Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 843
EP 843
เหรินฉีเองเรียนรู้อย่างจริงจัง
ทุกเช้าเขาจะตามแพทย์ประจําบ้านเพื่อเดินตรวจวอร์ด และทํางานเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาทําได้ และต้องท่า เช่น การเขียนบันทึกการรับเข้าศึกษาและบันทึกการปลดประจําการ แนบใบตรวจ ให้ค่าปรึกษาแผนกศัลยกรรมอื่น ๆ รวมถึงอายุรศาสตร์ ภาควิชาและดูแลวิทยานิพนธ์ของ Yu Yuan…
หากไม่มีเหตุฉุกเฉิน เมื่อเหรินฉียืนกรานจนถึงเที่ยงวันหลังจากใช้ชีวิตที่เติมเต็ม เขาก็สามารถถอนหายใจด้วยความโล่งอก รับประทานอาหารกลางวันมื้อเล็ก ๆ ที่น่าพอใจ และมีพลังงานเพียงพอสําหรับเขาจนถึงกลางคืน จากนั้นเขาจะทําตามตารางที่กําหนดไว้แล้วและเข้าไปในห้องผ่าตัด
ตามลําดับที่กําหนดไว้ในกําหนดการเพื่อเริ่มช่วงบ่ายที่สมบูรณ์ เขาจะช่วยหัวหน้าศัลยแพทย์ จางอันหมินมือของเขาถือกล้องส่องผ่าตัดไว้ ช่วยหัวหน้าศัลยแพทย์ หมอลู่ถือกล่องจุลทรรศน์ และช่วยหัวหน้าศัลยแพทย์มายานลินยกขาขึ้น…
เหรินฉีจะสามารถเข้าร่วมในการผ่าตัดของหลิงรันได้ก็ต่อเมื่อโชคเข้าข้างเขา ส่วนใหญ่เขาทําได้แค่ดูเขาเท่านั้น
จํานวนผู้ช่วยในการผ่าตัดมีจํากัด แม้ว่าหลิงรันจะทําการผ่าตัดเพียงพอสําหรับทั้งแผนกอย่างต่อเนื่อง แต่ทุกคนก็ยังต้องต่อสู้เพื่อตําแหน่งผู้ช่วยคนแรกหรือคนที่สอง
ในฐานะศัลยแพทย์ที่เข้ารับการฝึกอบรมในบริการ สถานที่ที่สะดวกที่สุดสําหรับเหรินฉีคือสถานที่ที่เขาสามารถดูการผ่าตัดในระยะใกล้ หลังจากผสมผสานและถามคําถามกับเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาล เขาได้รู้ว่ามาหยานลิน, หมอลู่ และจางอันหมิน ยังคงเป็นผู้ช่วยหลักของหลิงรันเกือบตลอดเวลา
ดังนั้น นี่เป็นโอกาสที่หายากสําหรับเหรินฉี
เขาเป็นแพทย์ประจําอาวุโสแล้ว เมื่อเขากลับมาที่โรงพยาบาลหลังจากฝึกเสร็จ เขาจะต้องทํางานหนักและแข่งขันกันเป็นรองหัวหน้าแพทย์ หลังจากที่เขาเป็นผู้ช่วยหัวหน้าแพทย์ มีโอกาสเพียงเล็กน้อยสําหรับเขาที่จะเป็นที่ที่เขาอยู่ตอนนี้—เขาจะไม่สามารถออกจากโรงพยาบาลได้
สองสามเดือนและอุทิศตัวเองเพื่อพัฒนาทักษะของเขา
แม้ว่าจะมีโอกาส เขาอาจจะไม่อยากออกไปอีก
การแข่งขันในโรงพยาบาลของมณฑลนั้นโหดร้ายกว่าในโรงพยาบาลอย่างโรงพยาบาลหยุนฮัว ปกติงานก็เพียงพอสําหรับแพทย์ที่นั่น เมื่อเหรินฉี่สามารถคว้าตําแหน่งรองหัวหน้าแพทย์ได้
เขาต้องแข่งขันเพื่อให้ได้ทีมรักษาของตัวเองที่มีจํานวนคนจํากัด และเขาอาจต้องต่อสู้เพื่อเข้ารับ ตําแหน่งผู้อํานวยการแผนกก่อนที่จะเกษียณอายุด้วย…
ถ้าเขาออกไปสักสองสามเดือนในช่วงเวลานั้น เขาอาจจะล้าหลังคู่แข่ง และการถดถอยแบบนี้ ไม่สามารถครอบคลุมได้ด้วยการพัฒนาทักษะเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ในคําพูดของเด็ก ๆ หลายคน แพทย์อย่างเหรินฉีใช้ชีวิตโดยที่พวกเขาจะต้องสามารถเห็นจุดสิ้นสุดของเส้นทางที่พวกเขาอยากจะเดินไปได้ อย่างไรก็ตาม มีแพทย์เพียงไม่กี่คนที่สามารถบรรลุเป้าหมายได้ และผู้ที่อาจถือได้ว่าหายากพอๆกับบลูมูน
เหรินฉีรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี ดังนั้นเขาจึงทํางานหนักเป็นพิเศษ เหรินฉียึดติดกับตารางการตื่นนอนตอนสี่โมงเช้าและเลิกงานตอนแปดหรือเก้าโมงเย็น ท้ายที่สุด เขาก็แค่กลับไปนอนที่หอพัก ดังนั้นเขาจึงไม่อยากเสียเวลาเลย
หลังจากยืนหยัดอยู่สี่ถึงห้าวัน เหรินฉีก็คุ้นเคยกับกิจวัตรนี้
ตอนนี้เขาปลุกผู้ป่วยให้ตื่นขึ้นมาตอนสี่โมงเช้าและเจาะเลือดของพวกเขา และกินขาหมูตอน หกโมงเย็นในขณะที่เขาดูการรักษาเอ็นร้อยหวาย ในยามบ่าย เขายังสามารถช่วยหมอหยูหยวน หยิบสิ่งแปลกปลอมในห้องฉุกเฉินในเวลาว่าง…
เหรินฉีรู้สึกว่าเขาได้ปรับตัวเข้ากับชีวิตในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินของหยุนหัวจากนั้นเขาก็ได้
ยินว่ามีการเตรียมการใหม่ๆ
“พรุ่งนี้มาทํางานแต่เช้า ไปทําศัลยกรรมกันดีกว่า” หลิงรันตัดสินใจเมื่อการผ่าตัดครั้งสุดท้ายเสร็จสิ้น
“แล้วฉันจะแจ้งแผนกศัลยกรรมให้กี่โมง” โจวซินเยียนไม่ได้มองคนอื่นหรือถามความคิดเห็น เพราะความคิดเห็นของคนอื่นไม่สําคัญ
หลิงรันคิดเกี่ยวกับมันและพูดว่า “เราสามารถเริ่มการผ่าตัดได้ล่วงหน้าหนึ่งชั่วโมงครึ่ง… นั่นหมายความว่าเราจะเริ่มตอนสองทุ่ม แพทย์ที่เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดต้องมาก่อนเวลาและแพทย์ที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการผ่าตัดสามารถมาในกะที่แตกต่างกันได้ “นี่จะเป็นเวลาหลายวันเลยเหรอ?” โจวซินเยียนถาม
“ใช่ ฉันจะทําศัลยกรรมให้เสร็จในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน และไปที่แผนกศัลยกรรมทั่วไป” หลิงร้นยังคงดูการผ่าตัดส่องกล้องทางเดียวที่ท่าโดยหัวหน้าแพทย์ตั้นฉวน ซึ่งมาจากแผนกศัลยกรรมทั่วไปทุกวัน เนื่องจากเขากําลังเรียนรู้ทักษะด้วยตัวเขาเอง เขาจึงไม่สามารถเชี่ยวชาญ มันได้ในครั้งเดียว เช่นเดียวกับที่เขาทํากับเทคนิคที่ระบบมอบให้เขา เขาต้องทํางานหนักเพื่อเรียนรู้มันทุกวัน แต่เมื่อต้องใช้ระยะเวลานาน หลังรันพบว่ามันเสียเวลา
การผ่าตัดของ ตั้นฉวนเริ่มเวลาเก้าโมงและบางครั้งตอนสิบโมง เขามีเวลาประมาณสองถึงสามวันทุกสัปดาห์ที่เขาเคยทําการผ่าตัด และเขาจะทําการผ่าตัดประมาณสามครั้งในวันนั้น หากต้องพูดเป็นคําพูด นอกเหนือจากการผ่าตัดสองหรือสามชั่วโมงในตอนเช้า ชั่วโมงทํางานที่เหลืออยู่ของตั้นฉวนเป็นช่วงเวลาที่บังเอิญที่หลิงรันไม่ได้ทําการผ่าตัดแต่อย่างใด
หลังจากฟังคําสั่งของหลิงรันแล้ว โจวซินเยียนก็เข้าใจในทันที “ด้วยวิธีนี้ หากทําการผ่าตัดเร็วขึ้นเล็กน้อยทุกเช้า การผ่าตัดในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินจะไม่ได้รับผลกระทบ
“ใช่.” หลิงรันพยักหน้าอย่างพึงพอใจ
“แล้วฉันจะเตรียมการสําหรับการผ่าตัด ฉันจะจัดให้โดยที่เราจะพยายามทําศัลยกรรมอย่างเช่น การตัดตับในตอนเช้าให้มากที่สุด และจากนั้นเวลาประมาณแปดโมง ฉันจะจัดให้มีการผ่าตัดอย่างเช่น เข่า” การผ่าตัดแบบส่องกล้องด้วยวิธีนี้ เราสามารถเว้นระยะการใช้ห้องผ่าตัดได้” โจวซินเยียนคิดแผนขึ้นมาโดยธรรมชาติ
หลิงรันเห็นด้วยอีกครั้ง
เหรินฉีตกตะลึงเมื่อได้ยินเรื่องนี้ มีเพียงประโยคเดียวที่อยู่ในใจของเขา ‘ไม่ใช่เช้ามืดแล้ว!
