Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 967

EP 967

ที่ใจกลางของห้องผ่าตัดในโรงพยาบาลหยุนหัวประตูห้องผ่าตัด ลามินาร์โฟลว์รุ่นคลาส100 มีป้ายตัวอักษรสีน้ำเงินที่สะกดว่า “ปลอดเชื้อพิเศษ” ห้องกว้างและสว่างไสว…พยาบาลที่ดูน่ารักก้มศีรษะลงขณะจัดเครื่องมือ วิสัญญีแพทย์ก้มศีรษะจัดไฟล์…ใน คอมพิวเตอร์และเหอเหลียงก้มศีรษะลงด้วยท่าทางประหม่า… จัดการช่องทรวงอกของผู้ป่วยเขา

ผู้อํานวยการแผนกคังเงยหน้าขึ้นและภูมิใจเหมือนสิงโตแก่ที่ถูกไล่ออกจากความเย่อหยิ่งของสิงโตตัวเมียของเขาค่อยๆทิ้งเขาไป

ผอ.แกงไม่สนใจทัศนคติของสิงโตเลยเขามองไปที่หลิงรันด้วยท่าทางที่ซับซ้อนมีอารมณ์หลายอย่างปะปนอยู่บนใบหน้าของเขา และแม้แต่เขาก็ยังไม่สามารถบอกได้ว่าเขารู้สึกอย่างไรเขาโกรธไหม? นิดหน่อย.

เขาแปลกใจไหม? มาก.

ยังมีความเสียใจ ความอิจฉาริษยาความชื่นชมยินดีการกลับใจ การไตร่ตรอง… ถ้าไม่ใช่เพราะว่าผู้อํานวยการแผนกคังยังมีความรู้สึกบางอย่างหลงเหลืออยู่ในตัวเขา เขาคงจะโยนคีมใส่มือของเขาและปล่อยให้หลิงรันเย็บแผล

ถ้าเขาทําอย่างนั้น เขาอาจจะสร้างปัญหาให้กับหลิงรันเพราะหลิงรันใช้มือข้างหนึ่งกดบาดแผลของผู้ป่วยมันค่อนข้างยากสําหรับเขาที่จะใช้เพียงมือเดียวในการเปิดเผยพื้นที่การผ่าตัด

แม้ว่าเหอเหลียงและฮั่วฉงจุนจะอยู่ที่นั่นเพื่อช่วย เนื่องจากระดับทักษะของพวกเขา พวกเขาก็ต้องยุ่งอยู่พักหนึ่งเช่นกันอย่างไรก็ตามผู้อํานวยการแผนกคังรู้ดีว่าจะใช้เวลาเพียงครู่เดียวเท่านั้น

นอกจากนี้ ผลที่ได้จะเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถยอมรับได้

เขาควรปล่อยให้ผู้ช่วยผู้อํานวยการโรงพยาบาลโจว ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้บริหารระดับสูงของโรงพยาบาล มีโอกาสสังเกตหลิงรันทําการผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือดด้วยตนเองหรือไม่? ไม่ว่าการผ่าตัดจะยากหรือไม่ก็ตามเมื่อหัวหน้าศัลยแพทย์ทําการผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือดเขาก็ถือว่าผ่านเกณฑ์แล้ว

นอกจากนี้ การผ่าตัดวันนี้ไม่ได้ยากขนาดนั้น

การรักษาบาดแผลที่หัวใจเป็นเหมือนการผ่าตัดไส้ติ่งในการผ่าตัดหัวใจและหลอดเลือดแต่อัตราการเสียชีวิตของไส้ติ่งเป็นอย่างไร? บุคคลอาจพบว่าเป็นการยากที่จะหาความตายแม้ว่า

พวกเขาจะดูทุกกรณีและพวกเขาจะพบเพียงหนึ่งในพันคดีหรือหนึ่งในหมื่นคดี อย่างไรก็ตามอัตราการรอดชีวิตของการตรวจหัวใจจะอยู่ที่ประมาณ 86% ถึง 94% เป็นเรื่องปกติ

มีผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บที่ต่ำกว่าเส้นเลือดเวนาคาวาและหลังของพวกเขาและในที่สุดพวกเขาก็เสียชีวิตบนเตียงผ่าตัดถ้าหลิงรันไม่ช่วย แม้แต่ผู้อํานวยการแผนกคังก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าผู้ป่วยในวันนี้จะออกจากห้องผ่าตัดยังมีชีวิตอยู่หรือไม่

