Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 794
EP 794
ทีมรักษาหมอหลิงได้จัดกลุ่มชุมนุมในวันนี้ ดังนั้น นอกจาก มาหยานลิน, หมอลู่ และแพทย์ประจําบ้านคนอื่นแล้ว แพทย์ประจําบ้านสามคนและแพทย์ฝึกหัดอีก 5 คนที่อยู่ในกลุ่มชั่วคราว และมักจะได้รับมอบหมายให้ดูแลเบ็ดเตล็ดก็ปรากฏตัวขึ้นเช่นกัน
ในบรรดาบ้านทั้งสามนั้นฉเสี่ยวเลี่ยนเป็นคนเดียวที่ผ่านการตรวจของคณะกรรมการและเป็นแพทย์ที่ได้รับอนุญาต ดังนั้นเขาจึงได้วางรากฐานสําหรับตัวเองที่จะอยู่ในโรงพยาบาลหยุนฮัว หรือแม้แต่กลุ่มบําบัดหลิง เขายังใส่ใจมากขึ้นเล็กน้อยเมื่อเทียบกับอีกสองคนแพทย์ประจําบ้าน และตอนนี้เขาพยายามอย่างมากที่จะดูแลผู้บังคับบัญชาของเขา
โจวซินเยียนคุ้นเคยกับการสั่งซื้อแพทย์ประจําบ้าน และแพทย์ฝึกหัด เนื่องจากไม่มีใครพูดอะไร เขาจึงกระซิบกับจางอันหมินที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาว่า “หลังจากที่คุณเป็นผู้ช่วยหัวหน้าแพทย์ คุณสามารถหาลูกน้องได้ สิ่งต่างๆ จะสะดวกและสบายมากขึ้นสําหรับคุณในอนาคต รองหัวหน้าแพทย์จาง”
จางอันหมิน มองไปรอบ ๆ อย่างกังวล เขาพูดอย่างรวดเร็วว่า “อย่านับไก่ของเราก่อนที่มันจะฟัก…”
“ทําไมจะไม่ล่ะ? ไข่อยู่ในปากกาของคุณอยู่แล้ว“โจวซินเยียนกล่าวและยิ้ม”คุณไม่ต้องกังวลว่าคนอื่นจะรู้เรื่องนี้ ทุกอย่างจะดีตราบใดที่หมอหลิงตกลงตามแผนของเรา”
“เราไม่รู้ด้วยซ้ําว่าหัวหน้าแผนกชั่วคิดอะไรอยู่…”
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา” โจวซินเยียน กล่าวอย่างเฉียบขาด
ทันทีที่เขาพูดจบ โจวซินเยียนก็รู้สึกดี
นี่คือความอิ่มเอมที่เขาโหยหามาตลอดตั้งแต่เขาทํางานในโรงพยาบาลในเมือง ในที่สุดความปรารถนาของเขาก็เป็นจริงในวันนี้
โจวซินเยียนอดไม่ได้ที่จะเหลือบมอง Ling Ran เขาเรียงรอยย่นบนใบหน้าของเขาเพื่อพยายามยิ้มอย่างสวยงาม “หมอหลิง อยากได้หนูไผ่อ้วนหรือผอม”
“ไปเลือกเอาเองว่าอยากได้อะไร” หลิงรันดูเหมือนจะไม่สนใจ เขาไม่ได้เจาะจงในเรื่องหนูไผ่
โจวซินเยียนฮัมเพลงเพื่อรับทราบ จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติและพูดกับจางอันหมินว่า “ทําไมเราสองคนไม่ไปเลือกหนูย่างกันล่ะ?”
จางอันหมินชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็แสดงข้อตกลงทันทีและเดินตามโจวซินเยียน
โจวซินเยียนเรียกเฮียเฉาในขณะที่เขาก้าวไปอย่างมาก ทั้งหมดเดินไปยังที่เลี้ยงหนู
จางอันหมินมอง โจวซินเยี่ยนจากด้านหลัง โจวซินเยียนมีความสูงปานกลางเท่านั้น อวบเล็กน้อย และมีท่าทางน่าเกลียดเล็กน้อยเมื่อเขาเดิน หลังของเขาโค้งและเขาไม่สามารถถือได้ว่าเป็นคนหน้าตาดีจริงๆ อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น เขาได้ปล่อยออร่าที่คงที่เป็นพิเศษซึ่งทําให้จา งอันหมินรู้สึกสบายใจ
“น้องจาง มาและเลือกหนูกกัน” โจวซินเยียนเดินไปที่กรงพร้อมกับหนูไผ่ทั้งหมดที่อยู่ข้างใน แล้วก้มหน้าลงเพื่อมองดูหนไผ่สีเทา อ้วนพี ที่ดูโง่เขลา เขาโบกมือในขณะที่เขาเรียกจางอันหมิน “คุณยังเด็ก ดังนั้นสายตาของคุณจึงดีกว่าฉันเลือกหนูไผ่ที่หน้าตาดี”
“นี่คือกรงที่ใหญ่ที่สุดในกรง และขนของมันก็แวววาว” จางอันหมินชี้ไปที่หนไผ่ตัวหนึ่ง เฮียเฉายื่นมือเข้าไปในกรงแล้วคว้าหนูไผ่ที่หางของมัน
“เป็นทางเลือกที่ดีทีเดียว” โจวซินเยียนยิ้ม
“การเลือกที่ถูกต้องเป็นสิ่งสําคัญมาก” จางอันหมินเล่นตามทันที เขาไม่ใช่คนประเภทที่มักจะใช้สมองคิดค่าพูดที่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม โจวซินเยียนยื่นข้อเสนอที่เขาแทบจะปฏิเสธไม่ได้ และจิตใจของเขาก็ทํางานอย่างหนักโดยอัตโนมัติเพื่อทําให้โจวซินเยียนพอใจ
โจวซินเยียนยิ้มอีกครั้ง เขาเริ่มอาชีพของเขาในโรงพยาบาลในเมือง แต่เขาไม่มีนิสัยชอบซ่อนของจากคนอื่น ตอนนี้เขาไม่เห็นความจําเป็นที่จะเอาชนะ จางอันหมิน เลย เขาจึงเดินตรงไปยังจุดนั้น “แค่คิดให้ดีว่าคุณจะรับใช้หมอหลิงอย่างไรหลังจากที่คุณเป็นหัวหน้าแพทย์ ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดถึงเรื่องอื่น”
“แน่นอนอยู่แล้ว” หลังจากครุ่นคิดเรื่องนี้ทั้งวัน จางอันหมินก็คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว เขาพูดอย่างรวดเร็วว่า “ฉันจะให้ความสําคัญกับศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินอย่างแน่นอน ..”
“ทําไม? คุณจะไม่เป็นส่วนหนึ่งของแผนกฉุกเฉินอีกต่อไปหลังจากเป็นหัวหน้าแพทย์หรือไม่ โจวซินเยียนเหลือบมองจางอันหมิน
จางอันหมินตกตะลึง “ไม่ ทําไมจึงเป็นเช่นนั้น? ฉันแค่ยังไม่ชินกับจิตใจ ฉันเป็นส่วนหนึ่งของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินอย่างแน่นอน”
“ถูกต้อง, ดังนั้นคุณไม่จําเป็นต้องกังวลว่าคุณจะให้ความสําคัญกับใครก่อนใช่ไหม” โจวซินเยียนปรับความคิดของจางอันหมิน ทันทีในลักษณะที่โหดเหี้ยมราวกับนายทหารในเมืองที่แท้จริง
