Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 801

EP 801

“คนไข้คิวที่ห้า เข้ามาได้ครับ” โจวซินเยียนตะโกนเรียก ชายชราที่กําลังหลับตาอยู่และผู้ป่วยของครอบครัวที่มาภายหลังลุกขึ้นทันทีและเข้าไปในห้องให้คําปรึกษา

มีหม้อไอวีปีศาจแขวนอยู่ทางด้านซ้ายของผนังห้องปรึกษาหารือ ทางด้านขวามีกระถางแมงมุมแขวนอยู่ ภาพที่มีชีวิตชีวาเช่นนี้หาได้ยากในโรงพยาบาล

หลิงรันนั่งอยู่หลังโต๊ะทํางานของเขา หน้าตาของเขาดูอ่อนเยาว์และหล่อเหลาราวกับว่าเขาเพิ่งก้าวออกมาจากภาพยนตร์

เมื่อลูกชายของเขาหลับไปและเข้าคิวรอเขาแต่เช้า ชายชราก็รู้สึกประทับใจกับโอกาสนี้มาก เขารีบนั่งลงและพูดว่า “อรุณสวัสดิ์ หมอหลิง ฉันได้รับคําปรึกษาในโรงพยาบาลใกล้บ้านของฉัน และได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคตับ ฉันยังไปเยี่ยมเยียนติดตามอีกสองสามครั้งและได้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลด้วย แต่ฉันยุ่งมากเลยยังไม่ได้รับการผ่าตัด ตอนนี้ฉันรู้สึกไม่สบายอีกแล้ว และฉันรู้สึกไม่ดีขึ้นแม้จะได้รับการถ่ายของเหลวแล้ว ฉันจึงตัดสินใจมาพบคุณ ถ้าไม่มีทางอื่นจริงๆ ฉันแค่คิดว่าจะเข้ารับการผ่าตัด…”

ชายชราพูดอย่างรวดเร็วเล็กน้อย และนี่เป็นเรื่องปกติในหมู่ผู้ป่วย เนื่องจากแพทย์ทุกวันนี้ยุ่งมาก ถ้าผู้ป่วยพูดช้าเกินไป แพทย์จะตัดพวกเขาออกหลังจากที่พวกเขาพูดได้เพียงไม่กี่ประโยค ด้วยเหตุนี้ แพทย์จึงอาจไม่เข้าใจสถานการณ์ของพวกเขาอย่างเต็มที่

หลังรันพลิกเปิดการสแกนที่ชายชรานํามาและเริ่มอ่าน

เนื่องจากแผนกภาพทางการแพทย์ในโรงพยาบาลในปัจจุบันมีผู้คนหนาแน่นตลอดเวลาแพทย์ของโรงพยาบาลหลายแห่งที่อยู่ในระดับเดียวกันกับโรงพยาบาลหยุนฮัวจึงไม่ค่อยเต็มใจที่จะสั่งการตรวจเสริม เนื่องจากผู้ป่วยจะต้องเข้าคิวนานและรอนาน ดังนั้นพวกเขาจึงชอบอ่านผลสแกนที่ผู้ป่วยนํามาก่อน แม้ว่าพวกเขาจะล้าสมัยไปเล็กน้อย แต่แพทย์ยังสามารถรับข้อมูลที่เกี่ยวข้องได้จากที่นั่น

แน่นอน ในที่สุด พวกเขาจะต้องสังสอบสวนโรคเพิ่มเติมด้วยเหตุผลสองประการ ประการแรก ผลการสแกนที่ผู้ป่วยนํามาได้รับการอัปเดต ประการที่สอง แพทย์ไม่ไว้วางใจแพทย์จากโรงพยาบาลอื่น

ในบางระดับ ไม่มีเหตุผลใดๆ เลยที่จะไว้วางใจแพทย์จากโรงพยาบาลอื่นเช่นกัน มีผู้เชี่ยวชาญด้านการถ่ายภาพทางการแพทย์จํานวนมากที่มักทําอะไรผิดพลาดหรือไม่ทํางานได้ดีขณะทําการสแกน