20 ปีที่แล้ว เขายังคงมั่นใจมากขึ้น แม้ว่าระดับความมั่นใจของเขาจะเพิ่มขึ้นมากแต่ตอนนี้… “มีดผ่าตัด” ผู้อํานวยการแผนกคังยื่นมือราวกับว่าเขาไม่รู้ถึงบรรยากาศที่น่าอึดอัดเขาเริ่มขยายรอยบากของผู้ป่วยเพื่อให้ได้รับแสงที่กว้างขึ้น

มือของหลิงรันยังคงกดที่หัวใจของผู้ป่วยและผู้อํานวยการแผนกคังแกล้งทําเป็นไม่รู้ท้ายที่สุดเขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะปฏิบัติตามหลักการของการมองไม่ถามและไม่พูดเหอเหลียงยังคงทํางานเป็นผู้ช่วยผู้อํานวยการฝ่ายคังต่อไป

โดยปกติเขาจะพูดอะไรที่ทําให้คนอื่นรําคาญ แต่วันนี้เขาไม่กล้าทํา

ผู้อํานวยการแผนกคังไม่ได้ถูกมองว่าเป็นศัลยแพทย์ที่ดุร้ายมากเมื่อเขาดุคนเมื่อเทียบกับศัลยแพทย์คนอื่น ๆ แต่การจู้จี้ของเขาก็ยังน่ารําคาญจริงๆ

คนที่เหมาะสมที่สุดที่จะถูกดุโดยผู้อํานวยการแผนกคังคือเหอเหลียง ดังนั้นเขาจึงเป็นคนที่ระมัดระวังที่สุด

ทุกคนมีบางอย่างอยู่ในใจ แต่ไม่มีใครเต็มใจที่จะพูด โรงปฏิบัติการเงียบลงอย่างช้าๆ

อย่างไรก็ตามความเร็วในการผ่าตัดก็เพิ่มขึ้น และความแม่นยําก็ดีขึ้นเช่นกัน

หลิงรันยิ้มอย่างพึงพอใจ ที่จริงแล้วตราบใดที่ทุกคนทําหน้าที่ของตนและไม่ได้พูดคุยกันอย่างตื่นเต้นเกินไปประสิทธิภาพก็เพิ่มขึ้นได้และความสามารถของพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน

“เหอเหลียง คุณจะเย็บแผล” เมื่อหลิงรันเห็นว่าแผลขยายใหญ่ขึ้นและการเปิดรับแสงนั้นค่อนข้างสมบูรณ์แบบเขาจึงสละโอกาสเย็บแผลโดยอัตโนมัติ

ผู้อํานวยการฮวงที่พร้อมจะให้การสนับสนุน Ling Ran ทุกเมื่อ อดไม่ได้ที่จะยิ้มด้วยความโล่งอกเขายังคงคิดว่าจะทําอย่างไรถ้าหลิงรันทําให้ผู้อํานวยการแผนกคังรู้สึกอับอายขายหน้าแน่นอนพวกเขาควรจะปฏิบัติต่อผู้ป่วยตามที่ควรจะเป็นตามขั้นตอนแต่ผู้อํานวยการฮวงต้องเตรียมพร้อมสําหรับการโจมตีและเก็บน้ำลายไว้บ้างเพื่อที่เขาจะได๋ให้ผู้อํานวยการแผนกคังเชื่อฟังพวกเขาด้วยความเต็มใจ

อย่างไรก็ตามผู้อํานวยการฮวงไม่เคยคิดว่าหลิงรันจะเต็มใจปล่อยให้เหอเหลียงเย็บแผลของหัวใจ

เขาไม่ได้มอบโอกาสให้ผู้อํานวยการฝ่ายคังท้ายที่สุดผู้อํานวยการแผนกคังเป็นหัวหน้า

ศัลยแพทย์ และเขาจะไม่พอใจอย่างแน่นอนหากเขาได้รับคําแนะนําจากหลิงรันแม้ว่าหลิงรันจะมาจากแผนกฉุกเฉินแต่ถ้าเขายืนกรานที่จะเย็บแผลให้ผู้ป่วยในแง่ดีแสดงว่าเขาไม่เคารพผู้อำนวยการแผนกในแง่ที่ไม่น่าพอใจนั่นหมายความว่าเขาไม่เคารพผู้อื่น

