Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 770

“เตรียมด้าย 3-0 แล้วมองหาไหมเย็บ 5-0 เย็บเตียงเล็บ

“ต่อเศษกระดูก”

“กระดูกควรหดตัวประมาณ 0.4 นิ้ว”

เป็นเวลานานแล้วที่หลิงรันทําการปลูกถ่ายนิ้วครั้งสุดท้าย เขารู้สึกตื่นเต้นและร่าเริง ราวกับว่ามีคลื่นยักษ์อยู่ในตัวเขา เขาอาจจะดูธรรมดา แต่เขาเต็มไปด้วยพลัง

มาหยานลินดาเนินการอย่างวุ่นวายและแก้ไขการเคลื่อนไหวของตัวเองเป็นครั้งคราว เขาใช้เวลาพอสมควรในการเข้าสู่อารมณ์ เขาเอียงคอและกระซิบว่า “เคสทางการแพทย์วันนี้ถือเป็นเคสพิเศษได้ใช่มั้ยคะ นิ้วเท้าถูกตัดไปสามชั่วโมงแล้ว และนั่นก็เท่ากับว่าเราไม่คํานึงถึงเวลาที่เขาหมดสติ แผลก็มีด้วย” ผ่านการปนเปื้อนอย่างร้ายแรง เราไม่มียาเพียงพอเช่นกัน… น่าเสียดายที่ไม่มี หยุหยวนอยู่ใกล้ๆ ไม่เช่นนั้นเธออาจเขียนบทความเกี่ยวกับเรื่องนี้”

“ฉันจะปล่อยให้นายทํา” หลิงรันพูดอย่างใจเย็น

มาหยานลินกระพริบตาและรู้สึกเสียใจในทันที ทําไมผมถึงพูดมาก? หมอหลิงอยากให้การผ่าตัดของเขาเงียบ…

“หมอหลิง ฉันเขียนบทความไม่เก่ง” มาหยานอยากจะต่อต้านเล็กน้อย

หลิงรันยังคงใช้กล้องจุลทรรศน์ 10X ต่อไปโดยไม่ได้มองมาที่มาหยานลิน และกล่าวว่า “คุณสามารถปฏิบัติต่อมันได้… อื่ม เขียนบทความภาษาอังกฤษ พยายามอย่างหนักที่จะเผยแพร่บทความที่ดี”

คราวนี้ กล้ามเนื้อของมาหยานลิน…กล้ามเนื้อหลับตา(obcularis Oculi) และกล้ามเนื้อยก(levator)แข็งที่อ ผมพูดมากเกินไปจริงๆ

ในช่วงเวลาของการผ่าตัด โรงผ่าตัดก็เงียบมาก

นอกจากหลิงรันจะให้ค่าแนะนําเป็นครั้งคราวแล้ว ได้ยินเพียงเสียงสรรเสริญจากพยาบาลและพยาบาลนอกเวลาเท่านั้น

“ท่าทางของหมอหลิงหล่อมาก”

“หมอหลิงหล่อมาก”

“หมอหลิง คุณเหนื่อยไหม”

มาหยานลินเคยได้ยินคําชมที่คล้ายกันมามาก ดังนั้นเขาจึงแปลคําชมเหล่านั้นเป็นเสียงเชียร์โดยอัตโนมัติ ในหัวใจของเขา หม่า หยานหลินยังหวังด้วยซ้ําว่าหากเขากลายเป็นหัวหน้าศัลยแพทย์ ประสบความสําเร็จ และกลายเป็นผู้อํานวยการแผนกในวันหนึ่ง ก็จะมีพยาบาลรุ่นเยาว์ชมเขาอยู่ข้างๆ และบอกว่าเขาหล่อมากอย่างไม่น่าเชื่อ

“บริเวณข้อเข่า ลองลดขนาดกายวิภาคด” หลิงรันสังหม่าหยานหลินและทํางานต่อไป

สามนิ้วเท้าหัก. หากสิ่งนี้เกิดขึ้นที่โรงพยาบาลหยุนฮัว หลิงรันน่าจะทําได้ภายในสองถึงสามชั่วโมง และนั่นก็เท่ากับว่าเขามีทีมที่สมบูรณ์แบบ อุปกรณ์ครบชุด และยา และวัสดุสิ้นเปลืองครบชุด

โดยธรรมชาติแล้ว โรงพยาบาลการกุศลเกาเจ๋งไม่สามารถมีเงื่อนไขดังกล่าวได้ ลืมความจริงที่ว่าพวกเขาถูกตัดเสบียงในระหว่างเกิดพายุ แม้จะไม่มีพายุก็ตาม โรงพยาบาลการกุศลเกาเจิ้ง ไม่ได้วางแผนที่จะจัดหาสิ่งอ่านวยความสะดวก เพื่อให้การปลูกถ่ายนิ้วสําหรับผู้ป่วย

