Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 876
EP 876
“พี่ใหญ่ ขอโทษที่รบกวนเวลานี้” เหว่ยเจียโหย่ว พูดในโทรศัพท์ของเขาอย่างจริงใจ “แน่นอน ไม่มีปัญหา เราไม่สามารถเอาชนะโรงพยาบาลในท้องที่ได้เลยใช่ไหม ถ้าเราไม่ได้เครื่องมือที่ดีไปกว่าโรงพยาบาลในท้องที่ มันก็น่าอับอายสําหรับพวกเราทุกคน” เสียงของพี่ชายของเขาสามารถได้ยินได้ชัดเจนจากโทรศัพท์ และเขาก็ฟังดูภาคภูมิใจเช่นกัน
เหว่ยเจียโหย่วยิ้มและพูดอย่างสุภาพว่า “ศิษย์พี่ ท่านช่างเอาใจใส่เสียจริง”
คราวนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือจากพี่ชายของเขา เครื่องดนตรีที่เขาขอจะมาถึงหลังจากผ่านไปหนึ่งถึงสองสัปดาห์เท่านั้น เมื่อถึงเวลานั้น หลิงรันสามารถทําการผ่าตัดตับได้นับไม่ถ้วน
ตามข้อสังเกตของเหว่ยเจียโหย่วในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เขากังวลจริงๆ ว่าหลังรันจะกําจัดผู้ป่วยทั้งหมดในไปจางเซียง
โรคเหล่านั้นที่จําเป็นต้องตัดตับมักจะพัฒนาเป็นเวลาหลายเดือนและหลายปี สถานที่ในชนบทอย่างไป๋ไห่เซียงมีประชากรลอยตัวต่ํา และหากหลิงรันรักษาผู้ป่วยทั้งหมดอย่างแท้จริงเหว่ยเจียโหย่ว จะได้รับเครื่องมือนี้ก็ไม่มีประโยชน์ เนื่องจากเมืองนี้ไม่มีผู้ป่วยที่ป่วยสําหรับเขาแล้ว
ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหนก็ตาม
อย่างไรก็ตาม เหว่ยเจียโหย่วได้ใช้ช่องทางทางกฎหมายเพื่อให้เครื่องดนตรีของเขามาถึง หากรุ่นพี่ของเขาไม่ช่วยเขา มันจะเป็นเรื่องยากมากสําหรับเขาที่จะเร่งการขนส่งเครื่องมือให้เขา ผู้อาวุโสของเขาก็ตื่นเต้นเช่นกัน เขาหัวเราะคิกคักและกล่าวว่า “ส่วนใหญ่เป็นเพราะว่าพวกเขาเคารพเจ้านายของเรา ฉันได้ยินมาว่าคุณต้องการใช้มัน หมอเหว่ย เราหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคุณ จะประสบความสําเร็จ”
“แน่นอน สบายใจได๋” เหว่ยเจียโหย่วตอบและระดับความมั่นใจของเขานั้นสูงมาก
“อย่างไรก็ตาม…” พี่ชายของเขาเปลี่ยนหัวข้อสนทนาและเตือนเขาว่า “ในขณะที่คุณสามารถตะลุยการผ่าตัดตับและท่อน้ําดีได้ เป้าหมายหลักของคุณควรอยู่ที่การผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือด การผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือดเป็นครีมที่แท้จริงของพืช เข้าใจไหม”
