Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 374
EP 374
By loop
“หมอหลิงเสื้อผ้าป้องกันมาแล้ว” นางพยาบาลคนหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ๆ พร้อมกล่องในมือ
“เปิดออก.” หลิงรันรีบออกคำสั่งทันที
หลิงรันสั่งชุดป้องกันพิเศษเผื่อได้ใช้มันในอนาคต สำหรับทีมการรักษาชุดป้องกันแบบใช้ครั้งเดียวที่มีค่าใช้จ่ายหลายสิบหยวนต่อชุดอาจกล่าวได้ว่าเป็นวัสดุสิ้นเปลืองราคาถูกและถูกนำมาใช้กันทั่วไป สามารถซื้อได้เมื่อพวกเขาเรียกว่าตัวแทนขายยาที่พวกเขารู้จักมาซื้อ
เมื่อเจิ้งจุนผู้ฝึกงานได้ยินเรื่องนี้เขารีบไปข้างหน้าและฉีกกล่อง เขาเห็นว่าด้านในของกล่องถูกทำเครื่องหมายด้วยคำภาษาจีนที่คุ้นเคย: ดูปองท์
“ผู้อำนวยการฮวง จะไม่จ่ายเงินคืนให้ใช่มั้ย” เมื่อหมอลู่พูดเช่นนั้น สิ่งแรกที่อยู่ในใจของเขาคือราคาที่แสนแพงแค่ไหน
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงชุดป้องกัน แต่ก็มีความแตกต่างทางเทคโนโลยีในตัวของชุดเหล่านี้และความแตกต่างของเทคโนโลยีนั้นจะกำหนดความแตกต่างของราคาระหว่างแบรนด์ของชุดป้องกันที่เลือกใช้เด้วย
หยูหยวนพลิกกล่องและเห็นข้อความเกี่ยวกับชุดป้องกันที่มีขนาด xxxS เธอก็โล่งใจและพูดว่า “ถ้าเราไม่สามารถขอเงินคืนได้ฉันจะยอมจ่ายเงินซื้อชุดนี้เองก็ได้ มันราคาไม่กี่ร้อยหยวนเท่านั้น”
“นั่นสมเหตุสมผล”
“ฟังดูสมเหตุสมผล”
“เธอนี้ใจกว้างจริงๆสำหรับเรื่องเงินนะ”
เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ในห้องผ่าตัดได้แต่พยักหน้าพร้อมกัน
หมอลู่พยักหน้าในขณะที่เขาพูดว่า “บริษัทฉางซี ค่อนข้างดีพวกเขาส่งชุดป้องกันรุ่นดูวอง มาให้ฉัน ฉันได้ยินมาว่าชุดป้องกันของ ดูวองตอนนี้มันขาดตลาดแล้ว“
“อันที่จริงทุกครั้งที่มันขาดตลาด จะเป็นช่วงวิกฤตไข้หวัดนกไม่ใช่หรือยังไง ช่วงนี้เกิดวิกฤตโรคอะไรมากหรือเปล่า”
“นั่นไม่จำเป็นต้องเป็นความจริงเมื่อของที่ใช้นโรงพยาบาทมีราคาขึ้นมา หมอลู่เป็นกังวลมากเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ เขาหัวเราะและพูดว่า “โรงพยาบาลจะชอบถ้าราคามีความผันผวนหากราคาถูกกำหนดไว้ในโรงพยาบาลโรงพยาบาลจะซื้อได้อย่างไรถ้าผู้ขายเหล่านี้ผูกสิ่งที่จะขายผลิตภัณฑ์ของตนแพงกว่าผลิตภัณฑ์ในประเทศสามถึงสี่เท่า”
“ราคาไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณภาพหรอกหรอ” เจิ้งจุนเด็กฝึกงานได้ แต่ถาม
“คุณภาพนั้นเป็นแค่ตัวชี้วัดราคาแค่นั้นมันยังมีปัจจัยอื่นๆอีก” หมอลู่หัวเราะสองสามครั้งและสัมผัสกับชุดป้องกันในถุงพลาสติกของเขา เขากล่าวว่า“ ท้ายที่สุดแล้วคนที่ซื้อพวกทันไม่ใช่คนที่กำลังเสี่ยงอยู่ เธอเห็นแผนกกี่แผนกที่ซื้อชุดป้องกันที่ดีที่สุด?”