สถานที่เล็ก ๆ เช่นเมืองคิวบาไม่มีพื้นที่อุตสาหกรรมที่เหมาะสมภายในพื้นที่วงกลมไม่กี่ร้อยไมล์ สาเหตุหลักที่พวกเขาต้องตัดนิ้วหรือนิ้วเท้าอาจเป็นเพราะการผลิตทางการเกษตร และบางคนถึงกับถูกม้าหรือวัวกัดนิ้ว จํานวนนิ้วหรือนิ้วเท้าที่ถูกตัดขาดในหนึ่งปีมีน้อยมาก สําหรับผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ จิตใต้สํานึกของพวกเขาจะทําให้พวกเขาวิ่งไปที่เมืองใหญ่เพื่อรักษานิ้วของพวกเขา

ที่สําคัญที่สุด แพทย์ในโรงพยาบาลการกุศลเกาเจ๋งมักไม่ต้องการปลูกถ่ายนิ้ว

ไม่ว่าจะเป็นนักศัลยกรรมกระดูกหรือผู้เชี่ยวชาญอื่น ๆ การปลูกถ่ายนิ้วไม่จําเป็นต้องใช้ทักษะมากมาย อย่างไรก็ตาม การปลูกถ่ายนิ้วอยู่ในอันดับต้น ๆ เมื่อมีภาระงานสูงและความยากล่าบากในการผ่าตัด

เมื่อเทียบกับการผ่าตัดเปลี่ยนสะโพกซึ่งกินเวลานานถึงสามชั่วโมงเช่นกัน การผ่าตัดนั้นก็เหมือนกับการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์อันชาญฉลาด แม้ว่าจะมีการคำนวณมากมายที่เกี่ยวข้อง แต่ความรู้สึกของความสําเร็จก็ยิ่งใหญ่กว่า

ในทางกลับกัน การปลูกถ่ายนิ้วเป็นเวลาสามชั่วโมงแทบจะไม่สามารถให้แพทย์ทั่วไปรู้สึกถึงความสําเร็จได้ มันเหมือนกับการตอบคาถามคณิตศาสตร์ด้วยการค่านวณที่โง่เขลามากมาย

ในประเทศอย่างบราซิล ซึ่งเป็นประเทศที่มีบริการทางการแพทย์เชิงพาณิชย์ แพทย์จะรู้สึกถึงความยากลําบากนั้นมากยิ่งขึ้นไปอีก

ค่าใช้จ่ายในการปลูกถ่ายนิ้วยาวสามชั่วโมงนั้นสูงกว่าการตัดนิ้วเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ปริมาณงานก็สูงขึ้นมาก ดังนั้นจึงมีศัลยแพทย์ไม่มากที่อาสาขอปลูกถ่ายนิ้ว

ไม่ว่าคนไข้จะไปโรงพยาบาลไหน โรงพยาบาลนั้นก็คงเป็นโรงพยาบาลที่โชคร้ายแพทย์รุ่นเยาว์ในโรงพยาบาลขนาดเล็กไม่ต้องการที่จะแบกรับความรับผิดชอบนี้ด้วย

เทียนเกาเจิ้งอาจรวยพอที่จะสร้างโรงพยาบาล แต่เขาจะไม่สามารถจัดการธุรกิจ โรงพยาบาลได้จนถึงรายละเอียด มีเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ประมาณสามสิบคนในโรงพยาบาลการกุศลเกาเจิ้งและเป็นไปไม่ได้สําหรับพวกเขาที่จะสารวจทุกสาขาในวิชาชีพแพทย์ แพทย์จะเลือกสิ่งที่ต้องการหรือไม่ต้องการท่าถ้าไม่ใช่เพราะการเย็บหลอดเลือดและเส้นประสาทแอนะสโตโมซิสเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องใช้ในวงการแพทย์จํานวนมาก หลิงรันอาจไม่พบกล้องจุลทรรศน์ที่เหมาะสมด้วยซ้ํา

นัลโดถูกตัดนิ้วเท้าไปสามนิ้ว และหลิงรันใช้เวลาเกือบสี่ชั่วโมงก่อนที่เขาจะเย็บเสร็จทั้งหมด และถือได้ว่าเป็นหนึ่งในการผ่าตัดที่ช้ากว่าของเขา

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ออกมาจากห้องผ่าตัด หลิงรันดูมีความสุข การผ่าตัดสีชั่วโมงก็เหมือนกับปล่อยให้เขาเล่นเป็นเวลาสี่ชั่วโมง ในแง่หนึ่ง มันมีอัตราส่วนต้นทุนต่ อประสิทธิภาพที่สูง

แน่นอนว่าการชะลอการผ่าตัดอย่างจงใจไม่ถือเป็นเรื่องน่ายินดี มันเหมือนกับการเล่นเกม เฉพาะเมื่อบุคคลเลือกความท้าทายที่มีความยากสูงเท่านั้นที่เกมสนุก หากบุคคลนั้นต้องทําท่าง่ายๆซ้ําๆกัน บุคคลนั้นก็จะหมดความสนใจในเกม

“พายุ ได้โปรดจบเร็วๆ ฉันเหนื่อย” มาหยานลินไม่สนใจว่าเขาสนุกกับมันหรือไม่ เขาไม่ใช่คนที่สามารถยืนหยัดได้นาน มิฉะนั้น ภรรยาของเขาจะไม่รู้สึกเศร้าเมื่อเธอกลับมา

