Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 888
EP 888
ในตอนเช้าที่ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินหยุนฮัว พยาบาลสาวหน้าตาน่ารักสองสามคนยืนอยู่หน้ากระจกใสสะอาดสะอ้านที่เพิ่งเช็ดออกและสะท้อนแสง พร้อมรอยยิ้มที่ใสสะอาด
“พวกคุณกําลังถ่ายท่าละครทีวีอยู่หรือเปล่า?” คนไข้ที่มารับการรักษาฉุกเฉินเดินเข้ามาพร้อมทั้งคร่ําครวญ เมื่อเขาเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า เขาก็หยุดกะทันหัน และเสียงจมูกของเขาก็หายไป “ไม่เป็นไรครับ คุณเข้าไปได้เลย” รอยยิ้มของพยาบาลสาวจางหายไป และเสียงของเธอมีความจําเป็น
“อือ” คนไข้ตอบ ในที่สุดผู้ป่วยก็รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องปกติขึ้นเล็กน้อยและเริ่มคร่ําครวญอีกครั้ง และเข้าไปในแผนกฉุกเฉิน
*ฮึกฮีก*
ยานพาหนะขนาดเล็กส่งเสียงแตรและหยุดที่ทางเข้า คนขับหญิงส่ายหัวแล้วพูดอย่างมีความสุขว่า “มาแล้ว!”
“มันกําลังมา มันกําลังมา”
“รีบๆ เข้ากลุ่มกันเถอะ”
พยาบาลสาวทุกคนยิ้มอีกครั้งและจับมือกัน ภาพที่พวกเขาสร้างขึ้นทําให้ดูสวยงามราวกับโปสเตอร์
รถพยาบาลค่อย ๆ หยุดที่ทางเข้า
ก่อนที่มันจะหยุดอย่างถูกต้อง พยาบาลก็จ้องไปที่เบาะที่นั่งด้านหน้าของผู้ส่งสารแล้ว
เมื่อหลิงรันเปิดประตูและลงมา เขาได้ยินเสียงตะโกนที่เหมือนเสียงเจี๊ยก ๆ ทันที
“หมอหลิง คุณกลับมาแล้ว”
“ยินดีต้อนรับกลับครับหมอหลิง”
“หมอหลิง คุณคงเหนื่อยน่าดู”
ได้ยินเสียงไอแผ่วเบา “ทําอย่างเรียบร้อยเดี๋ยวนี้ หนึ่ง สอง สาม…”
จากนั้นเสียงที่ชัดเจนและไพเราะจะได้ยินอย่างเป็นระเบียบ
“เรายินดีต้อนรับหมอหลิงกลับมาจากชัยชนะของคุณ”
หลิงรันยิ้มอย่างแผ่วเบาและพยักหน้า เขาพูดอย่างมีความสุข “ขอบคุณ ยินดีที่ได้กลับมาอีกครั้ง พวกคุณทุกคนคงยุ่งกว่านี้ใช่ไหม”
คําทักทายของเขาตามมาด้วยเสียงร้องไห้อย่างเขินอายทันที
“ไม่เป็นไรหรอก ตราบใดที่นายกลับมา”
“เราไม่เหนื่อยเลย”
“ถ้าคุณไม่อยู่แถวนั้น แผนกฉุกเฉินก็มักจะไม่ยุ่งขนาดนั้น”
หลิงรันไปที่ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินด้วยรอยยิ้มที่เป็นที่ยอมรับของสังคม
ห้องโถงใหญ่ที่กว้างขวางนั้นใหญ่กว่าโรงพยาบาลสาขาปาไจเซียงสองสามเท่า และทําให้หลิงรันสบายใจ แม้ว่ากลิ่นของยาจะตรวจพบได้ในอากาศ แต่แพทย์ก็คุ้นเคยกับกลิ่นเหล่านี้มาก โจวซินเยียนเดินออกจากลิฟต์อย่างรวดเร็ว เมื่อเขาเห็นหลิงรัน เขากระซิบว่า “ฉันได้ตรวจสอบสํานักงานและห้องผ่าตัดแล้ว พวกเขาดูเหมือนเดิมก่อนที่เราจะจากไปสามารถใช้ได้ทุกเมื่อ การผ่าตัดของมิสเตอร์เซียวสําเร็จลุล่วงไปด้วยดีเป็นการส่วนตัว โดยผู้อ่านวยการแผนกศัลยกรรมทั่วไป และใช้เวลาเพียงสองชั่วโมงเท่านั้น”
