Great Doctor Ling Ran - ตอนที่ 973

EP 973

เมื่อหลิงรันได้รับหีบสมบัติเขาก็เปิดมันทันที

หนังสือสีน้ำเงินทั้งเล่มหนาและบางเล่มปรากฏขึ้นในอากาศมีรัศมีจางๆล้อมรอบ

เนื่องจากเอฟเฟกต์กึ่งโปร่งใสจากระบบหลิงรันจึงสามารถเห็นสีหน้าของคนอื่นได้เขามองเห็นแสงสีแดงแฟลชบนกล้องโทรศัพท์ของพวกเขาเช่นเดียวกับรูปลักษณ์ที่โลภและการจ้อง
มองที่เทิดทูนบูชา

หลิงรันไม่ลังเลใส่ใจหรือใส่ใจกับสิ่งเหล่านั้นเหมือนคนโง่เขาโบกมือขึ้นไปในอากาศและเปิดหนังสือสีน้ำเงินมีแสงส่องสว่างออกมา

[ทักษาะการรักษาโรคผนังกั้นหัวรั่ว(ระดับสมบูรณ์แบบ)]คำพูดขนาดใหญ่เหล่านั้นปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาของหลิงร้นทันที
หลิงรันอดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเล็กน้อย

ความผิดปกติของผนังกั้นหัวใจห้องบนเป็นโรคหัวใจพิการ

กล่าวโดยเคร่งครัดการปิดช่องผนังกั้นหัวใจห้องบนบกพร่องควรเป็นการรักษาแบบแทรกแซงและตามการจําแนกประเภทของหยุนฮัวถือว่าอยู่ในขอบเขตของการผ่าตัดในแผนกโรคหัวใจรั่ว

ที่ใช้ในการปิดยังเป็นอุปกรณ์ที่สําคัญมากสําหรับโรคหัวใจ

ถ้าแผนกโรคหัวใจและหลอดเลือดที่ผู้อํานวยการแผนกคังอยู่ ต้องการรักษาภาวะผนังกั้นหัวใจห้องบนบกพร่องพวกเขาจะใช้วิธีการซ่อมแซมผนังกั้นช่องโพรงจมูกความเสียหายที่เกิดขึ้นด้วยวิธีนี้ย่อมมากกว่าการบดเคี้ยวแต่ขอบเขตการบ่งชี้จะกว้างขึ้นอย่างไรก็ตามหลิงรันไม่ได้อยู่ในภาควิชาศัลยศาสตร์หัวใจและหลอดเลือดหรือแผนกโรค

หัวใจ มันไม่สําคัญว่าเขาจะได้รับการบดเคี้ยวหรือวิธีการรักษา ท้ายที่สุด มันจะเป็นสิ่งที่ดีเสมอถ้าเขามีทักษะอยู่ในมือ

เมื่อเขากินล็อบสเตอร์ออสเตรเลียเสร็จแล้วหลิงรันก็ลุกขึ้นโดยไม่ลังเลและพูดว่า“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันจะกลับแล้ว”

ผู้อ่านวยการฮวงลงทะเบียนทันทีว่าเขาหมายถึงอะไรมองไปที่ นาฬิกาโรเล็กซ์เดโทน่ารอบข้อมือของเขาและพูดว่า“ดึกแล้วฉันจะหารถไปส่งคุณกลับ

“ฉันต้องการไปโรงพยาบาล”หลิงร้นตอบ

“ตอนนี้จะกลับโรงพยาบาลไหม”ผู้อํานวยการฮวงรู้สึกประหลาดใจ

“วันนี้ฉันสบายดี ฉันต้องการรอดูว่ามีกรณีฉุกเฉินหรือไม่” หลิงรันกล่าวและรู้สึกว่าเหตุผลของเขายังไม่เพียงพอเขาจึงเสริมว่า“หากไม่มีกรณีฉุกเฉินเราจะเริ่มการผ่าตัดได้ตั้งแต่เช้าวันพรุ่งนี้”โจวซินเยียน และ หมอลู่มองหน้ากันและเริ่มเก็บของอย่างเงียบๆ

ถ้าหลิงรันบอกว่าเขาต้องการเริ่มการผ่าตัดเร็วกว่านี้หมอรุ่นเยาว์ที่อยู่ภายใต้เขาจะต้องเข้านอนเร็วกว่านั้น

