Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 691

EP 691

By loop

โจวซินเยียนรู้สึกเหมือนว่าเขาจะต้องอยู่บนเรือตลอดไป ในที่สุดเสียงที่รอคอยมานานก็ดังขึ้น

“เราเกือบจะถึงแล้ว เตรียมลงจากเรือ” เสียงของสมาชิกผู้มีประสบการณ์ในทีมกู้ภัยนั้นค่อนข้างแหบ

โจวซินเยียนส่งขวดน้ําให้เขาแล้วพูดว่า “ดื่มน้ําให้หน่อยสิ คุณพูดมาตลอดการเดินทางหรือไม่”

“ใช่” สมาชิกทีมกู้ภัยที่มีประสบการณ์รู้สึกเบื่อหน่ายเล็กน้อย เขาดื่มน้ําและมองไปที่น้ําข้างหน้าสักพักก่อนจะพูดว่า“สมาชิกบางคนในทีมยังเด็กเกินไปและพวกเขาก็กังวล”

“การทํางานในทีมกู้ภัยค่อนข้างอันตรายใช่ไหม” โจวซินเยียนถามด้วยรอยยิ้ม

สมาชิกทีมกู้ภัยมากประสบการณ์หัวเราะอย่างเหยียดหยาม จากนั้นเขาก็หันไปมองใบหน้าเหี่ยวย่นของโจวซินเยียนและเขาก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว “คุณไม่ค่อยออกทะเลใช่ไหม”

“บอกความจริงฉันได้นั่งบนเรือเพียงไม่กี่ครั้ง นี่อาจจะเป็นการนั่งเรือที่ยาวนานที่สุดของฉัน ฉันเคยไปทริปตกปลากับเพื่อน ๆ มาก่อน ฉันเคยล่องเรือครั้งเดียวและมันไม่ได้รู้สึกเหมือนอยู่ในทะเลเลย” โจวซินเยียนยักไหล่เพื่อคลายกล้ามเนื้อ หลังจากนั่งเรือมานานเช่นนี้ก็รู้สึกเหนื่อยและกลัว ร่างกายของเขาก็มีความแข็งแรงไม่มากเช่นกัน

สมาชิกทีมกู้ภัยที่มีประสบการณ์จ้องมองไปข้างหน้า และพูดช้าๆ ว่า“คนในอุตสาหกรรมของฉันมักพูดว่าพายุทําให้คนตาบอด ลองนึกภาพว่ามันเหมือนกับบนบกเมื่อฝนตกและลมมีความรุนแรงแล้วเปรียบเทียบกับมัน เหมือนกับว่าสิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นที่ทะเลหรือไม่ เรายังคงต้องมองหาเรือเพื่อช่วยเหลือผู้คนเมื่อเกิดพายุในทะเล…”

ในขณะที่เขาพูดเขาม้วนกางเกงขึ้นเพื่อเผยให้เห็นรอยแผลเป็นที่ลึกและยาวบนต้นขาของเขา

แผลเป็นดูน่าเกลียดเล็กน้อยและการเย็บมันดูเหมือนกิ่งไม้ แต่ก็ยังดีที่มีแผลไม่เล็กน้อย โจวซินเยียนใช้เวลาเพียงแวบเดียวก็รู้ว่าบาดแผลฉีกขาดลึกมาก เขาคิดว่าต้องใช้เวลานานมากกว่าที่แผลจะฟื้นตัวหลังจากที่เย็บแล้ว

“ฉันได้รับบาดเจ็บเมื่อฉันไถลตกเสากระโดงเรือของใครบางคนเพราะต้นขาของฉันติดเชือก ถ้าเป็นลวดแทนฉันคงตายไปแล้ว” ใบหน้าของสมาชิกทีมกู้ภัยที่ค่อนข้างมีประสบการณ์รู้สึกโล่งใจ “มันค่อนข้างตลกสําหรับสมาชิกในทีมกู้ภัยที่ต้องลงเอยด้วยการเป็นคนไข้ แต่เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ โอ้คุณไม่สามารถคาดเดาได้ ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในขณะที่คุณอยู่ในทะเล โชคดีมากที่ฉันมีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้”

สมาชิกทีมกู้ภัยที่มีประสบการณ์หยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อและถือไว้ระหว่างริมฝีปากของเขา

โจวซินเยียนพยักหน้า “มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย”

“เหอ..” สมาชิกทีมกู้ภัยมากประสบการณ์ยิ้มอีกครั้ง “มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเมื่อมีพายุระดับ 4 ไม่ใช่เรื่องง่าย ในการเดินทางไปยังเรืออับปางในขณะที่มีลมพัดรุนแรง ไม่ใช่เรื่องง่ายที่นักดําน้ําลึกจะลงไปใต้ทะเลโดยมีเชือกผูกติดกับลําตัว และฉันจะอธิบายพายุประเภทที่ 7 ได้อย่างไร … ฉันเดาว่าฉันควรจะบอกว่าเราจะทิ้งสิ่งต่างๆไปสู่ชะตากรรม “

