Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 925

EP 925

ที่โรงแรมมีแบนเนอร์อยู่ด้านบนของประตู โดยมีคําที่เขียนทับด้วยตัวอักษรขนาดใหญ่: การ สัมมนาเรื่องการผ่าตัดตับ 1,500 เคสโดยศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินหยุนหัว

แบนเนอร์เป็นสีทองและทําด้วยไหม และค่าที่ปักอยู่บนนั้นปักด้วยไหมสีม่วงแดง มันดูล้าสมัยมากจนคนทั่วไปที่ได้เห็นคนคิดว่างานนี้ต้องจัดให้กับพวกรุ่นที่พึงสงครามโลกมาได้ไม่นาน

กระเช้าดอกไม้ตรงทางเข้าก็ดูเก่ามากเช่นกัน ดอกไม้ทั้งหมดมีสีแดง สีส้ม สีเหลือง สีเขียว สีฟ้าหรือสีม่วง พวกเขาไม่ได้ดูพิเศษเลย คําที่พิมพ์บนริบบิ้นทั้งสองด้านของกระเช้าดอกไม้ก็คล้ายกันมาก และกระเช้าดอกไม้ส่วนใหญ่มาจากโรงพยาบาลขนาดเล็ก คําว่า “หมอที่จริงใจและยิ่งใหญ่” ปรากฏขึ้นมาถึงสามต้น

ผู้อํานวยการฮวงนั้นดูพอใจกับตัวเองมาก

แขกที่เข้าออกโรงแรมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเห็นกระเช้าดอกไม้ แต่ไม่เป็นไรเพราะกระเช้าดอกไม้ไม่ใช่สําหรับพวกเขาอยู่ดี ไม่สําคัญว่าเจ้าหน้าที่จากแผนกสุขภาพที่ได้รับเชิญตามประเพณีจะหัวเราะคิกคักขณะเอามือปิดปาก สัตวแพทย์จะไม่เป็นหมอฟันไม่ว่าพวกเขาจะหัวเราะมากแค่ไหน เป้าหมายที่แท้จริงของเขาคือหมอ

ผู้อํานวยการฮวง ต้องการให้แพทย์จากโรงพยาบาลขนาดเล็กเพื่อดูว่าศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินของเขาได้รับการยอมรับจากโรงพยาบาลท้องถิ่นและแพทย์ระดับสูงอย่างไร และหลิงรันจากศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินของเขาก็ได้รับการยอมรับจากแพทย์อีกหลายคน

แม้ว่าปกติแล้วเขาจะไม่สามารถใช้สิ่งนี้ให้เกิดประโยชน์ได้ แต่มันก็ให้พลังการยิงจํานวนมากแก่เขาเมื่อพูดถึงการดุผู้คนๆ

นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตําหนิผู้คนในมณฑลฉางซี เหตุใดผู้อําานวยการฮวงจึงสามารถได้รับชัยชนะเหนือคนอื่น ๆ เมื่อมีส่วนร่วมในการโต้เถียง? นั่นเป็นเพราะเขาพร้อมเสมอมา เมื่อพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ว่า ผู้อํานวยการฮวงดุผู้คนอย่างน้อยสัปดาห์ละครั้ง การเตรียมการดังกล่าวมีประโยชน์มาก

“โทรหาหลิงรัน เขาสามารถมาตอนนี้ได้” ผู้อํานวยการฮวงเหลือบมองนาฬิกาของเขาและรู้สึกว่าใกล้ถึงเวลาแล้ว

ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาซึ่งเป็นแพทย์ประจําบ้านที่มีใบหน้าที่ลืมไม่ลงก็ส่งเสียงตอบรับและโทรออก

หมอเล่ย์ที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา เม้มริมฝีปากของเขา ‘แม้แต่เจ้านายก็ยังอยู่ที่นี่ และหลิงรันก็ยังไม่มา’ เขาคิดอย่างจริงจังว่าเขาเป็นคนใหญ่ใช่ไหม’

