Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 911

EP 911

“หมอหลิง พักผ่อนเถอะ” ดวงตาของหมอหยานดูไร้ชีวิตชีวา และเขาดูเหนื่อยเหมือนหมอจากกทีมรักษาหลิง

หลิงรันที่เพิ่งช่วยชีวิตผู้ป่วยได้เงยหน้าขึ้นและเห็นว่าคอลัมน์ภารกิจบนอินเทอร์เฟซของระบบเปลี่ยนไป

[ภารกิจ: รักษาผู้บาดเจ็บและเจ็บป่วย- ใหม่ (ใหม่)]

[รายละเอียดภารกิจ: ฟื้นคืนชีพผู้ป่วย 10 รายใน ไอซียู (10/10) และการผ่าตัดหัวรุนแรงแบบiวมกระเพาะและตับ]

[รางวัลภารกิจ: การรักษาการบาดเจ็บของหัวใจ (ระดับปรมจารย์) และเซรั่มพลังงานหนึ่งขวด] เช่นเดียวกัน เขาได้เสร็จสิ้นภารกิจเบื้องต้นในการช่วยชีวิตผู้ป่วย 10 รายในห้องไอซียู หลิงรันพยักหน้าภายในและเหลือบมองนาฬิกา จากนั้นเขาก็พูดกับแพทย์ประจําหยานที่ไม่สามารถยืนตัวตรงได้อีกต่อไปว่า “ฉันจะออกไปพักผ่อนแล้ว ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานใช่ไหม?”

“ยังไม่ถึงเวลา?” หมอหยานหยุดนิ่งครู่หนึ่งและถอนหายใจ “วันนี้เวลาผ่านไปช้ามากจริงๆ” มีเพียงแพทย์สายแรกและแพทย์สายที่สองในห้องไอซียูของโรงพยาบาลหยุนฮัว

แพทย์ที่มีประสบการณ์ปานกลางทุกคน รวมทั้งแพทย์ที่เข้ารับการรักษาและแพทย์รุ่นเยาว์เป็นแพทย์สายแรก และพวกเขาต้องอยู่ในห้องไอซียู ไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน พวกเขาแทบไม่ได้พักผ่อนเลย เมื่อเทียบกับแพทย์ที่เข้ารับการรักษาในแผนกฉุกเฉินที่แพทย์แบ่งออกเป็นแพทย์สายแรก สายที่สอง และสายสาม แพทย์ที่เข้ารับการรักษาในไอซียู มีช่วงเวลาที่ยากล่ามากกว่า

ก็ช่วยอะไรไม่ได้ สถานการณ์ในไอซียู แตกต่างไปจากแผนกฉุกเฉิน และต้องมีแพทย์ผู้มีประสบการณ์ในห้องไอซียูตลอดเวลา

อย่างไรก็ตาม การช่วยชีวิตผู้ป่วยแบบนี้ร่วมกับหลิงรันนั้นเกินขอบเขตประสบการณ์ของหมอหยานเพียงเล็กน้อย

หมอยันต์สะบัดแขนที่ปวดเมื่อย เขาพึมพําเรื่องเดิมซ้ําแล้วซ้ําเล่าว่า “วันนี้เราทําซีพีอาร์มากเกินไปแล้ว และมันก็นานเกินไป”

“แต่เราสามารถช่วยชีวิตผู้ป่วยเหล่านั้นได้” หลิงรันนวดไหล่ของเขาด้วย จากนั้นเขาก็หยิบขวดเจลทําความสะอาดมือที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์และถูมือขณะอยู่ เขาพูดกับหมอหยานว่า หมอหยามหยุดนิ่งครู่หนึ่งและพยักหน้า ทันทีที่หลิงรับวางมือบนคอของหมอหยาน คนหลังก็รู้ว่าหลิงรันหมายถึงอะไร

“หมอหลิง คุณทํางานหนักเหมือนกัน นี่เป็นเรื่องที่น่าอายเกินไปที่จะร้องเพลง… อืม…” หมอหยานต่อต้านเพียงครู่หนึ่งก่อนจะหลับตาลง

‘นี่เป็นวิธีที่สะดวกสบายเกินไป

‘จะสะดวกสบายขนาดนี้ได้อย่างไร

“หมอในแผนกฉุกเฉินได้รับการปฏิบัติแบบนี้ทุกวันหรือไม่” หมอหยานรู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้

แต่เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉา

หลิงรันยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ “หากพวกเขาทําการผ่าตัดใหญ่หรือทําอะไรที่ค่อนข้างเหนื่อย เช่น การทําซีพีอาร์เป็นเวลานาน ฉันอาจจะซื้อคอร์สหมอนวดแก่พวกเขา”

หมอหยานตัวสั่นอย่างรุนแรงเมื่อได้ยินวลี “ทําซีพีอาร์นาน” และเขาก็ดูตื่นขึ้นมาทันที ทําไมเขาถึงเหนื่อยนัก ทั้งที่ยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน? เป็นเพราะหลิงรันยืนกรานที่จะทําซีพีอาร์เป็นเวลานาน