จางอันหมินเคยชินกับสไตล์ของ โจวซินเยียนศัลยแพทย์เป็นสัตว์เดรัจฉานในตอนแรก จึงไม่ต้องใช้เวลามากสําหรับเขาที่จะชินกับวิธีที่โจวซินเยียนทํา ความจริงแล้ว จางอันหมินก็ชอบสิ่งที่โจวซินเยียนพูดเช่นกัน เขาออกเสียงแต่ละคําให้ชัดเจนเพื่อเน้นประเด็นของเขาในขณะที่เขาตอบว่า “ฉันเป็นผู้ชายของหมอหลิงมาตลอด สิ่งนี้จะไม่เปลี่ยนแปลงไม่ว่าฉันจะเป็นรองหัวหน้าแพทย์หรือไม่”
“นี่คือสิ่งที่ฉันหมายถึง” โจวซินเยียนพยักหน้า
“แต่ฉันค่อนข้างกังวล เรากําลังทําสิ่งต่าง ๆ ในลักษณะที่โจ่งแจ้ง มันจะ… ย้อนกลับ?” จางอันหมินอาจกล่าวได้ว่าตกเป็นเหยื่อของอํานาจของเหอหยวนเพิ่งตลอดสองสามปีที่เขาทํางานให้กับเขา ดังนั้นตอนนี้เขาจึงประสบกับอารมณ์ที่ซับซ้อนค่อนข้างมาก
โจวซินเยียนสงบมากในขณะที่เขาชี้ไปที่หนูไผ่ตัวอื่น จากนั้นเขาก็กล่าวว่า “เกี่ยวกับผู้อํานวยการแผนก เขาจะต้องไม่พอใจอย่างแน่นอน แต่ตราบใดที่เขาคิดออก เขาจะรู้ว่าไม่มีอะไรที่เขาสามารถทําได้”
การแสดงออกของ จางอันหมินเปลี่ยนไป “คุณหมายถึงอะไร?”
“เรามีเงินทุน และมีคนคอยสนับสนุนเรา เหอหยวนเพิ่งจะไม่ทําตัวป่าเถื่อน”
“ผู้อํานวยการแผนก เขาค่อนข้างเป็นคนป่าเถื่อนในบางครั้ง” จางอันหมินกล่าวด้วยน้ําเสียงที่เงียบงัน
“ปล่อยให้เขาเป็นอนารยชน” โจวซินเยียนพูดอย่างเฉยเมย “เขาคิดว่าเราไม่กล้าเปิดแผนกที่สองของแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนหรือ?”
จางอันหมินตกใจ “พวกเราจะ?”
“ไม่” โจวซินเยียนกล่าว
จางอันหมินประหลาดใจ
“แต่ถ้าผู้อํานวยการแผนกชั่วใช้เรื่องนี้จริงๆ ก็ชัดเจนว่าเขายืนอยู่ตรงไหน ตอนนั้นคุณคิดว่าผู้อำนวยการแผนกฮวง และทีมรักษาหมอหลิงจะทําอย่างไร? เราไม่สามารถปล่อยให้เขากินจากมือของเราได้ฟรีใช่ไหม” โจวซินเยียนยิ้มและกล่าวว่า “ในที่สุด สิ่งต่างๆจะไม่เปลี่ยนแปลง ถ้าคุณได้เป็นรองหัวหน้าแพทย์ ผู้อํานวยการแผนก เขาจะไม่มีความสุขอย่างที่เขาจะรู้สึกด้อยกว่า แต่ถึงคุณจะไม่ใช่รองหัวหน้าแพทย์ ผู้อํานวยการแผนก เขาก็คงรู้สึกไม่มีความสุขเหมือนกัน เพราะไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าเขาต้อยกว่า”
ขณะที่เขาพูดแบบนี้ การแสดงออกของ โจวซินเยียนก็เข้มงวดขึ้นเล็กน้อย “สถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร ครึ่งหนึ่งของการผ่าตัดในแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนตอนนี้เป็นคุณและหมอหลิงใช่ไหม? หากไม่มีการผ่าตัดเหล่านี้ พนักงานของแผนกศัลยกรรมตับและตับอ่อนอาจจะได้รับโบนัสน้อยกว่าที่พวกเขาได้รับในตอนนี้ถึงสามสิบเปอร์เซ็นต์ คุณคิดว่าเจ้าหน้าที่ของแผนกเขาจะยังเคารพเขาถ้าพวกเขาได้รับการลดเงินเดือนหรือไม่”