แน่นอนว่าเขาไม่กล้าที่จะเปล่งความคิดนี้ออกมา ณ ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินตอนนี้ ทรงพลังเท่ากับผู้อํานวยการฮวงความนิยมของหลิงรันก็เพิ่มขึ้น

การเป็นหมอนั้นทั้งซับซ้อนและเรียบง่าย ในตอนนี้ เมื่อพูดถึงหมอที่มีความสามารถเท่ากับหลิงรัน หมอเลย่ยังไม่ถึงขั้นกราบตัวเองต่อหน้าพวกเขา แต่เขาไม่กล้าที่จะรุกรานพวกเขาอย่างแน่นอน

“น่าเสียดายที่ตอนนั้นฉันไม่ได้รังแกเด็กฝึกงานทางการแพทย์กลุ่มนั้นอย่างถูกต้อง” หมอเลย่พึมพ่า

หมอโจวเข้าใจความหมายของ หมอเลยในทันที และเขาพูดอย่างมีความสุขว่า “หลิงรันได้เย็บผู้ป่วยจํานวนมากให้ฉันแล้ว”

หมอเลย่มองเขาอย่างเหลือบมอง “หลิงรันยังเย็บคนไข้ให้นายอยู่ใช่มั้ย”

“ใช่. ฉันจะทําให้ตัวเองดูไร้สาระน้อยลงได้อย่างไรเมื่อฉันอวดเรื่องนี้” หมอโจวเอามือลูบคาง และดูเหมือนเขากําลังครุ่นคิดอยู่ลึกๆ

“มีอะไรจะอวดเหรอ” หมอเลย่อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดัง ๆ แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ไม่สามารถหัวเราะต่อไปได้ นี่เป็นเพราะในทางที่หมอโจวรู้วิธีหย่อนและทําให้คนอื่นทํางานของเขาเป็นสิ่งที่ควรอวดจริงๆ

หมอโจวเป็นแพทย์เพียงคนเดียวในโรงพยาบาลหยุนฮัวที่ทําผู้ป่วยเย็บหลิงรัน ซึ่งเป็นเทคนิค พื้นฐานที่สุดที่แพทย์ทุกคนต้องรู้ นี่ไม่ใช่แม้แต่ครั้งเดียว หลิงรันช่วยหมอโจวตลอดเวลา แม้แต่ผู้อํานวยการฮวงไม่ได้ทําเช่นนี้ แน่นอนว่าผู้อํานวยการฮวงไม่ต้องทํางานเบ็ดเตล็ดมากมาย แต่ไม่ว่าเหตุผลคืออะไร หมอโจวใช้หลิงรันและรักษามันไว้ตลอดเวลานั้นน่าประหลาดใจ

หมอเลยหันไปหาหมอโจวพิงกําแพงอยู่แล้ว เขาดูสงบมากจนดูเหมือนว่าเขากําลังจะหลับ

หมอเลยอดไม่ได้ที่จะคิดว่าหมอโจวมีท่าทีเป็นหัวหน้าโรงพยาบาลอย่างจริงจัง

*กรีด…*

เสียงที่ค่อนข้างแหลมดังออกมาจากล่าโพง หลังจากนั้น ผู้อํานวยการฮวงก็ถือไมค์อยู่ เขาเคาะไมโครโฟนและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “การสัมมนาเริ่มต้นขึ้นแล้ว เรารู้ว่าพวกคุณคงจะยุ่งมาก ดังนั้นเราจะพยายามสรุปให้เร็วที่สุด…”

ผู้อํานวยการฮวงพูดสั้น ๆ ห้านาทีก่อนที่จะส่งไมโครโฟนให้รัฐมนตรีหนุ่มข้างๆเขาๆ

โชคดีที่รัฐมนตรีหนุ่มเป็นคนช่างคิด และเขาไม่ได้ผ่านวิกฤตอัตถิภาวนิยมเหมือนรัฐมนตรีวัยกลางคน นอกจากนี้เขาไม่ใช่คนที่ยืดเยื้อซึ่งมีทักษะในการพูดคนเดียวบนเวทีเป็นเวลานาน เขาคุยกันแค่ประมาณสิบนาทีก่อนจะปิดตัวลง

