Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 877

EP 877

หลิงรันออกจากห้องผ่าตัดและล้างมืออีกครั้ง หมอคนอื่นๆก็คล้องคอของตนเองแล้วนั่งบนเก้าอี้อย่างเฉื่อยชาในที่พักผ่อน

หัวหน้าแพทย์หลี่นั่งข้างเขาอย่างไม่กระตือรือร้นเท่าๆ กัน

เขาชอบที่จะมีส่วนร่วมในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับสาธารณสุข อย่างไรก็ตาม ในฐานะหัวหน้าแพทย์ จากแผนกศัลยศาสตร์ทั่วไป เขาไม่สามารถนั่งเฉยๆ ได้เมื่อมีการผ่าตัดที่ต้องทํา เขาไม่รังเกียจที่จะทําการผ่าตัดกับผู้ป่วยทุกรายที่หลิงรันไม่ต้องการผ่าตัด

แผนกศัลยกรรมทั่วไปเป็นแผนกที่ครอบคลุมการผ่าตัดทุกประเภทตั้งแต่เริ่มต้น ในสถานที่เช่นไม่ไห่เซียงทําได้เฉพาะศัลยกรรมกระดูกและศัลยกรรมทั่วไปเท่านั้น โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นไปไม่ได้ที่จะทําการผ่าตัดที่ซับซ้อนและเฉพาะทางเช่นการผ่าตัดอาการบาดเจ็บที่สมองที่นี่ สิ่งนี้เป็นจริงแม้ว่าศัลยแพทย์ประสาทที่ดีที่สุดในโลกจะอยู่ที่ปาไจเซียง เนื่องจากสิ่งอํานวยความสะดวกที่นี่มีจํากัด ผู้ป่วยประเภทนี้จะต้องถูกย้ายไปยังหยุนหัว หรือแม้แต่ปักกิ่งเพื่อโอกาสในชีวิต อย่างไรก็ตาม หัวหน้าแพทย์หลี่ไม่ได้ทําการผ่าตัดมากเท่ากับหลิงรัน และสาเหตุหลักที่ทําให้เขาเหนื่อยล้าก็คืออายุที่มากขึ้น

หัวหน้าแพทย์หลี่ถอนหายใจภายในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ผิวอ่อนเยาว์ของหลิงรัน จากนั้นเขาก็พูดว่า “ฉันได้ยินมาว่าการซ่อมแซมเสร็จแล้วและถนนก็ใช้ได้แล้ว”

“หือ? เยี่ยมไปเลย” หลิงรันถึงกับทําอะไรไม่ถูกแต่เงยหน้าขึ้น ตอนนี้ถนนใช้งานได้แล้ว การ ขนส่งวัสดุสิ้นเปลืองทางการแพทย์และยาไปยังสาขาของโรงพยาบาลปาไจเซียงจะง่ายขึ้น แม้ว่า

คนๆหนึ่งจะไม่สนใจสิ่งอื่นใด แต่สาขาของโรงพยาบาลปาไจเซียงก็ใกล้จะขาดผ้าก๊อซแล้ว เนื่องจากมันถูกใช้ในห้องปฏิบัติการทุกวัน

“คุณวางแผนที่จะกลับไปที่หยุนฮัวในเร็ว ๆ นี้หรือไม่” หัวหน้าแพทย์หลี่ถามอย่างถี่ถ้วน หลิงรันพบว่าสิ่งนี้มีความอยากรู้อยากเห็นเล็กน้อย เขาถามว่า “เราอยู่ในภารกิจกู้ภัยไม่ใช่หรือความจริงที่ว่าถนนใช้งานได้แล้ว ไม่ได้หมายความว่าถึงเวลาที่เราจะจากไปใช่ไหม”

“แน่นอน” หัวหน้าแพทย์หลี่กล่าวอย่างรวดเร็ว เขาอดไม่ได้ที่จะพูดตรงๆ “คุณวางแผนที่จะอยู่ที่นี่จนกว่าภารกิจกู้ภัยจะสิ้นสุดหรือไม่”