“มันจบแล้ว?” หลิงรันหยุดชั่วขณะเพราะเขาไม่ได้รับการเตือนว่าภารกิจของเขาสิ้นสุดลง โจวซินเยียนตอบกลับและกล่าวว่า “นี่เป็นการผ่าตัดครั้งแรกในตอนเช้า และมีการสตรีมสด
โดยระบบของบริษัทยายูรินมันถูกสตรีมบนคอมพิวเตอร์แปดสิบเครื่อง”
โจวซินเยียนยังคงทําซ้ําจํานวนคอมพิวเตอร์ที่เชื่อมต่ออยู่ โดยปกติ เมื่อหลิงรันทําการผ่าตัด จํานวนคอมพิวเตอร์ที่เชื่อมต่ออยู่จะมีมากเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น มันจะไม่แปลกแม้แต่น้อยหากมีคอมพิวเตอร์ที่เชื่อมต่ออยู่เพียงสิบเครื่องในการสตรีมแบบสด
ในขณะนั้น คุณค่าของผู้อํานวยการแผนกศัลยกรรมทั่วไปในฐานะแพทย์ที่เป็นที่ยอมรับได้แสดงให้เห็น เนื่องจากผู้อํานวยการแผนกไม่ค่อยได้ทําการผ่าตัด หลายคนจึงดูการผ่าตัดของเขาผ่านการสตรีมแบบสด
แม้ว่าลูกศิษย์ของผู้อํานวยการแผนกจะไม่ต้องการประจบประแจงเขา แต่เมื่อทําการผ่าตัดด้วยตนเอง พวกเขาจะรู้สึกโล่งใจหลังจากอ้างถึงการผ่าตัดของครู
“มีการบันทึกวิดีโอหรือไม่? มีการจัดการที่ดีหรือไม่” หลิงรันเดินไปที่สํานักงานและถามเกี่ยวกับเรื่องนี้
“มีวิดีโอบันทึกเอาไว้ ฉันจะส่งให้คุณทีหลัง การผ่าตัดเสร็จเรียบร้อยและเรียบร้อย จางอันหมินกับฉันได้คุยกันแล้ว และเราคิดว่าการผ่าตัดนั้นทําได้ดี” ตอนนี้คําอธิบายของโจวซินเยียนมีราย ละเอียดเพิ่มเติมเล็กน้อย เขารู้ว่าเขาไม่มีทักษะพอที่จะให้คําแนะนําเกี่ยวกับการผ่าตัด ดังนั้นเขาจึงจงใจขอให้จาง อันหมินดูวิดีโอดังกล่าว เพื่อให้เขาอธิบายให้หลิงรันได้ดียิ่งขึ้น
หลิงรันมีรอยยิ้มที่สดใสกว่าปกติของเขา และมันก็ให้กําลังใจ โจวซินเยียนอย่างมาก จากนั้นหลิงรันคิดเกี่ยวกับมันและพูดว่า “ไปที่วอร์ดและตรวจคนไข้”
“โอ้… โอเค หากคุณกําลังมองหามิสเตอร์เซียว ตอนนี้เขาอยู่ที่หอผู้ป่วยที่แผนกศัลยกรรมทั่วไป”
“ตกลง” หลิงรันตอบและเดินไปที่ลิฟต์
หอผู้ป่วยที่แผนกศัลยกรรมทั่วไปแออัดกว่าหอผู้ป่วยที่ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน
วอร์ดอยู่ในอาคารเก่าๆ ขนาดของหอผู้ป่วยและทางเดินในอาคารเก่ามีขนาดเล็กกว่าอาคารเล็กๆ ที่เพิ่งสร้างใหม่ของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน มันดูกะทัดรัดกว่าเพราะมีคนจํานวนมาก และมีห้องสี่คนมากกว่าห้องสามคนในวอร์ด
แน่นอน ในช่วงชั่วโมงเร่งด่วน ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้แล้ว บางครั้ง การเพิ่มสองเตียงในห้องสามคนเป็นเรื่องปกติ
ในขณะที่การผ่าตัดของมิสเตอร์เซียวดําเนินการโดยผู้อํานวยการแผนก เขาได้รับการรักษาพิเศษให้อยู่ในห้องพิเศษสําหรับสามคนซึ่งใหญ่กว่า พร้อมสิ่งอํานวยความสะดวกมากขึ้น และมีพยาบาลเฉพาะทาง… แต่ค่าธรรมเนียมสําหรับการดูแลพิเศษก็แพงกว่าเช่นกัน .