หลิงรันยิ้มขณะฟัง “มันจะดีกว่าถ้าพายุหยุดเร็วกว่านี้”

“หมอหลิง คุณเห็นด้วยไหม” มาหยานลินจ้องมองที่หลิงรัน ด้วยความประหลาดใจ

“เนื่องจากเราหายไปนาน เตียงของโรงพยาบาลที่โรงพยาบาลหยุนฮัวน่าจะว่างเปล่า… หลังจากเกิดพายุ เราสามารถกลับไปที่โรงพยาบาลหยุนฮัวเพื่อทําการผ่าตัด ในการเปรียบเทียบ ฉันยังคุ้นเคยกับกายวิภาคศาสตร์ของจีนมากกว่า…” หลิงรันตอบมามหยานลินอย่างมีเหตุผล

มาหยานลินกลืนน้ําลายและพูดว่า “หลังพายุ เห็นได้ชัดว่าเราจะต้องพักสักสองสามวัน

“คุณพักได้สองวันถ้าคุณต้องการ ฉันไม่ต้องการมัน” หลิงรันทํางานของเขาด้วยการดื่มเซรั่มพลังงาน และการพักผ่อนมักจะถูกจัดลําดับความสําคัญต่ํามาก

เซเลน่าเดินตามหลังพวกเขา เธอตามทั้งสองคนและกระซิบกับหม่าหยานหลินในขณะนั้น “คุณแปลกใจไหม”

มาหยานลินเหลือบมองเธอ “หลังพายุเรากลับจีนได้ คุณมีวีซ่าไหม”

สีหน้าของเซเลน่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอยิ้มและไม่สนใจเขา

“ฉันจะไปดูที่ห้องโถงใหญ่และไปรอบ ๆ วอร์ด หม่าหยานหลิน ได้โปรดไปที่ห้องพักฟื้น” หลิงรันเคยชินกับพายุที่โรงพยาบาลการกุศลเกาเจิ้งหลังจากที่เขาทําการผ่าตัดใหญ่ เขาก็เดินๆไปที่ห้องโถงใหญ่เพื่อทําการผ่าตัดเล็กๆน้อยๆ ในขณะที่ทําการซ้อมรบเล็กๆ

โรงพยาบาลการกุศลเกาเจิ้งหยุดดําเนินการเนื่องจากเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์จำนวนมากจากไป แต่ก่อนเกิดพายุ หอผู้ป่วยทั้งหมดยังคงทํางานตามปกติ ดังนั้นแม้หลังพายุจะเกิด ที่พักที่โรงพยาบาลการกุศลเกาเจ๋งก็ดีขึ้น ถ้าไม่ใช่เพราะขาดพยาบาลและคนดูแล และทุกคนก็ดูแลห้องเหมือนบ้านพักปกติ ต่อให้มีคนไปพักหนึ่งห้องก็ยังมีห้องเหลืออยู่

ขณะที่หลิงรันทํารอบวอร์ดของเขา ในไม่ช้ําเขาก็ได้รับหีบสมบัติพื้นฐานขอบคุณอย่างจริงใจเจ็ดกล่อง

เปิดพวกเขา” หลิงรันได้รับหีบสมบัติพื้นฐานขอบคุณอย่างจริงใจหลายร้อยกล่อง ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ผู้ป่วยเกือบทุกคนมอบหีบสมบัติพื้นฐานขอบคุณด้วยความจริงใจให้เขา แม้ว่าพวกเขาจะมอบหีบสมบัติเหล่านี้ให้เขาทีละชิ้น อัตราส่วนนี้สูงที่สุดในบรรดาสิ่งที่หลิงรันเคยพบ

สิ่งเดียวที่เขารู้สึกเสียใจคือเขาไม่ได้รับทักษะใดๆ

สถานการณ์ปัจจุบันไม่อนุญาตให้หลิงรันสะสมหีบสมบัติอย่างเงียบๆ เช่นกัน ดังนั้นเขาจะเปิดหีบสมบัติทั้งหมดทันทีเมื่อเขาได้รับชุด

เขาหันกลับมาและเห็นหนังสือทักษะยืนอยู่อย่างเย่อหยิ่งในแสงสีน้ําเงิน

หลิงรันอดไม่ได้ที่จะยืนบนทางเดิน โบกมือ และเปิดหนังสือทักษะอันภาคภูมิเล่มนี้ เขาเห็นบรรทัดของค่าบนหน้าปก

[หนังสือทักษะเดี่ยว: ทักษะมิลลิแกน-มอร์แกน (ระดับสมบูรณ์แบบ)]

[คาอธิบาย: ทักษะการทําการผูกแผลและการผ่าตัดริดสีดวงทวารที่ใช้บ่อยที่สุดในยุคปัจจุบัน มีการปรับปรุงบางอย่างในเทคนิคนี้ เช่น การแบ่งส่วน การผูกแผลที่ยึดเหนี่ยว การเย็บกิ่งเปิด การรักษาเส้นฟัน และอื่นๆ