สําหรับเขาแล้ว การที่หลิงรันเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของภารกิจกู้ภัยปาไจเซียงนั้นเป็นเรื่องที่สบายใจมาก สิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นกับคนที่เกี่ยวข้องกับสาธารณสุขคือผู้นําที่ไม่สนับสนุน สังคมขาดความเข้าใจ และแพทย์ไม่เต็มใจที่จะมีส่วนร่วม ทั้งที่ความจริงแล้วผู้นําไม่สนับสนุนพวกเขา สังคมไม่เข้าใจ และแพทย์ปฏิเสธที่จะทํางาน

อย่างไรก็ตาม หัวหน้าแพทย์หลี่ต้องการดําเนินโครงการต่อไป ถ้าหลังรันจากไป เขาจะสูญเสียผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่ง

หลิงรันไม่เคยสนใจเรื่องที่ซับซ้อนแบบนี้เลย เขาพูดตามความเป็นจริง “ฉันวางแผนที่จะดําเนินการกับผู้ป่วยอีกกลุ่มหนึ่งก่อนจะกลับ ตอนนี้ฉันไม่รีบร้อน”

เขาอยู่ในภารกิจการผ่าตัดสมบูรณ์แบบและจนถึงตอนนี้เขาทําศัลยกรรมได้สมบูรณ์แบบเพียงสามสิบเคสเท่านั้น ในตอนแรกเขาสามารถบรรลุความสมบูรณ์แบบในการผ่าตัดสองหรือสามครั้งต่อวันเท่านั้น แม้กระทั่งตอนนี้ ตัวเลขก็เพิ่มขึ้นแค่ราวๆ สามหรือสี่เท่านั้น ไม่เคยเกินห้า นี่หมายความว่าการผ่าตัดมากกว่าครึ่งที่เขาทํานั้นไม่ได้สมบูรณ์แบบ สําหรับหญิงรันแล้ว เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้

นี่คือความไม่สมบูรณ์แบบ!

เนื่องจากสถานการณ์ หลิงรันไม่รีบกลับไปหาหยุนฮัว

ด้านหนึ่งเป็นเพราะยังไม่ถึงเวลาที่ทีมแพทย์จากโรงพยาบาลหยุนฮัวจะออกเดินทาง นอกจากนี้ ยังมีความสัมพันธ์กันระหว่างศัลยแพทย์กับห้องผ่าตัด ตลอดจนห้องผ่าตัดและอุปกรณ์ที่เขาใช้ ซึ่งศัลยแพทย์จะทํางานได้ดีหากเขาคุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้

ยิ่งศัลยแพทย์คุ้นเคยกับห้องผ่าตัดและทุกแง่มุมของห้องผ่าตัดมากเท่าใด โอกาสที่เขาจะต้องทําการผ่าตัดที่สมบูรณ์แบบก็จะยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น

นี่เป็นเหตุผลว่าทําไมหลังรันจึงสามารถทําการผ่าตัดที่สมบูรณ์แบบมากขึ้นทุกวัน

แน่นอนว่าสิ่งนี้อาจเกิดจากการที่ทักษะของเขาเพิ่มระดับขึ้น อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้สัมพันธ์กับการอัปเกรดเครื่องมือในสภาพแวดล้อมของเขาด้วย

หลิงรันมีทักษะการผ่าตัดตับระดับเชียวชาญอยู่แล้ว และมันยากมากสําหรับเขาที่จะพัฒนาต่อไป เขารู้สึกได้เพียงว่าเขากําลังก้าวไปข้างหน้าเมื่อใดก็ตามที่เขาทําการผ่าตัดที่สมบูรณ์แบบ ดังนั้น หลิงรันจึงไม่รีบร้อนที่จะกลับไปที่โรงพยาบาลหยุนฮัว

หัวหน้าแพทย์หลี่ไม่รู้ว่าหลิงรันคิดอะไรอยู่ในใจ แต่เขามีความสุขมากจนส่งรอยยิ้มที่สดใสออกมา “เยี่ยมมาก ฉันวางแผนที่จะอยู่ที่นี่สักพักเช่นกัน เราสามารถทํางานร่วมกันต่อไปเพื่อปรับปรุงการดูแลสุขภาพไป๋ไห่เซียง”