“จะเหนื่อยเกินไปหรือเปล่า” ผู้อํานวยการฮวงกล่าวด้วยความกังวลเล็กน้อยว่า “คุณสามารถมอบหน้าที่กลางคืนและการผ่าตัดตามปกติให้กับผู้ช่วยของคุณตอนนี้คุณเป็นหมอสายที่สองแล้ว เป็นการดีที่จะอุทิศพลังงานของคุณให้กับการผ่าตัดทางเลือก”

“หมอหนุ่ม” โจวหยินหยูเช็ดใบหน้าของเขาและพยายามทําให้ใบหน้าของเขานิ่งที่สุด“หมอหนุ่ม”หมอลู่ย่อไหล่และพยายามรักษาขนาดร่างกายให้เล็กที่สุดหลิงรันพูดอย่างใจเย็นว่า“ฉันไม่เหนื่อยเมื่อปฏิบัติหน้าที่และในตอนกลางคืนฉันเลือกเฉพาะการผ่าตัดฉุกเฉินที่ฉันสนใจเท่านั้น

“สนใจศัลยกรรมแบบไหน”ผู้ช่วยผู้อํานวยการโรงพยาบาลโจวรู้สึกสงสัยในขณะนี้หลิงรันพูดโดยไม่ต้องคิดมากว่า“ถ้ามีกรณีฉุกเฉินรักษาอาการการบาดเจ็บที่หัวใจในตอนนี้ฉันจะค่อนข้างสนใจในพวกเขา”

เนื่องจากผู้อํานวยการแผนกคังดื่มแอลกอฮอล์เป็นจํานวนมาก แก้มแดงของเขาจึงเปลี่ยนเป็นสีแดงในเวลานี้

อย่างไรก็ตาม แม้จะดื่มเสร็จแล้ว ผอ.คัง ก็ไม่โดดขึ้นไปก่อความโกลาหลอีกบางสิ่งแก่ไม่ได้ด้วยคําพูด

ในสภาพแวดล้อมปัจจุบันของโรงพยาบาลหยุนฮัวแม้ว่าผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บที่หัวใจจะถูกส่งไปยังศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินในระหว่างวัน ผู้ป่วยรายนั้นจะได้รับการจัดการก่อนโดยแผนกฉุกเฉิน

หากไม่มีการแจ้งเตือนไปยังกรมศัลยศาสตร์หัวใจและหลอดเลือด กรมศัลยศาสตร์หัวใจและหลอดเลือดไม่มีทางทราบสถานการณ์ได้

เว้นแต่จะเป็นกรณีเดียวกันกับที่พวกเขาทําการผ่าตัดในวันนี้ เนื่องจากขาดเตียงหรือขาดประสบการณ์ในการพยาบาลหัวใจ ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินจึงต้องย้ายผู้ป่วยไปที่แผนกศัลยกรรม
หัวใจและหลอดเลือดอย่างไรก็ตามสิทธิ์ในการมอบตัวผู้ป่วยยังคงอยู่ในมือของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉิน

เว้นแต่ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินไม่ต้องการทํา หรือไม่มีแพทย์และเงื่อนไขที่เหมาะสมในการผ่าตัด ข้อดีของศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินในการจับตัวผู้ป่วยก็หาตัวจับยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมี

การแจกจ่ายเคสฉุกเฉิน ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินมีอํานาจสูงสุดในเรื่องนั้น

จิตใจของผู้อํานวยการแผนกคังก็เกิดความคิดนี้ขึ้นมาว่า’ฉันควรจะพยายามอย่างหนักที่จะรื้อแผนกฉุกเฉินของผู้อําานวยการฮวงในอดีต มันสายเกินไปแล้ว’

หลิงร้นกล่าวค่าอ่าลาผู้คน และเขาก็จากไปโดยไม่เสียเวลานั่งโต๊ะอีกสักวินาที

เจ้าของกล้องได้ย้ายกล้องเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจับภาพที่หลิงรันย้ายออกจากห้องก่อนที่พวกเขาจะเก็บกล้องไว้อย่างเงียบ ๆ

พนักงานเสิร์ฟอายุน้อยและตัวแทนขายยาหลายคนถึงกับเพิกเฉยต่อความจริงที่ว่าตัวตนของพวกเขาเป็นอุปสรรคสําหรับพวกเขาที่จะพูดคุยกันและรวมตัวกันเพื่อพูดคุยกันอย่างกระตือรือร้น

“หมอหลิงหล่อมากและเขาก็มีทัศนคติที่ดีด้วย”

“เมื่อกี้คุณถ่ายรูปหมอหลิงโบกมือหรือเปล่า?ส่งเข้ากลุ่มหรือยังคะ? ฉันคิดว่าการแสดงออกและการกระทานั้นเป็นฆาตกรอย่างแท้จริง”
“แต่ทําไมหมอหลิงถึงโบกมือตอนนี้?”