“ฉันเข้าใจแล้ว” เว่ยเจียโหย่วพูดคําบางคําเพื่อปลอบพี่ชายของเขาก่อนที่เขาจะวางสาย
ความคิดของเขาจดจ่ออยู่กับเครื่องดนตรีใหม่แล้ว
ด้วยชุดเครื่องมือส่องกล้องครบชุด เขาสามารถเริ่มทําการตัดตับได้ สําหรับชายหนุ่มเช่น เหว่ยเจียโหย่วเขาไม่สนใจที่จะใช้พลังของเขาเพื่อข่มเหงผู้อื่น แต่เขารู้สึกตื่นเต้นมากขึ้นที่จะใช้ทักษะ และพรสวรรค์ของเขาเพื่ออวดและปราบปรามผู้อื่น
เหว่ยเจียโหย่ววางโทรศัพท์ลงและฮัมเพลงขณะอาบน้ํา หลังจากเปลี่ยนชุดใหม่แล้ว เขาใช้น้ําหอมเฮเมส และมันมีกลิ่นสมุนไพรที่ใช้รักษาผู้ป่วย
ลูกโสมเดิมได้เดินไปรอบ ๆ ไป๋ไห่เซียงๆ
ชื่อเล่นของผู้คนสําหรับเขาและการเยาะเย้ยเกี่ยวกับเขาในที่ส่วนตัวจะไม่ส่งผลกระทบต่อเหว่ยเจียโหย่ว
เขาเดินไปรอบ ๆ อย่างสบาย ๆ ที่ไป๋ไห่เซียงราวกับว่าเขาท่องไปทั่วดินแดนใหม่ของเขา
ผู้ป่วยรายหนึ่งถูกห่อด้วยผ้าปูที่นอนลายดอกไม้เมื่อเขาผ่านเหว่ยเจียโหย่ว แถวของของเหลวที่แขวนอยู่เหนือเกอร์นีย์ของเขา
แววตาของ เหว่ยเจียโหย่วกวาดมองผ่านถุงถ่ายเลือด และเขาสังเกตเห็นชื่อยาที่คุ้นเคยสองสามชื่อ เขาหยุดทันทีและถามแพทย์ที่อยู่ข้างๆ ว่า “เขาเป็นคนไข้ที่ผ่าตัดตับหรือไม่”
“ใช่.” แพทย์ที่ร่วมเดินทางคือเหรินจิ ศัลยแพทย์จากจังหวัดชีอิวที่ไปโรงพยาบาลหยุนหัวเพื่อเข้ารับการฝึกอบรม ลักษณะอ้วนของเขาทําให้เขาดูเป็นมิตร และในขณะที่เขาตอบด้วยน้ําเสียงที่เป็นมิตรที่สุด
เว่ยเจียโหย่วเข้าใจผิดและถามต่อไปว่า “ผู้ป่วยเป็นยังไงบ้าง?”
ในฐานะแพทย์อาวุโสจากโรงพยาบาลในเขตปกครองเหรินจิคุ้นเคยกับโหมดการทํางานของ
โรงพยาบาลสาขาไป๋ไห่เซียงและสามารถปรับให้เข้ากับมันได้ เขารู้วิธีจัดการกับเครื่องมือที่ล้าสมัยในสาขาโรงพยาบาลด้วย อันที่จริงเขาคุ้นเคยกับมัน โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลย เขาจึงคว้าโอกาสท่าศัลยกรรมได้ค่อนข้างมาก สําหรับคนหนุ่มสาวอย่าง เหว่ยเจียโหย่วเหรินฉีจะไม่ยอมให้โอกาส เขารับการผ่าตัดจากเขาด้วยซ้ํา อย่างไรก็ตาม เขายังพูดอย่างสุภาพว่า “ฉันไม่ใช่หมอที่ดูแลที่นี้ เลยไม่รู้สถานการณ์ของเขาดีพอ”