หลิงรันไม่ได้แสดงความคิดเห็น แต่เขาไม่คิดที่จะทํางานร่วมกับหัวหน้าแพทย์หลี่

ทั้งด้านสาธารณสุขและการควบคุมการติดเชื้อเป็นงานที่น่าเบื่ออย่างยิ่ง ถ้าไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวของหัวหน้าแพทย์หลี่ หลิงรันอาจต้องใช้เวลาพอสมควรในการทํางานเหล่านี้ อย่างน้อย เขาจะต้องจัดสรรผู้ช่วยสองหรือสามคนสําหรับสิ่งนี้

หลิงรันพบว่าการมีหัวหน้าแพทย์ที่เต็มใจทํางานที่เกี่ยวข้องกับสาธารณสุขนั้นมีประโยชน์

นอกจากนี้ หัวหน้าแพทย์หลี่ยังค่อนข้างเก่งในเรื่องนี้

“เนื่องจากตอนนี้ถนนใช้งานได้แล้ว ปัญหาเรื่องการสัมผัสจากการทํางานและการทํางานในห้องปฏิบัติการสามารถจัดการได้” หลิงรันมีความคิดเป็นของตัวเองอยู่เสมอ เนื่องจากตอนนี้ ดวงดาวทั้งหมดอยู่ในแนวเดียวกันเพื่อให้เขาทําการผ่าตัด เขาจึงคิดล่วงหน้าอย่างเป็นธรรมชาติ

หลิงรันไม่ได้สนใจมากนักที่สาขาของโรงพยาบาลปาไจเซียงไม่ใช่ที่ที่เขาอยู่เป็นหลัก เขาไม่รังเกียจที่จะเห็นสาขาของโรงพยาบาลเป็นสาขาย่อยเช่นกัน เขาสนใจแค่การเข้าถึงผู้ป่วยและห้องผ่าตัดเท่านั้น เพราะสิ่งเหล่านี้คือทั้งหมดที่เขาต้องการเพื่อแสดงคุณค่าของเขา… หัวหน้าแพทย์หลี่สันนิษฐานว่านี่เป็นหนึ่งในข้อเรียกร้องของหลิงรันซึ่งเป็นข้อกําหนดเบื้องต้น ที่เขาจะต้องทํางานร่วมกับหลิงรัน เขาดูไม่แปลกใจเมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ “มันง่ายที่จะจัดการกับ ปัญหาของงานห้องปฏิบัติการ ฉันสามารถหาใครสักคนจากโรงพยาบาลจังหวัดหยุนฮัว ฉันรู้จักช่างเทคนิคในห้องปฏิบัติการทางการแพทย์ที่ดี เขาค่อนข้างมีฝีมือ”
“คงจะดีที่สุดถ้าเขาสามารถฝึกคนในท้องถิ่นให้เป็นช่างเทคนิคในห้องปฏิบัติการทางการแพทย์ได๋” เซียงซูหมิงกําลังฟังการสนทนาอยู่ และเขาก็พูดออกมาทันทีเมื่อเห็นว่าพวกเขากําลังพูดถึงสิ่งที่สําคัญ

หัวหน้าแพทย์หลี่พยักหน้าขณะที่เขามองไปที่หลิงรันและกล่าวว่า “ถ้าเราคํานึงถึงปัญหาความต่อเนื่อง เราจะต้องทํามากกว่าฝึกช่างเทคนิคในห้องปฏิบัติการทางการแพทย์ พวกคุณจะต้องซื้ออุปกรณ์ใหม่ ๆ ด้วย มิฉะนั้นผลลัพธ์จะไม่รวดเร็วและแม่นยํา”

“โรงพยาบาลจากทั่วทุกจังหวัดกําลังส่งอุปกรณ์มาให้เราในครั้งนี้ เราจะพยายามเก็บให้ดีที่สุด” เมื่อเทียบกับการซื้ออุปกรณ์ การหาอุปกรณ์จากโรงพยาบาลอื่นง่ายกว่ามากเซียงซูหมิงมีความคิดเห็นของตัวเองเกี่ยวกับเรื่องนี้

