Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 858

EP 858

“เสร็จแล้ว… เรามีช่วงเวลาที่ไร้กังวลเมื่อทําการผ่าตัดกับคุณจริงๆ หมอหลิง” เซียงซูหมิง

หัวเราะคิกคักและพยายามทําให้หลิงรัม

เขาไม่รู้สึกกังวลเลยจริงๆ เมื่อเขาท่าการผ่าตัด

ที่สาขาโรงพยาบาลปาไจเซียง เขาได้รับการพิจารณาให้เป็นศัลยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญแล้ว

แพทย์ที่ยังคงอยู่นั้นขี้เกียจเกินกว่าจะทํางานหรือแก่เกินไปแล้ว บางครั้งจางอันหมินจะมาเป็นผู้ช่วยของเขา และเขาอาจโดนดุหากเขาไม่ดูแลการผ่าตัดด้วยความระมัดระวัง

ศัลยแพทย์อาจประสบปัญหามากมายระหว่างการผ่าตัด สําหรับแพทย์อย่างจางอันหมิน เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สําหรับเขาที่จะเผชิญกับปัญหาบางอย่างที่เขาไม่สามารถแก้ไขได้ และทางเดียวที่เขามีคือดุผู้ช่วยของเขา

หลิงร้นเคยชินกับความเงียบในโรงละคร

สําหรับแพทย์คนอื่น ๆ พวกเขาอาจเปิดเพลงไว้ในห้องผ่าตัดเพื่อแสดงให้เห็นว่าพวกเข สบายใจในการผ่าตัดมากแค่ไหน

แต่นั่นก็สําหรับหมอทั่วไป หลิงรันมักจะไม่สนใจสิ่งที่คนอื่นคิด อย่างไรก็ตาม เขามักจะได้รับค่าชมมากมายและไม่มีอะไรอื่น…

สําหรับหลิงร้น เขาแค่ต้องการทําหน้าที่ของเขาให้ดี

นี่ไม่ได้จํากัดอยู่แค่ห้องผ่าตัด เพราะเขาทําสิ่งเดียวกันนอกห้องผ่าตัด

สําหรับผู้ช่วย จะโชคดีสําหรับพวกเขาถ้าหัวหน้าศัลยแพทย์ไม่ดุพวกเขา และจะดีกว่าถ้าหัวหน้าศัลยแพทย์เป็นคนเงียบ แพทย์อย่างหลิงรันซึ่งปกติพูดน้อยมากๆ และเมื่อพวกเขาพูด มักจะแนะนําผู้ช่วย ซึ่งเป็นสิ่งที่แพทย์รุ่นเยาว์ไม่คุ้นเคย และพวกเขาแค่อยากจะคุกเข่าขอบคุณพวกเขา

เซียงซูหมิงอดไม่ได้ที่จะนึกถึงชีวิตของเขาที่โรงพยาบาลหยุนหัวและรู้สึกเสียใจเล็กน้อย ตอนนั้นเขายังเด็กเกินไปจริงๆ และเขาก็เป็นแค่เด็กฝึกงานธรรมดาๆ แม้ว่าเขาจะได้เรียนรู้อะไรมากมาย แต่ถ้าเขาไปเรียนรู้ภายใต้หลิงรันอีกครั้ง เขาอาจจะได้เรียนรู้มากขึ้น

หลังจากที่เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เซียงซูหมิงก็ขอบคุณหลิงรัน ที่ให้โอกาสเขาได้เรียนรู้ที่โรงพยาบาลหยุนหัว

ตั้งแต่วินาทีที่เขาเริ่มสังเกตการผ่าตัด เขาก็เฝ้าดูการผ่าตัดที่ดีที่สุดแล้ว การฝึกขั้นพื้นฐานของเขาถือได้ว่าเสร็จสิ้นภายใต้หลิงรัน หลังจากเรียนรู้กับหลิงรันมาครึ่งปีแล้ว เขาก็ค่อยๆ มีความสามารถในการเรียนรู้ด้วยตัวเอง และสามารถรับบทบาทศัลยแพทย์ที่สาขาโรงพยาบาลไป๋ไห่เซียงได้ ต่อมาเขาเริ่มคุ้นเคยกับบทบาทนี้ มิฉะนั้น ถ้าเขาทําให้เกิดปัญหากับการผ่าตัดหนึ่งครั้ง เขาอาจไม่กล้าทําการผ่าตัดครั้งที่สองจริงๆ

สิ่งเดียวที่เซียงซูหมิงเสียใจก็คือเขาไม่สามารถอยู่ที่โรงพยาบาลหยุนหัวได้ อย่างไรก็ตาม เรื่องแบบนี้ไม่เคยเป็นสิ่งที่นักเรียนปกติสามารถควบคุมได้ ก่อนหน้านี้เขาเต็มใจที่จะไปโรงพยาบาลคาร์ปิง เพื่อพักที่โรงพยาบาลหยุนหัว ใครจะรู้ว่าเขาจะถูกส่งไปยังสาขาโรงพยาบาล ไป๋ไห่เซียงในชนบทโดยโรงพยาบาลคาร์ปิง?