แพทย์ในสถานที่นั้นพยักหน้าเล็กน้อย ยังคงมีความจําเป็นที่รัฐมนตรีจะต้องเข้าร่วมการสัมมนาเช่นนี้เพื่อให้ดูเหมาะสมยิ่งขึ้น

ถัดมาคือผู้นําาของโรงพยาบาลหยุนฮัวเพียงไม่กี่คน เมื่อถึงเวลาตาของหลิงรัน ครึ่งชั่วโมงก็ผ่านไปแล้ว

“หมอหลิง ใช้ไมค์นี้สิ” ไหมชุน ที่ฉลาดรีบส่งไมโครโฟนตัวใหม่ให้หลิงรัน

แม้ว่าการสัมมนาจะได้รับทุนจากศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินหยุนฮัว ในระหว่างการดําเนินการจริง การสัมมนายังคงต้องการความร่วมมือจากบริษัททางการแพทย์หลายแห่ง การมีส่วนร่วมของบริษัทยายูรินนั้นยิ่งใหญ่ที่สุด

ไหมฉุนรับผิดชอบระบบเสียงและระบบดิจิตอลในห้องประชุม เธอจงใจคว้าไมค์ตัวใหม่และฆ่าเชื้อให้หลิงรัน

สําหรับผู้ฟังในสถานที่ ไหมชุนแค่ดูเหมือนเธอกังวลว่าไมโครโฟนที่หลิงรันถืออยู่นั้นแบตหมด

หลิงรันหยิบไมค์ขึ้นมาและถือให้ห่างจากจมูกเพื่อดมกลิ่น เขาค่อนข้างพอใจ ดังนั้นเขาจึงนํามันมาใกล้ปากของเขาและพูดด้วยน้ําเสียงที่นุ่มนวลว่า “เมื่อพูดถึงการตัดตับ มุมมองที่กําลังเป็นที่นิยมในตอนนี้คือความสําคัญของความแม่นยํา…”

ในห้องประชุมของโรงแรม Prosperous Fountain แพทย์ทุกคนต่างมองไปที่หลิงรันซึ่งยืนอยู่บนเวที บ้างก็ตั้งใจฟังเขา บ้างก็เมินเฉย บ้างก็เฝ้าสังเกตการแสดงออกของเขา… ผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบก็นั่งอยู่ในกลุ่มผู้ชมด้วย หลังจากฟังหลิงรันอยู่พักหนึ่ง เขาก็ถาม หมอที่อยู่ข้างๆเขาว่า “คุณให้คะแนนเขาว่าอย่างไร คุณพอใจกับสิ่งที่คุณเห็นไหม”

“เขาทําการผ่าตัดตับ 1,500 เคส มีอะไรให้ไม่พอใจบ้าง? ฉันไม่ได้หาหลายกรณีในชีวิตของฉัน” หมอนั่งข้างผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบ อายุเกือบหกสิบแล้ว และเขาก็ดูเหนื่อยๆ เขาดูอิจฉาริษยาและอิจฉาเล็กน้อยเมื่อมองไปที่หลิงรัน

ผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบยิ้มและปลอบหมอที่อยู่ข้างๆ เขาอย่างเป็นธรรมชาติ “คุณแค่โชคร้าย คุณเพิ่งเริ่มทําการตัดตับตอนอายุห้าสิบ และตอนนี้คุณเพิ่งผ่านการผ่าตัดมาหกหรือเจ็ดปีแล้ว

หลิงรันทํามาสามปีแล้วใช่ไหม? เขายังเด็กและไม่ต้องการใช้เวลาดูแลครอบครัว คนหนุ่มสาวแทบไม่ต้องกังวลเลย เขาสามารถจดจ่อกับการทําศัลยกรรมได้ทั้งวัน เราจะไม่สามารถแข่งขันกับเขาได้”