โจวซินเยียนถึงกับพูดไม่ออกทันที เขาไม่รู้ด้วยซ้ําว่าพายุระดับ 7 เป็นอย่างไร

อย่างไรก็ตามแม้ว่าทะเลข้างหน้าของพวกเขาจะสงบในขณะนี้ โจวซินเยียนก็รู้สึกหวาดกลัวกับสิ่งต่างๆมากมาย

* ผู้ที่ทํางานในศูนย์ช่วยเหลือของเราจะต้องได้รับการตรวจร่างกายประจําปี มีพวกเราเพียงไม่ถึงร้อยคนและพวกเราเจ็ดคนต้องทนทุกข์ทรมานจากเนื้อร้ายในหลอดเลือด.. “สมาชิกทีมกู้ภัยที่มีประสบการณ์จ้องไปข้างหน้า และถามทันใด” คุณรู้ไหมว่าทําไมฉันให้คําปรึกษาน้องจางเป็นเวลานานขนาดนี้?

โจวซินเยียนส่ายหัว

สมาชิกทีมกู้ภัยมากประสบการณ์ก็หัวเราะเบา ๆ” เขาน่าจะแต่งงานในวันมะรืนนี้”

โจวซินเยียนตกใจ” แล้วทําไมเขายังเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจ” “ตัวของทุกคนถูกยกเลิกเนื่องจากนี่เป็นภารกิจช่วยเหลือที่สําคัญ…เขาไม่พอใจเป็นส่วนใหญ่ เขาจองห้องจัดเลี้ยงและทางโรงแรมไม่ยอมให้เขายกเลิกการจอง โรงแรมไม่ยอมแม้แต่จะให้ส่วนลดกับเขาด้วยการลดจํานวนโต๊ะ แม้ว่าเขาจะเดินหน้างานแต่งงานสมาชิก ทุกคนในทีมช่วยเหลือก็ไม่สามารถเข้าร่วมได้ พ่อแม่ของเจ้าสาวของเขาไม่เคยเห็นด้วยกับการแต่งงานที่จะเริ่มขึ้นเลย และตอนนี้มันเกิดขึ้นแล้วฉันไม่รู้จะพูดอะไรกับเขา… “สมาชิกทีมกู้ภัยที่มีประสบการณ์ส่ายหัว และโพล่งออกมาถึงความผิดหวังที่เขาเก็บงําไว้ในตัวเขาตลอดการเดินทางไปโจวซินเยียน

เมื่อโจวซินเยียนได้ยินเช่นนั้นเขาก็พบว่าสถานการณ์ค่อนข้างสิ้นหวังเช่นกัน สิ่งต่างๆ ก็เป็นเรื่องยากสําหรับโรงแรมเช่นกัน เนื่องจากงานแต่งงานน่าจะจัดขึ้นในวันมะรืนนี้ห้องครัวอาจซื้อวัตถุดิบที่จําเป็นไปแล้วด้วยซ้ํา หากโรงแรมเสนอเงินคืนให้เจ้าบ่าวสําหรับการยกเลิกกะทันหันพวกเขาจะต้องรับผิดชอบราคาส่วนผสมเอง สิ่งนี้จะไม่สมเหตุสมผลเช่นกัน แต่ถ้าคน ๆ หนึ่งจะมองจากมุมมองอื่นสมาชิกทีมกู้ภัยหนุ่มต้องจ่ายเงินเพื่อจัดงานแต่งงาน ซึ่งแขกส่วนใหญ่จะไม่เข้าร่วม เขาก็แทบจะไม่มีเวลาทํางานของตัวเองเลย

ด้วยเหตุนี้เมื่อถึงวันงานมันอาจทําให้ภรรยาของเขาขายหน้าได้

โจวซินเยียนอดไม่ได้ที่จะนึกถึงช่วงเวลาที่งานแต่งงานของเขาสิ้นสุดลงเมื่อหลายปีก่อน อืม ดูเหมือนว่าไม่ว่างานแต่งงานจะดําเนินไปอย่างไร สามีก็จะไม่พูดอะไรในชีวิตแต่งงาน …