“พวกเขาต้องยึดมั่นในมาตรฐานใช่มั้ย” เสียงของเจิ้งจุนอ่อน
หยูหยวนมองเจิ้งจุนให้ดูราวกับว่าเธอกำลังมองหาเก้าอี้ที่นุ่มนวลและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณคิดว่าพวกเขายึดมั่นในมาตรฐานเช่นกัน เมื่อเทียบกับอัตราการตายของเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์”
แพทย์ฝึกหัดสาวสังเกตเห็นน้ำเสียงที่ดุเดือดของเธอและไม่กล้าเถียงอีกต่อไปทันที
*ปังปัง.*
มีคนเคาะประตูเข้าห้องผ่าตัดอีกครั้งหวางเมาชิ ตามหลังพยาบาลมาขณะที่เขาถือชุดป้องกันกล่อง เขาก้มหน้าทักทายทุกคนก่อนจะเดินเข้าไป
“หมอหลิงคุณบอกว่าคุณต้องการชุดป้องกันดังนั้นผมจึงรีบวิ่งไปที่ห้องเก็บของเพื่อรวบรวมพวกมันมาให้คุณ ผมนำชุดป้องกันทั้งหมดมาไว้ในห้องเก็บของแล้ว” หวางเมาชิ แสร้งทำเป็นเหนื่อยหอบเล็กน้อยเพื่อแสดงว่าเขากำลังทำงานหนัก
เขาจ้องมองหลิงรัน ล้มลงบนกล่องหวางเมาชิจัดขึ้น เขาหันหัวของเขาไปที่กล่องของชุดป้องกันที่เพิ่งถูกนำมาให้
หวางเมาชิยังเห็นชุดป้องกันอีกกล่องวางไว้
ในขณะนั้นใจของหวางเมาชิก็รู้สึกเจ็บปวด
ตัวแทนขายยามีความภักดีต่อแพทย์ ตัวแทนขายยาจะทำทุกอย่างพร้อมกับแพทย์ที่ดูแลทีมรักษา พวกเขาแทบจะทุ่มเทเวลาทุกอย่างให้กับกันและกับ พวกเขาจะจ่ายค่าเล่าเรียนค่าหลักสูตรและส่งพวกแพทย์ไปทัศนศึกษา หากตัวแทนขายพบกับแพทย์ที่ชอบดื่มเบียร์พวกเขาจะดื่มกับพวกเขาจนกว่ากะเพาะจะทะลุ หากตัวแทนขายยาพบกับแพทย์ที่ชอบดื่มซุป พวกเขาก็จะดื่มมันจนถึงก้นหม้อ หากตัวแทนขายยาพบกับคนที่ชอบร้องเพลงพวกเขาจะร้องเพลงกับพวกเขาจนกว่าพวกเขาจะมีต่อมทอนซิลอักเสบหนอง พวกเขาจะดูแลพวกหมอทีละเล็กทีละน้อยจนกระทั่งพวกเขาอ้วน
แน่นอนว่าไม่ใช่สำหรับพวกเขาที่จะทำงานกับตัวแทนขายยารายอื่น
หวางเมาชิ มองดูหลิงรัน อย่างอนาถ
หลิงรันไม่ได้ให้เขามองแวบ ๆ และบอกกับเจิ้งจุนว่า “แกะกล่องนี้ด้วย”
เจิ้งเหอจุนก้าวไปข้างหน้าและหยิบกล่องจากหวางเมาชิ เมื่อเขาเปิดมันออกมาเขาก็เห็นแบรนด์นอก: เซอร์ดอง
หวางเมาชิ ยังเห็นคำว่า ‘ดูวอง‘ ในอีกกล่องและเขาอธิบายทันที “บริษัท ของเราเป็นตัวแทนของ เซอร์ดอง ในตอนนี้และพวกเขาเคยทำงานในฐานะผู้ผลิตให้กับ ดูวอง ตอนนี้พวกเขาเพิ่งเริ่มสร้างแบรนด์ของตัวเองแบรนด์ของพวกเขายังไม่มีชื่อเสียง แต่คุณภาพค่อนข้างดี”
หวางเมาชิ นำ ‘เซอร์ดอง‘ ออกมาในขณะที่เขาพูดและต้องการมอบมันให้กับแพทย์
ทุกคนหัวหน้าหนีและแสร้งทำเป็นไม่เห็นเขา
“กษัตริย์ขอให้ฉันออกลาดตระเวนภูเขา … “
โทรศัพท์ของ หลิงรัน ดังขึ้น
“สวัสดีครับ.” หลิงรันพยักหน้าเมื่อเห็นหวางเมาชิ
หวางเมาชิไม่มีทางเลือกนอกจากต้องถอยออกจากห้องผ่าตัดอย่างไม่เต็มใจ
“ผู้ป่วยจะมาถึงในไม่ช้าทุกคนเตรียมพร้อมที่จะสวมใส่ชุดป้องกันของคุณ” หลิงรันวางสายโทรศัพท์และอธิบายสถานการณ์
“หมอหลิงผมขอตัวกลับไปก่อนโทรหาผมได้ถ้ามีอะไรที่คุณต้องการให้ผมช่วย” หวางเมาชิ หันหลังกลับและออกโดยไม่หันหลังกลับ เขารู้ว่าไวรัสเอดส์จะไม่ถูกส่งผ่านทางอากาศและพวกเขาพบกันในขณะที่หลิงรันไม่ได้ทำการผ่าตัด มันยากมากที่เขาจะติดเชื้อ แต่อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่อยากเสี่ยงอยู่ดี?