ก่อนที่ หลิงรัน และ โจวซินเยียนจะเข้ามา พวกเขาได้ยินเสียงพึมพําเบา ๆ จากเซียวกุ้ยเซียน“มันแพงเกินไป ฉันไม่อยากอยู่ในหน่วยดูแลพิเศษ แค่ห้องธรรมดาก็พอแล้ว อ๊าก ฉันบอกแล้วว่าจะไม่รับการผ่าตัดที่โรงพยาบาลหยุนฮัว…”
“พักก่อน 2 วัน คุณยังต้องให้โรงพยาบาลหาเงิน…” ลูกชายของเขาไม่ได้ตั้งใจลดเสียงลง เขาหยุดสักครู่แล้วถอนหายใจและพูดว่า “เนื่องจากเป็นหน่วยดูแลพิเศษ ก็ยังดีสําหรับเราที่มีคนดูแลคุณ อย่างไรก็ตาม เราไม่เข้าใจวิธีการทําเช่นนั้นเช่นกัน”
“นี่คือร่างกายของฉัน ฉันยังสบายดี” เซียวกุ้ยเซียนพ่นลมหายใจอย่างไม่มีความสุข แต่มันก็ทําให้เขามีอาการเจ็บขึ้นมา
โจวซินเยียนมองไปที่ หลิงรันและพูดอย่างกังวลว่า “ดูเหมือนว่าจะยากที่จะสื่อสารกับ ครอบครัวนี้”
แพทย์จากแผนกศัลยกรรมทั่วไปที่ตามมาข้าง ๆ พยักหน้าและกล่าวว่า “พวกเขาทะเลาะเบาะแว้งกับเราในเรื่องที่เล็กที่สุด ผู้อํานวยการแผนกเป็นผู้ดําเนินการผ่าตัด และเขาได้มอบหมาย หน่วยดูแลพิเศษให้ผู้ป่วยเป็นพิเศษ… คนอื่นอาจไม่ใช่สามารถรับการรักษานี้ได้แม้ว่าพวกเขาต้องการมัน”
ที่จริงเขาอยากจะบอกว่าคนไข้ไม่ได้ใจดีเมื่อเห็นมัน แต่เขากลั้นไว้เพราะเขาไม่คุ้นเคยกับหลิงรัน
เขาไม่รู้ว่าหลิงรันได้ยินสิ่งที่เขาพูดหรือไม่ เพราะเขาบีบเจลฆ่าเชื้อที่มีส่วนผสมของ
แอลกอฮอล์อยู่ในมือแล้วเข้าไป
โจวซินเยียนและแพทย์จากแผนกศัลยกรรมทั่วไปจ้องตากันก่อนจะเข้าไปในห้อง
“คุณรู้สึกอย่างไร?” หลิงรันเข้ามาในห้องราวกับว่าเขากําลังแสดงรอบวอร์ด
พยาบาลที่เบื่อและมองโทรศัพท์ของเธอลุกขึ้นยืนทันที และหน้าของเธอก็แดง
“หมอหลิง?” เซียวกุ้ยเซียนทักทายเขาเบา ๆ และเขาก็พูดว่า “ฉันจะเท้าได้อย่างไร? ลําไส้ของฉันบางส่วนถูกลบออก”
ลูกชายและลูกสะใภ้ของ เซียวกุ้ยเซียนลุกขึ้นจากเก้าอี้ข้างเตียง พวกเขามองหลิงรันเหมือนแกะหลง
“ฉันเป็นหมอจากศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินโรงพยาบาลหยุนฮัว หลิงรัน ก่อนหน้านี้ฉันเคยช่วยโรงพยาบาลสาขาปาไจเซียงของโรงพยาบาลเขต คาร์ปิง ฉันเป็นหมอที่ทําการวินิจฉัยครั้งแรก