หลิงรันชอบอ่านภาพสแกนด้วยตัวเอง เนื่องจากเขามีทักษะการสแกน MRI ระดับปริญญาโท จึงมีประสิทธิภาพมากกว่าสําหรับเขาในการอ่านการสแกนดิบนับพันรายการเมื่อเทียบกับการสแกนที่ประมวลผลเพียงครั้งเดียว แน่นอนว่านี่เป็นเพราะหลิงรันไม่ไว้วางใจผู้เชี่ยวชาญด้านการถ่ายภาพทางการแพทย์ส่วนใหญ่ ศัลยแพทย์ไม่เคยไว้วางใจใครมากนัก

“นี่สแกนเมื่อเดือนที่แล้วเหรอ?” หลิงรันละสายตาจากผลการสแกนที่ดําเนินการแล้วและมองไปที่ผู้ป่วยและสมาชิกในครอบครัวของเขา

ชายชราพยักหน้าอย่างโมโหจัด “เราอาศัยอยู่ใกล้มณฑลฮวาหยาง และฉันมักจะได้รับการรักษาแบบอนุรักษ์นิยมในโรงพยาบาลของมณฑล…”

“คุณชื่อหวังจงใช่ไหม” หลิงรันเหลือบมองชื่อที่มุมของการสแกน

“ใช่.หวังจง”

“ไปทําซีทีสแกนอีกครั้ง เดียวฉันออกใบสั่งแพทย์ให้” ขณะที่หลิงรันพูด โจวซินเยียนที่ยืนอยู่ข้างๆก็เริ่มพิมพ์ออกไป

วังจงชายชราลังเลอยู่ครู่หนึ่งและถามด้วยเสียงต่ําว่า “ฉันเพิ่งจะทําการแสกนเสร็จไปไม่ใช่หรือยังไงกัน?”

“นี้ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้ว ดังนั้นโรคนี้อาจเข้าสู่ระยะใหม่” หลิงรันตอบคําถามของหวังจงไปอย่างเรียบง่าย

“ก็ได้” ชายชราพูดและไม่ได้พูดอะไรอีก เมื่อโจวซินเยียนได้ยินเรื่องนี้ เขาก็เปิดบันทึกทางการแพทย์อิเล็กทรอนิกส์ที่หลิงรันเขียนไว้อย่างเงียบ ๆ และดูมันตามที่คาดไว้มีความคิดเห็น: สัญญาณของ CA

“CA” เป็นตัวย่อของมะเร็ง มันถูกใช้ในเวชระเบียนเพราะไม่เพียงสั้นและง่ายพอ แต่แพทย์ยังสามารถป้องกันผู้ป่วยจากการค้นหาทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

ในโรงพยาบาลจีน แพทย์ไม่เคยแจ้งให้ผู้ป่วยทราบทันที่เกี่ยวกับอาการป่วยระยะสุดท้าย พวกเขาจะหารือเรื่องต่างๆกับสมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยก่อน

โจวซินเยียนท เหลือบมองที่ลูกชายของผู้ป่วยซึ่งนั่งอยู่ข้างผู้ป่วย หลังจากที่หลงรันตรวจคนไข้เสร็จแล้ว เขาก็เดินตามหลิงรันทันที

“กรุณารอสักครู่” โจวซินเยียนท ยืนขวางทางของผู้ป่วยและพูดว่า “พักผ่อนให้เพียงพอ ส่วนเจ้าโปรดมากับข้าเถิด”

โจวซินเยียนn ไม่ได้พูดอะไรมากหรือให้คําอธิบายเพิ่มเติม เขาพาลูกชายคนโตของหวังจงไปที่สํานักงานของหลิงรันจากนั้นเขาก็เหลือบมองที่หลิงรันและพูดว่า “หมอหลิง ฉันได้พาสมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยไปแล้ว”

หลิงรันฮัมเพลงเพื่อรับทราบและพูดว่า “ไปคุยกับเขาเถอะ”

“ไม่เป็นอะไร.” นี่ไม่ได้อยู่ในความคาดหวังของ โจวซินเยียน เขาหันมาและพูดกับลูกชายคนโตของหวังจง ซึ่งยืนอยู่ตรงข้ามเขาและแสดงท่าทางสับสนว่า “จากการสแกน CT ที่พวกคุณนํามา มีรอยโรคที่ครอบคุมพื้นที่ในตับของพ่อคุณ”