” เรือโรงพยาบาลก็เหมือนกับโรงพยาบาลเคลื่อนที่“เสียงของสมาชิกทีมกู้ภัยมากประสบการณ์ดังขึ้นอีกครั้ง ลอยเข้าหูของโจวซินเยียนพร้อมกับสายลม” นี่เป็นภารกิจกู้ภัยขนาดใหญ่และคุณจะเห็นได้จากการที่เรือของโรงพยาบาลถูกนําไปใช้งาน เราทําภารกิจเกือบร้อยภารกิจทุกปี แต่ไม่บ่อยนักที่จะมีการนําเรือของโรงพยาบาลมาประจําการ ปัญหาคือเรือของโรงพยาบาลหยุดอยู่ห่างจากจุดที่เกิดพายุอยู่ไกลมาก อยู่ห่างออกไปมากกว่า 80 ไมล์ทะเลเกือบจะเหมือนกับในมณฑลถัดไป…”

โจวซินเยียนลดศีรษะลงโดยไม่รู้สึกตัวขณะที่เขาปรับขนาดเรือของโรงพยาบาลก่อนที่เขาจะขึ้น

สําหรับผู้ที่อาศัยอยู่บนบกเรือหยุนหัว 893 ถือเป็นเรือขนาดใหญ่ มันถูกดัดแปลงมาจากเรือคอนเทนเนอร์ และจริงๆแล้วมันก็ทรุดโทรมเล็กน้อย มันก็ดูไม่เท่เหมือนกัน

ไม่มีอะไรเทียบได้กับเรือบรรทุกสินค้าใหม่ที่ท่าเรือ

อย่างไรก็ตามในขณะที่ โจวซินเยียนอยู่กลางมหาสมุทรในตอนนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสบายใจเมื่อได้ เห็นเรือลําใหญ่ลํานี้ซึ่งมีความยาวมากกว่า 300 ฟุต

” ขึ้นเรือกันเถอะ สมาชิกในทีมกู้ภัยที่มีประสบการณ์หน้ามุ่ยเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเรือบดพร้อมแล้ว จากนั้นเขาก็โทรหาหมอโจวและหมอคนอื่น ๆ

” พวกคุณตรงไปที่เป่าหยวนเจียวใช่ไหม“โจวซินเยียนถาม

” ใช่ภารกิจของเราคือไปที่ที่เกิดพายุสมาชิกทีมกู้ภัยมากประสบการณ์สวมสี่หน้าสงบ” เราต้องพาเหยื่อขึ้นเรือโรงพยาบาล ในขณะที่พวกคุณต้องช่วยชีวิตพวกเขา ไม่ใช่เรื่องซับซ้อนอะไรเลย”

โจวซินเยียน, หมอโจว, หมอลูและหมอเลย ถูกส่งตัวไปที่ร้านอาหาร พวกเขาจ้องมองตามเรือที่มีสมาชิกในทีมกู้ภัยอยู่ข้างในขณะที่มันกําลังถูกขับออกไป

ขณะที่พวกเขาอยู่ในมหาสมุทรไม่มีสิ่งใดมาขัดขวางการมองเห็นเรือของแพทย์และพวกเขาสามารถมองเห็นได้แม้จะถูกขับออกไปเป็นเวลานาน พวกเขาทั้งหมดเงียบไปแล้ว

เจ้าหน้าที่สาธารณสุขที่ทํางานในเรือของโรงพยาบาลวิ่งเข้ามาและพูดกับแพทย์ว่า” เนื่องจากพวกคุณอยู่ที่นี่แล้วมาช่วยกันเถอะ” ” เอาล่ะเราจะไปไหนดี“หมอลู่กําลังถือของบางอย่างและเขาเป็นคนที่วิ่งเร็วที่สุด

เจ้าหน้าที่สาธารณสุขแสดงให้เขาเห็น หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ตัดสินใจที่จะเป็นผู้นําทางให้กับแพทย์

ในช่วงที่ไม่มีสงครามเรือของโรงพยาบาลส่วนใหญ่เดินทางไปทั่วโลกและให้ความช่วยเหลือทางการแพทย์แก่พื้นที่ยากจนและล้าหลัง เมื่อมีการเตรียมการอย่างเพียงพอเรือของโรงพยาบาลสามารถรองรับเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ได้เกือบร้อยคน และให้บริการทางการแพทย์ที่ไม่ด้อยไปกว่าโรงพยาบาลเกรด A

อย่างไรก็ตามในสถานการณ์ปัจจุบันศูนย์กู้ภัยไม่สามารถเติมเรือของโรงพยาบาลโดยมีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์เพียงพอที่จะสแตนด์บายได้ การได้รับค่าจ้างไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าแพทย์ที่ทํางานบนเรือไม่สามารถรับมือกับภาระงานและความกดดันได้

หลังจากนั้นหมอก็ไม่ใช่ทหารไม่สามารถรับประกันประสิทธิภาพของพวกเขาได้เพียงแค่อยู่บนเรือเพื่อฝึกอบรมและรอรับคําสั่ง