“โอเค…” เหว่ยเจียโหย่วไม่สามารถทําอะไรกับมันได้ เนื่องจาก Ren Qi ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เขาไม่สามารถซักถามเขาได้
“หมอเว่ย ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เราจะเข้าไปในห้องผ่าตัดก่อน” เหรินฉีพูดอย่างสุภาพ แล้วถุงลมก็ดันเข้าไปไหม”
เหว่ยเจียโหย่วพยักหน้าและเห็นเหรินฉีก้าวไปข้างหน้า เขาถามว่า “วันนี้คุณไปที่โต๊ะผ่าตัดได้
หัวข้อการสนทนานี้ทําให้เหรินจิยิ้มกว้าง เขายิ้มและพูดว่า “วันนี้ฉันเป็นผู้ช่วยคนแรก” “โอ๋” เหว่ยเจียโหย่วตอบและกล่าวว่า “ในขณะที่คุณกําลังถือเลนส์อยู่ คุณต้องยกเลนส์ให้สูงขึ้นเล็กน้อย…”
เหรินจิเปลี่ยนการแสดงออกของเขาและฟังอย่างระมัดระวัง
แม้ว่าเขาจะระวังเว่ยเจียโหย่ว แต่เขาไม่สามารถละเลยทักษะของเขาได้
ในขณะนั้น เขาจะให้ความสนใจกับ เหว่ยเจียโหย่วมากขึ้น ถ้ามันหมายความว่าเขาสามารถเลือกสิ่งใหม่ได้
เหว่ยเจียโหย่วพูดอย่างไม่เป็นทางการสักครู่ก่อนจะพูดว่า “ทําไมคุณถึงเป็นผู้ช่วยวันนี้” “ผู้เฒ่าลู่และคนอื่นๆ หมดแรงแล้ว” เหรินจิยิ้มอย่างจริงใจ หากพวกเขาไม่หมดแรง เขาก็จะไม่มีโอกาสท่าการผ่าตัดเหรินจิรู้สึกขอบคุณสําหรับประสบการณ์หลายปีของเขาในโรงพยาบาลของมณฑล เป็นเพราะว่าเขาอยู่ที่โรงพยาบาลประจําเขตมาเป็นเวลานานซึ่งเขาส่งโจวซินเยียน
ไปที่เฮลิคอปเตอร์ซึ่งแบ่งปันประสบการณ์ที่คล้ายคลึงกันกับเขา เป็นเพราะว่ามีหมอไม่กี่คนที่มาด้วย เขาจึงมีโอกาสทําการผ่าตัดได้อย่างรวดเร็ว…
“ดังนั้น หลิงรันทําการผ่าตัดมากมายในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา?” คําพูดของเหว่ยเจียโหย่วหยุดความภาคภูมิใจของเหรินจิ
เหรินฉีรู้สึกว่าหัวใจของเขาแข็ง และเขาก็พูดทันทีว่า “ถึงเวลาแล้ว ฉันต้องไปผ่าตัด” ขณะที่เขาพูดเหรินจิก็เข้าสู่พื้นที่ปฏิบัติการทันที เขาไม่รู้ว่าทําไม เหว่ยเจียโหย่วอยากรู้ด้วย
คําถามที่เขาถาม แต่เขารู้ว่าเขาไม่สามารถเป็นคนที่เปิดเผยความลับได้ เหว่ยเจียโหย่วขมวดคิ้วและมองไปที่แผ่นหลังของเหรินจิก่อนที่เขาจะตกอยู่ในความมืดมิดที่อธิบายไม่ได้
เขาควรทําอย่างไรถ้าหลิงรันเอาตับของผู้ป่วยตับอักเสบออกทั้งหมด?