“หมอหลิง ทําไมเราไม่ไปพักสักหน่อยล่ะ เราควรให้พวกเขาจัดห้องผ่าตัดสักหน่อย” เซียงซูหมิงบดขยี้จินตนาการอันบ้าคลั่งในหัวของเขาและพูดอย่างสุภาพ

หลิงรันพยักหน้าเบา ๆ และถามว่า “การผ่าตัดครั้งต่อไปคืออะไร”

“อาการบาดเจ็บที่ขาซ้าย จากการสแกนเอ็กซ์เรย์ข้อต่อยังดูดีอยู่” เซียงซูหมิงมองไปที่สมุดเล่มเล็กและกล่าวว่า “เขาก็ตกลงมาจากที่สูง มีรอยฉีกขาดที่เกิดจากกิ่งและสารตกค้างในบาดแผล”

การเย็บแผลนี้จะยากขึ้นเล็กน้อย

หลิงร้นเคยทําสิ่งนี้บ่อยครั้งเมื่อสองปีก่อน แต่เมื่อเขาได้รับทักษะในการตัดตับแล้ว เขาก็ท่าการตัดแต่งฟันน้อยลง

ท้ายที่สุด การเย็บแผลทําได้ง่ายกว่ามากเมื่อเทียบกับการตัดตับ สําหรับหลิงรัน นี่คล้ายกับว่าเขาสามารถเลือกท่าเรขาคณิตวิเคราะห์ได้ ถ้าเขาสามารถเลือกเรขาคณิตวิเคราะห์ได้ เขาจะไม่จงใจเลือกหาเรขาคณิตแบบยุคลิด

อย่างไรก็ตาม หากมีคําถามเกี่ยวกับเรขาคณิตแบบยุคลิดปรากฏต่อหน้าเขา หลิงรันก็ยังเต็มใจที่จะทํา

“ฉันไม่ได้พักผ่อน ฉันจะไปอาบน้ําแล้ว ฉันจะล้างมือเมื่อกลับมาแล้วทําการผ่าตัดต่อไป ถ้าแผลไม่รุนแรงฉันสามารถจัดการกับบาดแผลในห้องทําแผลและ เราจะไม่ใช้ห้องผ่าตัด” หลิงรันมีความคิดที่ชัดเจน เขาหันกลับมาก่อนจะเข้าห้องน้ํา

เครื่องมือที่สาขาโรงพยาบาลปาไจเซียงค่อนข้างปกติ แต่สิ่งอํานวยความสะดวกทั่วไปอื่นๆ เช่น ห้องน้ำก็สะอาดมากและตรงตามความคาดหวังของหลิงรัน

หลังจากอาบน้ําเปลี่ยนชุดชั้นในและสครับใหม่แล้ว หลิงรันก็เข้าไปในห้องถอดเสื้อผ้า เขารู้สึกผ่อนคลายมาก… หรือมากกว่านั้น เขารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น

จากมุมมองของเซียงซูหมิงและคนอื่น ๆ หลิงรันดูผ่อนคลายและหล่อเหลามาก และเขายังทําให้คนอื่นรู้สึกแย่

“มันเสียเวลามากเกินไปที่จะให้หมอหลิงอยู่ในห้องผ่าตัด” ฉีจ้าวรู้สึกเศร้าจนน้ําตาไหล เธอละ ความรู้สึกของตัวเอง ยกกล้องสะท้อนภาพเลนส์เดี่ยวขึ้น และกดชัตเตอร์ต่อไป

ผู้ป่วยเป็นผู้หญิงในวัยสามสิบของเธอ เธอนอนลงบนห้องผ่าตัดและตกตะลึงเมื่อเห็นหลิงรัน เธออดไม่ได้ที่จะพูดว่า “น่าทึ่งมาก ขาของฉันไม่เจ็บแล้วเมื่อฉันมองไปที่หมอคนนี้” “เพราะผมทําให้ชาคุณ” ซูเจียฟูนั่งบนเก้าอี้ และเสียงของเขาเย็นชาราวกับลมที่พัดผ่านล่าธารบนภูเขา

ผู้ป่วยอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ซูเจียฝู และยิ้มอย่างใจดี “บางทีอาจเป็นเพราะคุณ”

“ขัดแล้วล้างผิว” หลิงรันสั่งและเอาแปรงไปท่าภารกิจด้วย

เซียงซูหมิงพูดทันทีที่อยู่ข้างๆ “หมอหลิง มันจะยิ่งท่าให้เราทํางานหนักมากขึ้น”

“ไม่จําเป็น.” หลิงรันได้รับภารกิจแล้วและไม่ต้องการความพยายามที่ชัดเจนของเซียงซูหมิง

ในการพยายามเอาใจใส่ความต้องการของเขา

เมื่อเซียงซูหมิงมองไปที่หลิงรัน เขากังวลว่าเขาทําอะไรผิด เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่โจวซินเยียน

