผมจะไปบอกหัวหน้าวัง” ผู้อำนวยการฮวงต้องการรับผิดชอบในเรื่องนี้
ตำแหน่งของเขาถึงจะไม่สูงมาก แต่เขาอยู่ในช่วงอายุที่เหมาะสมที่จะเป็นคนที่ตำหนิความผิดพลาดของคนอื่น แต่จะไม่ได้รับการกำหนดเป้าหมายจากผู้นำและป้อมปราการทางจิตใจของฉัน
สมาชิกคณะกรรมการบริหารโรงพยาบาลกลุ่มหนึ่งเฝ้าดู ผู้อำนวยการฮวง ไปที่รถแอลพาท
ในไม่ช้า ผู้อำนวยการฮวงก็กลับมาพร้อมกับความภาคภูมิใจ เขาเผชิญหน้ากับฝูงชนและพูดว่า “หัวหน้าวังจะหาดูหลิงรันโดยตรงในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน”
“โอ้เราจะปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร”
“ทำไมคุณไม่โทรหมอหลิงก่อนไป?”
“ตอนนี้คุณกำลังพยายามทำอะไร?
อย่างไรก็ตามผู้อำนวยการและฝ่ายต่อต้านคนอื่นไม่ได้รับความสนใจ พวกเขามองดูไปที่รถ เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง จากนั้นพวกเขาก็วิ่งไปที่ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน
หลิงรันอยู่ในห้องบำบัดที่ชั้นล่าง เขาทำการตรวจติดตามผู้ป่วยที่มาถึงตรงเวลา
การตรวจสอบติดตามผลในประเทศจะต้องมีการนัดหมายโดยใช้การนัดหมายที่ทำผ่านการโทรศัพท์ เนื้อหาของการตรวจสอบติดตามส่วนใหญ่ยังขึ้นอยู่กับการสอบถาม แพทย์จะขอให้ผู้ป่วยเข้ารับการตรวจสุขภาพอย่างสม่ำเสมอหรือรับการตรวจสุขภาพตามกำหนดเวลา
อย่างไรก็ตามมีโรงพยาบาลระดับตติยภูมิเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นที่สามารถบรรลุระดับการติดตามในจีน โรงพยาบาลเพียงไม่กี่แห่งเช่นโรงพยาบาลวิทยาลัยการแพทย์ปักกิ่งสามารถคงอยู่เป็นเวลานาน
วิธีหนึ่งที่จะแยกแยะความแตกต่างระหว่างโรงพยาบาลที่น่าทึ่งและโรงพยาบามือสมัครเล่นเกรด A คือการดูว่าพวกเขาทำการรักษาได้ดีเพียงใด ผู้ป่วยทุกคนในโรงพยาบาลเกรด A ที่น่าตื่นตาตื่นใจเช่นโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยปักกิ่งให้ผู้ป่วยทุกคนได้รับการติดตาม สำหรับโรงพยาบาลเกรด A เรื่องดังกล่าวมักจะได้ยิน: ผู้ป่วยที่เป็นโรค XX ไม่ฟังฉันเขาหรือเธอยืนกรานที่จะกลับบ้านและเมื่อเราเห็นผู้ป่วยอีกครั้งโรคนั้นก็แพร่กระจายไปจนไม่สามารถเขาได้แล้ว…
ความจริงเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะพวกเขาไม่ได้ติดตามผล
โรงพยาบาลหยุนหัวถือเป็นโรงพยาบาลที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งในบรรดาโรงพยาบาลท้องถิ่น การติดตามผลการวิจัยมักจะทำ การติดตามระดับผู้ดูแลและการติดตามแบบพิเศษได้กระทำเป็นครั้งคราว แต่การติดตามตามปกติของสถาบันสามารถทำได้เพียงผิวเผินเท่านั้น
หลิงรันกำลังทำการติดตามเฉพาะกับองค์ประกอบของการวิจัยในครั้งนี้ หลังจากโทรศัพท์แล้วเขาก็จัดการให้คนไข้ส่วนใหญ่ของเขามาพบแพทย์ตามนัด
แม้ว่าจะมีเพียงสามในสี่ของผู้ป่วยที่กลับมาตรวจร่างกายตามกำหนดเวลา แต่ห้องรักษาก็ยังคงเต็มอยู่ดี