“บางทีเขาอาจพบว่าชายที่อยู่ตรงข้ามเขาน่าเกลียด?ใครจะรู้? อย่างไรก็ตาม การกระทําของเขาก็หล่อมาก!”

ที่ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินในโรงพยาบาลหยุนฮัวหวังเจียพยาบาลสาวประจําการซ่อนตัวอยู่ในห้องโดยเอาขาไขว้เข่าขณะที่เธอเล่นโทรศัพท์ เมื่อมีการแจ้งเตือนวีแชทเธอก็กระโดดขึ้นทันที“หมอหลิงกลับมาปฏิบัติหน้าที่”หวังเจียดูมีความสุขมากจนดูเหมือนเธอกําลังจะฉลองตรุษจีน

หัวหน้าพยาบาลหลิวหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาและเหลือบมองมันอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจและกล่าวว่า“ตามที่คาดไว้ของหมอหลิงหลังอาหารเย็นเขาก็ยังมาทําหน้าที่ยังไงก็ตามห้องสะอาดแล้วเหรอ?”

“วันนี้ฉันไม่ได้ตรวจสอบพวกเขาฉันจะโทรหาผู้ช่วยดูแลผู้ป่วย” หวังเจียโทรออกทันทีและพูดราวกับว่าเธอกําลังแข่งกับเวลา“เราใช้น้ำมันลาเวนเดอร์หรือไม่?ฉันคิดว่าหมอหลิงชอบกลิ่นส้ม
มากกว่า”

“สีส้มมีกลิ่นเหมือนโคโลญแต่ลาเวนเดอร์เหมาะกับการพักผ่อนมากกว่า”นางพยาบาลหลิวกล่าวและเห็นพยาบาลสาวรวมตัวกัน เธอตัดสินใจพูดว่า“ทุกคนโปรดจัดระเบียบวอร์ดด้วยถ้าหมอหลิงกลับมาตอนนี้เขาอาจจะทํารอบวอร์ดในเช้าวันรุ่งขึ้น”
“ข้อสังเกต.”

“ไม่เป็นอะไร.”

พยาบาลรุ่นเยาว์มักจะไม่ง่ายนักที่จะสั่งซื้อแต่ในขณะนั้นพวกเขาทํางานหนักและพยายาม

อย่างเต็มที่เพื่อฟื้นฟูพื้นที่วอร์ดในศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินให้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุดพยาบาลหลิวเก็บโต๊ะและมองดูกลุ่มพยาบาลสาวทํางานอย่างหนักขณะที่เธอรู้สึกโล่งใจ

พยาบาลอาจยุ่งหรือไม่ว่างขณะปฏิบัติหน้าที่

หากเป็นคืนที่สงบสุข สภาพของผู้ป่วยก็ทรงตัวและผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษามีโรคที่ค่อนข้างง่ายพยาบาลก็จะผ่อนคลายมากขึ้นโดยธรรมชาติอย่างไรก็ตามตราบใดที่ผู้ป่วยสองหรือสามคนอาการไม่ดีในวันนั้น ทุกคนก็ต้องยุ่ง

อย่างไรก็ตาม เมื่อหมอหลิงมาถึงศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินทั้งหมดก็ยุ่ง

เมื่อพยาบาลมากถึงห้าคนขึ้นไปเข้าร่วมในการผ่าตัดทั้งทีมจะมีความสามารถในการทํางานอย่างมีประสิทธิภาพในขณะที่ถูกทดสอบโดยย่อ

ตาของนางพยาบาลหลิวเหลือบไปเห็นกระป๋องเนื้ออาหารกลางวันที่มุมห้อง

หลังจากคิดถึงเรื่องนี้ นางพยาบาลหลิวยังคงหยิบแอปเปิ้ลหนึ่งลูกวางไว้ใต้เนื้ออาหารกลางวันจากนั้นเธอก็เอาฝ่ามือเข้าหากันด้วยความเคารพและขัดเกลาสิ่งของเหล่านั้น“ขอให้วันนี้สงบสุขเสียที”

พยาบาลหลิวคิดว่า ‘แม้แต่หมอหลิงก็ควรพักผ่อนนอนหลับฝันดีและทํางานพรุ่งนี้เท่านั้น’