หวางเมาชิจับใบหน้าของเขาและคิดว่า ‘ฉันหล่อมาก ฉันไม่อยากทำให้หน้าที่หล่อเหลาของฉันเสี่ยงกับโรคนี้อย่างแน่นอน ‘
หลิงรันหันไปหาหยูหยวนและพูดว่า “ให้นักศึกษาฝึกงานสวมใส่ชุดป้องกันคุณสามารถใช้ชุดป้องกันทีพึงมาได้เมื่อสักครู่ใช่ในการฝึกฝนครั้งนี้ได้”
หลังจากหยุดพักหลิงรันพูดอีกครั้ง “นักศึกษาฝึกงงานพวกคุณไม่ต้องดูการผ่าตัดนี้ก็ได้ มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของพวกคุณเอง”
หยูหยวนเห็นด้วยกับคำร้องขอของเขาและมองหน้าทั้งสามคนขณะที่เธอพูดว่า “คุณได้ยินสิ่งที่หมอหลิงพูดแล้ว ถ้าไม่ต้องการฝึกฝนในรอบนี้สามารถยืนรออยู่ข้างนอกได้?”
เด็กชายสองคนลังเลสักครู่ก่อนจะพยักหน้า พวกเขาไปรับชุดป้องกันหนึ่งชุดจากกล่อง เซอร์ดอง ก่อนที่พวกเขาจะหยิบอีกชุดจากกล่องดูปองท์
กวนเฟยรู้สึกราวกับว่าเสียงของเธอติดอยู่ในลำคอของเธอและใบหน้าของเธอซีด เธอพูดว่า “ตอนนี้ฉันรู้สึกขนลุกไปทั่วร่างกายเลย”
“คุณสามารถออกไปข้างนอกและรอ” หยูหยวนไม่ได้แสดงท่าทางแปลกใจใด ๆ ออกมา
หมอหลู่เองก็หันไปดูเหลียนเฟยอย่างรวดเร็ว เพราะเขาเห็นว่านักศึกษาฝึกงานเหล่านี้อยู่ในนี้ก็ไม่อาจช่วยอะไรเขาได้
นักศึกษาฝึกงานในโรงพยาบาลเปรียบเหมือนล่อในโรงสี คนที่สวยงามพอจะทำงานน้อยลงและกินอาหารมากขึ้น แต่ถ้าพวกมันไม่สามารถทำงานหนัก … พวกมันก็ไร้ประโยชน์
“ ฉัน…ฉันกลัวนิดหน่อย” กวนเฟยมองดูสภาพแวดล้อมของเธออย่างน่าสงสาร จากนั้นเธอมองดูหลักสูตรของเธอเจิ้งจุนและเซียงซู่หมิง
เซียงซู่หมิงรู้สึกไม่สบายใจภายใต้สายตาของเธอ เขาถอนหายใจและพูดว่า “เราจะไม่ควรอยู่ที่เตียงผ่าตัด เราน่าจะเป็นผู้สังเกตการณ์จะกลัวอะไรไป”
“ไม่น่าจะเกิดอะไรกับเราได้นะ” กวนเฟยมุ่ยและทำท่าน่ารักตามธรรมชาติ
เซียงซู่หมิงอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “มีโอกาสอีกหนึ่งล้านที่คุณจะตั้งครรภ์เมื่อคุณมีเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัย … “
“เฮ้! เธอหมายถึงอะไร” ใบหน้าของกวนเฟยเป็นสีแดงและเธอจ้องมองที่เซียงเสี่ยวหมิงไม่กี่วินาทีก่อนที่เธอจะตะโกนด้วยความโกรธ “เธอนี้มันนางอสรพิษชัดๆ!”