เมื่อหัวหน้าวังเข้ามาเขาเห็นผู้ป่วยจำนวนมากและหลิงรันผู้ซึ่งได้รับการต้อนรับจากผู้ป่วยของเขา
“หมอหลิงหัวหน้าวังอยู่ที่นี่” เจ้าหน้าที่จากฝ่ายกิจการทางการแพทย์ที่ได้แจ้งมายังหลิงรันและแจ้งเตือนเขาอย่างรวดเร็ว
“ตกลง.” หลิงรัน เขียนเวชระเบียนสำหรับผู้ป่วยที่เขากำลังตรวจสอบอยู่ก่อนที่จะมองไปที่ประตู
หัวหน้าวังสนับสนุนตัวเองด้วยไม้เท้าและหลานสาวของเขาวังฮุ่ยยืนอยู่ข้างเขาและถือศอกอย่างเชื่อฟัง
“หมอหลิงฉันมาที่นี่เพื่อตรวจสุขภาพฉัน” หัวหน้าวังดูผู้ป่วยรอบ ๆ ตัวเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็นและยิ้ม “ฉันไม่ได้คาดหวังให้คุณทำการตรวจสอบติดตามอย่างแท้จริง”
“ฉันจะทำอะไรอีก หลิงรันดูหัวหน้าวังอย่างแปลกประหลาด
หัวหน้าวังตกตะลึงกับคำถาม จากนั้นเขาก็หัวเราะอีกครั้ง
จากประสบการณ์ชีวิตของหัวหน้าวังเขาสามารถให้คำตอบต่าง ๆ ถึงร้อยคำถามที่หลิงรันถามในตอนนี้
อย่างไรก็ตามในขณะที่เขาเผชิญกับการแสดงออกอย่างจริงจังของหลิงรันหัวหน้าวังไม่ต้องการใช้คำตอบเหล่านี้เพื่อสร้างความสับสนให้กับการรับรู้ของหลิงรันอีก
“มีหมอน้อยมากเต็มใจที่จะติดตาม” หัวหน้าวังหัวเราะ เขาทำการวิจัยอย่างสม่ำเสมอและเขารู้ปัญหาทั้งหมดและสิ่งที่บุคคลต้องจัดการเมื่อเขาต้องทำการตรวจสอบติดตาม
หัวหน้าหวังก็ค่อนข้างแปลกใจที่หลิงรันอดทนมากพอที่จะติดตามผลและทำในสิ่งที่แพทย์คนอื่นคิดว่าไร้ประโยชน์
หลิงรันยิ้มอย่างไร้อารมณ์
สำหรับเขาในขณะที่มันน่าสนใจที่จะทำศัลยกรรมดูหนังและทำการทดลองบางอย่างในด้านการวินิจฉัยก็ดีเช่นกัน
หัวหน้าหวังสมัครใจเข้ามาในฝูงชนและเข้าร่วมคิวเพื่อรับการตรวจสอบติดตามผลของพวกเขา
หวังฮุ่ยหลานสาวที่อายุน้อยที่สุดเบิกตากว้างและจ้องมองหลิงรานราวกับว่าเธอไม่สามารถเห็นเขาได้อีกหลังจากนี้
“การกู้คืนของกล้ามเนื้อของคุณมันยอดเยี่ยมไม่มีปัญหา” หลิงรันให้คำอธิบายและดำเนินการตรวจร่างกายเช่นกัน
แม้ว่าเข่าของเขาจะถูกตรวจสอบโดยแพทย์มืออาชีพและเขาก็บอกว่าการฟื้นตัวของเขาเป็นไปด้วยดีหัวหน้าหวังยังรู้สึกโล่งใจเมื่อเขาได้ยินคำพูดของหลิงรัน
“โอ้โดยวิธีการที่ฉันนำเพื่อนในครั้งนี้เขายังต้องการที่จะตรวจสอบเข่าของเขา” เมื่อหัวหน้าหวังเสร็จสิ้นการตรวจติดตามผลของเขาแนะนำผู้ป่วยที่มาพร้อมกับเขา
โจวซินเยียน พยายามส่งสัญญาณไปยังหลิงรันตามหลังหัวหน้าหวังผ่านสายตาของเขา ‘ถึงแม้คุณจะมาจากที่อื่น แต่คุณจะได้รับการเลื่อนตำแหน่ง … ‘
น่าเสียดายที่หลิงรันไม่ได้สังเกตสัญญาณใดๆไปที่โจวซินเยียน
ผู้ป่วยที่มาพร้อมกับหัวหน้าหวังก้มหลังของเขาและโค้งคำนับให้หัวหน้าหวังเขาจึงหันกลับ แต่เพราะเขาก้มหลังของเขาเป็นเวลานานเข่าของเขาจึงเจ็บปวดจนไม่สามารถลุกขึ้น …
เขาถือเป็นตัวอย่างที่ดีของผู้ป่วยที่ดี