พลบค่า!!
อย่างไรก็ตาม แพทย์ที่เข้ารับการอบรมที่นี่มักไม่มีนัยสําคัญในแผนงานที่ยิ่งใหญ่
ตั้งแต่วันที่สอง หลังรันเริ่มส่งสแปมพลังงานเซรัมและติดตามปริมาณการผ่าตัดของเขาใน
ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน ขณะที่เขาดูการผ่าตัดของตั้นฉวนแพทย์คนอื่นๆ ก็สามารถพักผ่อนได้ระยะหนึ่ง แต่แพทย์ที่ขยันและมีความทะเยอทะยานจะไม่หยุดพักอย่างแท้จริง
หัวหน้าแพทย์แดนค่อยๆ คุ้นเคยกับการปรากฏตัวของหลิงรัน
โดยเฉพาะในตอนเช้า แม้ว่าเขาจะไม่สาย แต่เมื่อเห็นหลิงรัน เขาจะรู้สึกผิดอย่างอธิบายไม่ถูก “หลิงรัน คุณฝึกฝนตัวเองให้ดูโอ่อ่า ดีกว่าร้านผู้อํานวยการฮวง” ตั้นฉวนได้แก้ตัวบางอย่างเขาเป็นหัวหน้าแพทย์จากแผนกศัลยกรรมทั่วไป ไม่เป็นไรแม้ว่าเขาจะล้อเลียนศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินเล็กน้อย
หลิงรันเหลือบมองตั้น ฉวนอย่างเฉยเมย เขาไม่กล้าแม้แต่จะตอบเขา
“โอ้โห ถ้าคุณทําตัวแบบนี้ คนจะคิดว่าคุณไม่เก่งเรื่องการเข้าสังคม” หัวหน้าแพทย์แดนตอนนี้คุ้นเคยกับหญิงรันมากขึ้น ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดกับเขาได้อย่างอิสระ
การแสดงออกของหลิงรันยังคงไม่แยแส เมื่อเขามองไปที่หัวหน้าแพทย์ตั้นฉวนเขาก็พูดว่า “ยังไงฉันก็ไม่เคยเข้าสังคมได้ดีเลย”
“อืม อย่างน้อยนายก็รู้” หัวหน้าแพทย์ตั้น ฉวนอารมณ์ดี และเขาก็มีอารมณ์ที่จะสนทนาในทันที “แต่สําหรับฉัน ความทุ่มเทในการเรียนรู้ของคุณสมควรได้รับการยกย่อง…”
*แหวน*
โทรศัพท์ที่ผนังห้องผ่าตัดก็ดังขึ้น ขัดจังหวะการปะทุของอารมณ์ที่สะสมอยู่ในหัวหน้าแพทย์
ตั้นฉวน
ทุกคนศึกษาการแสดงออกของพวกเขา
หากโทรศัพท์ในห้องปฏิบัติการดังขึ้นแสดงว่าผู้โทรไม่ได๋โทรออกอย่างแน่นอน
“สวัสดี?” พยาบาลเวียนหยิบมันขึ้นมาแล้วตอบ จากนั้นเธอก็น่าโทรศัพท์ไปให้หัวหน้าแพทย์
ตั๋นฉวน “จากผู้อําานวยการแผนกครับ”
“เอามานี่เลย” หัวหน้าแพทย์ตั้นฉวนยักไหล่ โบกมือให้พยาบาลแนบโทรศัพท์แนบหูแล้ว
ถามว่า “ผู้อํานวยการ ฉันอยู่ระหว่างการผ่าตัด”
“ตกลง หลังรันอยู่กับคุณไหม” เสียงของผู้อํานวยการแผนกศัลยกรรมทั่วไปทะลุผ่านอากาศ หัวหน้าแพทย์แดนลังเล มองไปที่หลิงรันและพูดว่า “ใช่ เขาอยู่กับฉัน”
“เป็นอย่างไรบ้าง เจ้าคุ้นเคยกับหลิงรันมากขึ้นแล้วหรือ?”
“เล็กน้อย.”
“โอเค… หลังจากคุณผ่าตัดเสร็จแล้ว ให้พาหลิงรันมา ฉันจะแนะนําให้คนไข้รู้จัก” น้ําเสียงของผู้อํานวยการแผนกเป็นเรื่องปกติ และตั้นฉวนไม่สามารถรับรู้อารมณ์ของเขาได้จากการฟังเสียงของเขา
แต่หัวหน้าแพทย์แดนเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรทันทีที่เขาได้ยิน ผู้อํานวยการแผนกได้ร้องขอให้หลิงรัน
หัวหน้าแพทย์แดนอดไม่ได้ที่จะจ้องมองหลิงรัน เขาไม่ได้พูดอะไรมากและให้สัญญา “ไม่มีปัญหา ฉันจะพาเขาไปเอง”
“ทําตัวให้สุภาพหน่อย” ผู้อํานวยการแผนกศัลยกรรมทั่วไปกล่าวก่อนวางสาย
