Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 845

EP 845

ที่แผนกศัลยกรรมทั่วไปผู้อาวุโสดีวู่นอนอยู่บนเตียงของเขาหลับตาลง

ด้วยสถานะของเขา เขาสามารถอยู่ในหอผู้ป่วยในสําหรับเจ้าหน้าที่อาวุโสหรือแผนกพิเศษได้

แต่ผู้อาวุโสดีหวู่นั้นดื้อมากและยืนกรานที่จะอยู่ในห้องปกติ

แต่ผลลัพธ์ส่วนใหญ่เหมือนกัน แผนกศัลยกรรมทั่วไปได้จัดห้องเตียงคู่ให้เขา หลังจากที่ผู้ป่วยบนเตียงอีกคนหนึ่งออกจากโรงพยาบาลแล้ว ไม่มีผู้ป่วยรายอื่นถูกส่งเข้ามาในห้อง สมาชิกในครอบครัวสามารถนอนข้างในเพื่อไปกับผู้ป่วยได้ และสะดวกสบายพอๆกัน แต่ไม่มีห้องนั่งเล่นเล็กๆ ตู้เย็น และไมโครเวฟ

คณบดีวู่แทบจะไม่สามารถสงบอารมณ์ของเขาได้ เขาบอกกับคนที่รู้จักเขาแล้วว่าอย่ารบกวนเขาถึงสองครั้ง แต่สมาชิกในครอบครัวของเขาและคนอื่นๆ ก็ยังคงมาเรื่อยๆ และที่ซึ่งมีคนอื่นอยู่ในห้อง เขาไม่สามารถพักผ่อนได้ แต่เนื่องจากมันไม่มีประโยชน์สําหรับเขาที่จะเกลี้ยกล่อมพวกเขา เขาทําได้เพียงปล่อยให้มันเลื่อนลอยและคิดอย่างเงียบๆเกี่ยวกับปัญหาของเขาเอง

มะเร็งตับของเขาอยู่ในระยะเริ่มต้น และเขาไม่รู้สึกอะไรเลย เมื่อตอนนี้เขาอายุได้แปดสิบปี การตรวจร่างกายบ่อยครั้งและการเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมารวม

ถึงการมาเยี่ยมของแขกก็เพียงพอแล้วที่จะทําให้เขาเหนื่อยล้า แม้แต่หลานสาวของคณบดีก็เหนื่อยเล็กน้อย

เธอกําลังพักผ่อนบนเก้าอี้ข้างเตียงโดยใช้มือข้างหนึ่งจับมือที่บางและแห้งของปู่ของเธอไว้

จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงรองเท้าหนังกระทบพื้นจากทางเดิน

“มีคนกําลังมา” หลานสาวคนโตของเขาถอนหายใจและลุกขึ้นยืน เธอทํางานที่โรงเรียนมัธยมหยุนฮัว และปัจจุบันเป็นคณบดีฝ่ายวิชาการ อย่างไรก็ตาม เมื่อต้องรับมือกับแขกรับเชิญ เธอพบว่าสิ่งนี้เหนื่อยกว่าการวิจารณ์นักเรียนมาก

คณบดีหวู่เปิดตาของเขาอย่างอ่อนโยน จิตใจของเขาไม่ค่อยดีนัก การปลุกเขาให้ตื่นจากภวังค์อย่างกระทันหันจะเป็นเรื่องที่หยาบกระด้าง

*ก๊อก ก๊อก ก๊อก*

ประตูห้องผู้ป่วยถูกเคาะเบาๆสามครั้ง และพยาบาลที่ปฏิบัติหน้าที่ก็เข้ามา “มาดามหวู่คณบดีวูจูเนียร์ และผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆอยู่ที่นี่แล้ว” นางพยาบาลพึมพํา แต่ยังเข้าใจเธออยู่

มาดามหวู่ลุกขึ้นทันที เพราะเธอยังคงหวังว่าโรคของปู่ของเธอจะหายขาดได้

หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีลูกของคณบดีก็เข้ามา พยักหน้าให้ลูกสาวของเขา ดูสภาพในห้อง หันกลับมาแล้วพูดว่า “พ่อครับ ผมเชิญผู้เชี่ยวชาญที่เชี่ยวชาญด้านการจัดการมะเร็งตับระยะเริ่มแรก ในกลุ่มคนชราให้พ่อแล้ว’ พ่อจะไม่มีวันเดาออกว่าคนนั้นเป็นใคร”

“ไม่ว่ามันจะเป็นใคร ฉันจะไม่ให้พวกเขาตรวจสอบฉัน” คณบดีดีวู่ ฟังดูรุนแรงมาก เขาเป็นคนที่เน้นประสิทธิภาพ เขาไม่เชื่อในสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติหรือการกลับชาติมาเกิด เขาใช้ชีวิตอย่างประหยัด และเขาต้องการลงทุนทรัพยากรทั้งหมดในการผลิตบางอย่างและเรียนรู้หากทําได้
แต่เขาไม่ต้องการให้ใครมารักษาโรคของเขา