สําหรับพ่อของคุณ” หลิงรันได้แนะนําตัวเองอย่างสมบูรณ์
แพทย์ที่ดูแลเซียวกุ้ยเซียนน่าจะเป็นยูหยวน อย่างไรก็ตาม โรงพยาบาลหยุนฮัวได้รักษากลุ่มการรักษาเป็นหน่วยเดียว เนื่องจาก หลิงรัน เป็นหัวหน้าของยูหยวน เขาจึงถูกนับเป็นแพทย์ที่ทําการวินิจฉัยครั้งแรกสําหรับ เซียวกุ้ยเซียนได้เป็นอย่างดี
“ครอบครัวเราเป็นคนงานเลิกจ้าง เราพูดจาไม่ดี” เซียวกุ้ยเซียนคร่ําครวญจากเตียง
ลูกชายและลูกสะใภ้ของเขาหัวเราะอย่างเขินอายและไม่พูดอะไร
โจวซินเยียนถามว่า “ก่อนหน้านี้พวกคุณทั้งหมดทํางานที่ไป๋ไห่เซียงหรือไม่?”
ลูกชายพยักหน้าและกล่าวว่า “พ่อของผมเคยทํางานในบริษัทผลิตกระป๋อง ตั้งแต่การล่มสลายของอุตสาหกรรมในช่วงทศวรรษที่ 1990 เขาถูกเลิกจ้าง บริษัทถูกขายให้กับเจ้าของคนใหม่ อีกทั้งเขาไม่ต้องคนแก่แล้ว ภรรยาของผม และผมก็ทํางานที่อื่นแต่เหมือนปีที่แล้วเศรษฐกิจไม่ดีเลยทําให้เราถูกไล่ออก”
“แล้วตอนนี้พวกคุณทําอะไรอยู่” โจวซินเยียนเดินตรงไปและถาม
“ผมทํางานเป็นยาม และภรรยาของผมเธอทํางานเป็นภารโรงที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆแถวนี้” ลูกชายพูดอย่างไม่ใส่ใจ
เมื่อหลิงรันได้ยินสิ่งที่เขาพูด เขาก็เรียกระบบออกมา เขาเห็นการแจ้งเตือนภารกิจที่เขาได้รับก่อนหน้านี้: การรักษาเซียวกุ้ยเซียนรักษาทักษะการดูแลตนเองของเขาไว้ และปล่อยให้เขาใช้ ชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี
ในขณะนี้ หลิงรันตระหนักว่าการลดค่ารักษาพยาบาลไม่สามารถตอบสนองความคาดหวังที่ระบบต้องการได้…
ลืมทุกอย่างไปเสียเถอะ การสูญเสียอัตราเวลาทํางานที่ลูกชายของ เซียวกุ้ยเซียนและลูกสะใภ้ได้รับความทุกข์ทรมานก็เพียงพอแล้วที่จะทําให้ครอบครัวของพวกเขาตกอยู่ในภาวะวิกฤติ
อย่างไรก็ตาม การช่วยเหลือพวกเขาให้พ้นจากสถานการณ์ที่ยากลําบากนั้นเป็นจุดบอดของความรู้สําหรับหลิงรัม
เมื่อหลิงรันคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น เขาก็จําเทียนฉีได้
เทียนฉีน่าจะแก้ปัญหานี้ได้