จางอันหมินพยักหน้าช้าๆ จากนั้นเขาก็พูดอย่างรวดเร็วว่า “หมอหลิงเป็นคนทํางานทั้งหมด มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันสักหน่อย”
ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าเหอหยวนเพิ่งถูกผลักเข้ามุมจริงๆ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสบายใจมากขึ้น นอกจากนี้ เขายังได้รับความรู้ใหม่ว่าเหตุใดหัวหน้าแพทย์และแพทย์ร่วมจึงพยายามอย่างหนักที่จะดําเนินการผ่าตัดเพิ่มเติมและดําเนินการวิจัยเพิ่มเติม หากแพทย์ไม่ชํานาญ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในสถานการณ์ที่แพทย์คนอื่นเหนือกว่าเขาในทุกรูปแบบ โดยพื้นฐานแล้ว เขาจะต้องยืนพิงกําแพง
“เอาหนูขาวมาให้ผมด้วย” โจวซินเยียนชี้ไปที่หนูไผ่ที่น่ารักซึ่งยืนอยู่ตรงมุมกรง
“หนูขาวมีราคาแพงกว่า พวกมันแพงราคามากกว่า 40 หยวนต่อปอนด์” เฮียเฉาเตือนเขา
โจวซินเยียนพยักหน้าและถามว่า “ทําไมพวกมันถึงแพงกว่า 40 หยวน?”
“เพราะพวกมันสวย”
“แต่มันไม่ใช่ว่าเราจะได้เห็นสีของหนูตอนมันถูกเสิร์ฟใช่มั้ย”
เฮียเฉา หยุดนิ่งครู่หนึ่ง “คุณสามารถถ่ายรูปและส่งให้เพื่อนของคุณ หรือฉันสามารถใช้เครื่องพิมพ์ในร้านของฉันเพื่อพิมพ์รูปถ่ายให้คุณ แสงที่นี่ค่อนข้างดี”
ขณะที่เฮียเฉาพูด เขาคว้าหนูขาวและเดินไปที่ชายคาที่มีแสงสว่าง
ขนสีขาวของหนูไผ่เป็นประกายภายใต้แสงไฟสีเหลือง
โจวซินเยียนยังคงลังเลเมื่อ จางอันหมินหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมาเพื่อถ่ายรูปหนูไผ่ที่เหมาะสม
“หมอซู” จางอันหมั่นแสดงรูปถ่ายให้โจวซินเยียน
“รูปถ่ายค่อนข้างดี ดูเหมือนของบางอย่างจะถูกวางไว้หน้าโลงศพหนูไผ่หลังจากที่มันตาย” โจวซินเยียนพยักหน้าและพูดกับ เฮียเฉาว่า “เราถ่ายรูปแล้ว คุณสามารถโยนหนูไผ่กลับเข้าไปในกรงได้”
บอส เฉาพยักหน้า “ฉันจะรบกวนพวกคุณให้พันแผลให้ฉันหน่อยหลังจากนี้”
ขณะที่เขาพูด เฮียเฉา โยนหนูไม่ไผ่ลงในกรงขนาดเล็ก มีริ้วเลือดสีแดงบนขนหนู
“มันเกามือคุณเหรอ” จางอันหมินจ้องไปที่หนูขาว “ขาไหนขีดข่วนคุณ? อย่าลืมย่างขานั้นกินเป็นอาหารเพื่อให้แผลหายเร็ว”
“ฉันไม่ได้โดนมันข่วนเลย และดูเหมือนจะเป็นครั้งแรก” เฮียเฉาส่ายหัวและปกป้องหนูขาว
“ว้าว เจ้าสามารถทนต่อความเจ็บปวดได้นานขนาดนี้เลยหรือ” จางอันหมินรู้สึกประหลาดใจ
“ฉันคุ้นเคยกับมัน” เฮียเฉายิ้มและเขาดูเหมือนเฮียเฉาจะขายหนูมานานกว่าแปดเดือนแล้ว