นอกจากนั้น หลิงรันยังเข้มงวดมากในเรื่องคุณภาพของการกดหน้าอกในระหว่างการท่าซีพีอาร์เป็นเวลานาน เกือบจะถึงจุดที่เขาพอใจกับผลงานของหมอหยานซึ่งเป็นแพทย์ประจํา

เมื่อเขานึกถึงความเหน็ดเหนื่อยในช่วงไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา หมอหยานก็รู้สึกว่ามันไม่คุ้มที่จะทํางานมากเพียงเพื่อคุณหญิง…

เขารู้สึกได้เพียงว่าโชคดีที่หลิงรันไม่ได้ทํางานในไอซียู

เมื่อเขาคิดถึงเรื่องนี้ หมอหยานก็ตระหนักได้ถึงอย่างอื่น เขาหันไปมองหลิงรันและพูดด้วยน้ําเสียงเคร่งขรึม “หมอหลิง คุณควรกลับไปพักผ่อนจริงๆ คุณอยู่ในแผนกฉุกเฉินหลังจากทั้งหมด คุณอยู่ในห้องไอซียูนานเกินไป”

แม้ว่าหลิงรันจะรู้สึกดีที่ได้ช่วยในขณะที่เขาอยู่เข้ากะ แต่ถ้หลิงรันรู้สึกว่าถูกชักจูงให้ช่วยที่ไอซียูเมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการ มันจะอันตรายเกินไป… โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาชอบการแสดง ซีพีอาร์ ยืดเยื้อมาก…

“ไม่เป็นอะไร. งั้นฉันไปพักผ่อนนะ” หลิงรันไม่ได้คิดอะไรมาก ไอซียู ไม่เพียงแต่ประกอบด้วย ผู้ป่วยจากแผนกฉุกเฉินเท่านั้น แต่จะรับผิดชอบผู้ป่วยที่ถูกส่งมาจากทุกแผนกในโรงพยาบาลแทน แผนกฉุกเฉินอาจสะดวกที่จะเข้าควบคุม ไอซียู แต่ผู้ป่วยจากแผนกอื่น ๆ ก็ต้องการการรักษาและการดูแลเช่นกัน หลิงรันไม่ได้ทรงพลังมากจนเขาสามารถควบคุมแผนกทั้งหมดในโรงพยาบาลได้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้วางแผนที่จะเปิดตู้นี้ที่เต็มไปด้วยโครงกระดูก

จริงอยู่ เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะสามารถบรรลุภารกิจของระบบได้ วันนี้หลิงรันได้ดื่มเซรั่ม พลังงานไปแล้วหนึ่งขวด เขาอดคิดไม่ได้ว่าภารกิจนี้จะตอบแทนเขาด้วยการซ่อมแซมการบาดเจ็บของหัวใจ (ระดับปรมจารย์) และเซรั่มพลังงานหนึ่งขวดได้อย่างไร เนื่องจากเขาใช้เซรั่มพลังงานไปหนึ่งขวดเพื่อทําภารกิจให้สําเร็จ มันเกือบจะเป็นข้อตกลงที่เสียไป

ไม่ใช่ว่าหลิงรันจะเสียเวลาทั้งหมดของเขาในไอซียูและลืมหน้าที่หลักของเขาอยู่ดี

หมอหยานไม่สนใจน้อยลงว่าหลิงรันกําลังคิดอะไรอยู่ เขารีบส่งหลิงร้นออกไป

เขาทํางานในไอซียูมาเกือบสิบปีแล้ว แต่ด้วยการปรากฏตัวของหลิงรัน วันนี้อาจกล่าวได้ว่าเป็นวันที่ยากที่สุดในอาชีพการงานของเขา

แม้ว่าเขาจะไม่สนใจสิ่งอื่น ๆ การช่วยชีวิตผู้ป่วยจําเป็นต้องมีซีพีอาร์และโดยปกติแล้ว 30 นาทีเป็นเวลาสูงสุดที่แพทย์จะใช้ในการทําซีพีอาร์ แม้ว่าพวกเขาจะทํามันเป็นเวลา 30 นาทีเต็ม แต่ในช่วง 20 นาทีสุดท้าย พวกเขามักจะทําผลงานได้แย่มากราวกับเป็นเด็กฝึกงาน

ในโรงพยาบาลจีน หลายครั้งถึงแม้จะไม่มีความหวังสําหรับผู้ป่วยแล้ว สมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยก็ชอบมันเมื่อแพทย์ดูราวกับว่าพวกเขากําลังพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยผู้ป่วย โรงพยาบาลต่าง ๆ ยึดถือนโยบายที่ว่าคนตายคือราชา ดังนั้นโรงพยาบาลจึงไม่มีทางเลือกอื่น