“ถ้าหมอหลิงบอกว่าเขาไม่ต้องการความช่วยเหลือ นั่นคือสิ่งที่เขาหมายถึง คุณเพียงแค่ต้องเป็นผู้ช่วย” โจวซินเยียนไม่ต้องการเป็นผู้ช่วยตั้งแต่แรก ดังนั้นเขาจึงริเริ่มให้เซียงซูหมิงรับตําแหน่งนั้น

ในฐานะแพทย์ประจําบ้านซึ่งมีอายุมากกว่าสี่สิบปี หัว คอ หลัง และเอวของ โจวซินเยียนทําให้เขาเจ็บปวดทุกวัน…

การเย็บแผลหรือการตกแต่งแผลไม่ใช่การศัลยกรรมที่น่าดึงดูด ดังนั้น โจวซินเยียนจะหลีกเลี่ยงโดยธรรมชาติหากทําได้

หลิงรันจริงจังกับการขัดผิวมากๆ

เขาจริงจังกับการผ่าตัดเป็นประจําอยู่แล้ว อันที่จริงเขาจริงจังมากจนผู้ช่วยของเขาไม่เข้าใจ

อย่างไรก็ตาม เขายังคงให้พื้นที่ผู้ช่วยของเขาเพื่อใช้ทักษะของพวกเขา

การศัลยกรรมเป็นเรื่องของการทํางานเป็นทีมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องผ่าตัดเป็นเวลานาน
ต้องได้รับความช่วยเหลือจากแพทย์คนอื่นๆ ในทีมอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม วันนี้หลิงรันต้องการผ่าตัดที่สมบูรณ์แบบ ดังนั้น เมื่อเขาทํางาน การดำเนินการของเขาก็แตกต่างออกไป

ครึ่งหนึ่งของขาของผู้ป่วยถูกหลิงรันขัดอย่างหมดจด หลิงรันไม่เพียงกําจัดสิ่งปนเปื้อนจากการตกเท่านั้น แม้แต่เซลล์ที่ตายแล้วบนขาก็ถูกกําจัดโดยหลิงรัน

ผู้ป่วยรู้สึกประทับใจเมื่อเห็นหลิงรันขัดขาของเธออย่างจริงจัง

ซูเจียฟูรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเช่นนั้น “คุณรู้สึกอย่างไร มันเจ็บไหม”

“ไม่เลย” ผู้ป่วยพูดด้วยน้ําเสียงที่หายใจไม่ออก

“ตอนนี้ยังไม่เจ็บเหรอ?” ซูเจียฟู่พูดอย่างโกรธเคือง “พูดตรงๆ กับสิ่งที่คุณรู้สึก ขาของคุณเจ็บหรือเปล่า คุณรู้สึกอะไรหรือเปล่า…?”

“ไม่… ฉันแค่รู้สึกว่าการเป็นหมอมันไม่ง่ายเลย…” คนไข้เม้มปากและจ้องไปที่หลิงรันขณะที่ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความกตัญญู

ซูเจียฟูกัดฟันและค่อยๆ นั่งลงบนเก้าอี้ของเขา เขาเป็นเหมือนต้นสนเก่าแก่บนยอดเขา ลมพัดมาแรงแค่ไหนก็ไม่หวั่นไหว

“นําเกลือ” หลิงรันหยิบขวดยาจากพยาบาลมาและเทสารละลายลงบนแผลโดยตรงเพื่อล้างออก

จากนั้นเขาก็เล็มขอบผิวหนัง และหลิงรันก็ทํางานเร็วขึ้นเมื่อเขาทําตามขั้นตอนเพื่อเอาพังผืด

เมื่อเซียงซูหมิงฟื้นคืนสติหลิงรัน ก็เริ่มเย็บแผล

Xiang Xueming อดไม่ได้ที่จะกระพริบตา เขาได้เรียนรู้การตัดเย็บและการเย็บที่โรงพยาบาลหยุนฮัว และในตอนแรกเขาต้องการจะแก้ไขบางอย่าง แต่ตอนนี้ เมื่อเขาปล่อยใจให้ล่องลอยไป

ซักพัก การผ่าตัดก็ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์

“ด้ายผ่า 6-0”

ก่อนที่ Xiang Xueming จะหันกลับมาสนใจ Ling Ran ได้เย็บหนังกําพร้า

“หมอหลิง ให้ฉันทําขั้นตอนสุดท้าย” Xiang Xueming ต้องการแบ่งปันภาระงาน หลิงรันก้มศีรษะลงและมองไปที่ขนที่ขาของผู้ป่วย ส่ายหัวและกล่าวว่า “ถ้าฉันเย็บมัน รอยแผลเป็นจะเล็กลง”

คราวนี้ สายตาของผู้ป่วยหญิงจ้องไปที่หลิงรัน และเธอใช้สายตาเคร่งขรึมเพื่อจ้องมองที่เซียงเสวี่ยหมิง “หมอ ช่วยหยุดรบกวนหมอสุดหล่อคนนี้ตอนที่เขาปฏิบัติกับผมได้ไหม”