พูดตามตรง สําหรับเว่ยเจียโหย่ว ซึ่งประจําอยู่ที่โรงพยาบาลปักกิ่งมาตลอด เขาคงไม่ต้องนึกถึงค่าถามนี้เลย ในกรุงปักกิ่ง มีผู้ป่วยมากเกินไป และไม่ว่าโรงพยาบาลหรือแพทย์คนใดจะทํางานที่นั่น พวกเขาจะเสียชีวิตด้วยการทํางานมากเกินไป เสียชีวิตจากความเหนื่อยล้า หรือเสียชีวิตกะทันหัน
เหว่ยเจียโหย่วไม่เคยคิดว่าเขาจะกังวลเกี่ยวกับคําถามนี้
เหว่ยเจียโหย่วขมวดคิ้วและครุ่นคิดเรื่องนี้อย่างหนัก และในที่สุดเขาก็หาทางแก้ไขได้
“การรักษาฟรี คุณให้การรักษาฟรีทุกอย่างจริง ๆ เหรอ?” ผู้รับผิดชอบกรมอนามัยไป๋ไห่เซียง มองดูแผนการที่เหว่ยเจียโหย่วนําออกมาและเงยขึ้นทันที “ค่าใช้จ่ายที่ผู้ป่วยจะต้องแบกรับเอง เมื่อค่ารักษาพยาบาลของพวกเขาครอบคลุมการรักษาของพวกเขา และพวกเขายังสามารถเรียก ร้องค่ายาจากคุณสําหรับยาที่พวกเขาต้องซื้อสําหรับตัวเอง”
“ใช่ เรามีเงินทุนพิเศษสําหรับสิ่งนี้” เมื่อเหว่ยเจียโหย่วพูดเช่นนี้ เขาก็ไม่ค่อยเต็มใจนัก เขาใช้เงินทุนที่เขามีเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะของเขา แม้ว่าเขาจะมีเงินค่อนข้างมากสําหรับวัตถุประสงค์
เฉพาะเพราะเจ้านายของเขา แต่ค่าใช้จ่ายที่ผู้ป่วยต้องจ่ายสําหรับการผ่าตัดตับก็ยังค่อนข้างสูง “ขอบคุณหมอเว่ย ขอบคุณโรงพยาบาลของคุณด้วย…” ผู้รับผิดชอบขอบคุณเหว่ยเจียโหย่วอย่างจริงใจ เพราะสิ่งที่เขาได้รับเป็นสิ่งที่ใช้ได้จริงมากที่สุดด้วย”
เหว่ยเจียโหย่วพยักหน้าเงียบ ๆ และพูดว่า “มีโควต้าสําหรับเรื่องนี้ โปรดอธิบายให้ผู้ป่วยฟัง
“แน่นอน” ผู้บังคับบัญชาตอบอย่างหนักแน่น
เหว่ยเจียโหย่วโล่งใจเมื่อเขากลับไปที่สาขาโรงพยาบาลไป๋ไห่เซียงในกรณีนี้ แม้ว่าไป๋ไห่เซียง จะไม่มีประชากรลอยตัวมากนัก แต่ผู้ป่วยในพื้นที่ก็ยังไม่ถูกพาตัวไปทั้งหมดโดยหลิงรัน
เหว่ยเจียโหย่วนอนบนเก้าอี้เอนกายแล้วฉีดน้ําหอมขึ้นไปในอากาศก่อนที่เขาจะยิ้มและปล่อยให้หมอกจากน้ําหอมห่อหุ้มเขาไว้
ในขณะนี้ ได้ยินเสียงเชียร์จากชั้นล่าง
“เคลียร์แล้ว!”
“เคลียร์แล้ว!”
เสียงเชียร์เหล่านั้นในไม่ช้าก็กลายเป็นชุดเดียวกัน
เหว่ยเจียโหย่วค่อยๆ ลุกขึ้น เปิดหน้าต่างแล้วมองลงมา
ในขณะนั้น รถตู้ก็ค่อยๆ วิ่งเข้ามา มีคนถือโทรโข่งและตะโกนว่า “ถนนด้านนอกไป๋ไห่เซียงได้รับการซ่อมแซมแล้ว ทุกคน ได้โปรดอดทนและให้ความสําคัญกับบุคลากรบรรเทาสาธารณภัย และทรัพยากรบรรเทาภัยพิบัติ เราจะให้ความสําคัญกับผู้ป่วยและกองทัพก่อน … ”
คนที่มีโทรโข่งพูดซ้ําสองครั้งแล้วขับรถออกไป
เหว่ยเจียโหย่วค่อยๆนั่งลงบนเก้าอี้และทันใดนั้นเขาก็รู้สึกราวกับว่าเขาเพิ่งประสบความสูญเสียครั้งใหญ่อย่างมากในระดับสุดยอด…