เซียงซู่หมิงยักไหล่และเงียบไป
กวนเฟยโกรธมากเธอสวมชุดป้องกันโดยไม่ลังเลและเปิดกระเป๋า
“หยุด!” ถึงแม่หยูหยวนจะตัวเล็กแต่เสียงของเธอที่ดังออกมาเหมือนเสียงคำราม กวนเฟยคนนี้หวาดกลัวจนกระทั่งเธอกลับมาขนลุกอีกครั้ง
“พวกคุณล้างมือแล้วหรือยัง? จุดสำคัญของการสวมใส่ชุดป้องกันคืออะไร?” เสียงของหยูหยวนดังก้องอยู่ในห้องผ่าตัด “วางลง”
กวนเฟยไม่กล้าที่จะต่อต้าน มือของเธอสั่นเทา เธอใส่ชุดป้องกันกลับเข้าไปในกล่อง
หยูหยวนไม่มีความสุขมากยิ่งขึ้นเธอพูดอย่างโหดเหี้ยม “ทำไมคุณถึงดูอารมณ์ฉุนเฉียวในห้องผ่าตัดมาทำล่ะถ้าคุณไม่อยากทำก็ออกไป
“ยืนตัวตรง.
“ ถ้าคุณมีอารมณ์ให้ไปโกรธแฟนของคุณนี่คือสิ่งที่คุณสามารถทำหน้าที่อย่างดุเดือด?”
เสียงของหยูหยวนดังขึ้นและคำพูดของเธอทำให้ตาเฟ่ยน้ำตาไหลด้วยน้ำตา
“เธอควรเช็ดน้ำตาเหล่านั้นให้ดีกว่านี้! อะไรคือสิ่งที่ทำให้ร้องไห้? เธอกล้าผ่าตัดในห้องผ่าตัดรึป่าว บอกฉันมาหน่อยถ้ามันไม่ตรงใจฉันจะส่งเธอกลับไป
“ถ้าเธอไม่อยากเป็นหมอจงออกไปเป็นอะไรที่ดีกว่าหมอ? เธอจะได้รับเงินเพียงไม่กี่พันหยวนต่อเดือนและเธอไม่สามารถที่จะซื้อลิปสติกดีๆได้”
“ วันนี้เราต้องรักษาผู้ป่วยโรคเอดส์บางทีพรุ่งนี้เราจะต้องรักษาผู้ป่วยด้วยโรคไข้หวัดนกมีผู้ป่วยจำนวนมากในห้องฉุกเฉินที่เราไม่สามารถทำการถ่ายเลือดได้ – การติดเชื้อที่ถ่ายทอดได้ก่อนที่เราจะดำเนินการกับพวกเขาและเธอจะทำอะไรได้บ้าง? “
การร้องไห้สะอึกสะอื้นของเกาเฟย หยุดลง
เสียงของหยูหยวนนุ่มนวลขึ้น “ตอนนี้เธอมีชุดป้องกันอย่างน้อยหลากหลายให้เลือกคุณคิดว่าชุดป้องกันเหล่านี้ได้รับการพัฒนาอย่างไรทั้งหมดมาจากเลือดเหงื่อและน้ำตาของบุคลากรทางการแพทย์และบทเรียนที่พวกเขาเรียนรู้ ในช่วงที่โรคซาร์สมีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ทั้งในและต่างประเทศจำนวนมากติดเชื้อในที่ทำงานหากเธอติดเชื้อในเวลานั้นเธอจะทำยังไง?
กวนเฟยไม่พูดอะไรและเธอได้แต่อึ้ง
“นักศึกษาฝึกงานทั้งสามออกมากับฉันและเรียนรู้วิธีการสวมใส่ชุดป้องกัน” ตอนนี้หยูหยวนไม่ได้ให้โอกาสพวกเขาเลือกอีกต่อไป