เหอเหลียงเป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุดอย่างแท้จริง เขายังเด็ก มีความสามารถและเป็นคนที่อาจถูกดุ…

ผู้อําานวยการฮวงพยักหน้าเล็กน้อย ตั้งแต่หลิงหวั่นแต่งตั้งเหอเหลียงก็หมายความว่าเขาเติบโตขึ้น

เหอเหลียงไม่มีทางเลือกอื่น เขามองไปที่ผู้อํานวยการแผนกคังโดยไม่รู้ตัวและไม่นานก็รู้ว่าเขาหาผิดพลาด

ผู้อํานวยการแผนกคังเพียงจ้องมองเขาอย่างเย็นชาโดยไม่พูดอะไร

บังเอิญเหอเหลียงทําได้เพียงเย็บแผลเท่านั้นผู้อํานวยการแผนกของเขาอาจไร้ประโยชน์แต่ผู้อํานวยการฮวงและรองผู้อํานวยการแผนกโจวไม่เป็นเช่นนั้นพวกเขาไม่จําเป็นต้องพูดอะไรอีกพวกเขาสามารถหาข้อแก้ตัวและส่งเขาไปช่วยคนยากจนซึ่งจะทําให้เขาลดน้ำหนักได้ 33.1ปอนด์

เหอเหลียงก้มศีรษะลงอีกครั้งเหมือนสุนัขผู้ช่วย เขาขอด้ายและเข็มอย่างเชื่องช้าพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า“ฉันไม่เคยเย็บจุดนี้มาก่อน”
“สอดเข็มจากตําแหน่งนิ้วของฉัน” หลิงรันเริ่มสอนเขาโดยไม่ลังเล

“ไม่เป็นอะไร.” นั่นคือค่าตอบเดียวที่เหอเหลียงกล้าให้ เขาเป็นเหมือนเด็กฝึกงานและเขาก็จับเข็มด้วยมือที่สั่นเทา

“รอสักครู่… จับมือคุณให้แน่นกว่านี้” Ling Ran สามารถบอกอาการของ He Liang และเตือนเขาอย่างไร้อารมณ์

หลิงรันมีประสบการณ์อย่างแท้จริงในการสอนผู้อื่นในการผ่าตัดหรือการให้อาหารผู้อื่นด้วยช้อนระหว่างการผ่าตัด

เขาท่าศัลยกรรมฟรีแลนซ์หลายครั้งในมณฑลฉางซีและเสร็จสิ้นการผ่าตัดไม่ใช่เป้าหมายของเขาทุกครั้ง

ผู้ป่วยที่เชิญศัลยแพทย์อิสระมามักจะมุ่งที่จะรับการรักษาที่ดีขึ้น อย่างไรก็ตามในโรงพยาบาลต่าง ๆ กับแพทย์ต่างกัน แพทย์หลายคนเชิญศัลยแพทย์อิสระมาเรียนรู้ตัวอย่างเช่นโรงพยาบาลประชาชนเมืองวูซินได้เชิญศัลยแพทย์อิสระเพื่อให้พวกเขาสามารถเรียนรู้การตัดตับและเป็นอิสระเมื่อทําการผ่าตัดในภายหลัง

การกระทําดังกล่าวก็เหมือนกับการขอให้ซัพพลายเออร์จัดหาทักษะการผลิตหลังจากซื้อผลิตภัณฑ์เป็นเรื่องปกติในบริษัทจีน และตราบใดที่ราคาสมเหตุสมผลพวกเขาจะช่วยให้ผู้ซื้อบรรลุเป้าหมายได้

หลิงรันมักจะไม่รังเกียจที่จะสอนทักษะของเขากับแพทย์คนอื่น

อันที่จริง ด้วยการผ่าตัดแบบอิสระที่เขาทําหลิงรันได้รับประสบการณ์มากมายในการสอน

เมื่อต้องรับมือกับหมออย่างเหอเหลียงที่มีทักษะบางอย่างแต่ไม่มีความมั่นใจ หลิงหวั่นจะอธิบายในรายละเอียดว่า “โดยปกติ คุณสามารถใช้การเย็บขัดจังหวะง่ายๆหรือเย็บที่นอนแนวนอนกับกล้ามเนื้อทุกชั้นเพื่อให้หัวใจแตกสลายได้แบบนี้.เพียงแค่ใช้สิ่งที่คุณมีความสามารถมากกว่าแต่สําหรับตําแหน่งนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ส่งผลกระทบต่อปริมาณเลือดคุณสามารถเย็บ