นอกจากต้องเติมเต็มความต้องการของสมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยที่จะพยายามชุบชีวิตคนตายให้ฟื้นคืนชีพ

แน่นอน หลังรันไม่ได้ขอให้แพทย์ในห้องไอซียูทําซีพีอาร์เป็นเวลานานในผู้ป่วยทุกราย อย่างไรก็ตาม ในช่วงสิบชั่วโมงที่ผ่านมา เขาได้สั่งให้พวกเขาทําซีพีอาร์ เป็นเวลานานพอสมควรกับผู้ป่วยสองราย และตลอดระยะเวลาของการช่วยชีวิต เขาต้องการให้การกดหน้าอกแต่ละครั้งสมบูรณ์แบบ หมอหยานไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อน

แต่ผู้ป่วยทั้งสองกลับรอดชีวิตจากความเอื้ออาทรของหลิงรัน ดังนั้น ไม่มีอะไรที่เขาสามารถพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้

ในด้านการแพทย์ ทฤษฎีและการเก็งกําไรนั้นไร้ความหมาย แม้แต่ทฤษฎีที่ไร้ที่ติที่สุดก็ยังต้องหลีกทางให้ความเป็นจริง

หากแพทย์มีวิธีช่วยชีวิตผู้ป่วยจากความตายทุกครั้ง แพทย์ที่เข้ารับการรักษาในห้องไอซียูก็ไม่มีประโยชน์ที่จะบ่นเรื่องความเหนื่อยล้า เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทําตามที่หมอบอก

หมอหยานมีความตั้งใจที่จะเรียนรู้การทําซีพีอาร์เป็นเวลานานจากหลิงรัน แต่ก่อนที่เขาจะเชี่ยวชาญงานฝีมือนี้ เขาไม่ต้องการที่จะทํางานร่วมกับหลิงรันอีกเลย

ท้ายที่สุดแล้วผู้คนจําเป็นต้องใช้ชีวิตของพวกเขาใช่ไหม?

หมอก็ต้องใช้ชีวิตเช่นกัน!

หลิงรันเดินออกจาก ไอซียูอย่างเป็นธรรมชาติ จากนั้นเขาก็อาบน้ําเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ครบชุด นี่เป็นเสื้อผ้าชุดที่สามที่เขาเปลี่ยนในวันนี้

เขาพบผู้ป่วยที่อาเจียนอย่างต่อเนื่องและอีกคนหนึ่งกําลังทุกข์ทรมานจากอาการตกเลือดครั้ง

ใหญ่ และเขาถูกบังคับให้ทําความสะอาดตัวเองหลังจากที่เขาฟื้นคืนชีพแล้ว

แม้กระทั่งตอนนี้ ร่างกายของหลิงรันยังมีเชื้อโรคและคราบสกปรกค่อนข้างมาก หลิงรันกําลังคิดว่ากางเกงในตัวใหม่ของเขาจะไม่มีประโยชน์อะไรหลังจากที่เขากลับบ้าน เมื่อพิจารณาถึงอัตราส่วนความคุ้มค่า เขาจึงหยิบกางเกงชั้นใน 59 หยวนออกมาแล้วสวมมัน ตั้งแต่เขาเริ่มทําศัลยกรรมอิสระ สิ่งแรกที่เขาอัพเกรดคือตู้เสื้อผ้าของเขา กางเกงชั้นใน 59 หยวนนี้เป็นกางเกงชั้นในที่ถูกที่สุดของเขา
เขารู้สึกเบาสบายหลังจากเปลี่ยนเป็นกางเกงในสะอาดราคา 59 หยวน และหลังจากสวมเสื้อคลุมสีขาวขนาดใหญ่ของเขาแล้ว หลิงรันก็ดูสดใสและหล่อเหลามากยิ่งขึ้น

เขากลับมาที่สํานักงานเพื่อไปเอากุญแจรถและสิ่งอื่น ๆ เขากําลังจะลงไปชั้นล่างเมื่อหมอลู่วิ่งไปพร้อมกับท่าทางลึกลับบนใบหน้าของเขา หมอลู่ดูพอใจกับตัวเองขณะที่เขาพูด “หมอหลิง ฉันมีคนไข้ที่นิ้วขาดสี่นิ้ว คุณต้องการดําเนินการกับเขาหรือไม่”

หลิงรันลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก้มศีรษะลงมองดูเป้ากางเกง และขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ถ้าคุณยุ่ง ฉันจะทําร่วมกับหัวหน้าแพทย์หวาง” หมอลู่กล่าวอย่างรวดเร็ว “ฉันจะทํามัน.” หลิงรันตัดสินใจทันที จากนั้นเขาก็เสริมว่า “ไปที่ห้องผ่าตัดก่อน ฉันจะไปกับคุณหลังจากฉันอาบนําเสร็จ”