“ฉันสามารถขอให้โรงพยาบาลหยุนฮัวส่งเวชภัณฑ์ไปให้” หลิงรันเริ่มใช้กางเกงชั้นในตัวบ่งชี้สี ในโรงพยาบาลหยุนฮัวเมื่อนานมาแล้ว แต่ในเมืองปาไจเซียง เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสวมถุงมือธรรมดา 2 ชั้นในระหว่างการผ่าตัดตามกําหนด ตอนนี้ถนนใช้งานได้แล้ว ไม่เพียงแต่ปัญหานี้จะได้รับการแก้ไข แต่เขายังสามารถซื้อกางเกงชั้นในเพิ่มเพื่อที่เขาจะได้เปลี่ยนเป็นกางเกงในคู่ใหม่ก่อนการผ่าตัดทุกครั้ง

“การทดสอบในห้องปฏิบัติการอย่างรวดเร็ว ความร่วมมือที่ดีขึ้น และปรับปรุงการสัมผัสในการทํางาน…” หัวหน้าแพทย์หลี่สรุปการสนทนาของพวกเขาหลังจากที่เขาได้ยินสิ่งที่หลังรันพูด ดวงตาของเขาค่อย ๆ สว่างขึ้น

ด้วยความรับผิดชอบมากมาย เขาจะสามารถท่าโครงการได้มากขึ้น

หลังจากการสนทนาจบลง หลังรันก็ลุกขึ้นและจากไป

ออกจากพื้นที่ปฏิบัติการ เขาก็อดหัวเราะไม่ได้

โดยไม่รู้ว่าเขากําลังทําอะไร หัวหน้าแพทย์หลี่ลุกขึ้นและมองเขาออกไป เมื่อเขาดูหลิงรัน

หลิงรันไม่รีบร้อนที่จะกลับไปที่ห้องผ่าตัด เนื่องจากตอนนี้ถนนใช้งานได้แล้ว เขาคิดว่าสิ่งต่างๆ จะดีขึ้นในห้องปฏิบัติการเร็วๆ นี้ ไม่เพียงแต่จะส่งถุงเลือดและยาจํานวนมากขึ้นเท่านั้น แต่เขายังมีทางเลือกของผู้ป่วยอีกด้วย

หลิงรันเดินเตร่มือของเขาก็ล่วงอยู่ในกระเป๋า เขาออกจากโรงพยาบาลและมองดูฝูงชนที่ส่งเสียงเชียร์อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็เดินตามฝูงชนไปยังใจกลางหมู่บ้าน

เสียงฝีเท้าเร็วดังมาจากข้างหลังเขา

ในไม่ช้า รองเท้าผ้าใบสีขาวคู่หนึ่งก็ปรากฏขึ้นที่พื้นต่อหน้าหลิงรัน

“ไปเดินเล่นกันไหม ไปด้วยกันไหม” รอยยิ้มของเทียนฉีนั้นดึงดูดใจมากกว่ารอยยิ้มของผู้คนในฝูงชน ในความเป็นจริง ผู้คนที่ส่งเสียงเชียร์และเดินไปมานั้นช้าลง และพวกเขาก็ไม่ดังเหมือนเมื่อก่อน ทั้งหมดกําลังมองไปยังใจกลางหมู่บ้าน

หลิงรันยิ้มให้เธอด้วยรอยยิ้มที่เหมือนแม่เหล็ก จากนั้นเขาก็ลูบท้องแล้วพูดว่า “ฉันหิวแล้ว ไปกินข้าวกันเถอะ”

“แน่นอน วันนี้เราไม่ยุ่งมาก ดังนั้นเราสามารถออกไปหาอาหารดีๆ ได๋” เทียนฉี กล่าวอย่างมีความสุข ราวกับว่าเธอลืมไปว่าอาหารและของว่างทั้งหมดของเธอเมื่อเร็ว ๆ นี้จัดทําโดยเชฟที่เก่งที่สุดเท่าทีเคยมีมา

หลิงรันพยักหน้าเล็กน้อยและเดินเคียงข้างเทียนฉีขณะที่เขามองดูทิวทัศน์และคนที่อยู่ข้างๆเขา เขาก็อดไม่ได้ที่จะอารมณ์ดี