“รอยโรคครอบครองอวกาศ?” ลูกชายคนโตของหวังจงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ดูเหมือนเขาจะมีความคิดว่ากําลังเกิดอะไรขึ้น แต่ก็กลัวเกินกว่าจะรับฟังเรื่องราวนี้ให้มากขึ้นกว่าเดิม

โจวซินเยียน ศึกษาการแสดงออกของอีกฝ่ายอย่างใกล้ชิดและรู้ว่าเขาเข้าใจสิ่งที่กําลังพูด เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจภายในและพูดต่อ “เราสามารถพยายามมองสิ่งต่าง ๆ ในเชิงบวก ในตอนนี้ เพราะมันอาจไม่เป็นพิษเป็นภัย แต่ก่อนการผ่าตัด ทุกอย่างอยู่ในอากาศ”

“เกิดอะไรขึ้นถ้ามันไม่ร้ายแรง”

“มีโอกาสสูงที่จะเป็นเนื้องอกร้าย ซึ่งหมายความว่าเขาเป็นมะเร็ง” โจวซินเยียนพยายามพูด อ้อมๆนานกว่าสิบวินาที และเขาตัดสินใจที่จะหยุดทําเช่นนั้น

ชายที่อยู่ตรงหน้าเขาตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด เขาทวนซ้ํา “มะเร็ง?”

โจวซินเยียน พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม

“ห่ะ… มะเร็ง…” ริมฝีปากของเขาสั่นไม่กี่ครั้ง แต่ในที่สุด เขาก็กลืนคําพูดของเขา

ทั้งหลิงรันและโจวซินเยียนไม่ได้กดดัน

นี่เป็นเรื่องของความเป็นและความตาย ในโรงพยาบาล นี่เป็นข่าวประเภทหนึ่งที่แพทย์ถ่ายทอดให้ผู้ป่วยและสมาชิกในครอบครัวด้วยความอดทนสูงสุด

ไม่มีแพทย์คนเดียวในโลกที่มั่นใจมากพอที่จะรักษามะเร็งของผู้ป่วยได้ ด้วยเหตุนี้ทัศนคติของพวกเขาจึงอ่อนลง

ในการเปรียบเทียบ ในขณะที่โรคต่างๆ เช่น ไส้ติ่งอักเสบอาจทําให้เสียชีวิตได้ บางทีอาจถึงกับฆ่าผู้ป่วยได้เร็วกว่ามะเร็ง เนื่องจากแพทย์สามารถรักษาโรคเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย พวกเขาจึงใช้ทัศนคติที่ไม่ใส่ใจมากขึ้นเมื่อสื่อสารกับผู้ป่วยที่เป็นโรคเหล่านั้น

“อะไร… ตอนนี้เราทําอะไรอยู่” ชายคนนั้นถามด้วยน้ําเสียงแผ่วเบา

โจวซินเยียนท กล่าวด้วยเสียงนุ่มนวลว่า “เราจะรอการสแกน CT เพื่อดูว่าปริมาณของรอยโรคครอบครองพื้นที่เพิ่มขึ้นหรือไม่ หากได้รับการยืนยันว่ารอยโรคที่ครอบครองพื้นที่มีขนาดใหญ่ขึ้น เราแนะนําให้พ่อของคุณเข้ารับการผ่าตัดโดยเร็วที่สุด…”

“ฉันขอให้หมอหลิงผ่าตัดพ่อของฉันได้ไหม” ทันใดนั้นชายคนนั้นก็เงยหน้าขึ้น

โจวซินเยียนท ส่ายหัว “โดยทั่วไปหมอหลิงไม่ได้ทําการรักษาผู้ป่วยมะเร็ง”

“ทําไม?”