“ใช่ เราต้องคว้าโอกาสนี้ไว้เพราะพวกเรากลายเป็นคนดังตั้งแต่อายุยังน้อย มันแย่เกินไปที่เราจะรู้เรื่องนี้เมื่อเราแก่เท่าตอนนี้” หมอที่อายุเกือบหกสิบถอนหายใจ และเขาก็ยิ่งอิจฉามากขึ้นไป อีกเมื่อมองไปที่หลิงรัน “ตอนนี้ สองวันต่อสัปดาห์ ฉันจะต้องไปประชุมหรือไปประชุมกับผู้นําลูกชายของฉันก็ไม่ค่อยดีเหมือนกัน เขาเรียนไม่เก่ง และตอนนี้เขาตัดสินใจที่จะเลียนแบบคนรอบข้างและลองสตาร์ทอัพแฟนซี เขาก็ทําตัวไม่ถูกเช่นกัน เฮ้อ…”

“หลังจากที่คุณได้แฟนที่อายุน้อยกว่า คุณจะรู้ว่าปัญหาคืออะไร” ผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบก็ถอนหายใจเช่นกัน

หมอที่อายุเกือบหกสิบไม่รู้สึกอยากพูดถึงชีวิตอีกต่อไป เขาเงยหน้าขึ้นมองหลิงรันและพูดว่า

“อันนี้ไม่มีปัญหา เขาคงไม่ได้แกล้งทําเป็นประสบการณ์ในการผ่าตัดตับ”

“เขาน่าลงทุนไหม”

“แน่นอน.”

“ลําดับความสําคัญควรอยู่ในระดับใด”

“ระดับหนึ่งแน่นอน แพทย์คนไหนที่สามารถทําการผ่าตัดแบบเดียวกันได้ 1,500 เคส? และมันคือการตัดตับ” หมอที่อายุเกือบหกสิบแล้วพ่นน้ําออกมาสองสามครั้ง

“ระดับหนึ่ง? เราจะต้องลงทุนค่อนข้างมาก

“ก็ได้ แล้วแต่คุณเลย”

“เขาคุ้มไหม” ผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบถามอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย

หมอที่อายุเกือบหกสิบตอบอย่างเหน็ดเหนื่อย “เขาคุ้มค่า”

“เอาล่ะ. ฉันจะพยายามจะหาข้อตกลงดีๆอีกสักสองข้อเสนอ เฮอ เราจะต้องหาวิธีทําให้ผู้อํานวยการฮวงสงบลงด้วย เมื่อผู้ชายคนนี้อายุมากขึ้น เขาก็กลายเป็นคนไร้ยางอายมากขึ้นเรื่อยๆ” แม้ว่าผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบจะเป็นคนกลาง แต่ขอบเขตงานของเขาไม่เหมือนตัวแทน

อสังหาริมทรัพย์ เขาต้องเสนอบางอย่างเป็นการตอบแทน

แพทย์หลายคนโดยเฉพาะผู้มีชื่อเสียงไม่สนใจเรื่องเงินมากนัก ในทางหนึ่ง ถ้าเงินเป็นเพียงสิ่งเดียวที่สําคัญ เขาจะไม่สามารถรักษาธุรกิจของเขาไว้ได้ในฐานะตัวกลาง

เมื่อนานมาแล้ว โรงพยาบาลบ่อจึงเน้นลงทุนในความสัมพันธ์ระยะยาว และเงินไปพร้อม ๆ กัน อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับที่คลินิกมีเงินทุนจํากัด ผู้อํานวยการโรงพยาบาลโบก็มีข้อจํากัดว่า เขาจะสามารถสร้างความสัมพันธ์ได้มากเพียงใด ดังนั้นเขาจึงออกระบบลําดับความสําคัญ เพื่อตัดสินใจว่าเขาควรลงทุนกับใครและเขาควรลงทุนอย่างไร

โบ ผู้อํานวยการโรงพยาบาลหยิบสมุดเล่มเล็กออกมาจากกระเป๋าเขาพลิกไปตรงกลางและวาดดาวข้างชื่อหลิงรัน