ทั้งสองด้านของรอยแยกและใช้การลากตัดเพื่อหยุดเลือดชั่วคราว…”

เหอเหลียงเงียบฟังโดยไม่พูดอะไรหลิงรันกล่าวถึงเทคนิคการเย็บแผลสําหรับการบาดเจ็บที่

หัวใจปกติเท่านั้นเขาค่อนข้างคุ้นเคยกับเทคนิคนี้เป็นอย่างดี

แต่เมื่อหลิงรันอธิบายสิ่งต่าง ๆ เหอเหลียงก็สงบลงอย่างช้าๆ

‘ถูกต้อง. ฉันแค่เย็บแผลหัวใจในตําแหน่งที่ไม่ดีใครจะเป็นคนเย็บทุกสถานที่ใช่ไหม? เหมือนกับศัลยแพทย์คนอื่นๆที่ใช้แผนเดียวกันในตําแหน่งที่ต่างกัน’

เมื่อเหอเหลียงคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น มือของเขาก็หยุดสั่นขณะที่จับเข็มไว้

หลิงร้นช่วยเขาดึงด้ายและในเวลาไม่นานหัวใจของผู้ป่วยก็ถูกเย็บ

ทั้งคู่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีราวกับให้ความร่วมมือมาหลายปี

เหอเหลียงสัมผัสได้ถึงความเมตตาเขารู้สึกสบายใจที่จะทํางานร่วมกับหลิงรันมากกว่าผู้อํานวยการแผนกคังซึ่งเขาคุ้นเคยมากกว่า

ในขณะนั้นเขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ผู้อํานวยการฝ่ายคังครู่หนึ่ง

ผอ.คังยังคงก้มหน้าเหมือนสิงโตแก่ที่ไม่ยอมล้มตัวลงนอนเขาจะรอให้หลิงรันออกไปก่อนที่เขาจะฟื้นคืนอ่านาจ

“ล้างแล้วปิดท้ายทอย” อย่างไรก็ตาม หลิงรันไม่อยากจากไป

ช่างเป็นเรื่องตลก ไม่มีทางที่เขาจะวิ่งหลังจากทําการควบคุมเลือดไหล เขาใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อไปที่นั่น

อย่างไรก็ตาม หลิงรันไม่สนใจความพยายามในการผ่าตัด และบอกให้เหอเหลียงล้างโพรงเยื่อหุ้มหัวใจและทําการระบายน้ำทิ้งรวมทั้งปิด นอกหลายชั้น

ผู้อํานวยการแผนกคังรู้สึกทึ่งเขาทําได้เพียงยกมือขึ้นข้างหน้าเขาและสังเกตจากด้านข้างโดยไม่รู้สึกอับอาย

โชคดีที่เขาไม่ต้องรอนาน การปิดท้ายเรือเร็วกว่าปกติเพราะหลิงรัน

ถึงกระนั้น ระยะเวลาในการปิดปีกนกก็นานพอที่ผู้อํานวยการแผนกคังสามารถสังเกตการทํางานของหลิงร้นอย่างระมัดระวัง

เป็นเรื่องง่าย ตรงไปตรงมา และระมัดระวัง

การดําเนินการของหลิงรันเป็นเหมือนคําตอบมาตรฐานที่ทําให้ใครก็ตามที่เห็นมันรู้แจ้งแต่ในขณะเดียวกันก็ขมวดคิ้วและคิดลึกลงไป

ผู้อํานวยการแผนกคังเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและความคิดนับไม่ถ้วนผุดขึ้นในใจของเขา’เขาจะแข็งแกร่งได้อย่างไร?

‘ถ้าเขาแข็งแกร่งมากฉันควรทําอย่างไร?

‘แผนกศัลยศาสตร์หัวใจจะดําเนินไปในทิศทางใดหากเป็นเคสนี้’