“เราสามารถแนะนําแพทย์ท่านอื่นให้คุณได้…”

“ฉันต้องการให้หมอหลิงทําการผ่าตัดกับฉัน!” มีคนเปิดประตู ปรากฎว่าหวังจงชายชราแอบฟังอยู่หลังประตูมาตลอด ตอนนี้เสียงของเขาดังและชัดเจน และสายตาของเขาก็เฉียบแหลม

โจวซินเยียน รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พาลูกชายของผู้ป่วยไปที่ห้องประชุมแห่งนี้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า เขาจึงไม่มีเวลาตําหนิตัวเอง ก่อนอื่น โจวซินเยียน เดินไปที่โต๊ะทํางานและยืนข้าง หลิงรันเพื่อปกป้องเขา จากนั้นเขาก็กล่าวว่า “คุณครับ ตอนนี้สุขภาพของคุณกําลังแย่ และไม่ควรคิดว่าใครจะดําเนินการรักษาคุณ นอกจากนี้ยังมีผู้ป่วยมะเร็งบางรายที่ไม่ต้องผ่าตัดหรือไม่เหมาะที่จะรับการผ่าตัด มาทําการตรวจที่จําเป็นทั้งหมดให้เสร็จก่อนที่เราจะตัดสินใจเกี่ยวกับแผนการรักษา”

“ฉันรู้ว่าหมอหลิงทําการรักษาผู้ป่วยมะเร็งตับ” หวังจงไม่สนใจสิ่งที่โจวซินเยียนกล่าว เขามองไปที่หลิงรันและพูดว่า “ฉันเคยอ่านรายงานข่าวเกี่ยวกับคุณมาก่อน คุณได้ดําเนินการกับนักวิชาการที่เป็นมะเร็งตับ…”

“การผ่าตัดไม่ใช่ทางออกที่รับประกันสําหรับโรคมะเร็ง” เมื่อหลิงรันได้ยินเรื่องนี้ เขาก็ตัดสินใจที่จะไม่ปิดบังอะไรอีกต่อไป เขากล่าวว่า “จากที่ฉันเห็นจากการซีทีสแกน ที่คุณนํามารอยโรคที่ครอบครองพื้นที่บนตับของคุณไม่ได้อยู่ในตําแหน่งที่ดี ดังนั้นการกําจัดโดยการผ่าตัดจึงเป็นเรื่องยาก แม้ว่าเราจะลบมันออกได้สําเร็จ แต่ก็ยังมีโอกาสเกิดซ้ําสูงมาก…”

หวังจงจ้องไปที่หลังรันและมีความหวังในดวงตาของเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถพูดออกมาได้แม้แต่ค่าเดียว ราวกับว่าพลังงานทุกออนซ์ถูกดูดออกจากร่างกายของเขา

หลิงรันคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น ถ้าพวกคุณแน่ใจในการตัดสินใจของคุณ เราจะพาคุณไปโรงพยาบาลเพื่อเตรียมพร้อมสําหรับการผ่าตัด”

หลิงรันสามารถผ่าตัดผู้ป่วยมะเร็งตับได้ เนื่องจากการผ่าตัดตับสามารถทําได้ทั้งกับเนื้อเยื่อ ปกติและเนื้อเยื่อมะเร็ง หลิงรันรู้วิธีการผ่าตัดต่อมน้ําเหลืองซึ่งเป็นทักษะที่สําคัญที่สุดที่ศัลยแพทย์มะเร็งต้องมี

อย่างไรก็ตาม ทักษะระดับปรมาจารย์หรือระดับสมบูรณ์ไม่สามารถรับประกันอัตราการรอดชีวิตของผู้ป่วยมะเร็งได้

หลิงรันแค่เกลียดการผ่าตัดแบบนี้โดยรวม แต่หลิงรันไม่ได้ต่อต้านการผ่าตัดผู้ป่วยมะเร็งแต่ละรายอย่างจริงจัง

โจวซินเยียน มีความคิดคร่าวๆ เกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในใจของ หลิงรันในตอนนี้ เขากล่าวเสริมว่า “มะเร็งตับมีหลายประเภท และตําแหน่งของเนื้องอกก็ต่างกันด้วย พวกคุณจะต้องผ่านการสอบก่อนจึงจะสามารถตัดสินใจในขั้นตอนต่อไปได้

หวังจงและลูกชายของเขาพยักหน้าเงียบๆ ในขณะนั้นเอง ทั้งสองเองก็ไม่รู้จะพูดอะไรต่อไป