คณบดีหวู่มองไปที่ลูกชายของเขาอย่างแน่วแน่และพูดว่า “แกไม่จําเป็นต้องโน้มน้าวใจฉัน และโกหกฉัน ฉันรู้จักผู้เชี่ยวชาญทางการแพทย์ในประเทศมากกว่าแก แกจะเชิญใครได้อีก ไม่มีทาง ร่างกายฉันอยู่ในขั้นนี้แล้วและฉันจะตายอย่างสงบได้อย่างไรเมื่อรู้ว่ามีคนแบกน้ําหนักของ

ความล้มเหลวในการช่วยหมออาวุโส? แกยังจะรู้สึกอึดอัดใจที่จะพบเขาอีกครั้งใช่ไหม” คณบดีวู่เคยพูดค่าเหล่านี้มาก่อน แต่มันไม่จริงจังเท่าช่วงเวลานี้ จมูกของดีวูไหม้และน้ําตา

ของเขาเกือบจะไหลออกมา

“ปู่ ควรหยุดคิดมากเสียที” มาดามหวู่อายุเกือบจะสี่สิบแล้ว และเธอก็ไม่สามารถรักษาความสงบนิ่งไว้ได้เช่นกัน

คณบดีหวู่ส่ายหัวเบา ๆ “อายุมากขึ้น ร่างกายจะเสื่อมลง มีเพียงจิตใจเท่านั้นที่ยังคงทํางาน…” “พ่อ.” ลูกของคณบดีไม่ยอมให้พ่อของเขาทําต่อไปและแสร้งทําเป็นร่าเริง เขากล่าวว่า “ผู้เชี่ยวชาญที่ผมเชิญวันนี้ค่อนข้างแตกต่าง ผมคิดว่าพ่อจะชอบเขา”

เขาไอ และหลิงรันเข้ามาตามโจวซินเยียน

ทั้งคณะบดีดีวู่และหลานสาวของเขาดูตื่นเต้นในทันที

“หลิงรัน นี่คุณเอง” คณบดีหวู่สามารถเรียกชื่อหลิงรันได้ในทันที แม้ว่าเขาจะออกจากแนวหน้าของมหาวิทยาลัยหยุนฮัวแล้ว แต่เขาก็ถือว่ามหาวิทยาลัยเป็นเหมือนบ้านของเขา ในแต่ละปีเขา

จะเข้าร่วมกิจกรรมทุกประเภทและบรรยายครั้งหรือสองครั้ง ดังนั้นเขาจึงค่อนข้างคุ้นเคยกับนักเรียนในตํานานที่มหาวิทยาลัยหยุนฮัว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสําหรับนักเรียนเช่น หลิงรันที่หล่อเหลาและได้คะแนนสูงสุด เขาเป็นคนที่คณบดีดีวู่จะจําได้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม คณบดีดีวู่ไม่เคยคิดว่าผู้เชี่ยวชาญของวันนี้คือ Ling Ran “หลิงรันเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการผ่าตัดตับอันดับหนึ่งของโรงพยาบาลหยุนฮัว” ลูกชายของคณบดีหัวเราะและแนะนําพ่อของเขา

คณบดีหวู่ขมวดคิ้วก่อนแล้วพูดว่า “อย่าโม้เกี่ยวกับเขามากเกินไป! หลิงรันยังเด็ก ทําไมเขาถึงต้องต่อสู้เพื่อเป็นอันดับหนึ่งจริงไหม?”

“เขาไม่ต้องต่อสู้เพื่อมัน” ลูกชายของคณบดีรู้ว่าเขาอาจจะสามารถโน้มน้าวใจพ่อของเขาได้ เมื่อได้ยินคําพูดของเขา เขายิ้มอย่างจริงใจและพูดกับหลิงรันและคนอื่นๆว่า “พ่อของฉันไม่ได้กระตือรือร้นเหมือนเมื่อก่อน และตอนนี้เขาไม่สนใจเรื่องในโรงพยาบาลน้อยลงแล้ว”

ชื่อเสียงของหลิงรันแพร่กระจายไปในวงการแพทย์เท่านั้น และสําหรับเจ้าหน้าที่อาวุโสอย่างคณบดีวู่ซึ่งเกษียณจากสายที่สองแล้ว ข้อมูลนี้ยังไม่ถึงเขาเลย

ลูกชายของคณบดีอารมณ์ดี เขารีบปรับเตียงทันทีเมื่อเห็นว่าพ่อของเขาต้องการจะลุกขึ้นและพูดว่า “พ่อ ฉันไม่ได้โกหก ทักษะของหมอหลิงในการตัดตับตอนนี้อยู่ในอันดับต้น ๆ ของประเทศ ถ้าจังหวัดฉางซีต้องการจ้างทําตับ ผู้เชี่ยวชาญ ตัวเลือกแรกของพวกเขาคือหมอหลิงอย่างแน่นอน”