ดังนั้นโดยปกติจะมีแพทย์ที่เข้ารับการรักษาเพียงสองคนแพทย์ประจําบ้านรุ่นน้องสองคนและเจ้าหน้าที่ด้านสุขภาพจํานวนหนึ่งบนเรือหยุนหัว 893 จากนั้นแพทย์คนหนึ่งที่เข้าร่วมและแพทย์ประจําท้องที่คนหนึ่งได้ยื่นจดหมายลาออกและจากไปนาน ครั้งก่อนและฝ่ายบริหารของเรือกําลังประสบปัญหาในการจ้างคนใหม่ มีเพียงหลินหงฮวงหมอประจําและเจ้าหน้าที่สาธารณสุขจํานวนหนึ่งที่เหลืออยู่บนเรือ

เจ้าหน้าที่สาธารณสุขมีความเชี่ยวชาญในเรื่องการพันผ้าพันแผลและการจัดการบาดแผลเล็กน้อย แต่พวกเขาไม่สามารถทําการผ่าตัดได้จริง ๆ ไม่ใช่แม้แต่การผ่าตัดง่ายๆเช่นการผ่าตัดไส้ติ่ง

โจวซินเยียนและคนอื่น ๆ ได้รับแจ้งเกี่ยวกับหน้าที่ของตนแล้ว ขณะที่พวกเขาเดินไปด้านล่างดาดฟ้าเจ้าหน้าที่สาธารณสุขก็ช่วยทําความคุ้นเคยกับสถานที่นั้นทันที จากนั้นแพทย์ได้รับการเปลี่ยนแปลงและเตรียมพร้อมที่จะช่วยในเตียงผ่าตัด

” พี่โจวหลังจากที่คุณเข้าสู่โรงละครแล้วให้คอยดูแหลิงรัน“หมอโจวเตือน โจวซินเยียนเป็นพิเศษเมื่อเขาเปลี่ยนไป” ฉันเคยรับมือกับหมอที่ทํางานบนเรือของโรงพยาบาลมาก่อนและทุกคนก็ดูหยิ่งผยองมาก บางคนอาจจะพยายามให้คุณเป็นหนึ่งเดียว” หนึ่งครั้งหรือป่าว ” พวกเราทุกคนมาจากโรงพยาบาลในพื้นที่ แต่พวกเขา คิดว่าพวกเขาดีกว่าเพียงเพราะพวกเขาทํางานบนเรือแม้ว่าพวกเขาจะขอให้เรามาที่นี่ก็ตาม“หมอโจวหัวเราะเบา ๆ สองสามครั้งและกล่าวว่า” แพทย์ที่ทํางานในโรงพยาบาลท้องถิ่นในปัจจุบันมีประสบการณ์และความชํานาญ แต่ก็มีคนที่ปฏิเสธที่จะยอมรับความจริงนี้อยู่เสมอ…อย่างไรก็ตามเราไม่ควรจัดฉากเพราะนี่ไม่ใช่สนามหญ้าของเรา . แค่ระวังใจ

เถูกฟ้องแม้ว่าจะช่วยแพทย์บนเรือออกไปแล้วก็ตาม

หลิงรัน เพราะฉันไม่อยากเห็นเขาถูกฟ้องแม้ว่าจะช่วยแพทย์บนเรือ

โจวซินเยียนฮัมเพลงอย่างเป็นธรรมชาติ จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าไปที่โรงละครพร้อมกับหมอสู่” อย่าพูดอะไรก่อน ทําตามผู้นําของฉันและเราจะทําทุกอย่างที่สถานการณ์เรียกร้อง คุณต้องไม่ทําผลีผลาม ระหว่างทาง โจวซินเยียนให้คําแนะนํากับหมออู่ด้วย

หมอลู่เห็นด้วยกับสิ่งที่ โจวซินเยียนพูด

* ชิค. *

มือของเขาไพล่หลัง โจวซินเยียนก้าวเปิดประตูห้องผ่าตัดอัตโนมัติ

” หมอหลิงฉันทําเสร็จแล้ว ลองดู“เสียงของ หลินหงฮวงดังออกมาจากภายในห้องผ่าตัดและสําหรับ โจวซินเยียนและหมอลู่นั้นฟังดูคุ้นเคยและไม่คุ้นเคยในเวลาเดียวกัน

แม้ว่าพวกเขาจะจําเสียงไม่ได้ แต่ก็คุ้นเคยกับการได้ยินน้ําเสียงและการเลือกใช้คําประเภทนั้น ๆ

หมองูเหลือบมองไปที่โจวซินเยียนและถามด้วยน้ําเสียงเรียบเฉย” เขาประจบหมอหลิงเหรอ?”

โจวซินเยียนมองไปที่หลินหงฮวงสองสามครั้งและพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อยืนยันสิ่งที่หมอณูเพิ่งพูดไป