“นั่นเป็นเพราะเขายังเด็ก” คณบดีวู่ปฏิเสธที่จะเชื่ออย่างนั้น

ลูกชายของเขายิ้มและพูดว่า “ให้ผมพูดอย่างอื่นเถอะ ผมจะไม่ยอมรับมันหลังจากที่ผมออกจากประตูนี้ แต่ตอนนี้ ผมรู้แล้วว่าหลิงหวั่นกําลังชาร์จ 10,000 หยวนสําหรับการผ่าตัดอิสระทุกครั้งใช่ไหม”

ศัลยแพทย์อิสระยังถือว่าเป็นการกระทําในพื้นที่สีเทา แพทย์รุ่นเยาว์สามารถพูดได้ทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไม่เกรงกลัวในระหว่างการพูดคุยเพราะพวกเขายังไม่ผ่านการรับรองสําหรับ การทําศัลยกรรมอิสระ แต่เมื่อแพทย์อาวุโสพูดถึงเรื่องนี้ก็จะต้องระมัดระวัง

ใช่ ไม่ว่าพวกเขาจะยอมรับหรือไม่ก็ตาม ศัลยแพทย์อิสระกลายเป็นความจริงแล้ว และราคาของศัลยแพทย์อิสระก็เป็นศูนย์รวมของความเป็นจริงที่ยิ่งใหญ่กว่า

แพทย์ที่เรียกเก็บเงิน 3,000 หยวนต่อการผ่าตัดนั้นอยู่ในระดับที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง จากแพทย์ที่เรียกเก็บเงิน 5,000 หยวน และมีความแตกต่างกันมากขึ้นระหว่างแพทย์ที่เรียกเก็บเงิน 6,000 หยวนและ 10,000 หยวนต่อการผ่าตัด

คณบดีวู่อาจออกจากแนวหน้า แต่เขาก็ยังเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

ในสถานที่เช่นจังหวัดฉางซี 10,000 หยวนต่อการผ่าตัดหมายความว่าศัลยแพทย์เป็นหนึ่งในศัลยแพทย์ชั้นนํา อาจมีแพทย์บางคนที่เรียกเก็บเงินเพิ่ม 2,000 ถึง 3,000 หยวน และการผ่าตัดที่มีราคาประมาณ 15,000 ถึง 20,000 หยวนจะเกิดขึ้นเป็นครั้งคราวเท่านั้น

ความสัมพันธ์ระหว่างเงินกับชีวิตเป็นหัวข้อที่ระบบการแพทย์ทั้งหมดไม่ต้องการพูดถึง

อย่างไรก็ตาม อํานาจที่อยู่ในเงินนั้นไม่อาจปฏิเสธได้ เนื่องจากมีความจําเป็นในการจัดหาบริการที่รักษาชีวิตของบุคคล

คณบดีวู่มองไปที่หลิงรันด้วยความพยายามอย่างมาก ยิ้มและถามว่า “หลิงรัน คุณเพิ่งสําเร็จ การศึกษาเมื่อสองถึงสามปีที่แล้วใช่ไหม การผ่าตัดในโรงพยาบาลอื่นมันไม่ง่ายเลยใช่ไหม”

“สภาพแวดล้อมการผ่าตัดของโรงพยาบาลอื่นเทียบไม่ได้กับโรงพยาบาลหยุนฮัวอย่างแท้จริง แต่เมื่อแพทย์ส่วนใหญ่ร่วมมือกับฉัน พวกเขาก็ยังสามารถบรรลุมาตรฐานได๋” หลังรันแสดงความคิดเห็นอย่างสงบ แต่สิ่งที่เขาพูดไม่เหมือนกับที่คณบดีวู่กล่าว

คณบดีวู่ผู้อาวุโสได้พบกับหลิงรันไม่ใช่แค่ครั้งเดียว และเขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า “ฉันไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้… โอเค งั้นหมอหลิง ช่วยดูอาการป่วยของฉันด้วย”

เช่นเดียวกับที่ลูกชายของคณบดีวางแผนไว้ ในฐานะแพทย์หนุ่มที่สําเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยหยุนหัว การปรากฏตัวของ หลิงรันทําให้ คณบดีดีวู่มีเหตุผลมากมายเกินกว่าจะรักษาต่อ

ไปและไม่เพียงแค่ยอมแพ้ในการรักษา

“งั้นผมจะตรวจร่างกายให้คุณก่อน” หลังรันไม่พูดอะไรมากนักและรีบไปทํางาน

ผู้อาวุโสคณบดีวู่พยายามมองดูวิธีที่เขาจัดการเรื่องต่างๆ และเขาก็พยักหน้า “ดี ทําได้ดี ในช่วงเวลาของเราเราไม่มีอุปกรณ์และเครื่องมือมากนักเราต้องพึ่งการตรวจร่างกาย…”

“ช่วยหยุดพูดด้วยครับ.” หลิงรันมองไปที่ คณบดีดีวู้ด้วยท่าทางที่จริงจัง

คณบดีหวู่ถูกขัดจังหวะ เขาตกตะลึง และเขาก็หัวเราะออกมาดังๆ ทันทีในวินาทีถัดมา“ไม่ใช้เรื่องตลก” หลิงรันกดท้องของคณบดีวู่และออกคําสั่ง
คณบดีวู่หัวเราะเสียงดังยิ่งขึ้น